Αλέξανδρος Λογοθέτης: «Η δουλειά μου είναι ένα συνεχόμενο mindfuck»

Από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού στην Αγγλία, πριν (καλά καλά) κλείσει τα 19. Για την αγάπη στην υποκριτική κι όχι από ματαιοδοξία. Για τη γνώση και την πρόκληση. Και για να έρθει πιο κοντά στον πατέρα του (τον ηθοποιό Ηλία Λογοθέτη). Κι αμέσως  μετά, πριν (καλά καλά) κλείσει τα 21, δουλειά: θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος. Ως  πρόκληση για περισσότερη γνώση. Κι από…πάντα, από τα 13 του, ταξίδια  πολλά. Για την εμπειρία, για το καινούργιο, για το άνοιγμα του νου, για να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του: Ασία, Ινδία, Αφρική. Ο Αλέξανδρος Λογοθέτης είναι ένας μεγάλος εραστής:  της φύσης, της αναζήτησης, της αλήθειας, της τέχνης, της ζωής. Θαύμαζα (και θαυμάζω) τον πατέρα του, θαυμάζω το ίδιο κι αυτόν (ίσως και λίγο πιο πολύ;). Με συγκινεί σαν ηθοποιός, ότι κι αν παίζει:  Τριγκόριν ή Χοσέ, στο Μεφίστο ή στον Δον Ζουάν, στον Τσαλαπετεινό του Γουαιόμινγκ  ή στη Γαμήλια Νάρκη, στο Τμήμα Ηθών ή στο Νησί. Mε αγγίζει σαν πατέρας με την αγάπη και το δόσιμο του στον εξάχρονο Μάρκο το γιο του,  μ’ αρέσει σαν σύντροφος που δεν κρύβει τον έρωτα του για την Ευσταθία*, τη σύντροφο του και μητέρα του παιδιού του, και που σαν αρσενικό «παλιάς κοπής» ομολογεί πως αυτό που αγαπάει σ’ αυτήν είναι που τον αφήνει να αισθάνεται όμορφα φροντίζοντας την!

Φέτος ο Αλέξανδρος Λογοθέτης πρωταγωνιστεί στα «7 χρόνια», ένα έργο Ισπανών συγγραφέων ( Jose Cabeza και Cristian Cοnti), σε σκηνοθεσία του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου στο θέατρο Αποθήκη, μια παράσταση-πρόταση με θέμα το αδιέξοδο που οδηγείται μια παρέα φίλων και συνεργατών σε  μια οικονομική κρίση... στα χρόνια της κρίσης (σου θυμίζει κάτι;). Στους ρόλους των μελών της παρέας, η Αλεξάνδρα Αιδίνη, ο Ορφέας Αυγουστίδης, ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης και ο Γιώργος Χριστοδούλου. Διαμεσολαβητής για να βρουν μια λύση στο πρόβλημα τους ο φλεγματικά ήρεμος και αποστασιοποιημένος συναισθηματικά Χοσέ, ο Αλέξανδρος Λογοθέτης. Η παράσταση «σκίζει», οι κριτικές ήταν ενθουσιαστικές και ο Αλέξανδρος ερμηνεύει καθηλωτικά αυτόν τον καταλυτικό, για την εξέλιξη και την κατάληξη του έργου, διαμεσολαβητή. Είναι ο ιδανικός Χοσέ!

Το πρώτο πράγμα που ήθελα να πω στον Αλέξανδρο Λογοθέτη, όμως, δεν ήταν για τον Χοσέ (αυτό ήρθε αμέσως μετά) , ήταν το πόσο με μαγεψε με την ερμηνεία του στο τηλεοπτικό «Νησί» στο ρόλο του γιατρού Νίκου Κυρίτση

Σας έχω ταυτίσει με έναν ήρωα που ερμηνεύσατε, τον ιδεαλιστή γιατρό Κυρίτση , στο "Νησί". Πόσο μέσα ή πόσο έξω έχω πέσει;

