Skip to main content

INTERVIEW

Γιώργος Λεμπέσης: Bάλε φαντασία!

Eσύ είδες την «Ψαρόσουπα»; Έμαθες πως ήρθαν οι «Ανωήρωες»; Ο… μπαμπάς τους, πάντως, ο συγγραφέας Γιώργος Λεμπέσης, τα λέει όλα στην Αναστασία Τουρούτογλου και το allyou.gr! Έτσι θα τα μάθεις κι εσύ!



Ένας νέος, διασκεδαστικός συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας έρχεται με την αστείρευτη φαντασία του να μας μυήσει στους πλούσιους, κεφάτους, ταξιδιάρικους, συχνά ...θαλασσινούς κόσμους του μυαλού του. Ο Γιώργος Λεμπέσης, μετά την πολύ πετυχημένη θεατρική παράσταση «Ψαρόσουπα», επιστρέφει με νέο βιβλίο και 3 υπέροχους Aνωήρωες (από τις εκδόσεις Ψυχογιός).

Ο Γιώργος, που γνώρισε από νωρίς την επιτυχία στον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας, κάνει δυναμικό comeback με μία ολόκληρη σειρά βιβλίων βασισμένη στις περιπέτειες τριών φανταστικών ηρώων, που φοιτούν σε μία Ακαδημία Φιλοσοφίας, όπου διδάσκονται Ηθική, Φιλοσοφία, Αστρονομία και πολλά ακόμα σπουδαία για την ζωή μας πράγματα. Το πρώτο βιβλίο της σειράς έχει ήδη φτάσει στα βιβλιοπωλεία με τον τίτλο «Οι Ανωήρωες και το Γιγάντιο Σαχλαμάρι» και είναι σίγουρο πως θα παρασύρει τα παιδιά στις γεμάτες αγωνία περιπέτειες του.

Τι σημαίνει ξεκινάω να γράφω ένα παιδικό βιβλίο; Τι θέση πρέπει να έχει η φαντασία στη ζωή μας; Αν το ρίξεις στην πλάκα, μήπως όλα σου πάνε καλύτερα; Τι θα πει να είναι κανείς σοβαρός; Ποιοί είναι τελικά οι περίφημοι Ανωήρωες; Αυτά (και άλλα) ρώτησα τον Γιώργο Λεμπέση κι εκείνος με χαμόγελο, χιούμορ και καλή διάθεση μου έλυσε όλες τις απορίες!

«Oι Ανωήρωες και το Γιγάντιο Σαχλαμάρι είναι το πρώτο βιβλίο μιας νέας σειράς που ξεκινήσαμε μόλις με τις εκδοσείς Ψυχογιός και όπως το έχω τουλάχιστον αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου θα υπάρξουν άλλες 9 συνέχειες, συνολικά, δηλαδή, 10 βιβλία. Στο πρώτο αυτό λοιπόν μέρος γνωρίζουμε τους τρεις Ανωήρωες μας, τον Πλάτωνα, την Αριστέα και τον Ίωνα, οι οποίοι μπλέκουν στην εξής περιπέτεια: Με αφορμή τα εγκαίνια του φράγματος, που θα επιτρέψει τη χρήση πόσιμου νερού στο χωριό των Καικαλάδων, ο πανούργος Μέγιστος Μπεζ καταστρώνει ένα ύπουλο σχέδιο για να εφαρμόσει τη νέα του ανακάλυψη. Με τη συσκευή της Υπεργεωμετρικής Κατανομής της Δυοφωσφορικής Νευροβουλίνης, προσδοκά να αποκτήσει τον έλεγχο τον ανθρώπων. Έτσι οι τρεις Ανωήρωες της περιοχής ξεκινούν για έναν αγώνα με σκοπό τη διάσωση των κατοίκων του νησιού αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Και τον Οκτώβριο έπεται συνέχεια με την κυκλοφορία του επόμενου βιβλίου...

Στις ιστορίες που φτιάχνω - όπως και στη ζωή μου - προσπαθώ να δουλεύω τα πάντα με βάση το χιούμορ. Το χιούμορ είναι κινητήριος δύναμη, ένας πιο διασκεδαστικός και χαλαρός τρόπος να βλέπεις την ζωή και τον κόσμο. Επίσης για μένα, στα δικά μου τα μάτια, το χιούμορ ισούται με την γοητεία. Κάνει τον άνθρωπο πιο γοητευτικό, όχι για τον ίδιο του τον εαυτό αλλά για τους άλλους. Δεν λέω ότι είναι πάντα εύκολο να το κάνεις γιατί όλοι έχουμε προβλήματα - οικονομικά, οικογενειακά, πίεση από μέσα μας, άχγος. Όταν όμως βρίσκεις το κουράγιο να το ρίχνεις στην πλάκα και να βλέπεις τις καταστάσεις με αισιοδοξία θα σου έρθουν όντως πιο εύκολα τα πράγματα.

