Skip to main content

INTERVIEW

Τζένη Θεωνά: «Στον έρωτα, ό,τι κι αν κάνεις, στο τέλος παραδίνεσαι!»

Είναι γητεύτρα, ξωτικό, μια ξανθιά νεράιδα που βγήκε από παραμύθι. Και διαθέτει ένα ακαταμάχητο πλεονέκτημα: Το εκτόπισμα της σταρ, χωρίς καθόλου να το επιδιώκει. H Tζένη Θεωνά μιλάει αποκλειστικά στη Μαρία Πανάγου και το allyou.gr .



Όχι, δεν είναι όμορφη η Τζένη Θεωνά. Είναι απίστευτα όμορφη! Εκθαμβωτική. Λαμπερή με έναν τρόπο που δε μπαίνει σε λόγια. Και μην πεις ότι το ξέρεις, γιατί αν δεν την έχεις συναντήσει δεν καταλαβαίνεις τι θέλω να σου πω. Μιλάει ωραία, πλούσια… Και μαγεύει! 

Συναντηθήκαμε στο roof garden του Novus City Hotel, με θέα όλη την Αθήνα. Οι παραστάσεις του "Fool for Love", που φέτος η Τζένη πρωταγωνιστούσε, έχουν τελειώσει, όμως το θέμα του έργου :  ο έρωτας , είναι στο επίκεντρο της κουβέντας μας. 

 

 

 

theo1.jpg
 

Τι γεύση σου άφησε αυτό το έργο; 

«Ήταν ένα πολύ μεγάλο ταξίδι με πολλές στάσεις, εμπειρίες και περιπέτειες. Το πρόσημο είναι θετικό και μου εκπλήρωσε τις υψηλότερες προσδοκίες μου. Αφενός για το ότι αγάπησα πολύ τον συγγραφέα Σαμ Σέπαρντ και όλο του τον κόσμο  -κι αυτό μου είναι πολύ σημαντικό γιατί μου ανοίχτηκε ένα καινούργιο πεδίο μέσω του κειμένου-  και αφετέρου γιατί γνώρισα τον εαυτό μου καλύτερα ως ηθοποιό, ξεπέρασα φόβους, ανησυχίες ανασφάλειες, νιώθω καλύτερα για μένα». 

Για τον έρωτα έμαθες κάτι καινούργιο; 

«Για τον έρωτα έμαθα ότι δε μπορείς να μάθεις τίποτα. Θα πιάνεσαι πάντα απροετοίμαστος. Ο,τι κι αν κάνεις, στο τέλος παραδίνεσαι». 

Πιστεύεις σε αυτούς τους μεγάλους, αυτοκαταστροφικούς έρωτες, σαν αυτόν; 

«Είναι ευχή και κατάρα να σου συμβεί ένας τόσο μεγάλος έρωτας γιατί όσο και αν κάποιος δε θέλει να ταρακουνηθεί, να ξεβολευτεί, αυτή η οδύνη σε κάνει να αισθάνεσαι ζωντανός, σου μαθαίνει πράγματα για τον εαυτό σου, τα όρια σου, αναγκάζεσαι να γίνεις ειλικρινής με σένα, με τη μοναξιά σου». 

Μπορεί να συμβεί στον καθένα;  

«Ναι, εξαρτάται από τις αντιστάσεις του ανθρώπου, αλλά αυτή είναι η ιδιότητα του έρωτα, σε αφοπλίζει πλήρως και δεν εκλογικεύεται. Από τη μία σε εγκλωβίζει και από την άλλη, ένα τόσο μεγάλο πάθος σε λυτρώνει».  

 

 

 

 

theonaa.jpg

Φλέρταρες και λίγο με τη δημοσιογραφία, σε κέρδισε όμως το θέατρο… 

«Πέρασα στη σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ αλλά δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη επιθυμία να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία και έτσι δεν τις τελείωσα τις σπουδές. Από μικρή ήθελα να γίνω ηθοποιός , αλλά ήμουν πολύ καλή μαθήτρια. Σίγουρα θα έδινα εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο αλλά  δεν ήξερα ποια σχολή να δηλώσω.  Και δήλωσα αυτήν. Αν έκανα τώρα το μηχανογραφικό μου θα δήλωνα ψυχολογία, το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον, άλλωστε το θεωρώ συγγενές επάγγελμα με το δικό μου. Αν ήμουν κάτι άλλο δηλαδή, θα ήμουν ψυχολόγος». 

