Skip to main content

INTERVIEW

Δανάη Μπάρκα: “Δεν μου επιτρέπω να νιώθω θλίψη”

Η ανερχόμενη και πολλά υποσχόμενη νεαρή ηθοποιός μιλάει στο allyou και τη Μαρία Πανάγου για τον θεατρικό της μονόλογο «Ουρανία», τη μητέρα της Βίκυ Σταυροπούλου, τους… δύο μπαμπάδες της, τον έρωτα, αλλά και τις φάρσες της που γίνονται ανάρπαστες στο Instagram.


Μαρία Πανάγου

Είναι μόλις 25 ετών, αλλά ήδη πολύ παθιασμένη με αυτό που διάλεξε να κάνει. Άλλωστε, την απόφασή της να γίνει ηθοποιός την πήρε στα επτά της, όταν η μαμά της, η αγαπημένη Βίκυ Σταυροπούλου γράφτηκε στη Δραματική Σχολή και έπαιρνε την κόρη της μαζί. Η Δανάη δηλώνει πανέτοιμη να δοθεί ολοκληρωτικά στον δύσκολο κόσμο της τέχνης και να εργαστεί σκληρά για το όνειρό της. Και αν η μαμά της είναι γνωστή και πετυχημένη, σίγουρα δεν είναι ο λόγος που η νεαρή ηθοποιός έχει ήδη βρει χώρο στα θεατρικά δρώμενα. Αυτό που έκανε το «καλλιτεχνικό κοντέρ» της να έχει κιόλας ξεκινήσει να καταγράφει επιτυχίες είναι το ταλέντο και η λατρεία της για την υποκριτική. Γι αυτό και ο θεατρικός μονόλογος της «Ουρανίας», που σημείωσε τεράστια επιτυχία τον περασμένο χειμώνα, συνεχίζεται από τις 17 Σεπτεμβρίου και για δεύτερη σεζόν στο θέατρο 104.  

juranialove.jpg

Η «Ουρανία» είναι ένας αμφίθυμος μονόλογος πάνω στο όνειρο και τη ματαίωση του, πάνω στον απόλυτο έρωτα και την ολοκληρωτική μοναξιά. Μα πάνω απ’ όλα είναι η πορεία ενός νέου ανθρώπου σε έναν κόσμο που δεν κατανοεί. Ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος με τρυφερότητα και χιούμορ καταγράφει την ψυχοσύνθεση  μιας νέας γυναίκας εγκλωβισμένης σε ένα παιδικό δωμάτιο και ο Γιώργος Σουλεϊμάν προσεγγίζει με ευαισθησία τις πιο κρυφές πτυχές μιας αιχμηρής προσωπικότητας.  

Τι είδους κορίτσι είναι η Ουρανία;
«Η Ουρανία είναι ένα κορίτσι σαν όλα τα άλλα. Μένει με τη μαμά της, είναι γύρω στα 27, έχει όνειρα, της αρέσει η μουσική, έχει Facebook, έχει instagram, βλέπει τηλεόραση, διαβάζει βιβλία. Η Ουρανία είναι φίλη σου, αλλά μάλλον δεν το ξέρεις. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα ν’ ανήκεις στους 240 φίλους της στα Social Media. Στην πραγματική ζωή είναι κάπως δύσκολο να τη συναντήσεις, μιας κι η Ουρανία δε βγαίνει απ’ το σπίτι, παρά μόνο για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο. Η Ουρανία είναι ερωτευμένη. Πολύ. Και φοβάται περισσότερο. Η Ουρανία χαίρεται, θυμώνει, γελάει και κλαίει. Η Ουρανία έχει σκοτεινά μυστικά. Έχει κι ένα μεγάλο όνειρο, αλλά αυτό θα σου το εκμυστηρευτεί μόνο αν σε εμπιστευτεί πραγματικά».   

