Κωνσταντίνος Μπογδάνος: «Η "ελπίδα" που μας πουλήθηκε ήταν ένα πουκάμισο αδειανό»

Τον Κωνσταντίνο είτε τον αγαπάς, είτε αγαπάς να τον… μισείς. Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκεις, το μόνο βέβαιο είναι ότι αποκλείεται να σου περνάει απαρατήρητος ή να σου φαίνεται αδιάφορος. Δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, "γραφιάς", ποιητής, τραγουδιστής, performer, showman. Όλες αυτές μαζί και ακόμα περισσότερες είναι οι ιδιότητες του Κωνσταντίνου Μπογδάνου, της -ίσως- πιο αμφιλεγόμενης τηλεοπτικής προσωπικότητας των τελευταίων μηνών. 

Ευθύς, ευφυής, εύστροφος, ετοιμόλογος, «θρασύς», ιστορικά και πολιτικά «διαβασμένος», ο παρουσιαστής του «ΣΚΑΙ στις 6», απόψε στις 23:15 μ.μ. κάνει πρεμιέρα σε ένα καινούργιο ρόλο, αναλαμβάνοντας την παρουσίαση του νέου εβδομαδιαίου* late night show του ΣΚΑΙ, με τον (ευρηματικό) τίτλο «Προβοκάτσια TIBI».  

Σε μία συνέντευξη εκ βαθέων, μας μίλησε για όλα, με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζει: Ευθέως. Για τον Αλέξη Τσίπρα και την πολιτική, για τη σάτιρα και τους… τραμπουκισμούς, για το φασισμό και τη δημοκρατία, για τη μουσική και την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Νάξο, αλλά και για την… προβοκάτσια. Εντός και εκτός εισαγωγικών. 

ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ: Εντός εισαγωγικών, αυτός είναι ο τίτλος της νέας σου εκπομπής. Εκτός εισαγωγικών, αυτό είναι ένα από τα «χαρακτηριστικά» που σου αποδίδουν πολλοί. Ποια είναι η δική σου άποψη; Πόσο «προβοκατόρικη» θα είναι η καινούργια σου εκπομπή και -τελικά- πόσο… προβοκάτορας είναι ο Κωνσταντίνος;     

Δυστυχώς ή ευτυχώς, έχω μάθει να αμφισβητώ τα «πρέπει» και τις αχρείαστες συμβάσεις που υφίστανται από συνήθεια. Επίσης, να τρολλάρω τον εαυτό μου και να αποφεύγω την υποκρισία. Οπότε, ας είμαστε ειλικρινείς. Η προβοκάτσια είναι κατά κύριο λόγο μια ταραχοποιός  ενέργεια. Η λέξη προκύπτει από το λατινικό provoco, που σημαίνει προκαλώ. Και, ως ρωσική, έχει χρησιμοποιηθεί πολύ από την αριστερά. Που, υποτίθεται, ότι τώρα κυβερνάει. Συνεπώς, αφού εγώ είμαι ένας δηλωμένος φιλελεύθερος και υπέρμαχος του ΝΑΙ,  ένας «αλήτης-ρουφιάνος-δημοσιογράφος» (που ό,τι έχει πει, όμως, έχει βγει στο ακέραιο, όσο κι αν πονάει), ας μην κρύβομαι πίσω απ’το δάχτυλό μου. Στο βαθμό που θα το πετύχουμε, η ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΤΙΒΙ φιλοδοξεί να είναι μια συνειδητή αισθητική και διανοητική πρόκληση – χωρίς όμως την υποκρισία της σοβαροφάνειας. Ζητούμενο είναι να κάνουμε κάτι που θα το χαρούμε και που θα ξεβολέψει ευχάριστα τον τηλεθεατή.