Γιατί θα έδινες σίγουρα εξετάσεις; Σε πίεσε η οικογένειά σου; 

«Ήμουν καλή μαθήτρια αλλά αυτό δε μου ήταν ποτέ πολύ γοητευτικό. Είχα πιεστεί μόνη μου, είχα αποφασίσει ότι ο τρόπος για να γίνω κοινωνικά και οικογενειακά αποδεκτή ήταν να είμαι άριστη μαθήτρια και να περάσω στο πανεπιστήμιο Ήταν και η αδελφή μου πολύ καλή μαθήτρια και ως μικρότερη εγώ, ακολούθησα το ίδιο mode». 

Όλα τα παιδιά αρέσκονται στο να είναι λίγο ηθοποιοί, παίζουν παραστάσεις, τις στήνουν καμμιά φορά. Εσύ τι έκανες όταν ήσουν μικρή; 

«Κι όμως, εγώ όταν ήμουν μικρή, δεν έπαιρνα μέρος σε παραστάσεις. Είχα μια «τραυματική» εμπειρία.  Στο νηπιαγωγείο με έβαζαν να πω ποίημα με τον γιο της διευθύντριας  -τον οποίο δε συμπαθούσα γιατί αισθανόμουν ότι έχαιρε ιδιαίτερης μεταχείρισης-  κι εγώ ήθελα να φύγω γιατί το θεωρούσα κοινωνική αδικία. Είχα λοιπόν δίπλα μου τον Χάρη, ένα κουκλάκι ξανθό με μπλε ματάκια και δεν ήθελα να πω το ποίημα μαζί του.  

Θυμάμαι όμως πολύ καθαρά ότι έπαιζα παιχνίδια με τις φίλες μου, αυτά που παίζουν τα παιδιά, υποδυόμενα ρόλους. Κάναμε τη γραμματέα, τη δασκάλα κ.α Εμένα με ενδιέφερε να παίζω καλά αυτούς τους ρόλους γιατί σκεφτόμουν ότι θα μεγαλώσω και θα γίνω ηθοποιός. Καταλάβαινα ότι μ’ αρέσει το παιχνίδι τού να κάνεις ότι είσαι κάποιος άλλος. Θυμάμαι ότι βλέπαμε στην τηλεόραση ταινίες και μόλις «έπεφταν» διαφημίσεις, έτρεχα και άνοιγα τις ντουλάπες και ντυνόμουν: έπαιρνα βεντάλιες, φόραγα τακούνια και τέτοια και συνέχιζα να βλέπω τις ταινία ως ο ρόλος που είχα επιλέξει.  

Στην πορεία, όλη αυτή η αυτοπεποίθηση που είχα ως παιδί κατακρημνίστηκε απολύτως. Μετά το σχολείο είχα πλήρως απωλέσει αυτή την ελεύθερη φύση και είχα μπει στο σύστημα που λέει ότι διαβάζεις και αποδίδεις. Αυτή είναι μια σχέση γραμμική. Το θέατρο δεν είναι καθόλου έτσι. Δε σημαίνει ότι μελετάς και αποδίδεις, το θέατρο είναι άλλη διαδικασία. Ως μαθήτρια λοιπόν, είχα βρει έναν τρόπο να είμαι πρώτη αλλά μετά έπρεπε να αποδεχτώ ότι ποτέ πια δε θα είμαι πρώτη γιατί αυτό δε γίνεται στην Τέχνη, στο θέατρο δεν υπάρχει απουσιολόγιο». 
 

theo4.jpg
 

Στο θέατρο δεν προσπαθείς να είσαι πρώτη; Να ξεχωρίσεις; 

«Όχι, δεν προσπαθώ να ξεχωρίσω, ευτυχώς, γιατί ξέρω ότι κάθε ηθοποιός έχει τη στιγμή του, την παράστασή του, τη μία μπορεί να είναι καλός, την άλλη όχι. Αυτό που προσπαθώ είναι να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου. Όταν μου λένε ότι είσαι πολύ καλή χαίρομαι, αλλά χαίρομαι περισσότερο όταν μου λένε πόσο καλή είναι η παράσταση και είμαι κι εγώ καλή. Όπως συμβαίνει τώρα «Fool for love». Γιατί το να σου λένε μόνο ότι είσαι καλή είναι σα να περνάς οντισιόν, είναι ένα πράγμα αυτάρεσκο.  

Είναι μεγάλη χαρά να ξεχωρίζεις σε μια καλή παράσταση. Να είναι κάτι που συνολικά έχει αγγίξει τον άλλον και μέσα σ αυτό να εκτιμάται και η προσωπική σου συμβολή. 

Δεν πιστεύω ότι είμαι πάρα πολύ αριβίστρια. Κι αυτό είναι και καλό και κακό. Μερικές φορές μπορεί να πάσχω από χαμηλή φιλοδοξία.  