Αυτό που πιστεύω ότι λείπει από την κοινωνία μας - όχι μόνο την ελληνική, αλλά και γενικότερα - είναι η φαντασία. Αυτή τη στιγμή, αν το σκεφτείς, θα δεις ότι τίποτα απολύτως στον κόσμο μας δεν λειτουργεί με φαντασία. Είναι όλα απολύτως τυποποιημένα και βαρετά, γι' αυτό και τίποτα δεν πρόκειται να γίνει καλύτερο. Όταν λέω ότι πρέπει να βάλουμε φαντασία στις ζωές μας δεν εννοώ προφανώς να αρχίσουμε να κατασκευάζουμε όλοι παραμυθένιους κόσμους που δεν υπάρχουν εκεί έξω και τέτοια, αυτά είναι μία άλλη υπόθεση. Εννοώ να βάλουμε φαντασία στον τρόπο με τον οποίο κάνουμε τα πράγματα, τα καθημερινά πράγματα. Όπως είναι τώρα η κατάσταση στερούμαστε πολιτικούς με φαντασία, δημοσιογράφους με φαντασία, επιχειρηματίες με φαντασία, αθλητές με φαντασία. Κι αν έχεις φαντασία και τρέλα και τα βγάζεις προς τα έξω σε κοιτάνε λιγάκι καχύποπτα, σα να μην πηγαίνει κάτι καλά με σένα.

Θα σου φέρω ένα απλό παράδειγμα για να καταλάβεις τι εννοώ. Αν υποθέσουμε ότι υπήρχε τώρα εκεί έξω ένας πολιτικός που διέθετει φαντασία απλά θα το πίστευε και θα έβγαινε να πει: «Εγώ μπορώ να το κάνω και θα το κάνω. Θα τα αλλάξω όλα». Και ενδεχομένως να τα άλλαζε. Τώρα όπως έχει η κατάσταση αποκλείεται να βελτιωθεί κάτι προς το καλύτερο γιατί όλα είναι ασφυκτικά εγκλωβισμένα και στανταρισμένα.

Όλοι ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο με ένα τεράστιο απόθεμα φαντασίας μέσα στην ψυχή και το μυαλό μας. Στην πορεία αυτό κάπου χάνεται. Δεν πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει με την ενηλικίωση και με την απόκτηση ευθυνών επαγγελματικών και οι οικονομικών, αλλά ήδη από πολύ πιο πριν. Ήδη από το στάδιο της προεφηβείας πιστεύω ότι η φαντασία ενός ανθρώπου αρχίζει να δοκιμάζεται γιατί έχουν αρχισεί να καταγράφονται πλέον πολύ έντονα μέσα του τα κοινωνικά στερεότυπα. Με λίγα λόγια, αυτά που μαθαίνουμε για την ζωή από τις κοινωνίες μέσα στις οποίες ζούμε γιατί για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους οι κοινωνίες δεν είναι οι ίδιες, μεταβάλλονται μέσα στα χρόνια που περνάνε. Εμείς έχουμε τις αξίες και την ηθική της δικής μας κοινωνίας, η οποία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις αξίες και την ηθική της κοινωνίας του 1200, για παράδειγμα. Τότε ένα παιδί στην εφηβεία του θεωρούταν ενήλικας κανονικά να έβγαινε στη ζωή με τελείως διαφορετικό τρόπο απ' ότι συμβαίνει σήμερα. Αυτά λοιπόν τα στερεότυπα που περνάνε μέσα μας από τις κοινωνίες μας, από το σχολείο μας, από την θρησκεία ακόμα είναι αυτά που καταστρέφουν από νωρίς τη φαντασία που κουβαλάμε όλοι μέσα μας στην αρχή.

Το μεγάλο πρόβλημα μας είναι ότι έχουμε μπερδέψει λιγάκι την έννοια της σοβαρότητας με την απουσίας τρέλας και φαντασίας. Από κει ξεκινάει όλο το πράγμα. Νομίζουμε ότι άμα δούμε έναν άνθρωπο με μούρλα, τόλμη και φαντασία ότι αυτομάτως είναι και παλαβός ή ασόβαρος. Δεν είναι έτσι τα πράγματα, παιδιά. Υπάρχουν πολλόί και καλά σοβαροί εκεί έξω και μόνο σοβαρούς δεν τους λες.

