Αντώνης Λουδάρος: H αγάπη πρέπει να τα νικάει όλα!

Φέτος, επιλέγει να «παίξει» σε μία παράσταση διαφορετική απ’ αυτές που τον έχουμε κυρίως συνηθίσει. Η γαλλική κωμωδία «Για Όνομα» (στο θέατρο Αλίκη), μας λέει την ιστορία πέντε πολύ στενών φίλων που απλώς συναντιούνται για δείπνο και καταλήγουν να τσακώνονται άγρια για το όνομα ενός παιδιού. Ή μήπως τελικά ο τσακωμός τους δεν είναι μόνο γι αυτό;

Δεν καταφέραμε να τον κάνουμε να μας μιλήσει για κάποια από τα πολλά μυστικά που κρύβει η παράσταση, τον καταφέραμε, όμως, να μας μιλήσει αποκλειστικά για την έννοια της πραγματικής φιλίας, για το μυστικό πίσω από την μεγάλη επιτυχία που έχει κάθε δουλειά του, αλλά και για την αγάπη. Που στο τέλος της ημέρας ξέρει τον τρόπο να τα νικάει όλα...

* Φέτος στο θέατρο Αλίκη παρουσιάζουμε την γαλλική κωμωδία «Για Όνομα». Μία παρέα παιδικών φίλων μαζεύονται για φαγητό και καταλήγουν να διαφωνούν για το όνομα που πρέπει να δώσουν σε ένα παιδί. Πρόκειται για ένα έργο που, ενώ αρχικά δίνει την εντύπωση πως διαπραγματεύεται ένα ζήτημα πολιτικής ορθότητας, τελικά φέρνει από πίσω του πολλά περισσότερα από αυτό. Είναι ουσιαστικά η ιστορία μιας βαθιάς και αληθινής φιλίας, Ένα έργο που βροντοφωνάζει πως το να είσαι πραγματικός φίλος στο τέλος αποδεικνύεται πολύ πιο ισχυρό από την καθημερινότητα. 

* Όταν είσαι πραγματικά φίλος με κάποιον, δεν περιμένεις από αυτόν το «χάδι» και τα όμορφα λόγια. Όταν είσαι φίλος και θα τσακωθείς και θα βριστείς και θα συμπεριφερθείς γαϊδουρινά. Σημασία όμως δεν έχουν όλα αυτά, αλλά αυτό που μένει στο τέλος. Και αυτό πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι η αγάπη. Η αγάπη στο τέλος οφείλει να τα νικάει όλα. 

* Η αγάπη είναι πιο ισχυρή από τα προβλήματα της καθημερινότητας.

* Στις ανθρώπινες σχέσεις – και δε μιλάω μόνο για τις φιλικές – πρέπει να ξέρεις πώς να κάνεις στην άκρη τον εγωισμό σου για χάρη του άλλου. 

* Δε νομίζω ότι το να ξέρεις πώς να υποχωρείς σημαίνει ότι ουσιαστικά παραμερίζεις τον εαυτό σου. Και αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο στοίχημα: να κατανοήσουμε ότι ο συμβιβασμός και η υποχώρηση μέσα σε μία σχέση δεν σημαίνει ήττα, δεν σημαίνει αδυναμία. Σημαίνει ότι επιτρέπεις στον εαυτό σου να εξελιχθεί πλάι στον άλλον. Να γίνει καλύτερος μαζί του. 

*Όταν αφήνουμε στους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας ελευθερία να αναπνεύουν, να είναι ο εαυτός τους, να δρουν με τον τρόπο που θέλουν αυτοί, τότε τους επιτρέπουμε να εξελιχθούν και να προχωρήσουν. Και μαζί με αυτούς προχωράμε κι εμείς.

