Μαριέττα Φαφούτη: H χαρά της ζωής!

Οι λέξεις «γέλιο» και «αυθορμητισμός» είναι απολύτως συνώνυμες με το όνομα της: Μαριέττα Φαφούτη. Το κορίτσι που ξεκίνησε να μαθαίνει μουσική στα 16 του και ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι είναι κάτι που της βγαίνει τελείως φυσικά. Γι' αυτό από τότε γράφει ασταμάτητα. Μουσικές και μελωδίες για διαφημιστικά, ραδιοφωνικά σποτάκια και τηλεοπτικές παραγωγές αλλά και κάμποσα τραγούδια. Πώς αλλιώς θα είχε υλικό για να δημιουργήσει τους δύο δίσκους της που την έκαναν ένα από το πιο αναγνωρίσιμα ελληνικά πρόσωπα της αγγλόφωνης δισκογραφίας;

Αυτό το ταλαντούχο, γελαστό, υπέροχο κορίτσι, γράφει μουσική όπου βρεθεί! Στο γραφείο, στο σπίτι της, στο στούντιο, στον ύπνο της, ακόμα κι όταν περιμένει στην ουρά για να πάρει σουβλάκια. Αυτή την περίοδο δουλεύει πυρετωδώς για την τρίτη της δισκογραφική δουλειά και ετοιμάζει την συναυλία της στην Κήπο του Μεγάρου Μουσικής, την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου. Μια συναυλία που, όπως μας είπε, θα είναι κάτι πολύ διαφορετικό απ' όσα έχουμε ακούσει στις ζωντανές της εμφανίσεις την χρονιά που μας πέρασε. 

Ανάμεσα σε πρόβες και ηχογραφήσεις, η Μαριέττα Φαφούτη μιλάει στο allyou.gr για τις δύο αδελφές της, την αγάπη της για την μαγειρική, την μουσική, τη φιλία και τον έρωτα και ισχυρίζεται πως, αν ο επόμενος δίσκος της ήταν ταινία, τότε σίγουρα θα είχε σίγουρα την υπογραφή του Ταραντίνο...

Τι θα ακούσουμε την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής;

Ένα ολοκαίνουργιο πρόγραμμα. Δεν θα επαναλάβουμε δηλαδή το πρόγραμμα που κάναμε όλη την υπόλοιπη χρονιά. Θα έχουμε τραγούδια από τον πρώτο και από τον δεύτερο δίσκο αλλά θα έχουμε και πολλά τραγούδια από τον τρίτο δίσκο, που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα.  Φυσικά θα έχουμε και αρκετές αγαπημένες διασκευές αλλά αυτό για το οποίο ανυπομονούμε κυρίως είναι για το ότι θα παίξουμε για πρώτη φορά κομμάτια από το  καινούργιο άλμπουμ, τα οποία δεν τα έχουμε ξαναδοκιμάσει στο κοινό. 

Αυτόν τον καιρό βρίσκεσαι στο στούντιο και ηχογραφείς την νέα σου δισκογραφική δουλειά. Θα είναι ένας δίσκος στα χνάρια των προηγούμενων ή ετοιμάζεις κάτι διαφορετικό;

Πρόκειται να είναι κάτι αρκετά διαφοροποιημένο. Καταρχάς θα είναι πολύ διαφορετικό φωνητικά. Νομίζω, δηλαδή, πως πλέον έχω βρει την φωνή μου και τον τόνο μου. Θέλω να ελπίζω πως ο τόνος μου πια έχει γίνει πιο βαρύς και πιο στιβαρός. Πως γενικά έχει γίνει πιο ανθρώπινος (γέλια). Αλλά και ενορχηστρικά έχουμε προσπαθήσει να πάμε το πράγμα εντελώς άλλου. Αυτό που λέμε με τα παιδιά με τα οποία δουλεύουμε μαζί πάνω στον δίσκο είναι πως αν ο δίσκος αυτός ήταν ταινία θα ήταν σίγουρα ταινία του Tαραντίνο. Κι αυτό γιατί ο τρόπος με τον οποίο έχει γίνει η ενορχήστρωση σε όλα τα τραγούδια είναι εντελώς σουρεαλιστικός και πίσω από το κάθε κομμάτι υπάρχει και η ιδέα ενός ήρωα με υπερδυνάμεις. Όπως καταλαβαίνεις, η όλη κατάσταση είναι ιδιαίτερα σουρεάλ (γέλια). 

