Ανάσα βαθιά, μεγάλη βουτιά!

Απέραντο γαλάζιο. Έχεις πάρει βαθιά ανάσα και περιμένεις. 

Nα βουτήξεις και να δεις τι κρύβει για σένα. 

Αν είχες ένα  απογειωτικό "know how" για τις μέρες και τις νύχτες που έρχονται, ίσως να βοηθούσε.

Έχεις σίγουρα τα γεμάτα φεγγάρια. Για να ξεχαστείς( και να θυμάσαι) στο φως τους. Τι άλλο; Κινδυνεύω να σου χαλάσω όλο το σασπένς!

Τόση αναμονή  για ένα μήνα μονάχα...

Κοίτα με πόσα tips, οδηγούς, καταλόγους και λίστες, έχεις γεμίσει τον σάκο σου. Body and mind and ξερό ψωμί! Για έναν Αύγουστο.

Σαν τον «Αύγουστο»  του Νίκου Παπάζογλου, που τραγουδάει  το ..."μεσ' το βλέμμα της ένας τόσος δα ουρανός, αστράφτει, συννεφιάζει, αναδιπλώνεται"...

Σαν την ταινία («Αύγουστος») του Τζον Γουελς, που μπορεί να  "σ' έριξε", αλλά  σου άρεσε πολύ.

Σαν τον απόλυτο, βίαιο και οργισμένο (Αύγουστο) Στριντμπεργκ, που σε βάζει σε σκέψεις.

Και σαν τον (Αύγουστο) Κορτώ της "Ρένας ", που την διάλεξες χθες από τα βιβλία στο ράφι του βιβλιοπωλείου, γιατί "έτσι σ' αρέσει".

Και τραγούδι σου και σινεμά σου και βιβλίο σου, λοιπόν.

Βάλθηκες και να τον καταπλήξεις. Κοιτάς  τον καθρέφτη του (ολόκληρους) έντεκα μήνες. Λες και μόνο σ’ αυτόν μπορείς να βρεις τον άλλο εαυτό σου, της αφής, της γεύσης και της αθωότητας.

Τώρα που θα πέσεις, μαζί του,  στα βαθιά, κοίτα να του πάρεις τον καθρέφτη. Για να... σε βλέπεις μόνο μέσα από 'κει.

Και να χαράξεις τις στιγμές, πριν προλάβουν να σε χαράξουν εκείνες.

Ανάσα