* O Κωνσταντίνος (Μαρκουλάκης) σαν σκηνοθέτης έχει ένα πολύ μεγάλο προσόν. Eίναι πάνω απ' όλα ηθοποιός. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν ξέρει μόνο τι οδηγίες πρέπει να σου δώσει αλλά και τον τρόπο με τον όποιο πρέπει να σου τις δώσει. Ξέρει πώς να μιλήσει στην γλώσσα ενός ηθοποιού ώστε να τον καταλάβεις. Και την ίδια στιγμή, σου αφήνει το περιθώριο για έκφραση και δημιουργικότητα. 

* Στους ρόλους που παίζω, προσπαθώ πάντα να βρω την σωστή ισορροπία. Όλα είναι θέμα ισορροπίας. Δεν θα έλεγα ότι εμπνέομαι από κάπου συγκεκριμένα για να παίξω έναν γυναίκειο, για παράδειγμα, ρόλο. Απλά αυτό που προσπαθώ να κάνω πάντα είναι να βάζω σε όλα τα πράγματα τις σωστές δόσεις ώστε να υπάρχει ρεαλισμός. Όχι υπερβολές. Αυτό για να μάθεις να το κάνεις χρειάζεσαι την εμπειρία. Μόνο μέσα από την εμπειρία μπορείς να καταλάβεις πόση δόση κωμικού στοιχείου χρειάζεται σε έναν χαρακτήρα και πόση δόση δραματικού. Είναι ακριβώς το ίδιο με έναν μεγάλο σεφ που όλοι απορούν πώς γίνεται να μαγειρεύει τόσο νόστιμα: ξέρει ποιες είναι οι σωστές δοσολογίες.

* Και η κωμωδία έχει μέσα της πολλά δραματικά στοιχεία και το δράμα κρύβει μέσα του το γέλιο, αν ξέρεις να το διακρίνεις. Αρκεί να μπορείς να κρατάς την κατάλληλη ποσότητα και από τα δύο.

* Νομίζω ότι πιο κοντά σε μένα, στην δική ιδιοσυγκρασία και στο προσωπικό μου γούστο είναι μία παράσταση σαν αυτή που ανεβάζουμε φέτος παρά ένα λαμπερό και εντυπωσιακό μιούζικαλ. Γιατί βασίζεται στις ισορροπίες των ανθρώπινων σχέσεων και θυμίζει την πραγματικότητα της ίδιας της ζωής. 

* Έχω τη χαρά και την τύχη να έχω αρκετούς πολύ καλούς φίλους μέσα σε αυτόν τον χώρο, όπως είναι για παράδειγμα ο Κωνσταντίνος και η Σμαράγδα Καρύδη, με τους οποίους είμαστε μαζί από τα χρόνια της σχολής. Και μπορεί να μην υπάρχει μεταξύ μας μία σχέση τόσο στενή όσο η σχέση των ηρώων στο «Για Όνομα», μία σχέση που μπορείς να έχεις μόνο με ανθρώπους με τους οποίους είσαι συνέχεια μαζί από μικρό παιδί, θέλω όμως να πιστεύω και να ελπίζω ότι είναι πολύ δικοί μου άνθρωποι και πως θα είναι εκεί για μένα, όπως θα είμαι κι εγώ εκεί γι' αυτούς.

* Ναι, έχει τύχει να βρεθώ σε χοντρό τσακωμό με παρέα πολύ στενών μου φίλων και είχε γίνει πραγματικά σωστός χαμός. Όχι βέβαια στο σημείο που φτάνει να παρουσιάζεται ο καυγάς στην συγκεκριμένη παράσταση, γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε και με μία πολύ δυνατή σειρά από αποκαλύψεις που για χρόνια είχαν μείνει ανομολόγητες. 

* Ίσως να ξαναπαρουσίαζα κάποια στιγμή στο μέλλον μία εκπομπή στην τηλεόραση. Ίσως και όχι από την άλλη. Δεν ξέρω. Το ότι το έκανα μία φορά πέρυσι με το «Σπίτι Μου Σπιτάκι μου» δεν σημαίνει ότι θέλω να το ξαναδοκιμάσω. Ήταν μία κίνηση που έγινε, πέρασα ωραία, αλλά δεν είμαι παρουσιαστής. Ηθοποιός είμαι, αυτό ήμουν πάντοτε και αυτό είναι που θέλω να κάνω στη ζωή μου. 

