Πέννυ Μπαλτατζή: «Είμαι γεννημένη να δίνω χαμόγελο στον κόσμο»

 
Σήμερα το πρωί ξύπνησα με δύο υπέροχα χαμόγελα. Το ένα, της κόρης μου. Το άλλο, της Πέννυς, βγαλμένο μέσα από το υπέροχο βίντεο κλιπ της "Το Κορίτσι". Και κάπως έτσι στον καθρέφτη μου σχηματίστηκε ένα τρίτο, το δικό μου.  

Θυμάμαι ακόμα έντονα τη φιγούρα της με το κόκκινο φόρεμα, στο Εξωτικό Χαρμάνι, το τραγούδι που την έκανε ευρέως γνωστή μαζί με την τότε μπάντα της, Swingin’ Cats. Από τότε μέχρι το Κορίτσι του σήμερα πολλά έχουν αλλάξει στη ζωή της Πέννυς, ή μάλλον η ίδια έχει αλλάξει τη ζωή της, όπως χαρακτηριστικά λέει. 

Πριν βρεθούμε στην παρέα της στον Κήπο του Μεγάρου το βραδάκι της 14ης Ιουνίου και λικνιστούμε στους ρυθμούς της, μιλήσαμε μαζί της για το χαρμάνι των εμπειριών και των συναισθημάτων, των παιδικών καλοκαιριών και των ερώτων, ανακαλύπτοντας ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα ενός κοριτσιού που μεγαλώνει όμορφα.

Ναι, η Πέννυ Μπαλτατζή γεννήθηκε για να χαρίζει το χαμόγελο - για να αγαπά και να αγαπιέται.      

Τι αναζητά άραγε ένα κορίτσι σαν εσένα στον Κήπο ενός Μεγάρου;

Τα χρώματα που θα έχουν οι καρδιές των ακροατών εκείνη τη μαγική νύχτα... Ξέρεις, καθώς θα μας ενώνει μια χρυσή χορδή, οι καρδιές θα μαλακώσουν και θα γεμίσουν φως... 

Αν κρυβόσουν στη γωνιά ενός κήπου, θα ήθελες να ξεφύγεις από κάπου/κάποιον ή θα ετοίμαζες καμία ζαβολιά;

Ζαβολιά στα σίγουρα! Μάλλον θα ήταν ένας κήπος σοκολατένιος με ζαχαρένιο γρασίδι και λουλούδια μαρς μάλλοου, αντί για χώμα θα είχε θρυμματισμένο μπισκότο όρεο και καταλαβαίνεις ότι θα με έβρισκαν να κυλιέμαι και να γλύφομαι. 

«Το κορίτσι»: Πόσο νοσταλγικό, πόσο τρυφερό, και το τραγούδι και το βίντεο κλιπ! Θυμάσαι τον παιδικό σου έρωτα;

Φυσικά, όλους τους θυμάμαι! Ήμουν πάντα επιρρεπής στη δίνη του έρωτα. Σπύρος, στον παιδικό σταθμό, τον φώναζα... Σπυράκι και γελούσα.

Πάτρα, Ξάνθη, Κεφαλονιά, Σέριφος... Με μπέρδεψε η καταγωγή σου. Αυτό το χαρμάνι τόπων και ήχων επηρέασε αυτό που είσαι σήμερα;

Φαντάζομαι μικρότερη δεν είχα επίγνωση. Τώρα θέλω να με επηρεάζει και έτσι στέκομαι ανοιχτή σε όλα τα ερεθίσματα των τόπων.

Η πρώτη φορά που οι γονείς σου κατάλαβαν ότι έχεις κλίση στην μουσική ήταν όταν...

...έγινα δύο ετών. Πολύ πολύ μικρή.

Βρεφονηπιοκόμος;! Αυτές οι σπουδές και γνώσεις πώς έχουν επηρεάσει την ιδιοσυγκρασία σου;

Πολύ. Με έχουν βοηθήσει να με καταλάβω. Να γίνω πιο δεκτική σε πράγματα, να γεμίσω κατανόηση και αγάπη. Η γνώση πάλι με βοήθησε να διαγνώσω τα παθολογικής φύσης ψυχικά νοσήματα της μαμάς μου και να έρθω πιο κοντά της με άλλο βλέμμα και ηρεμία.

Τι έχει αλλάξει στη ζωή σου από το 1999 που μπήκες στον χώρο της μουσικής μέχρι σήμερα;

Έχω αλλάξει εγώ τη ζωή μου. Κάνοντας κάθε μέρα αυτό που είμαι ταγμένη και γεννημένη να κάνω. Είμαι σίγουρη για αυτό. Να δίνω χαμόγελο στον κόσμο.

Έγινες ευρέως γνωστή με το Εξωτικό Χαρμάνι ως front woman των Swingin’ Cats. Ήταν μια δυνατή στιγμή για σένα; 

Έχω πολλές δυνατές στιγμές στη ζωή μου. Έχω επιλέξει η ζωή μου να έχει ένταση και να είναι γεμάτη συναισθήματα. Το Χαρμάνι αγαπήθηκε και μαζί μ’ αυτό και εγώ σαν περσόνα. Νιώθω τύχη και ευλογία.

Ποιο τραγούδι που έχεις ερμηνεύσει/γράψει είναι το αγαπημένο σου;

«Κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα».

Είμαστε μέσα σε ένα ανοιχτό αμάξι, δίπλα ο αγαπημένος μας, ο ήλιος είναι υπέροχος και ακούμε το τραγούδι που λέει...

«Έχω εσένα ν’ αγαπώ» της Μοσχολιού.