Τα τραγούδια σου είναι αυτό που λέμε «η χαρά της ζωής». Γράφεις περισσότερο όταν διανύεις περιόδους χαράς και ηρεμίας ή όταν είσαι λυπημένη σε μια προσπάθεια να ξορκίσεις αυτά που σε στενοχωρούν;

Γράφω οποτεδήποτε! Δεν επηρεάζομαι καθόλου από τις συναισθηματικές μου διακυμάνσεις. Μπορεί απλά να βαριέμαι και να μην έχω τι να κάνω και να μου σκάσει στο μυαλό από το πουθενά ένα τραγούδι πολύ συναισθηματικό. Να φανταστείς, έχω γράψει ένα τραγούδι το οποίο είναι πάρα πολύ συναισθηματικό ενώ περίμενα να πάρω σουβλάκια. Μου έκοβε ο άνθρωπος τα μπριζολάκια κι εγώ μέσα στο μυαλό μου έγραφα τραγούδι. 

Έχεις γράψει μουσική για πολλά διαφημιστικά σποτ. Λειτουργείς με τον ίδιο τρόπο όταν πρέπει να γράψεις μουσική για μια διαφήμιση κι όταν προσπαθείς να γράψεις μουσική για ένα δικό σου κομμάτι;

Όχι, η διαδικασία είναι διαφορετική. Παρ' όλα αυτά κάθε φορά που πρέπει να γράψω μουσική για το ο,τιδήποτε αυτό που μπαίνει πάντα μπροστά είναι η Αγάπη. Όταν όμως έχεις να κάνεις με ένα συγκεκριμένο σενάριο ή μια συγκεκριμένη ιδέα υπάρχει ένας περιορισμός. Για παράδειγμα, σου λέει ο άλλος πως το μοντάζ είναι αργό ή οι εικόνες πολύ ρομαντικές εσύ δεν μπορείς να πας να γράψεις από πάνω ροκ ή χέβι μέταλ. Πρέπει να μπεις, λοιπόν, στην σύμβαση στην οποία σε καθοδηγεί η εικόνα ή το σενάριο. Αυτό βέβαια είναι υπέροχο για μένα γιατί έτσι γίνομαι καλύτερη μουσικός, καθώς μπαίνω στη διαδικασία να γράψω κι άλλα είδη μουσικής που ενδεχομένως αν δούλευα πάνω σε έναν δικό μου δίσκο να μην έμπαινα στην διαδικασία να τα ανακαλύψω. Με αυτόν τον τρόπο γνωρίζω καλύτερα και τον εαυτό μου και τις δυνατότητες μου.

Πιστεύεις πως αυτή την περίοδο η Ελλάδα έχει μεγαλύτερη ανάγκη απ' την Τέχνη που της χαρίζει το γέλιο όπως την είχε, για παράδειγμα, ανάγκη και την περίοδο μετά τον Εμφύλιο;

Η Ελλάδα αυτό που έχει μεγαλύτερη ανάγκη είναι η Αλληλεγγύη. Ωραίες οι Τέχνες κι όλα αυτά αλλά δεν πρόκειται να λύσουν κανένα πρόβλημα. Ούτε σημαίνει πως επειδή κάποιος γράφει ένα κοινωνικοπολιτικό τραγούδι έχει ολοκληρώσει και τις ευθύνες του απέναντι στην κοινωνία. Αυτό το οποίο οφείλουμε να κάνουμε όλοι ως πολίτες είναι να αναλάβουμε δράση. Είτε με το να δώσουμε ένα πιάτο φαγητό σε κάποιον που το έχει ανάγκη μέχρι με το γίνουμε μέλη σε οργανώσεις και να βρίσκουμε τρόπους να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο μας. Με το να κάνουμε ο,τι περνάει από το χέρι μας για να τονώσουμε το αντιρατσιστικό πνεύμα στη χώρα μας. Όπως και  να έχει η λέξη κλειδί πρέπει πάντα να είναι η «δράση». Καλές οι Τέχνες αλλά δεν είναι αυτές που θα μας λύσουνε το πρόβλημα.