Συναντάτε πολλά κορίτσια στην αληθινή ζωή που της μοιάζουν;
«Σε κάποια βασικά χαρακτηριστικά ναι, βλέπω κορίτσια που της μοιάζουν. Βλέπω κορίτσια που έχουν πολλά όνειρα όμως κάτι τις κρατάει και δεν τα κυνηγάνε, βλέπω κορίτσια πολύ ερωτευμένα -όπως η Ουρανία- βλέπω κορίτσια παγιδευμένα σε καταστάσεις που ίσως δεν έχουν επιλέξει οι ίδιες να βρίσκονται, βλέπω κορίτσια που έχουν περίεργη σχέση με τη μαμά τους όπως εκείνη».

Εσείς, της μοιάζετε καθόλου;  
«Η Ουρανία είναι όλοι μας, άρα προφανώς και της μοιάζω. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κομμάτια της Ουρανίας μέσα του γιατί απλά είναι ένας άνθρωπος  της σημερινής εποχής που δεν μπορεί να διαχειριστεί κάποια γεγονότα και καταστάσεις. Μοιάζουμε λίγο αλλά εγώ είμαι πιο πεισματάρα και εγωίστρια όποτε δεν μου επιτρέπω να νιώθω θλίψη. Η Ουρανία ίσως είναι λίγο παραπάνω λυπημένη».  

barka.jpg

Πώς είναι οι ανθρώπινες σχέσεις σήμερα; Έχει σημασία να μας το πει αυτό ένα κορίτσι 25 ετών…
«Χρειάζεται υπομονή, κατανόηση και αλήθεια για να διατηρηθεί μια οποιαδήποτε σχέση. Και όσο δυσκολεύουν τα πράγματα γύρω μας, τόσο οι άνθρωποι χάνουν την υπομονή τους, όποτε η επικοινωνία κάπου χωλαίνει.  Παρατηρώ ότι επηρεασμένοι από την κατάσταση της ζωής μας δεν έχουμε πια την ψυχική αντοχή να δεχτούμε πράγματα ή να προσπαθήσουμε γι’ αυτά. Κάπως τα παρατάμε πιο εύκολα και δεν ασχολούμαστε. Η γιαγιά μου πάντα μου έλεγε να βάζω νερό στο κρασί μου γιατί οι άνθρωποι που αγαπάμε και μας αγαπάνε είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Και νομίζω το ακολουθώ. Είναι δύσκολο να δημιουργείς σχέσεις ζωής, αλλά όχι ακατόρθωτο. Είμαι κάθετη και ρομαντική σ’ αυτό. Οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να γίνουν πολύ εύκολες και ουσιαστικές αν υπάρχουν κάποια βασικά στοιχεία όπως σεβασμός, αλληλοκατανόηση, ειλικρίνεια και αγάπη».

Φοβούνται οι άνθρωποι τον έρωτα;
«Δε ξέρω τι κάνουν οι υπόλοιποι εγώ πάντως δε τον φοβάμαι καθόλου. Πως γίνεται να φοβάσαι κάτι που σε κάνει να νιώθεις χαρούμενος και ευτυχισμένος; Ακόμα και μονόπλευρος να είναι, μόνο και μόνο αυτό το σκίρτημα στην καρδιά και ο κόμπος στο στομάχι είναι υπέροχα. Δε ξέρω αν φοβούνται τον έρωτα, ίσως φοβούνται να δεθούν, να ανοιχτούν, να καταπατήσουν τον εγωισμό τους,. Είναι κρίμα όμως. Πιστεύω πως ο καθένας οφείλει στον εαυτό του να ζήσει όλα τα συναισθήματα στο έπακρο και να τα απολαύσει. Πάντα κάτι κερδίζεις όταν αισθάνεσαι»..

Η Ουρανία ζει πολύ μέσα από τα Social Media. Τι ρόλο παίζουν τα Social Media στις ζωές μας;
«Τα σόσιαλ μίντια είναι πια αδιαμφισβήτητα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας μας και, ας μη γελιόμαστε, έχουν αρκετά πλεονεκτήματα. Είναι κι αυτά ένας ακόμα τρόπος επικοινωνίας. Το θέμα είναι να τα χρησιμοποιούμε προς όφελος μας, δημιουργικά και όχι το αντίθετο. Μου αρέσει πολύ η επαφή που έχω με τον κόσμο από τα προφίλ μου, που μοιραζόμαστε ιδέες, φωτογραφίες ή προτάσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Αλλά μέχρι εκεί. Δεν θα τα αφήσω να επηρεάσουν την προσωπική μου ζωή, ούτε θα τα δημοσιεύσω όλα. Κρατάω πολλά πράγματα για μένα και νομίζω αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι, άλλωστε αυτό είναι το υγιές αλλιώς παύει η προσωπική ζωή να είναι ‘’προσωπική’’».

