INTERVIEW
Penny & The Swingin' Cats: Xόρεψε σουίνγκ!
Πόσο εύκολο είναι να περάσεις καλά χρησιμοποιώντας ένα παρελθόν που δεν έχεις προλάβει να ζήσεις; Η Πέννυ Μπαλτατζή δημιούργησε το 2009, τους Penny & The Swingin' Cats, ένα γκρουπ βγαλμένο από μια άλλη εποχή.
Χαμογελαστή, ορεξάτη, περιγραφική, ταλαντούχα και... χορευταρού, η Πέννυ oλοκλήρωσε τις καλοκαιρινές της συναυλίες και περιμένει με αγωνία την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου του συγκροτήματος, που έρχεται τον Σεπτέμβριο.
Με αφορμή τα όσα θα ακούσουμε στην νέα δισκογραφική δουλειά των Penny & The Swingin' Cats, το κορίτσι που φτιάχνει τα μαλλιά του σαν να ζει στην δεκαετία του '50 και χορεύει με μανία σουίνγκ, μας μίλησε για την μουσική που τόσο αγαπά, τους συνεργάτες της, την αδρεναλίνη μιας ζωντανής εμφάνισης και μας αποκάλυψε ότι το μόνο που την ενδιαφέρει αυτή την περίοδο είναι να κάνει διακοπές!
Tον Νοέμβριο του 2009, συνάντησα τον κιθαρίστα Γιώργο Ζερβό, με τον οποίο δημιούργησαν τους Penny & The Swingin' Cats. Έκτοτε έγιναν διάφορες αλλαγές μελών, δοκιμάστηκε ο ήχος της μπάντας, γράψαμε μουσική, κάναμε πολλά λάιβ, βγάλαμε την πρώτη μας δισκογραφική δουλειά (το Ρετρό) και τον Σεπτέμβριο που μας έρχεται κυκλοφορούμε τη δεύτερη.
Εκτός από το ομώνυμο του δίσκου "Εξωτικό Χαρμάνι" –το οποίο έχει ήδη ακουστεί στο ραδιόφωνο λόγω της ανάδειξής του στον διαγωνισμό Jumping Fish της Cosmote– έχουν γραφτεί άλλα 12 τραγούδια. Ορισμένα από αυτά τα έχετε ακούσει και στις συναυλίες μας.
Κυκλοφορούμε τους δίσκους μας μόνοι μας από επιλογή. Είχαμε προτάσεις από δισκογραφικές εταιρίες, όχι όμως αρκετά δελεαστικές ώστε να συνεργαστούμε. Δεν είναι πάγια απόφαση, βέβαια: φυσικά και θα θέλαμε έναν συνεργάτη σε τέτοιο επίπεδο. Είναι λοιπόν ένα θέμα το οποίο παραμένει ανοικτό…
Είναι μαγεία να μοιράζεσαι την ίδια σκηνή μ’ έναν τόσο υπέροχο άνθρωπο και εκπληκτικό μουσικό, όσο ο Adam Levy! Αισθάνομαι ότι ήταν το σημαντικότερο μουσικό μάθημα το οποίο έχω πάρει ποτέ. Και αρκούσε μόνο να τον ακούς. Είναι πολύ πιθανό να συμπράξουμε ξανά με τον Adam.
Όταν βρίσκεσαι στη σκηνή με τόσο υπέροχους μουσικούς –με μουσικούς που εκτός των άλλων σε έχουν επηρεάσει– αισθάνεσαι πολύ μεγάλη χαρά! Απ’ την άλλη, θέλουμε να αφήσουμε παντού τη μουσική μας, όπως νομίζω κάθε μουσικός. Κάθε φορά είναι διαφορετική, τα συναισθήματα όμως είναι πάντα τα ίδια: η αδρεναλίνη φτάνει στα ύψη, υπάρχει συνήθως αγωνία, άλλες φορές πάλι πολύς ενθουσιασμός. Σε κάθε περίπτωση τα συναισθήματα είναι δημιουργικά ή και λυτρωτικά.
Όλες οι μεγάλες συναυλίες και τα support acts είχαν σημασία για μας και τα περιμέναμε πώς και πώς. Όμως αυτή που μας έκανε να έχουμε τη μεγαλύτερη αγωνία ήταν μάλλον η πρώτη μας συναυλία με τη big band –τη διευρυμένη, δηλαδή, εκδοχή της μπάντας, η οποία δημιουργήθηκε πέρσι και ονομάζεται Penny & The Great Big Band.
Οι Έλληνες είμαστε ποτισμένοι με χορευτική κουλτούρα. Είμαστε γλεντζές λαός και ξέρουμε να διασκεδάσουμε, να το ρίξουμε έξω. Παρ' όλα αυτά, νομίζω πως έχουμε λιγάκι συνηθίσει να παραμένουμε στατικοί όταν παρακολουθούμε μια μπάντα να παίζει λάιβ. Το συναντάμε αυτό σε ζωντανές μας παραστάσεις. Όπως συναντάμε, βέβαια, και το ακριβώς αντίθετο: κόσμος να χορεύει από το πρώτο τραγούδι. Το σίγουρο είναι ότι είτε χορεύουν οι ακροατές, είτε όχι, εμείς το απολαμβάνουμε.
Ο κάθε μουσικός μέσα στη μπάντα κουβαλάει τη δική του ιστορία, τις δικές του μνήμες και επιρροές. Άλλα πάνω απ’ όλα υπάρχει κάτι που μας ενώνει και είναι κοινό: το ροκ εν ρολ! Και δεν εννοώ μόνο το μουσικό κομμάτι αλλά και το γενικότερο attitude.
Το να έχεις μια αίσθηση για τα περασμένα, ακόμα κι αν δεν τα 'χεις ζήσει, είναι για μένα σημαντικό. Έχεις την αίσθηση, δηλαδή κουβαλάς μέσα σου την κάθε περασμένη εποχή: είτε μέσω των διηγήσεων των γονέων ή των παππούδων σου, είτε από δικό σου ψάξιμο. Όλα είναι λοιπόν δυνατά, αν αφήσεις τη φαντασία και τον εαυτό σου ελεύθερο.
Η μουσική είναι ταξιδιάρα. Σε συνεπαίρνει, σε κάνει να ονειρεύεσαι και να λικνίζεσαι. Αυτό ισχύει όπου κι αν ακούγεται, είτε μέσα στην πόλη, είτε κοντά στη φύση. Όταν θέλεις να τραγουδήσεις ή να χορέψεις, απλά συμβαίνει, δεν σκέφτεσαι το πού βρίσκεσαι. Το κάνεις γιατί γίνεσαι τραγούδι και χορός ο ίδιος.
Το μόνο που μας απασχολεί αυτή τη στιγμή είναι να πάμε διακοπές! Μακροπρόθεσμα θέλουμε να συνεχίσουμε να γράφουμε μουσικές, να κάνουμε πολλές συναυλίες, γιατί όχι να κάνουμε και καμιά βόλτα προς το εξωτερικό…