Φέτος νιώθω πιο καλά από ποτέ. Νιώθω πιο ώριμη, πιο μεγάλη, με έναν πολύ ωραίο τρόπο, αισθάνομαι περισσότερο γυναίκα, όχι από την άποψη της θηλυκότητας, αλλά από την άποψη ότι υπάρχει ακόμη το κορίτσι μέσα μου, το οποίο κουβαλάω όμως με ευθύνη. Κουβαλάω τον εαυτό μου πια πιο θαρρετά.  

Αυτό ήταν μεγάλη πρόκληση γιατί είναι ένα σπουδαίο έργο κι ένας σπουδαίος ρόλος και το ότι έχω νιώσει τόσο καλά μέσα σε αυτό (φυσικά πάντα υπάρχει το αυτομαστίγωμα) σε γενικές γραμμές έχω νιώσει ότι είναι μια πολύ πλούσια διαδρομή και βλέπω μεγάλη αλλαγή στον εαυτό μου. Είναι μια καλή χρονιά. Είναι μια χρονιά ορόσημο θα τολμούσα να πω». 

Έχεις μετανιώσει για πράγματα που έχεις κάνει; 

«Έχω την αίσθηση ότι έχω υπάρξει λίγο άτολμη σε σχέση με το ότι έχω πει όχι σε κάποια πράγματα και έχω ελάχιστα διεκδικήσει κάποια άλλα. Αυτό μου το καταλογίζω και θέλω να πιστεύω ότι θα γίνω λίγο πιο διεκδικητική. Όχι ότι θα γίνει και καμία μετάλλαξη δηλαδή, αλλά θα έχω το θάρρος να δηλώνω σε κάποιους ανθρώπους το ενδιαφέρον μου.  

Είναι καλό να αντιστέκεσαι αλλά τελικά είναι πιο καλό να διεκδικείς. Με αξιοπρέπεια πάντα αλλά να διεκδικείς». 

Τι επαγγελματικά σχέδια έχεις; 

«Δεν έχω σχέδια για μετά. Δεν αντέχω για κανένα λόγο τη ρουτίνα έχω σοβαρό πρόβλημα, δε ξέρω πως θα πορευτώ στη ζωή μου. Ακόμη και αυτή η φρικτή αγωνία, του τι θα κάνω μετά, μού είναι προτιμότερη από το να ξέρω ισόβια τι θα μου συμβαίνει επαγγελματικά. Όμως ότι κάθε φορά έρχεται αυτός ο μήνας που δεν έχεις δουλειά και δε ξέρεις πότε θα ξαναέχεις…  Κάθε φορά λέω «να δεις που δε ξαναδουλέψω ποτέ, αυτό ήταν». Έχω άλλωστε και βιοποριστική αγωνία. Ζω από τη δουλειά μου. Και είναι μια δουλειά η οποία είναι ασταθής, δε μπορείς να κάνεις κανέναν προγραμματισμό. Και όλο αυτό, το χειροτερεύει και το ότι δεν είμαι και καμία μετρ της διαχείρισης γενικά»… 

Πώς είναι η καθημερινότητά σου; Τώρα συμβιώνεις και με το σύντροφό σου Δήμο Αναστασιάδη.

«Η καθημερινότητα μου είναι πολύ εργένικη, φοιτητική, χαοτική και εντελώς  απρογραμμάτιστη. Δεν υπάρχει πρόγραμμα σε τίποτα. Το μόνο σταθερό στην ημέρα μου είναι οι βόλτες με τα σκυλιά μου, το κανισάκι μου, τη Σούση και το λαμπραντόρ μου. Οι τρεις γάτες μου, ευτυχώς δε θέλουν βόλτες».  
 

theona11.jpg
Ένας μεγάλος έρωτας: Τζένη Θεωνά - Δήμος Αναστασιάδης

 

Τι άνθρωπος είσαι; 