Μονόλογος… Δύσκολο όσο φαίνεται σε μας τους απ’ έξω;
«Είναι ό,τι πιο δύσκολο μπορείτε να φανταστείτε! Υπάρχουν στιγμές που θέλω να βάλω τα κλάματα από το άγχος και από την αγωνία. Ακόμα και πάνω στη σκηνή υπάρχουν δευτερόλεπτα που στρεσάρομαι τρομερά, αλλά σταματάω να σκέφτομαι και περνάνε όλα. Είναι πράγματι πολύ δύσκολο εγχείρημα, αλλά λόγω των ανθρώπων που έχω γύρω μου στη συγκεκριμένη δουλειά, μόνο μοναξιά δεν αισθάνομαι. Άλλωστε στην ουσία ο μονόλογος είναι συνομιλία με το κοινό -έχεις δηλαδή να απευθυνθείς κάπου, δε μιλάς μόνος σου όπως μπορεί να φαίνεται. Έχει και μια γοητεία όλη αυτή η σκηνική ερημιά που βιώνω κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Είναι και η συγκεκριμένη παράσταση που την έχω αγαπήσει τόσο βαθιά όσο δε πίστευα ότι μπορεί να αγαπήσω έναν ρόλο, είναι και η Ουρανία που πλέον νομίζω ότι όντως υπάρχει ανάμεσα μας, είναι και το δέσιμο με τον Γεράσιμο και τον Γιώργο άρα ξεχνάω την δυσκολία κι απολαμβάνω την ικανοποίηση και την ευτυχία».

Σας έχει τύχει να «κολλήσετε» και να μη θυμάστε το παρακάτω; Φαντάζομαι σε έναν μονόλογο αυτό φέρνει πανικό, δεδομένου ότι δεν υπάρχει κάποιος άλλος στη σκηνή να σας βοηθήσει να προχωρήσετε…
«Ευτυχώς δεν μου έχει συμβεί, νομίζω ποτέ. Στην Ουρανία σίγουρα όχι. Σαν σκέψη και μόνο με πιάνει πανικός. Όμως είναι τόσο δουλεμένη παράσταση και ο Γιώργος μου έκανε τόσες πολλές ασκήσεις στις πρόβες σε σχέση με την εκμάθηση του κειμένου, που πια ξέρω καλύτερα τα λόγια της Ουρανίας από τα ονόματα των ανθρώπων γύρω μου. Παρόλα αυτά πάντα είμαι προετοιμασμένη για το χειρότερο και σε εγρήγορση, προκειμένου να σώσω τέτοιου είδους κατάσταση. Έχω στο μυαλό μου πράγματα σχετικά με την παράσταση που θα με βοηθήσουν να ξεκολλήσω αν μου συμβεί κάτι».

