Τα από 'δω και τα από 'κει 

Καιρός είναι πια! Τι λες κι εσύ; Όχι, δεν θέλω να σου πω για δίαιτες και διατροφές και γυμναστικές  και γιόγκες. Aυτά είναι τα ευκόλως εννοούμενα και είμαι σίγουρη πως μια χαρά τα ρεγουλάρεις και τα τηρείς και τα εφαρμόζεις. Ε;

Όχι, όχι. Για τ' άλλα, λέω, πως ήρθε ο καιρός. Για τα "από 'δω " και τα "από 'κει" μας. Αυτά που θα σε βοηθήσουν να εγκλιματιστείς στις ιεροτελεστίες και τα τερτίπια της νέας εποχής (της άνοιξης, εννοώ. Μην τρομάζεις). Που θα σου βάλουν προτεραιότητες, θα σε οργανώσουν, θα σε προσγειώσουν. Αυτά που σήμερα τα σκεφτόμουν και έφτιαχνα νοητά βουναλάκια! Ένα βουναλάκι τα από 'δω, άλλο βουναλάκι τα από 'κει. Έχουμε και λέμε, λοιπόν: 

Από 'δω

τα διαβασμένα (βιβλία, σκέψεις, συνταγές)    

τα φορεμένα (μακό, βραχιόλια, χαμόγελα )

τα ανείπωτα (στιχάκια, λόγια, υποσχέσεις)

τα ανοιχτά (δωμάτια,μάτια, κουτιά) 

τα μισοτελειωμένα (τσιγάρα, κουβέντες,μπουκάλια)

Από 'κει

τα αδιάβαστα (σενάρια, γράμματα, βλέμματα)  

τα αφόρετα (δαχτυλίδια, όνειρα,γυαλιά) 

τα ειπωμένα (τραγούδια, δάκρυα, λάθη)  

τα κλειστά (παράθυρα, πρόσωπα, θαύματα)

τα πρώτα (ραντεβού, πάρτι, ταξίδια)

Είναι κι άλλα. Έτσι, για να γίνει πιο μεγάλη η λίστα, πιο εύκολη, πιο καθαρή η εικόνα στον καθρέφτη

Από 'δω

τα άκυρα (ψιθυρίσματα) 

τα φιλημένα (μάτια) 

τα σίγουρα (χάδια)

τα υπερβολικά (πρωινά)  

τα κρατημένα (φυλαχτά) 

Από 'κει

τα αναγνωρίσιμα (μυστικά)

τα αφίλητα (χείλη)

τα άδεια (κρεβάτια)

τα συμβατικά (αγγίγματα)

τα αφημένα (σώματα)

και τέλος,

Από 'δω  

τα αυτονόητα

(.......)  

Από 'κει

τα άλλα  (......)

Μικρές δόσεις ευαισθησίας για τις μεγάλες μας μέρες και (τις πιο μεγάλες) νύχτες μας.