Μαρίνα – Λύδα Κουταρέλλη: «Η γενιά μας πρέπει να σπάσει το στερεότυπο της ελληνίδας μάνας»

Είναι η γυναίκα που «γέννησε» το μεγαλύτερο μη αστικό αθλητικό γεγονός στην Ελλάδα, το Spetses Mini Marathon. Που συμβουλεύει καθημερινά εταιρείες μέσα από την δική της. Που γράφει βιβλία μαγειρικής. Που πρωταγωνιστεί σε νέα ΑΜΚΕ για τον αθλητισμό. Που πριν λίγα εικοσιτετράωρα, αποδέχτηκε την πρόταση να γίνει μέλος της επιτροπής μάρκτινγκ της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.

Η Μαρίνα-Λύδα Κουταρέλλη, όμως, πέρα από τα παραπάνω, είναι ο ορισμός του δυναμισμού. Του "κάνω τα όνειρα μου πράξη", του "προσπαθώ" και του "εμπνέω". Γι’ αυτό, λοιπόν, σκέφτηκα ότι δεν υπάρχει καλύτερη από εκείνη, να φιλοξενήσουμε στη στήλη Πρόσωπα ανήμερα της γιορτής της γυναίκας.

Τη συνάντησα λίγες ώρες πριν δημοσιευτούν αυτές οι γραμμές και ήταν χείμαρρος. Μιλήσαμε για τα επαγγελματικά, για τα social media, για την Ελλάδα και φυσικά για τις γυναίκες.

Από τις Σπέτσες στην κουζίνα και στην προσφορά

Αφετηρία της κουβέντας μας, δε γινόταν να είναι άλλη από τις Σπέτσες. Στο νησί που ο αθλητισμός κάνει πάρτι όλο το χρόνο, η Μαρίνα έχει ακόμα πολλά να κάνει. Σε ό,τι αφορά το Spetses Mini Marathon, παρά το ισχυρό όνομα που έχει πια ως brand και τις χιλιάδες συμμετοχές (17.000 πέρυσι), δεν επαναπαύεται. Θέλει να το δυναμώσει με περισσότερες συμμετοχές από το εξωτερικό και να το κρατήσει στην κορυφή. «Δεν είναι εύκολο» τονίζει, δείχνοντας πόσο αφοσιωμένη είναι στο στόχο της.

Παράλληλα, στο μυαλό της υπάρχει φυσικά το Spetsathlon, που θα διεξαχθεί από τις 5 έως τις 7 Μαΐου, και φέτος κλείνει τα 5 του χρόνια. «Είναι το μεγαλύτερο τρίαθλο της Ελλάδας που το συνδιοργανώνουμε με την ελληνική ομοσπονδία τριάθλου» αναφέρει και προσθέτει ότι για αυτή την επέτειο ετοιμάζει και… συνταγές. Έχοντας μεγάλη αγάπη στην μαγειρική, αποφασίζει για δεύτερη φορά να δημοσιεύσει ένα βιβλίο με συνταγές της. Θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο και κάτι μας λέει ότι θα γίνει τόσο εύκολα sold out όσο έγινε το πρώτο. « Τα έσοδα και του δεύτερου βιβλίου, που περιέχει 60 συνταγές μου, θα διατεθούν στο Σύλλογο Γυναικών Σπετσών» προσθέτει.

https://www.instagram.com/p/BRDRR90gifZ/?taken-by=spetses_marathon

“Sold out”, όμως, θα είναι και ένα twilight charity run που θα γίνει στο πλαίσιο της διοργάνωσης του Spetsathlon. Μου εξηγεί πως έγινε μετά από αίτημα εθελοντών και ουσιαστικά είναι ένας περίπατος, την Παρασκευή γύρω στις 8, στον οποίο υπάρχει η συμβολική συμμετοχή των 5 ευρώ - χρήματα που θα δοθούν θα δοθούν στην AMKE Charity4u.