Πώς είναι να μεγαλώνεις με μια μαμά ηθοποιό που τρέχει συνεχώς και έναν «μπαμπά» με το ίδιο πρόγραμμα; ( Η νεαρή καλλιτέχνης μεγάλωσε με τη Βίκυ Σταυροπούλου και τον ηθοποιό Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, με τον οποίο η μητέρα της αποφάσισε να συγκατοικήσουν όταν η Δανάη ήταν πολύ μικρή).
«Μεγάλωσα υπέροχα! Κάποιες στιγμές προφανώς και μου έλειπαν, αλλά σε όλα τα παιδιά φαντάζομαι λείπουν οι γονείς που εργάζονται. Ίσως τα παιδιά των ηθοποιών το καταλαβαίνουμε περισσότερο γιατί το επάγγελμα μας δεν έχει ωράριο. Μπορεί να μπεις στην πρόβα στις 6 και να βγεις στις 3 το πρωί. Ωστόσο οι δικοί μου αγαπάνε πολύ τη δουλειά τους και πάντα τους έβλεπα χαρούμενους και ευτυχισμένους. Πήγαινα μαζί τους πολύ συχνά γιατί λάτρευα να βρισκόμαστε στο θέατρο, στα καμαρίνια, στις πρόβες άρα δεν «χανόμασταν». Με έκανε πιο ανεξάρτητη και πιο ώριμη η απουσία τους -σε περιόδους που έκαναν και θέατρο και τηλεόραση. Επίσης η συναναστροφή με ανθρώπους της τέχνης-ανοιχτούς, με χιούμορ, με παιδεία και ακομπλεξάριστους- με βοήθησε να βλέπω τον κόσμο με άλλα μάτια. Η επαφή μου με το θέατρο από τόσο μικρή με έκανε πιο συγκροτημένη. Έβλεπα άλλες καταστάσεις, είχα διαφορετικά βιώματα απ’ τους φίλους μου και νιώθω πολύ τυχερή γι’ αυτό. Γενικά πέρασα πολύ ωραία όταν ήμουν μικρή. Θυμάμαι μόνο χαρές, τρέλες, θέατρο, παιχνίδια, διακοπές με φίλους μας και αγάπη. Τι άλλο να θέλει ένα παιδί»;

Αν είχατε μεγαλώσει με άλλους ανθρώπους, πιστεύετε ότι θα είχατε ακολουθήσει το ίδιο επάγγελμα ή καταλαβαίνετε τώρα πια, ότι είναι το μόνο πράγμα που αγαπάτε και μπορείτε να κάνετε έτσι κι αλλιώς;
«Δεν το γνωρίζω αυτό. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός από πάντα. Απ’ όταν η μαμά μου μπήκε στην δραματική σχολή και με έπαιρνε μαζί της  (ήμουν γύρω στα 7) έλεγα ότι θέλω να κάνω αυτό το επάγγελμα. Σίγουρα έπαιξε ρόλο το ότι την έβλεπα στο μεγάλωμα μου να είναι χαρούμενη με αυτό που κάνει, αλλά επειδή έζησα ή μάθαινα και την δύσκολη πλευρά αυτού του χώρου θα μπορούσε αυτό να με αποτρέψει απ’ το επάγγελμα. Παρόλα αυτά δεν συνέβη κάτι τέτοιο, αντιθέτως ανυπομονούσα για τη στιγμή που θα παίξω στο θέατρο. Νομίζω είναι το μόνο πράγμα όσο το σκέφτομαι που με γεμίζει. Το θέατρο είναι μαγεία, είναι ζωή, είναι δημιουργία είναι ψυχή. Δε θα το άλλαζα με τίποτα. Γίνομαι καλύτερος άνθρωπος μέσω της δουλειάς μου και αυτός είναι ο μοναδικός μου στόχος στη ζωή. Να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος άνθρωπος».
 
Πώς είναι η Βίκυ Σταυροπούλου ως μαμά;
 «Είναι μια μαμά πιο ευαίσθητη απ’ το «κανονικό», πιο καλλιεργημένη απ’ το «κανονικό», πιο ανεξάρτητη απ’ το «κανονικό», πιο αστεία απ’ το «κανονικό», πιο ταλαντούχα απ’ το «κανονικό», πιο υπομονετική απ’ το «κανονικό», πιο τρελή απ’ το «κανονικό», πιο στηρικτική απ’ το «κανονικό». Γενικά είναι το αντίθετο από τις «κανονικές» μαμάδες αλλά προς το καλύτερο. Θα μου πεις έχεις γνωρίσει όλες τις μαμάδες του κόσμου; Όχι, αλλά εννοώ απ’ τις μαμάδες που βλέπω γύρω μου. Έχω ένα μεγάλο μέτρο σύγκρισης. Δε χρειάζονται πολλές λέξεις για να την περιγράψω παρά μόνο το ‘’ΜΟΥ’’. Είναι η μαμά μου, το στήριγμα μου, η δύναμη μου και το χαμόγελο μου».