Είσαι ένα κορίτσι που γελάει πολύ και δυνατά. Ποια ήταν η πιο αστεία στιγμή του φετινού καλοκαιριού;

Κάτσε γιατί αυτό τώρα θέλει σκέψη (γέλια). Νομίζω πως το βρήκα! Πριν λίγο καιρό είχα μια συναυλία και επειδή ήταν μέσα στο καλοκαίρι βαρέθηκα λιγάκι να κάτσω να μελετήσω... Ήμουν λοιπόν στη σκηνή και ενώ αρχίσαμε να παίζουμε μια διασκευή συνειδητοποιώ ότι δεν έχω κοιτάξει τα λόγια και δεν θυμάμαι τίποτα. Οπότε αρχίζω εντελώς μηχανικά να λέω ακαταλαβίστικα, ο,τι μου ερχόταν στο κεφάλι. Αλλά φαινόταν, δεν είναι πως έλεγα ο,τι να ναι αλλά με φυσιολογική ροή και το μπάλωσα. Οι μουσικοί φυσικά με κοιτούσανε καλά - καλά. Ο κόσμος, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν μου έδωσε και πάρα πολύ σημασία εκείνη την ώρα αλλά είχε πολύ πλάκα. 

Παρότι πολλοί καλλιτέχνες σήμερα τραγουδούν στα αγγλικά, μια ραδιοφωνική επιτυχία σαν το "Kookoobadi" παραμένει εξαιρετικά σπάνια. Γιατί κατά τη γνώμη σου; 

Όχι μωρέ! Υπάρχουν κι άλλα αγγλόφωνα τραγουδία που έχουν γίνει μεγάλη επιτυχία. Να σου πω την αλήθεια, δεν ακούω ραδιόφωνο κι έτσι δεν έχω πάρει χαμπάρι τι ακριβώς έχει γίνει με το Kookoobadi. 

Χαμός έχει γίνει. Και η γιαγιά μου το ξέρει...

(Γέλια) Σοβαρά; Ωραία! Πάντως το γεγονός ότι έγραψα ένα τραγούδι που έκανε μεγάλη επιτυχία δεν θεωρώ πως με καθορίζει. Δηλαδή, μπορεί ο επόμενος δίσκος μου να πάει άπατος να μην τον ακούσει κανείς. Γενικά, όμως, συμβαίνουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα στην αγγλόφωνη σκηνή. Απλώς η δυσκολία έχει να κάνει με τον ξένο στίχο. Ο κόσμος προτιμάει να πάει σε μια μουσική σκηνή και να ακούσει τραγούδια που μιλάνε στην γλώσσα του, που τα καταλαβαίνει καλύτερα. Γιατί αυτά είναι τα τραγούδια που τραγουδάνε και οι ίδιοι. Παρ' όλα αυτά όσο περισσότερο ακούει ο κόσμος κομμάτια από την αγγλόφωνη μουσική σκηνή τόσο πιο κοντά της αρχίζει σιγά-σιγά να αισθάνεται. Οπότε, θεωρώ πως υπάρχει μεγάλο περιθώριο να ανοίξει κι άλλο το πράγμα.

 Τι σε ενοχλεί πιο πολύ στο κομμάτι της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας στο οποίο δραστηριοποιείσαι; Τι θα άλλαζες δηλαδή, εάν είχες τη δύναμη; 

Eίναι κάτι που εγώ προσωπικά δεν το έχω ζήσει, αλλά ξέρω πως συμβαίνει. Με ενοχλεί όταν οι εταιρίες μπλέκονται στη δουλειά ενός καλλιτέχνη και του λένε «κάνε αυτό» ή «κάνε το άλλο». Εγώ ευτυχώς δεν έχει χρειαστεί μέχρι στιγμής να το αντιμετωπίσω αυτό, είμαι από τους τυχερούς. Γενικά εγώ άσχημες καταστάσεις δεν έχω ζήσει γιατί επέλεξα να μην τις ζήσω. Αλλά είναι άσχημο πράγμα να βγάζεις δίσκο και να σου λέει ο άλλος τι θα κάνεις στον δίσκο σου.

