Δεν ειν' Ά- δεν είν' Άνοιξη φέτος αυτή!
Το έπος (ή μύθος ή παραμύθι), το golden boy, ο ήρωας χάκερ, το κορίτσι των άστρων κι εγώ
Έχω έναν κόμπο
Κόμπο μονό, κόμπο διπλό, τριπλό και τετραπλό. Πολλοί κόμποι στο μαντήλι μου. Τους έκανα, μικρό κορίτσι όταν ήμουνα. Για να θυμάμαι. Τι; Θα σου πω!
Είσαι σίγουρη;
Bεβαιότητες not, σιγουριές not, Κυριακές not και άλλες... not ιστορίες
Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει ωραιότερο!
...και τα βιβλία και οι ταινίες και οι αγάπες.
Οι αλήθειες μιας (σχεδόν) drama queen
... χωρίς "ανάμεσα" και... "σχεδόν"
Τα "θα"μου (μας), το 2019 μου (μας)
Καινούργιος χρόνος. Κάτι θ'αλλάξει. Δεν μπορεί; Τόσα γίνονται
"Σε λίγο"...
...και πάντα κάτι καλό κρύβει. Άσε που μοιάζει να τα κουβαλάει όλα μαζί του: υπόσχεση, επιθυμία, προσμονή, έκπληξη.
Έχεις γράμμα!
Φωτεινοσυννεφιασμένο, ασπρόμαυρο, ευκολοδύσκολο, γλυκόπικρο..., γράμμα, πάντως!
Η γιαγιά μου, τα μέσα - έξω, ένα άλλοθι και μια θετική σκέψη!
...γιατί «ο κόσμος άλλαξε, αλλάξαν οι καιροί», που λέει και το (πολύ) παλιό τραγουδάκι.
Μέρες της Μόδας, μέρες της κρίσης, μέρες της ανατροπής, μέρες φθινοπώρου…μέρες, πάντως!
Παλιά, εμείς τα κορίτσια (των περιοδικών;), αυτές τις μέρες , που έφευγε ο Σεπτέμβρης κι έμπαινε ο Οκτώβρης, τις λέγαμε "Μέρες της Μόδας". Τις περιμένα...
Τα από’δω και τα από’κει μας…
Πραμάτεια προσωπική και απαραίτητη. Σε κιβώτια, σάκους, σκέψη, ράφια, δωμάτια. Σε απόλυτη τάξη και οργάνωση. Όλα όσα θα μας βοηθήσουν να ξαναμπούμε στο…κλίμα.
Ο χαμένος κι ο καμένος χρόνος…
…γιατί αυτό το καλοκαίρι, είναι ανάγκη να τον ψάξουμε, να τον βρούμε, να τον ορίσουμε και να πάμε παρακάτω!