«Έχω ελαττώματα πολλά. Είμαι φοβερά διακοπτόμενη, ξεκινάω να κάνω ένα πράγμα και «ξεφυτρώνουν» άλλα τρία- τέσσερα και όλα μένουν ανολοκλήρωτα. Το παρατηρώ σε πολύ απλές εργασίες, για παράδειγμα, πρέπει να πάω να απλώσω τα ρούχα και μεσολαβούν πολλά μέχρι να το κάνω. Είμαι φοβερά κυκλοθυμική, είμαι εμμονική, παθαίνω διάφορες εμμονές με ήσσονος σημασίας ζητήματα, τα οποία κωλύομαι να αναφέρω. Υπάρχει ένα pattern  εμμονοληψίας και παρόλο που με τη λογική μου το καταλαβαίνω, δε μπορώ να επέμβω. Είναι σα να υπάρχουν δύο άνθρωποι: ο ένας βιώνει την εμμονή, ο άλλος προσπαθεί να καθησυχάσει, αλλά δεν…  Και νευρική είμαι, φαντάζομαι ως αποτέλεσμα της κυκλοθυμίας μου. Ενίοτε είμαι αργή, χάνομαι στο χρόνο και αυτό που μου έχει κοστίσει πολύ στις σχέσεις μου είναι ότι ενώ είμαι πολύ επιμελής, είμαι παράλληλα ασυνεπής. Έχω δυσκολία με το «ακριβώς» του χρόνου. Ξεκινάω να πάω στα ραντεβού μου και θα κάνω τόσα πολλά ενδιάμεσα, που ενώ μπορεί να έχω ξεκινήσει 3 ώρες πριν, καταλήγω να αργώ. Όχι από ωχαδελφισμό, αλλά επειδή διασπώμαι πολύ». 

Ε, θα έχεις και πολλά προτερήματα σίγουρα… 

«Έχω χιούμορ! Επίσης, παρόλο που φαίνομαι καμμιά φορά απόμακρη και αυστηρή είμαι τρυφερός άνθρωπος, ευαίσθητη και πιστεύω πολύ στο ήθος μου.  

Να σου πω ακόμη ότι έχω μια πλευρά πολύ συντηρητική και μία πολύ απελευθερωμένη. Έναν εαυτό πολύ καθώς πρέπει, που προσπαθεί να μη βλάψει ποτέ κανέναν, να είναι δίκαιος και από την άλλη έχω έναν πιο ελεύθερο. Αυτό μπερδεύει πολύ τους άλλους». 

Φίλους έχεις; 

«Πολύ στενούς, έχω δύο. Την Άννυ που γνώρισα στη δραματική σχολή και τη Μαρία Καβογιάννη.  Είναι οι άνθρωποι που θα τους πω, όχι απλώς τι μου συμβαίνει, αλλά και την πιο μύχια, ταπεινή και ποταπή μου σκέψη. Παραδίδω τον εαυτό μου απολύτως στα χέρια τους». 

Έχεις φόβους; Φοβίες; 

«Έχω πολλούς φόβους αλλά με έναν τρόπο νομίζω ότι αντλώ από αυτούς. Φοβάμαι τη φθορά, το πεπερασμένο της ύπαρξης. Αυτό μου φαίνεται αδιανόητο. Φοβάμαι ότι μικρό μικρό πεθαίνει. Μου φαίνεται, ας πούμε, πιο σοκαριστικό το ότι τελειώνει ο έρωτας, απ’ ότι ο ίδιος ο θάνατος. Γιατί αυτό μου δείχνει ότι κάποια μέρα όλα τελειώνουν. Οπότε συχνά προσπαθώ να μην αφήνομαι. Φοβάμαι πολύ για τον θάνατο των ζώων μου που ξέρω ότι από τη φύση τους δε ζουν πολύ. Τη Σούση μου την παίρνω όπου μπορώ μαζί μου, στο καμαρίνι όταν είναι εφικτό, ακόμη και σε συναυλία την έχω πάρει, δεν τη νοιάζουν τα τρελά ντεσιμπέλ, τη νοιάζει μόνο που θα είναι μαζί μου». 

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια; 

«Ελπίζω ότι θα έχουν μαλακώσει οι φόβοι μου, θα έχω συναντήσει πολλούς ανθρώπους που θα με ενδιαφέρουν, πιστεύω ότι θα  έχω κάνει οικογένεια».  

Θα δούμε σύντομα λες ένα παιδί στη ζωή σου; 

«Δε νιώθω απροετοίμαστη για ένα παιδί, αλλά δεν έχω και το θάρρος να το επιδιώξω. Τα πράγματα όμως είναι ανοιχτά μέσα μου. Έχω σχέση με τη μητέρα μου, θυμάμαι τον εαυτό μου μικρό, έτσι έχω την αίσθηση ότι αν ερχόταν τώρα ένα παιδί θα είχα ανοιχτή την ανάμνηση του να είσαι παιδί κι αυτό είναι σημαντικό. Γιατί συνήθως όταν κάνουμε ένα παιδί, «κλείνουμε» και πηγαίνουμε πιο πολύ προς τους γονείς μας, ξεχνάμε τον εαυτό μας μικρό. Χωρίς να είμαι τέλεια και ισορροπημένη και αναγνωρίζοντας τις δικές μου ανασφάλειες θα προσπαθούσα να δημιουργήσω ένα ικανό περιβάλλον γι αυτό. Τουλάχιστον γνωρίζω ότι θα αγαπούσα. Αυτό είναι σίγουρο». 
 