Αρπάζω την ευκαιρία να τη ρωτήσω σχετικά με αυτή την τελευταία. Πρόκειται για μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία η οποία στηρίζει αθλητές και δημιουργήθηκε πριν λίγο καιρό. Πως και έτσι, λοιπόν;

«Τα Holmes Place, εδώ και 2 χρόνια είχαν ένα πρόγραμμα που λεγόταν έτσι. Το είχε σκεφτεί η Έλλη Φλέγγα, καθώς έβλεπε ότι πολλά μέλη που δεν ήταν αθλητές, όσο πιο πολύ έμπαιναν στο τριπάκι της γυμναστικής τόσο πιο πολύ τους άρεσε και έβαζαν στόχους. Έτσι, όταν μια μέρα ήρθε σπίτι μου, είπαμε ότι αφού συγκεντρώνουμε λεφτά για καλούς σκοπούς και οι δύο, μήπως να σκεφτόμασταν να το βάζαμε σε ένα πιο θεσμικό πλαίσιο για να υπάρχει και απόλυτη διαφάνεια; Έτσι και έγινε. Ήρθε μαζί μας και η Ευγενία Τζανίνη και άλλα 18 ιδρυτικά μέλη, άνθρωποι που αγαπούν τον αθλητισμό. Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε έλληνες αθλητές αρχίζοντας φέτος από ανθρώπους που είναι 18 και κάτω και έχουν στόχο τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο».

Έτσι, το Charity4u, μετά από μια διαδικτυακή διαδικασία στην οποία αξιολογήθηκαν οικονομικές καταστάσεις, επιδόσεις κλπ, αποφάσισε να παρέχει οικονομική ενίσχυση, συμβούλους, εγκαταστάσεις και προβολή, στον 18χρονο ποδηλάτη Νίκο Παπαγγελή, στην 17χρονη παγκόσμια πρωταθλήτρια νέων στην ιστιοπλοΐα – κατηγορία RSX, Κατερίνα Διβάρη και στους αθλητές της Εθνικής Ομάδας Τραμπολίνο με παγκόσμιες και πανευρωπαϊκές διακρίσεις, Μάριο Γράψα (19 ετών) και Κωνσταντίνο Γράψα (20 ετών).

Μου εξηγεί ότι δόθηκε ευκαιρία σε αυτό το ηλικιακό γκρουπ, γιατί υπάρχει πρόβλημα χορηγιών ευρύτερα και ειδικά σε νεότερους αθλητές, καθώς δεν έχουν ένα στιβαρό βιογραφικό που θα μπορούσε να ελκύσει εύκολα εταιρείες για χορηγίες. «Υπάρχει σκέψη αν έχουμε μαζέψει χρήματα, να ξανανοίξουμε την πλατφόρμα προς το τέλος Ιουνίου» μου αναφέρει. Και από πού αντλείτε χρήματα; «Συγκεντρώνονται από τις δράσεις των Holmes, από το charity run, από το “Swim Around Spetses, από το “The Bridge Experience” στο Ρίο Αντίρριο, από την κολυμβητική ομάδα Pastra Cretonaxioza και από ανθρώπους που θέλουν να κάνουν δωρεές».

https://www.instagram.com/p/BNMu7qgBWMi/

H Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και τα Social Media

Με όλα αυτά, τα νέα αλλά και τα… παλιότερα, να τρέχουν (κυριολεκτικά και μεταφορικά), πίστευα ότι η Μαρίνα δε θα είχε χρόνο για οτιδήποτε άλλο. Όμως, διαψεύστηκα.

«Μόλις έγινα και μέλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, στην επιτροπή μάρκετινγκ. Ήταν πολύ τιμητικό, δε γινόταν να αρνηθώ», παραδέχεται και φαίνεται έτοιμη να μοιραστεί όλα εκείνα που έχει μάθει τα τελευταία χρόνια μέσα από τη διοργάνωση αθλητικών event με μεγάλη εμβέλεια.