ΟΡΙΑ: Ο ρόλος σου στο «ΣΚΑΙ στις 6» είναι πιο ελεύθερος, λιγότερο οριοθετημένος από αυτόν που έχουμε συνηθίσει σε αντίστοιχης θεματολογίας εκπομπές. Στην προσωπική σου ζωή; Είσαι αντισυμβατικός;

Υπάρχουν συμβάσεις, πλέον, στην προσωπική ζωή των ανθρώπων; Πώς γίνεται να είναι κανείς αντισυμβατικός σε έναν καιρό που όλα επιτρέπονται; Δεν ξέρω τι είμαι. Ξέρω ότι μια από τις φράσεις που ακούω  πιο συχνά είναι η «τελικά από κοντά είσαι ο ίδιος με αυτό που βγαίνει στην τηλεόραση». Που συνήθως λέγεται με έκπληξη. Προφανώς διότι ο κόσμος έχει μάθει να πιστεύει πως οι δημοσιογράφοι είναι σε μεγάλο βαθμό θεατρίνοι.

ΕΠΙΤΥΧΙΑ: Την επιζητάς; Ποια είναι -μέχρι στιγμής- η μεγαλύτερη επιτυχία σου;

Δεν πιστεύω πως μέχρι τώρα έχω σημειώσει κάποια σημαντική επιτυχία.

ΑΠΟΤΥΧΙΑ: Την φοβάσαι; Ποια θεωρείς -μέχρι στιγμής- τη μεγαλύτερη αποτυχία σου;

Μεγαλύτερη αποτυχία μου έχει υπάρξει η αδυναμία μου να πείσω κάποιους ανθρώπους για την αυθεντικότητα των κινήτρων μου.

ΦΟΒΟΣ: Τι σε τρομάζει; Ποιος είναι ο μεγαλύτερος προσωπικός, επαγγελματικός, «κοινωνικός» φόβος σου;  

...  

ΣΑΤΙΡΑ: Την αντέχεις; Την επικροτείς, σε διασκεδάζει ή –κάποιες φορές- ξεπερνάει τα όρια;

Την επικροτώ και την αντέχω και, όταν είναι προϊόν ευφυίας, με διασκεδάζει. Ο Μητσικώστας κάνει καταπληκτική σάτιρα, γιατί την κάνει με καρδιά μικρού παιδιού. Υπάρχει, όμως, και μια μορφή σάτιρας, που γίνεται με εμπάθεια, που συχνά είναι πληρωμένη και χυδαία, που κινητροδοτείται από τα πιο χαμηλά ένστικτα. Δυστυχώς, έχουμε μπόλικη από δαύτην. Είναι χαρακτηριστική της παρακμής μας. Όσο πιο αμόρφωτη και αχαλίνωτη γίνεται η κοινωνία, τόσο χαμηλότερες αντιστάσεις έχει στην κακοήθεια, τόσο μεγαλύτερες ανοχές έχει στην καθαρόαιμη κακία, που υποδύεται τον αστεϊσμό.

ΜΟΥΣΙΚΗ: Πολύ συχνά, κάνεις αναφορές και στην αγάπη σου για τη μουσική, ενώ ετοιμάζεις και ένα δικό σου cd. Με ποιο κομμάτι έχεις «κολλήσει», ποιο σε χαλαρώνει, ποιο σου φτιάχνει τη διάθεση και ποιο σε αντιπροσωπεύει;

Τελευταία, ακούω ξανά πολύ AC/DC. Με χαλαρώνει η κλασσική μουσική – νομίζω πως ο πιο γλυκός άνθρωπος που γεννήθηκε ποτέ πρέπει να ήταν ο Μπαχ. Και βαυκαλίζομαι σκεπτόμενος ότι με αντιπροσωπεύει το Englishman in New York του Sting.

ΓΑΜΟΣ: Παρόλο που αποφεύγεις να μιλάς για την προσωπική σου ζωή, η είδηση για το διαζύγιό σου έκανε το γύρο του διαδικτύου. Σε τρομάζει το τέλος των σχέσεων; Το εκλαμβάνεις ως μία αποτυχία ή σαν «αφορμή» για μια καινούργια αρχή;  Θα το ξαναδοκίμαζες; 

Ό,τι ονομάζουμε αρχή συχνά είναι το τέλος

και το να δίνεις ένα τέλος είναι να κάνεις μια αρχή.

Από το τέλος ξεκινάμε.