* Το ζήτημα είναι να μη νομίζεις ότι επειδή έκανες κάτι μία φορά – και ενδεχομένως το έκανες συμπαθητικά – αυτομάτως αποκτάς και την ιδιότητα του τραγουδιστή, του παρουσιαστή, του ηθοποιού ή οτιδήποτε. Δεν είσαι αυτό που θα δηλώσεις. Δεν γίνεσαι παρουσιαστής επειδή βρέθηκες μία σεζόν σε μία εκπομπή, ούτε τραγουδιστής γιατί είπες καλά ένα τραγούδι. 

* Αυτό που φοβάμαι περισσότερο για τους μήνες που έρχονται είναι να μην χάσουμε την ελπίδα μας. Να μην γίνουμε γκρίζοι άνθρωποι, ξύλινοι.

* Το να με ρωτάς τι θα ήθελα να κάνει η νέα κυβέρνηση είναι σαν να με ρωτάς αν πιστεύω στην Αριστοφανική ουτοπία. Δεν μπορώ να απαντήσω.

Δελτίο Τύπου παράστασης 

Περιγραφή

Τα Αθηναϊκά Θέατρα θα παρουσιάσουν στο Θέατρο Αλίκη για πρώτη φορά στην Ελλάδα την απολαυστική σύγχρονη κωμωδία των Mathieu Delaporte και Alexandre de la Patellière «ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ…», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, η Βίκυ Σταυροπούλου, ο Φάνης Μουρατίδης, η Μαρία Κωνσταντάκη και ο Αντώνης Λουδάρος.

Ο Βικτόρ (Φάνης Μουρατίδης) περιμένει το πρώτο του παιδί. Η αδερφή του Ελιζαμπέτ (Βίκυ Σταυροπούλου) και ο άντρας της Πιερ (Χρήστος Χατζηπαναγιώτης) τον καλούν στο σπίτι τους για δείπνο μαζί με τη σύζυγό του Άννα (Μαρία Κωνσταντάκη) και τον παιδικό τους φίλο Κλοντ (Αντώνης Λουδάρος). Κι ενώ περιμένουν την ως συνήθως αργοπορημένη Άννα και κουβεντιάζουν περί ανέμων και υδάτων, κάποια στιγμή η κουβέντα στρέφεται γύρω από το μωρό και ο Βικτόρ τους αποκαλύπτει ότι είναι αγόρι! Όταν τον ρωτούν ποιο όνομα έχει διαλέξει για να δώσει στο παιδί, η απάντησή του θα αναστατώσει την παρέα και θα προκαλέσει μια σειρά από αλυσιδωτές ανεξέλεγκτες αντιδράσεις που θα φέρουν το απόλυτο χάος! Μυστικά που ήταν καλά κρυμμένα για χρόνια αποκαλύπτονται. Ψέματα που «προστάτευαν» σχέσεις και φιλίες έρχονται στο φως. Και επιβεβαιώνεται το μότο του έργου: ένα παιδί φέρνει την ευτυχία. Αλλά το όνομα που θα του δώσεις… μπορεί να φέρει μεγάλους μπελάδες.

Η κωμωδία «Για όνομα…» είναι μια από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες στη Γαλλία και υποψήφια για έξι βραβεία Molière. Την ίδια τεράστια επιτυχία γνώρισε και η κινηματογραφική της μεταφορά που ξεπέρασε διεθνώς τα 2,5 εκατομμύρια εισιτήρια.

Συντελεστές

Μετάφραση: Θοδωρής Πετρόπουλος

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Αθανασία Σμαραγδή

Μουσική σύνθεση: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Έλενα Σκουλά

Βοηθοί σκηνογράφου: Γιώργος Θεοδοσίου, Αλεξάνδρα Καψή

Πρωταγωνιστούν:

Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Βίκυ Σταυροπούλου, Φάνης Μουρατίδης, Μαρία Κωνσταντάκη και ο Αντώνης Λουδάρος