Μέσα έχετε πέσει. Ο Κυρίτσης είχε πολλά στοιχεία που τα κουβαλάω σαν άνθρωπος, είναι ιδεαλιστής, παίρνει ρίσκα και είναι ικανός να φτάσει στα άκρα για να πετύχει αυτό που πιστεύει ότι θα ωφελήσει τους πολλούς, πολλές φορές με κίνδυνο να κατηγορηθεί ως εγωιστής και κάλπικος. Επίσης ξέρει να περιμένει και να επιμένει , ίσως αυτό είναι το μόνο που εγώ πλέον δεν αντέχω τόσο πολύ λόγω του ότι έχω διανύσει σχεδόν την μισή ζωή μου και όσο και να θέλω αισθάνομαι ότι ο χρόνος δεν θα μου φτάσει.
 

Πάντως αν θα έπρεπε να σας ταυτίσω με τον φετινό θεατρικό ήρωα που ερμηνεύετε , στα "7 χρόνια", τον διαμεσολαβητή Χοσέ, θα είχα πρόβλημα. Κυρίως για το ότι, αυτός οδηγεί τους 4 υπόλοιπους ήρωες σε μια, μάλλον, κανιβαλιστική λύση. Ίσως μόνο την ηρεμία του ήρωα να σας "απέδιδα". Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τον Χοσέ, για το έργο και για σας ως Χοσέ;

Ο Χοσέ είναι ένας μετεωρίτης , έπεσε μέσα σε αυτή την εταιρία και από την στιγμή που καλείται να κάνει την δουλειά του δεν θα διστάσει να κάνει τα πάντα για να ολοκληρώσει το στόχο που του έθεσαν. Ας μην ξεχνάμε ότι έχει και αυτός ένα μεγάλο προσωπικό στόχο, να πετύχει για να μπορέσει να καρπωθεί τα οφέλη της συμφωνίας που του προσφέρεται ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένει. Μιας συμφωνίας που πιστέψτε με είναι τόσο καλή που δύσκολα θα μπορούσε να την αρνηθεί.

Θα ήθελα να μου μιλήσετε για το είδος, τον βαθμό και την ένταση της σχέσης σας με το θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση.

Είναι η δουλειά μου, είμαι υποχρεωμένος να ζήσω από αυτή και ταυτόχρονα να κάνω επιλογές που θα με κάνουν να νιώθω ικανοποίηση. Δηλαδή μιλάμε για ένα συνεχόμενο mindfuck.

Πιστεύετε πως το να γίνετε ηθοποιός, έχοντας πατέρα τον Ηλία Λογοθέτη, ήταν φυσικό επακόλουθο; Σας διάλεξε ή το διαλέξατε το "επάγγελμα" σας;

Αυτό το ερώτημα το απάντησα σχετικά αργά στην ζωή μου. Ο λόγος ήταν πολύ πιο απλός και καθόλου πολύπλοκος. Το επέλεξα για να έχω πρόσβαση στον πατέρα μου, να νιώθω ότι είμαι κοντά του. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.

Θα μπορούσατε να φαντασθείτε τον εαυτό σας να είναι κάτι άλλο εκτός από ηθοποιός;

Ναι!! Food blogger, travel blogger, αγρότης αλλά με προνόμια (εδώ γελάμε), αλλά νομίζω ότι όσο περνάνε τα χρόνια μέσα σε αυτή την δουλειά γίνεται όλο και πιο δύσκολο να σκεφτώ ότι θα μπορέσω να κάνω κάτι άλλο. Είμαι και ‘γω νομίζω εξαρτημένος αλλά με προνόμια, Χαχαχα

Ξέρουμε πως αγαπάτε τα ταξίδια, πως ταξιδεύετε συχνά και πως , γενικά, είστε "ο Αλέξανδρος που πάει παντού" Στα ταξίδια σας αναζητάτε την περιπέτεια, τη διασκέδαση, τη γνώση, την διαφορετική επικοινωνία, την έκπληξη;

Τα ταξίδια ήταν, είναι, και ελπίζω να συνεχίσουν να είναι ο δρόμος προς την αυτογνωσία. Δυστυχώς έχω καιρό να κάνω ένα ταξίδι όπως εγώ θα ήθελα αλλά πιστεύω ότι θα ξανά αρχίσω, όμως αυτή τη φορά δεν θα είμαι μόνος μου σε όλα.