Πριν μου πει για το περιεχόμενο της δουλειάς της, παρατηρεί ότι  «ο μαζικός αθλητισμός είναι ένα αντίδοτο στην κρίση».

«Ελπίζω και φαντάζομαι ότι τα καθήκοντα μου θα έχουν να κάνουν με το θέμα των αθλητικών χορηγιών. Είχαμε ένα πολύ κρατικοδίαιτο σύστημα αθλητισμού. Έτσι, με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση, πολλά κονδύλια έχουν μειωθεί με αποτέλεσμα αυτό να είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει. Μια εταιρεία θέλει να δει ενεργά social media, κάποιο αθλητή που συμμετέχει και είναι εξωστρεφής. Ο αθλητής που ετοιμάζεται να τρέξει, όμως, δε μπορεί να έχει και το νου του στο Twitter. Θεωρώ ότι εκεί θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε όλοι εμείς» εξηγεί.

https://www.instagram.com/p/BN6jGTnhwHt/?taken-by=spetses_marathon

Μου μιλάει για Twitter και η κουβέντα αυτόματα φεύγει από τα στενά πλαίσια του αθλητισμού και πάει στα Social Media.

«Πιστεύω πολύ στη δύναμη των social media. Απλά θεωρώ ότι άργησαν να έρθουν στην Ελλάδα, κακοποιήθηκαν πολλές φορές από τους πολιτικούς και τους δήθεν celebrity. Τώρα κάπως αρχίζουν να επανακτούν τη σωστή τους βάση» αναφέρει.

H ίδια, λόγω δουλειάς, χειρίζεται πάνω από 10 λογαριασμούς στο Instagram και αφιερώνει συνολικά 4 ώρες την ημέρα στο συγκεκριμένο μέσο. «Κοιτώντας το Instagram και 2 site, μπορώ να πάρω την πληροφόρηση που χρειάζομαι για όλη τη μέρα» δηλώνει.

Instagram; Όχι Facebook; «Παγκοσμίως το Facebook φθίνει. Το Ιnstagram αυξάνεται κατά 58% και θεωρώ ότι είναι πιο εύχρηστο» αναφέρει. Βέβαια, όσο και να αγαπάει το Instagram, παραδέχεται ότι την προβληματίζει η προσκόλληση στα social media καθώς και ότι στην προσωπική της ζωή, την οποία προσπαθεί να την διατηρήσει ως τέτοια, δέχεται έντονη κριτική για τη μεγάλη χρήση που κάνει. Προσπαθεί, όμως, να κρατήσει ισορροπίες:

«Έχω κολλητές φίλες από το σχολείο που προσπαθούμε να κρατήσουμε επαφή. Βγαίνουμε μια φορά το μήνα. Έχουμε βάλει έναν κανόνα σε αυτές στις συναντήσεις: όποια κοιτάξει πρώτη το κινητό, πληρώνει το λογαριασμό. Έχει δουλέψει»!

Γενικά, η Μαρίνα φαίνεται να μην στέκεται στα αρνητικά των social media τόσο όσο στη δύναμη τους, στο πως έχουν αλλάξει τον τρόπο που λειτουργούμε. «Δε μπορώ να βρω άλλη εποχή την ανθρωπότητα που να έχει κάποιος τέτοια δύναμη. Είναι πολύ δημοκρατικά. Εγώ, η άσημη, η άγνωστη μπορεί να ανεβάσω ένα βίντεο που να διαμαρτύρομαι πχ για την κακοποίηση των ζώων και σε μια ώρα να έχω ζωντανή ανταπόκριση. Αυτό δεν νομίζω ότι γινόταν ποτέ», τονίζει.

Οι γυναίκες και τα όνειρα

Όσο συζητάμε, δεν έχει κοιτάξει καθόλου τα social media της, πάντως. Είναι αφοσιωμένη στη κουβέντα μας, χαμογελαστή και πρόθυμη να μου μιλήσει για όλα. Ακόμα κι όταν η συζήτηση πάει σε ένα μάλλον άβολο θέμα, αυτό της εργασιακής διάκρισης λόγω φύλου.