Σε μια παλαιότερη συνέντευξη σου, είχες πει πως δεν θα μπορούσες ποτέ να αναλωθείς σε αγώνες και άγχη καριέρας. Υπάρχει κάτι στη ζωή για το οποίο πιστεύεις ότι αξίζει να αναλώνεται κανείς;

Ναι, φυσικά! Για την αγάπη των δικών του ανθρώπων και για τις σχέσεις του. Για την οικογένεια του και για τους φίλους του. Για όλα αυτά αξίζει και να αναλώνεσαι και να δουλεύεις σκληρά και να κάνεις τα πάντα για τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής σου, ώστε να τους έχεις ευτυχισμένους. Και βέβαια, να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος μέσα από αυτούς και να γίνονται κι αυτοί μέσα από εσένα.

Ποια είναι η σχέση σου με τον Έρωτα;

Υπέροχη απλά. Είναι υπέροχο να είσαι ερωτευμένος, είναι κάτι που το απολαμβάνω και που δίνει τεράστια χαρά κάθε μέρα.

Πιστεύεις στην στιγμιαία έμπνευση ή θεωρείς πως μια καλή δουλειά βασίζεται περισσότερο στην oργάνωση και την μεθοδικότητα;

Ναι, πιστεύω πάρα πολύ στην στιγμιαία έμπνευση.  Η οργάνωση και η μεθοδικότητα είναι σίγουρα πολύ σημαντικά και χρήσιμα, υπό την έννοια πως δεν θα μπορούσε κάποιος να φτιάξει έναν ολόκληρο δίσκο μόνο με την έμπνευση. Απλά το θαυμαστό με την στιγμιαία έμπνευση είναι πως ώρες – ώρες ακούω κάτι και λέω: «καλέ πως το σκέφτηκα αυτό» (γέλια).  Eίναι πολύ ωραίο πράγμα αυτή η ξαφνική ιδέα που σου έρχεται από το πουθενά.

Έχεις γράψει ποτέ τραγούδι στον ύπνο σου; 

Πάρα πολλές φορές. Ξέρεις πόσα έχω σημειωμένα στο κινητό μου; Αλλά συνήθως είναι άναρθροι ήχοι, γιατί τα σκέφτομαι λίγο πριν με πάρει ο ύπνος. Ποτέ δεν μου έχει έρθει βέβαια κάτι φοβερό,  αλλά έχουν βγει συμπαθητικά πραγματάκια.

Ξεκίνησες να παίζεις μουσική σχετικά αργά, στα 16 σου. Πως αισθάνθηκες την πρώτη φορά που άκουσες την φωνή σου στο ραδιόφωνο;

Είχε πολύ πλάκα. Βασικά, η θεία μου το άκουσε και με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: «Σε παίζουν στον Μελωδία. Τρέχα βαλ'το!». Ήταν πολύ αστείο αλλά δεν είναι και το καλύτερο μου να με ακούω στο ραδιόφωνο. Νιώθω κάπως αμήχανα.

Απ' όσο ξέρω έχεις δύο αδελφές. Πως είναι να μεγαλώνουν μαζί, στο ίδιο σπίτι, τρία κορίτσια στο στάδιο στης εφηβείας;

Φανταστικό! Τέλειο! Είναι η απόλυτη αγάπη και ευτυχία. Ξύλο έπεφτε πολύ αλλά και πολύ γέλιο. Και δεν βαριόμασταν ποτέ, γιατί παίζαμε συνέχεια. Δεν φοβηθήκαμε ποτέ στη ζωή μας, γιατί ο,τι και να γινόταν είχαμε πάντα η μία την άλλη. Νομίζω πως ούτε έναν φίλο να μην είχαμε στη ζωή μας, δεν θα μας ένοιαζε.