Τι σας γοητεύει σε μια γυναίκα;

Η δυνατότητα της να με κάνει να αισθάνομαι ότι μπορώ να την ικανοποιώ, να την φροντίζω χωρίς να νιώθει ότι την πιέζω. Η επικοινωνία μαζί της σε όλα τα επίπεδα, το χιούμορ της και η φροντίδα που απλόχερα μου προσφέρει. Όπως και εγώ άλλωστε.

 Τι σας διδάσκει, τι σας προβληματίζει, από το "σήμερα" της Ελλάδας, της Ευρώπης, του κόσμου;

Η Ελλάδα είναι ένα φαινόμενο που νομίζω δεν έχει αντίπαλο. Είναι μια χώρα παραδεισένια που όμως κατοικείται από ανθρώπους που δεν μπορούν να την αγαπήσουν επειδή δεν είναι ικανοί να αγαπήσουν τους άλλους και τον ίδιο τους τον εαυτό. Εγωιστάκια που το μόνο που ξέρουν είναι να μετράνε ποιο την έχει πιο μεγάλη. Για αυτό και νομίζω ότι έχουμε τουλάχιστον δυο τρεις γενιές ακόμα μέχρι να δούμε αλλαγή πραγματική. Και φυσικά αυτό θα συμβεί μόνο αν καταφέρουμε να δώσουμε στα παιδιά μας την παιδιά κι τα εφόδια να παραμείνουν ελεύθεροι άνθρωποι μέσα σε μια κοινωνία που σέβεται τον διπλανό της και το όλον. Η Ευρώπη τώρα είναι ένα μόρφωμα που εμείς ως λαός δεν θα μπορέσουμε ποτέ πραγματικά να ενταχθούμε αν δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης συλλογικά.

Πόσο επηρέασαν, πόσο άλλαξαν τη ζωή σας η επιτυχία, τα βραβεία, η αναγνωρισιμότητα;

Την επιτυχία δεν την εκμεταλλεύτηκα, βλέπετε δεν ήταν ποτέ ο στόχος μου, τα βραβεία δεν είναι και πολλά κι αν εξαιρέσετε ότι ξεχρέωσα μία μηχανή που είχα τότε όταν πήρα το πρώτο βραβείο στο σινεμά για το business στα Βαλκάνια το επόμενο που το μοιράστηκα, δεν άλλαξαν τίποτα στην ζωή μου, ούτε στην δουλειά μου. Δεν είμαστε και Χόλιγουντ όσο και αν κάποιοι θα ήθελαν.

Θα μπορούσατε να ζήσετε μακριά από την Ελλάδα; Αν ναι, ποιο είναι για σας το ιδανικό μέρος;

Θα μπορούσα να ζήσω στη βόρεια Αφρική στο Μαρόκο, σίγουρα στην Αργεντινή ,στο νότο της Αργεντινής στην Παταγονία, νομίζω και σε άλλα μέρη στη λατινική Αμερική ,σίγουρα σε κάποια μέρη της Ασίας όπως ας πούμε στην Ινδία ή στην Ταϊλάνδη που δεν έχω πάει αλλά κάτι μου λέει μέσα μου ότι είναι ένα μέρος που θα μπορούσα να το αγκαλιάσω. Επίσης στη Νέα Ζηλανδία όχι επειδή έχω πάει αλλά επειδή είναι ένα μέρος που πραγματικά μοιάζει σαν τον παράδεισο πάνω στη γη, αν υπάρχει παράδεισος. Βέβαια όλα αυτά είναι μέρη που προϋποθέτουν ότι δεν θα εξασκούσα το επάγγελμα μου αλλά κάποιο άλλο.

Αν σας ζητούσα να μου πείτε τα 3 πιο σημαντικά πρόσωπα στη ζωή σας, ποια θα μου λέγατε;

Ο Μάρκος, η Ευσταθία και εγώ. Δεν είναι όμως μόνο αυτά.

*την ηθοποιό Ευσταθία Τσαπαρέλη