theo5.jpg
 

Θα παντρευτείς για να κάνεις οικογένεια;  

«Δεν πιστεύω στο γάμο, δεν τον καταλαβαίνω. Κάθε σχέση είναι ένας γάμος. Τι αλλάζει όταν παντρεύεται κάποιος; Είναι πολύ γοητευτική η συγκίνηση, ότι οι άνθρωποι θέλουν δημόσια να πουν κάτι, θα μαζευτούν οι συγγενείς και οι φίλοι. Κάτι άλλο δε βλέπω. Δε θα αφοσιωθώ περισσότερο σε κάποιον αν παντρευτούμε. Αν ο σύντροφός μου θέλει γάμο, δε θα πω όχι, αντιθέτως, οποιαδήποτε εκδήλωση αγάπης, πίστης, αφοσίωσης μου φαίνεται πολύ ρομαντική. Αλλά ας μην κοροιδεύομαστε. Δεν είναι ο γάμος η δέσμευση. Το να θέλεις να κάνεις παιδί με κάποιον είναι η μεγαλύτερη δέσμευση»  

Το κίνημα «Me too» θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα; 

«Ναι, θα μπορούσε. Για να μην έχει συμβεί είναι γιατί μάλλον οι πιέσεις είναι λιγότερες εδώ, η αγορά διαφορετική. Είμαστε λαός που έχει το αίσθημα της δικαιοσύνης.  

Έχω πάντως την αίσθηση ότι υπάρχει ένας σεβασμός στη γυναίκα. Και μάλιστα, κυρίως, στη γυναίκα-μάνα. Με έναν τρόπο όχι πολύ ευρωπαϊκό, αλλά έτσι νομίζω… 

Η Κατρίν Ντενέβ είπε ότι μέσα στον πανικό αυτόν, να μην καταλήξουμε να ποινικοποιήσουμε το φλερτ. Και συμφωνώ με αυτό. Γιατί στη Γαλλία έφτασαν να σκέφτονται ότι ακόμη και στο πείραγμα στο δρόμο, σέ ένα σφύριγμα, θα πρέπει να επέμβει η αστυνομία». 

Εσένα σε έχουν παρενοχλήσει σεξουαλικά; 

«Όχι, ποτέ. Αν μου συνέβαινε, δε ξέρω αν θα έβγαινα να το πω δημόσια. Θέλει πολύ θάρρος αυτό, είναι μεγάλη έκθεση. Πάντως θα στήριζα ένα κίνημα που θα αφορούσε γυναίκες που το έχουν ζήσει». 

 

Διαβάστε επίσης

INTERVIEW

«Η μητέρα μου, και η αστείρευτη αγάπη της για τη ζωή, αποτελεί τη βασική πηγή έμπνευσής μου» Μαρία Κηλαηδόνη

Λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Gazarte, 18/2, η Μαρία Κηλαηδόνη μιλάει για τα σχέδιά της στην Αγγελική Λάλου και το allyou

INTERVIEW

«Η καλύτερη εποχή είναι εδώ και τώρα, κάτι που πάλευα χρόνια να καταλάβω στην πράξη» Λουίζα Σοφιανοπούλου

Λίγο πριν τραγουδήσει «Time of my life», η ταλαντούχα τραγουδίστρια Lou Is, ή αλλιώς Λουίζα Σοφιανοπούλου, μίλησε στην Αγγελική Λάλου και το allyou.gr 

INTERVIEW

«Με εμπνέει η μέση γυναίκα που παλεύει για το καλό των παιδιών της και των οικείων της. Η γυναίκα αγωνίστρια της ζωής» Φωτεινή Δάρρα

Λίγο πριν τις νέες της εμφανίσεις στο Half Note, η εξαιρετική Φωτεινή Δάρρα σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Αγγελική Λάλου και το allyou.gr

Προτεινόμενα

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

Ζώδια Τρίτης 19 Μαρτίου

Ο δυναμισμός σας θα τραβήξει το ενδιαφέρον των άλλων

ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ

Πώς να απαλλαγείς μια και καλή από τους τοξικούς ανθρώπους

Για ορισμένους χρειάζεσαι κάτι παραπάνω από 2 μέτρα απόστασης…

SELF-LOVE

Πώς να αποφύγεις την… ψυχολογική αποφυγή;

Συνέχισε να διαβάζεις, αν συνηθίζεις να αποφεύγεις πράγματα που σου προκαλούν δυσφορία ή άγχος;