Είχες ποτέ πρόβλημα στη καριέρα σου, λόγω φύλου; «Είχα σίγουρα λόγω ηλικίας γιατί άρχισα να δουλεύω από μικρή. Είχα την τάση να φοράω σακάκια για να φαίνομαι πιο μεγάλη. Κατά τα άλλα, αν κάποια γυναίκα πει ότι δεν είχε πρόβλημα, κατά την ταπεινή μου γνώμη,  δε λέει την αλήθεια. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Βλέπουμε πολλές γυναίκες να κάνουν ίδιες δουλειές με άντρες και να αμείβονται λιγότερο. Σίγουρα υπάρχει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα που λέει ότι υπάρχει ταβάνι για τις γυναίκες και με ενοχλεί. Επίσης, για μένα δεν είναι τυχαίο ότι οι πάρα πολλές γυναίκες τελικά καταλήγουν να κάνουν τις δικές τους εταιρείες. Είναι ο τρόπος να βρουν το χώρο τους»!

Θεωρείς ότι η νέα εποχή, «φόρτωσε» τη γυναίκα με περισσότερα πράγματα; Ήρθε η δουλειά αλλά έμειναν και τα… οικιακά; «Ναι. Πιστεύω ότι υπάρχει ένα πολύ ισχυρό πρότυπο στην ελληνική κοινωνία, για την ελληνίδα μάνα.
 

Βλέπω νέα ζευγάρια να δουλεύουν τις ίδιες ώρες, να έχουν τις ίδιες θέσεις όμως οι γυναίκες πάνε στο μάρκετ και βάζουν τα ρούχα στο πλυντήριο. Προφανώς υπάρχουν κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις… Νομίζω στην επόμενη γενιά θα δείξει. Η δικιά μας γενιά, εμείς, είμαστε επιφορτισμένες με το ρόλο του τι παιδιά θα μεγαλώσουμε για να μην υπάρχει αυτό το στερεότυπο, γιατί το στερεότυπο βρίσκεται στην οικογένεια».

Ποια θεωρείς ότι είναι τα δυνατά σημεία μιας γυναίκας; «Πιστεύω σε αυτό που λένε συναισθηματική νοημοσύνη. Η γυναίκα την έχει όντως αυξημένη και σε μερικές δουλειές αυτό βοηθάει πάρα πολύ. Πιστεύω, επίσης, ότι είναι πιο πολυσύνθετη άρα και πιο ευέλικτη».

Η ίδια, αναγνωρίζοντας τα γυναικεία ατού, προσπαθεί να στηρίζει τις γυναίκες και μέσα από τη δουλειά της, όχι όμως σε άνισο βαθμό. «Προσπαθώ με νύχια και με δόντια (σ.σ. στην εταιρεία επικοινωνίας Communication Lab) να κρατήσω 50% άντρες και 50% γυναίκες. Πιστεύω ότι άντρες και γυναίκες αλληλοσυμπληρωνόμαστε, κάτι άλλο θα ήταν μονόχνοτο» τονίζει.

Παραδέχεται ότι είναι αυστηρή στη δουλειά της και ότι μπορεί ένας άντρας με την ίδια στάση να χαρακτηριζόταν φυσιολογικός, ενώ για εκείνη προφανώς υπάρχει ο χαρακτηρισμός που ξεκινάει από σκύ…

Δηλώνει αισιόδοξη για τις γυναίκες στην Ελλάδα, γιατί βλέπει γύρω της διψασμένα νέα κορίτσια. Θαυμάζει τις πιο… άσημες ελληνίδες, που κάνουν τη δουλειά τους με αγάπη και πυγμή.