Έχεις ευχηθεί ποτέ να είχες αδελφό αντί για δύο αδελφές;

Nαι! Και μάλιστα λέγαμε με τις αδελφές μου πως, αν είχαμε αδελφό, θα έχανε πάσα ιδέα για το γυναικείο φύλλο, επειδή θα ζούσε μαζί μας (γέλια). 

Αν ψάξει κανείς στο youtube θα βρει ένα πολύ κατατοπιστικό βιντεάκι στο οποίο σε βλέπουμε να φτιάχνεις ένα oreo cheesecake. Σου αρέσει να μαγειρεύεις γενικά; Ποια άλλα φαγητά φτιάχνεις;

Mαγειρεύω πάρα πολύ. Βασικά τρελαίνομαι για την μαγειρική. Έχω πει πως αν δεν είχα ασχοληθεί με τη μουσική μία από τις δουλειές που θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου θα ήταν να είμαι μαγείρισσα. Φτιάχνω τα πάντα. Και όχι μόνο γλυκά αλλά και αλμυρά. Είμαι περισσότερο του αλμυρού παρά του γλυκού.  

Αν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στο να έχεις  την δυνατότητα να ακούς μόνο την μουσική που  θα κυκλοφορήσει από σήμερα και μετά και στο να έχεις την δυνατότητα να ακούς μόνο την μουσική που έχει κυκλοφορήσει τις προηγούμενες δεκαετίες, τι από τα δύο θα επέλεγες και γιατί;

Σίγουρα το δεύτερο, γιατί υπάρχουν τραγούδια που με έχουν συντροφεύσει – όπως και τον κάθε άνθρωπο - σε πολύ σημαντικές στιγμές της ζωής μου. Οπότε λειτουργούν σαν ανάμνηση της στιγμής. Είναι σαν να μου λες αν θα ήθελα να μπορώ να τραβάω φωτογραφίες από δω και πέρα ή αν θα προτιμούσα να έχω τις φωτογραφίες που έχω τραβήξει μέχρι σήμερα.  Όχι, δεν θα με πείραζε να μην ξανακούσω καινούργια μουσική. Δεν θα ήθελα με τίποτα να χάσω τις στιγμές του παρελθόντος, γιατί αυτές είναι οι αναμνήσεις μου.

Ευαγγελία Ξυνοπούλου: Φωνητικά-Κρουστά

Εύη Κουρτίδου: Φωνητικά-Κρουστά

Παναγιώτης Ζούγρος: Φωνητικά-Κρουστά-Ηλεκτρική κιθάρα

Θοδωρής Ζευκιλής: Μπάσο

Κώστας Χαλιώτης: Ντραμς

Γιώργος Ζαρέας: Τρομπόνι

Ρένος Παπασταύρος: Πλήκτρα-Sampling

Δημητρης Σιάμπος: Κιθάρες 

Κήπος Μεγάρου Μουσικής

Εμφάνιση: Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Ώρα έναρξης: 21.00

Τιμή εισιτηρίων: Προπώληση εισιτηρίων: 7€, Πώληση εισιτηρίων κατά την είσοδο την ημέρα της συναυλίας: 9€

Σημεία προπώλησης:

* Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή 10 π.μ.-6 μ.μ. και Σάββατο 10 π.μ.-2 μ.μ κατά τις ημέρες των παραστάσεων: Δευτέρα-Παρασκευή 10 π.μ.- 8.30 μ.μ., Σάββατο 10 π.μ.-2 μ.μ. & 6 μ.μ.- 8.30 μ.μ. Κυριακή 6 μ.μ.-8.30μ.μ

* Ομήρου 8 -ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή 10 π.μ.- 4 μ.μ.

* Αγορά Εισιτηρίων από τα Καταστήματα Public σε όλη την Αττική 

* Τηλεφωνική Αγορά Εισιτηρίων: 210 7282333