Έτσι μεταφράζει ο Χάρης Βλαβιανός τους πρώτους στίχους από το Little Gidding του TS Eliot.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Παρεξηγημένη «τέχνη» ή «ωραιοποιημένη» απάτη;

Η πολιτική καλό είναι να μην απαξιώνεται. Μέσω αυτής κυβερνάται μια κοινωνία. Και κάποιοι πρέπει να στελεχώνουν τις τάξεις της. Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια κάναμε πολλές λάθος επιλογές και εκλέξαμε πολλούς ακατάλληλους και άτιμους ανθρώπους σε σημαντικά αξιώματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τσουβαλιάζουμε, διότι τότε καραδοκεί ο απολυταρχισμός, που τρέφεται από την τυφλή οργή.

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Τι θα τον ρωτούσες, τι θα του ζητούσες και για τι θα τον «κατηγορούσες», αν βρισκόταν απέναντί σου στο στούντιο; 

Θα τον ρωτούσα αν πραγματικά ξέρει τι θέλει να κάνει, αν έχει συναίσθηση του βάρους της ευθύνης του και πόσο τελικά μέσα του υπερισχύει η αγάπη του για την εξουσία έναντι των παιδικών του ονείρων για μιαν Ελλάδα αντικαπιταλιστική και ξεκομμένη από τη Δύση. Θα τον εγκαλούσα για σειρά αθετημένων υποσχέσεων, για οπορτουνισμό και μικροπολιτική.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ- ΦΑΣΙΣΜΟΣ: «Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα» και «Όλοι είμαστε -σε ένα βαθμό- φασίστες». Δύο «τσιτάτα» που ακούγονται πολύ. Ποια είναι –τελικά- η αλήθεια και ποιο είναι το ψέμα στην Ελλάδα του 2015;

Όχι, δεν είμαστε όλοι σε ένα βαθμό φασίστες. Ο φασισμός είναι πολύ συγκεκριμένη ιδεολογία. Και δυστυχώς, η δημοκρατία και έχει αδιέξοδα και τρομοκρατείται. Για τον λόγο αυτό και χρειάζεται προστασία από τους ίδιους τους πολίτες. Εμείς είμαστε οι φρουροί της δημοκρατίας. Και πρέπει να έχουμε ψυχραιμία. Να μην ενδίδουμε σε εύκολους αφορισμούς. Τις αντιστάσεις μας διαβρώνει σε μεγάλο βαθμό ο λαϊκισμός.

ΠΡΩΤΗ (;) ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Τελικά, η ελπίδα ήρθε, έρχεται ή απλώς… προσπέρασε; Εσύ σε τι ελπίζεις, προσωπικά, επαγγελματικά, κοινωνικά;

Φοβάμαι πως η «ελπίδα» που μας πουλήθηκε ήταν ένα πουκάμισο αδειανό. Έφερε ακόμα πιο δυσβάσταχτα μέτρα, ανέσχεσε την όποιαν ανάπτυξη, ενίσχυσε την ανεργία και τις κοινωνικές ανισότητες. Προσωπικά, δεν ελπίζω σε τίποτα το μεγαλειώδες. Εύχομαι να έχω υγεία, αγάπη και μια στοιχειώδη υλική επάρκεια για μένα και την οικογένειά μου.

ΜΕΛΛΟΝ: Πώς, πού και με ποιους θα ήθελες να είναι ο Κωνσταντίνος σε 20 χρόνια;

20 χρόνια είναι πολύς καιρός. Ενδεχομένως, με δεδομένο ότι ο χώρος της ενημέρωσης και του θεάματος είναι σημαντικά τοξικός, να είναι καλό μέχρι τότε να έχω κλείσει τον κύκλο μου και να μπορώ να ασχολούμαι με κάτι πιο ιδιωτικό. Αγαπώ την ιδιαίτερη πατρίδα μου, από την πλευρά της μητέρας μου, τη Νάξο. Είναι ένα νησί αυτάρκες, προστατευμένο, με μεγάλη γλύκα, υπέροχη παράδοση και ιστορία. Ίσως να είναι τόπος ιδανικός για να ζήσει κανείς μιαν απλή ζωή, να απολαύσει ουσιαστική ποιότητα ζωής, να κάνει οικογένεια.

* Το "ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΤΙΒΙ" θα προβάλλεται κάθε Παρασκευή, στις 23:15 μ.μ., στο ΣΚΑΙ.