Τι θα πει να είσαι σοβαρός; Σοβαρός είναι αρχικά κάποιος που αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεων του και δεν φοβάται να τις αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο. Σοβαρός είναι αυτός που έχει κάνει έναν πραγματικό, ειλικρινή διάλογο με τον εαυτό του και τα έχει βρει με το μέσα του. Σοβαρός είναι ένας συνεπής άνθρωπος. Που τα λόγια του έρχονται σε συνάρτηση με τις πράξεις του και το αντίθετο. Αυτό σημαίνει για μένα σοβαρότητα. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Αν υπήρχαν τρία πράγματα που θα ήθελα να διδάξω οπωσδήποτε στο παιδί μου αυτά θα ήταν πρώτον ο τρόπος με τον οποίο βλέπει, αναλύει και αντιμετωπίζει τα πράγματα που του έρχονται στη ζωή. Θα ήθελα να του διδάξω την φιλοσοφία του Αριστοτέλη ώστε να ζει κι αυτός την κάθε του μέρα πάνω σε αυτή τη βάση. Θα ήθελα να μάθει να αποδομεί τις καταστάσεις και να μάθει να κάνει το ταξίδι της σκέψης σα μία μόνιμη διαδικασία στην καθημερινότητα του. Δεύτερον, θέλω σίγουρα θα το μυήσω στον πλούσιο κόσμο της μουσικής και τρίτον στο μεγάλο σύμπαν της Αστρονομίας. Θεωρώ ότι η Αστρονομία είναι, ίσως, το μόνο πράγμα που γνωρίζουμε και το οποίο είναι ανώτερο από τη Φαντασία.

Το παιδικό βιβλίο διαφέρει σε πολλά σημεία με ένα βιβλίο που απευθύνεται σε ενήλικες. Διαφέρει στις λέξεις, διαφέρει στο χτίσιμο της πλοκής, στις ανατροπές, στην εξέλιξη. Όταν γράφεις για παιδιά οφείλεις να είσαι πάρα πολύ προσεκτικός ως προς το ποιές λέξεις θα επιλέξεις για να διηγηθείς την ιστορία σου και για να περάσεις στο παιδί αυτό που θέλεις να του πεις. Επίσης είναι πιο δύσκολο να καταφέρεις να του κεντρίσεις το ενδιαφέρον και να το κρατήσεις προσηλωμένο πάνω στην ιστορία για αρκετή ώρα. Γι' αυτό πρέπει να ξέρεις να παίζεις καλά με τον παράγοντας της έκπληξης και των ανατροπών.

Ένα ακόμα σημείο που η παιδική λογοτεχνία διαφέρει αρκετά από την λογοτεχνία ενηλίκων είναι το γεγονός ότι κρύβει μέσα της μία τεράστια ευθύνη. Δεν θεωρώ ότι σε ένα παιδί μπορείς να πεις τα πάντα, ούτε να μιλήσεις για όλα τα θέματα, και φυσικά ούτε να προσπαθήσεις να του περάσεις τις δικές σου απόψεις μέσα από το βιβλίο σου. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να πεις την ιστορία με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει περισσότερες από μία αναγνώσεις. Να αφήσεις το μήνυμα κρυμμένο και καλά συγκαλυμμένο κάτω από την αφήγηση και από κει πέρα ο ίδιος ο γονιός να είναι σε θέση να επιλέξει αν θα το φέρει στην επιφάνεια, εξηγώντας το εκείνος στο παιδί. Αλλά αυτό είναι καθαρά αποφάση του γονιού κι όχι δική σου.

Βέβαια υπάρχει και ο μεγάλος αντίλογος. Γιατί μπορεί από τη μία η παιδική λογοτεχνία να εμπεριέχει όλα αυτά τα ζητήματα και της δυσκολίες αλλά από την άλλη το να είσαι σε θέση να γράψεις ένα μυθιστορήματα για ενήλικες είναι ένα πραγματικά μεγάλο στοίχημα γιατί έχεις να τα βάλεις με την έκταση. Πολύ περισσότερες σελίδες, τελείως διαφορετικός τρόπος που πρέπει να χειριστείς την πλοκή ώστε να μην χαθείς μέσα στην ιστορία. Είναι πολύ δύσκολο. Εγώ προσωπικά δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω με πετυχημένο τρόπο. Είναι όμως ένας από τους στόχους μου αυτός, να αναμετρηθώ κάποια στιγμή με ένα μυθιστόρημα.