Έχεις μπροστά σου ένα πιτσιρίκι και σε ρωτάει «Τι είναι αυτό το swing;». Τι του λες;

Είναι μια μουσική που έγινε για να χαμογελάει ο κόσμος όταν νιώθει πολύ πιεσμένος και στενοχωρημένος. Και επειδή ήταν ένα παιχνίδι τα παλιά χρόνια που κανείς δεν μπορούσε να κλάψει και να φωνάξει όταν φοβόταν είχαν βάλει τα σαξόφωνα, τα τύμπανα και τις τρομπέτες να φωνάζουν δυνατά. Έτσι ο κόσμος γέμιζε ενέργεια και χόρευε και γέλαγε και δε φοβόταν τίποτα.

Ποιες συνεργασίες σου έχουν «γράψει» στην καρδιά σου;

Κάθε μία έχει τη διαδρομή της και κατέχει κάποιο κομμάτι στην καρδιά μου.

Η συνεργασία σου με τον Φοίβο Δεληβοριά υπήρξε καθοριστική για την πορεία σου. Θα πας στην Ταράτσα του; (γιατί συχνάζεις σε... ταράτσες τελευταία)

Χαχα! Ναι, ήταν καθοριστική για τις αποφάσεις που πήρα. Αν με καλέσει, βεβαίως και θα πάω!

Ανέβασες μια φωτογραφία με σορτσάκι, γράφοντας «Μπουτάκια έξω!». Πόσο αγαπάς το σώμα σου; Τι σχέση έχεις μαζί του; 

Αγαπώ το σώμα μου, νιώθω τυχερή που είμαι υγιής, προσπαθώ να το προσέχω και να αθλούμαι τρεις φορές τη βδομάδα.

Όταν κοιτιέσαι στον καθρέπτη, λες...

Είσαι αληθινή και να μείνεις πάντα έτσι.

Είσαι τόσο ρομαντική όσο δείχνεις; Παλεύεις ποτέ με τον εαυτό σου να ακολουθεί τη φωνή της λογικής ή αφήνεσαι στο συναίσθημα; 

Δεν είμαι πάντα ρομαντική. Σαφώς και όχι. Μπορώ να γίνω τόσο σκληρή όσο ευαίσθητη είμαι. Οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε είναι καθρέφτες, κάποιοι σου βγάζουν άλλον εαυτό. Γενικά προσπαθώ να μην έχω στη ζωή μου αυτούς που μου βγάζουν κομμάτια που δεν μου αρέσουν.

Οι αγαπημένοι άνθρωποι της ζωής σου είναι... 

Ο άντρας μου, η οικογένεια και οι φίλοι μας.

Μίλησέ μας λίγο για τον κόκκινο λωτό (σ.σ. το τατουάζ της).

Σαν μικρά εφηβάκια που είμαστε (γέλιαααα) έχουμε το ίδιο τατουάζ στο αντίθετο χέρι... Όταν κρατιόμαστε, ενώνονται. Είναι ο κόκκινος λωτός της αφοσίωσης και της βαθιάς αγάπης.

Σου αρέσει να δημιουργείς με τα χέρια. Εάν ήταν μαγικά, θα ήθελες να πιάσεις και να αλλάξεις... 

Να μικρύνω τις αποστάσεις στους ανθρώπους. Να μεγαλώσω τους κήπους και τα δέντρα. Να μικρύνω τα κτίρια.

Περπατάς μόνη, είσαι εσωστρεφής... Τα έχεις βρει λες με τον εαυτό σου; 

Πότε έτσι, πότε αλλιώς. Αγαπώ αυτή την αναζήτηση όσο δε φαντάζεσαι. Ποτέ δε θα σταματήσει. Αγαπώ το να κάνω κατάδυση στα συναισθήματά μου. Να θέλω να μπω βαθύτερα και να πονέσω ίσως αυτή τη φορά παραπάνω. Να σταθώ εκεί που δεν αντέχω άλλο. Να αγκαλιάσω και να αφεθώ σε αυτή τη στιγμή.

Κλείσε τα μάτια και φαντάσου την Πέννυ στην πιο ευτυχισμένη της στιγμή. Πού είσαι, με ποιους, τι κάνεις; 

Ακούω το κύμα, σου κρατώ το χέρι, κοιτάζω ψηλά το γαλάζιο και είμαι γεμάτη από φως...

Μετά τον Κήπο, πού θα μπορούμε να σε δούμε; Τι ετοιμάζεις;

Λαϊβάκια σε νησιά και όχι μόνο!

Τι κρατάς από τα παιδικά σου καλοκαίρια;

Τα παγωτά και τα ματωμένα γόνατα.

Αυτό το καλοκαίρι θα σε βρει...

Ήρεμη και εύχομαι διπλή! 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Πέννυ Μπαλτατζή
«Το κορίτσι στον κήπο»
Πέμπτη 14 Ιουνίου στις 9 το βράδυ, στον Κήπο του Μεγάρου

Συμμετέχουν οι μουσικοί:

Μάριος Λαζ Ιωαννίδης │κιθάρες, φωνητικά, ενορχηστρώσεις, live music production
Στέλιος Φραγκούς │πλήκτρα, φωνητικά
Κωνσταντίνος Ζέρβας │τύμπανα, φωνητικά  
Ηλίας Καρκαβέλιας │ηλεκτρικό μπάσο, φωνητικά 
Αλέξης Στενάκης │άλτο σαξόφωνο, κλαρινέτο

Επιμέλεια ήχου│Νίκος Κόλλιας 

Σκηνογραφία │Ζήσης Παπαμίχος 
Φωτογραφία│Χρήστος Τζούτης

Eισιτήρια: 
Τιμές εισιτηρίων
10 € (προπώληση), 12 € (αγορά την ημέρα της συναυλίας)

Τηλ. 210 72 82 333, www.megaron.gr 
και σε όλα τα καταστήματα Public