Για ποιο λόγο έχετε κάνει τον μεγαλύτερο τσακωμό σας;
«Ουυυυυ για πολλά! Νομίζω ένα απ’ τα μεγαλύτερα ουρλιαχτά συνέβαιναν όταν δεν ήθελα να πάω σχολείο για να πάω μαζί της στα γυρίσματα. Αλλά και για το πρώτο μου τατουάζ θυμάμαι, δε μου μίλαγε κάποιες μέρες. Γενικά όμως γελάμε όποτε ξεχνάμε τους τσακωμούς μας αμέσως».

Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης ήταν καλός «μπαμπάς»;
«Η σχέση μου με τον Χρήστο είναι η ωραιότερη της ζωής μου. Δεν ήταν καλός μπαμπάς. Είναι. Και θα είναι. Αλλά είναι περισσότερο φίλος-μπαμπάς. Είναι αυτός που παίρνω 4 το πρωί κλαίγοντας αν δεν έχει πάει καλά μια πρόβα, είναι αυτός που θα πάρω να του πω κάτι πολύ αστείο, είναι αυτός που αν δεν τον δω κάποιες μέρες τον παίρνω με βιντεοκλήση να δω το πρόσωπο του. Πω πω τώρα που συζητάμε όλα αυτά σκέφτομαι ποσό τυχερό παιδί ήμουν και είμαι, χα χα»!

Ο βιολογικός σας πατέρας, σάς έλειψε;
«Όχι βέβαια. Δε μπορεί να μου λείψει κάποιος που έχω στη ζωή μου συνέχεια. Ο μπαμπάς μου -αν και δεν έμεινα στο ίδιο σπίτι με εκείνον -μου δίδαξε πολλά. Εν τη απουσία του ήταν περισσότερο «εκεί» από κάθε άλλον. Είμαι πολύ περήφανη για εκείνον και σας εκμυστηρεύομαι ότι είμαι και λίγο «το κοριτσάκι του μπαμπά». Είναι ωραία η ζωή για ένα παιδί όταν έχει «πολλούς» γονείς, γιατί έχει πολύ κόσμο να εκμεταλλεύεται όταν είναι μικρό, χα χα»!

Ποια είναι η συμβουλή που σας έδωσε ο Χρήστος και την κρατάτε σα φυλαχτό;
«Να αγαπάω. Τους ανθρώπους, τη δουλειά, εμένα. Ακόμα και τις δυσκολίες με έχει μάθει να τις αγαπάω γιατί με κάνουν καλύτερη».

Εκτός από αυτούς τους δύο -ή μάλλον 3-  ξέρω ότι σας μεγάλωσαν η γιαγιά και ο παππούς…
«Γενικά στο μεγάλωμα μου συνέβαλαν πολλοί. Ναι, έχω ακόμα τη δίκη μου γωνιά στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού. Περνούσα υπέροχα μαζί τους, οι πιο ωραίες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας ήταν από εκείνους. Σκέφτομαι καμία φορά… Υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα απ’ το να βρίσκεσαι στην αγκαλιά των παππούδων σου; Και τώρα που «έφυγε» ο παππούς, η γιαγιά δεν είναι μόνη της, έχει όλους εμάς. Είμαστε πολύ δεμένοι. Πάμε βόλτες, εκδρομές, θέατρα… Την προσέχουμε σαν τα μάτια μας. Άλλωστε είναι η αδυναμία όλων! Ακόμα και οι φίλοι μου πάνε σπίτι της και πίνουν καφέ»!
 
Αλήθεια, γιατί κάνετε συνέχεια φάρσες στη μητέρα σας; Γιατί σας αρέσει να την τρομάζετε;
«Μου φαίνεται τόσο αστείο! Το ότι τρομάζει κάθε φορά περισσότερο, με τρελαίνει»!