Ευτυχώς στη ζωή μου υπήρξα αρκετά τυχερός και δεν έχω υπάρξει ακόμα θύμα πραγματικά άσχημης και σκληρής κριτικής. Αυτή που με έχει πειράξει περισσότερο είναι αυτή που έχει έρθει από κάποιους συναδέλφους μου, οι οποίοι κατάλαβα εκ των υστέρων ότι δεν είχαν διαβάσει καν τη δουλειά μου. Αυτό ναι με πείραξε. Δεν έχω μάθει ακόμα να τα διαχειρίζομαι καλά αυτά τα πράγματα, αλλά θεωρώ ότι έχω ένα προσόν. Όταν κάτι δεν πάει όπως το θέλω δεν ρίχνω το φταίξιμο στους άλλους, το ρίχνω στον εαυτό μου.

Τρία παιδιά βιβλία που ξεχωρίζω έτσι με μία πρώτη σκέψη είναι το εξαιρετικό «Το Δέντρο που Έδινε» του Σελ Σιλβερστάιν, το οποίο με έχει επηρεάσει και στο οποίο ανατρέχω πολύ συχνά. Επίσης θα πρέπει να αναφέρω όλα τα βιβλία της Πηνελόπης, δεν μπορώ να διαλέξω ένα μόνο αυτή τη στιγμή, αλλά την ατμόσφαιρα τους την έχω πάντα μέσα μου και τέλος μερικά βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά που μου έχουν αρέσει πολύ, κυρίως τα «88 Ντολμαδάκια».

Η «Ψαρόσουπα» ανέβηκε στο θέατρο για 5 χρόνια και είχε μία επιτυχία που ειλικρινά δεν την περίμενα. Έτσι από χειμώνα δεν ξέρω αν θα κάνω πάλι κάτι στο θέατρο γιατί θέλω να πω ότι χρειάζομαι μία μικρή απόσταση από αυτό. Ξέρεις, να επικεντρωθώ σε κάτι άλλο, να αφήσω λίγο τους Ανωήρωες να αναπνεύσουν και μετά βλέπουμε. Από την άλλη, το πιστεύεις ότι με το που το είπα άρχισε αμέσως να με γαργαλάει; Οπότε δεν ξέρω, ίσως από το δεύτερο μισό της σεζόν να δούμε κάτι, το σκέφτομαι ακόμα...

Διαβάστε επίσης

INTERVIEW

«Η μητέρα μου, και η αστείρευτη αγάπη της για τη ζωή, αποτελεί τη βασική πηγή έμπνευσής μου» Μαρία Κηλαηδόνη

Λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Gazarte, 18/2, η Μαρία Κηλαηδόνη μιλάει για τα σχέδιά της στην Αγγελική Λάλου και το allyou

INTERVIEW

«Η καλύτερη εποχή είναι εδώ και τώρα, κάτι που πάλευα χρόνια να καταλάβω στην πράξη» Λουίζα Σοφιανοπούλου

Λίγο πριν τραγουδήσει «Time of my life», η ταλαντούχα τραγουδίστρια Lou Is, ή αλλιώς Λουίζα Σοφιανοπούλου, μίλησε στην Αγγελική Λάλου και το allyou.gr 

INTERVIEW

«Με εμπνέει η μέση γυναίκα που παλεύει για το καλό των παιδιών της και των οικείων της. Η γυναίκα αγωνίστρια της ζωής» Φωτεινή Δάρρα

Λίγο πριν τις νέες της εμφανίσεις στο Half Note, η εξαιρετική Φωτεινή Δάρρα σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Αγγελική Λάλου και το allyou.gr

Προτεινόμενα

SINGLES

Πώς να βελτιώσεις την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής σου σε τέσσερα απλά βήματα

Ηρεμία, ενσυνείδηση, αυτοπεποίθηση και καλός ύπνος θα σε βοηθήσουν να κατακτήσεις πιο εύκολα τους προσωπικούς στόχους ευεξίας

CELEBS

Μαριάντα Πιερίδη: Ρομαντική απόδραση στο Λονδίνο με τον νέο της σύντροφο

Το ζευγάρι έκανε το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό μετά από σχέση δύο μηνών

ΜΟΥΣΙΚΗ

Πέρα από τη θάλασσα | Ο Παύλος Παυλίδης συναντά τον Γιάννη Μαρκόπουλο

Ψηφιακή πρεμιέρα στο Onassis Channel στο YouTube | 31.03.2024 | 21:00 | Σκηνοθεσία: Χρήστος Σαρρής