Άλλωστε και η ίδια, έχει ένα μότο που αντιπροσωπεύει αυτή ακριβώς τη στάση ζωής. «Never settle for anything less. Θεωρώ ότι πρέπει να κυνηγάς τα όνειρα σου και σίγουρα θα έχουν αναποδιές» αναφέρει και προσθέτει ότι ειδικά μέσα από τον αθλητισμό, έχει διδαχτεί ότι η αποτυχία σε φτιάχνει, όχι επιτυχία. «Στην επιτυχία είναι όλα καλά» λέει χαρακτηριστικά.

Από αναγνωρίσιμες γυναίκες, θαυμάζει την Έλινορ Ρούσβελτ που είχε πει «ότι οι γυναίκες είναι σαν το φακελάκι του τσάι. Ποτέ δε ξέρεις πόσο δυνατές είναι ωσότου τις βάλεις σε βραστό νερό». Και σίγουρα, τη Μάργαρκετ Θάτσερ. «Είχε πει ότι αν θέλεις κάτι στην πολιτική να το πει κάποιος, πες το σε έναν άντρα. Αν θέλεις να γίνει, πες το σε μια γυναίκα και θα το κάνει» μου αναφέρει.

Μιλώντας για πολιτική, έχει σκεφτεί να ασχοληθεί; «Αμφιταλαντεύομαι. Είχα πολλές προτάσεις από αυτόν τον χώρο, που ομολογώ δε θαυμάζω ιδιαίτερα. Από την άλλη σκέφτομαι αν όλοι οι ικανοί άνθρωποι λέμε όχι σε αυτές τις προτάσεις, πώς θα αλλάξει το σύστημα; Είναι κάτι που από μικρή το ήθελα πολύ, στην πορεία δεν το θελα τόσο πολύ. Τώρα είμαι πιο σίγουρη για τον εαυτό μου, ενδεχομένως να το ξανασκεφτώ».

Θεωρεί ότι η πολιτική θα αλλάξει στην Ελλάδα. «Είναι μονόδρομος η αλλαγή.  Δε γίνεται η ελληνική κοινωνία να συνεχίσει να έχει αυτό το σύστημα» σημειώνει.

Τι δεν κάνουμε καλά;  «Πιστεύω στα μικρά βήματα για να αλλάξεις τον κόσμο και στην Ελλάδα νομίζω ότι δε γίνονται αρκετά. Θέλουμε τα πυροτεχνήματα με το καλημέρα. Δεν είναι έτσι όμως. Πιστεύω στις δημοτικές αρχές, εκεί θα κατέβαινα πολύ πιο εύκολα» παραδέχεται.

Οσμή πολιτικής είχε και η πρόταση βιβλίου που έκανε για τις αναγνώστριες του Allyou. Διευκρινίζοντας ότι δε θέλει να προσμετρηθεί ως politics, πρότεινε το «Ιt takes a village» της Χίλαρυ Κλίντον. «Με εκφράζει, γιατί είμαι της ομάδας και αυτό είναι επίσης ένα κλασικό γυναικείο χαρακτηριστικό. Οι γυναίκες έχουν ταλέντο να συνθέτουν» σχολίασε. Επίσης, προτείνει το «Με λένε Μαλάλα», που μόλις πριν λίγες μέρες ολοκλήρωσε και έχει γραφτεί από τη Μαλάλα Γουσαφζάι, που πήρε Νόμπελ Ειρήνης.

Η συνέντευξη μας έκλεισε με μια ερώτηση για το μέλλον. Η απάντηση νομίζω είναι η καλύτερη που θα μπορούσε να δώσει για επίλογο.

Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον; Να είσαι σε μια ξαπλώστρα στη Χαβάη;

«Θα προσπαθήσω να διατηρήσω στην κορυφή όσα κάνω, να τα διευρύνω και να κάνω ανοίγματα στο εξωτερικό. Όχι, θα βαριόμουν σε χρόνο dt αν ήμουν σε μια ξαπλώστρα στη Χαβάη».