Ποια ήταν η «χειρότερη» φάρσα που της έχετε κάνει; Εκείνη που την τρόμαξε πιο πολύ;
«Η χειρότερη ήταν μια μέρα στο σπίτι της που έκανε μπάνιο μπήκα με τα κλειδιά μου χωρίς να με ακούσει και όρμησα στη μπανιέρα! Ήταν υπέροχο, βέβαια έτρεμε λίγη ώρα αλλά μετά κατουρηθήκαμε στα γέλια! Έχει πολλή πλάκα όλο αυτό. Αφήστε που μου το ζητάνε πλέον στο ίνσταγκραμ»!

Έχετε ένα παραπάνω άγχος στη δουλειά σας, λόγω του ότι η μητέρα σας είναι μια επιτυχημένη ηθοποιός;
«Όχι. Έχω ένα παραπάνω «καμάρι» για εκείνη. Είμαι περήφανη για ό,τι έχει καταφέρει και ελπίζω να έχω έστω και την μισή της πορεία. Δε με αγχώνει αυτό, αυτό είναι ένα γεγονός δε μπορεί να με αγχώσει. Με προβληματίζουν οι άνθρωποι οι οποίοι το αντιμετωπίζουν διαφορετικά ή ακόμα και αυτοί που μένουν μόνο εκεί ή που είναι προκατειλημμένοι απέναντι μου .Κατά τα άλλα δεν μου δημιουργεί τίποτα άλλο από χαρά. Επέλεξα αυτή τη δουλειά, ξέρω τι θα αντιμετωπίσω και το μόνο που με αφορά είναι να είμαι προσηλωμένη στον στόχο μου: να με μαθαίνει ο κόσμος μέσα απ’ τη δουλειά μου και να μην αφήνω τίποτα να μου χαλάει την διάθεση».

Έχετε την αγωνία να τη βγάλετε «ασπροπρόσωπη»;
«Δεν με έχει αφήσει να έχω αυτή την αγωνία και γι’ αυτό της βγάζω το καπέλο. Απ’ το σπίτι μας ξεκινάνε όλα και το ότι η δική μου μαμά είναι τόσο υποστηρικτική και τόσο δίπλα μου σε ό,τι αποφασίσω είναι άξιο σεβασμού. Δεν έχω λόγο ωστόσο να αγχώνομαι γιατί είμαστε δυο διαφορετικοί άνθρωποι, σε άλλες φάσεις της ζωής μας που η μια χαίρεται για την άλλη».

Θα θέλατε να ΄΄παίξετε΄΄ μαζί της;
«Θέλω πολύ να συνεργαστούμε αλλά αργότερα. Νομίζω όταν έρθει η σωστή στιγμή θα το καταλάβουμε! Θα έχει πολλή πλάκα αυτή η ένωση και ανυπομονώ».

Πώς θα είναι η Δανάη δέκα χρόνια μετά;
«Ελπίζω η Δανάη να είναι υγιής, ευτυχισμένη και ακόμα να παίζει στο θέατρο. Τα όνειρά μου είναι πολλά, αλλά τα άμεσα είναι η δουλειά, κάποιες συνεργασίες και κάποιοι ρόλοι που θα ήθελα πολύ να κάνω. Όλα τα υπόλοιπα καλώς να έρθουν. Δουλειά, δουλειά, δουλειά προς το παρόν».

Πώς πάνε οι πρόβες για τις «Μάγισσες της Σμύρνης»; Είστε ενθουσιασμένη φαντάζομαι…
«Οι πρόβες πάνε σούπερ. Με σκηνοθέτη τον Σταμάτη Φασουλή ποιος δεν θα ήταν ενθουσιασμένος; Έχω ψύχωση με τον Σταμάτη από μωρό παιδί. Τρελαινόμουν να βρίσκομαι σε πρόβες του και να ακούω αυτά που λέει και να που τώρα τα ζω! Απίστευτο, ε; Ανυπομονώ να μοιραστούμε την ιστορία των μαγισσών με τον κόσμο και να βρεθώ στη σκηνή με όλους αυτούς τους υπερταλαντούχους  ανθρώπους. Η προπώληση των εισιτηρίων είναι εντυπωσιακή (πάνω από 11.000) πριν καν αρχίσει η παράσταση και αυτό μάς έχει ενθουσιάσει. Θα είναι νομίζω η υπερπαραγωγή της χρονιάς. Είμαστε 30 άνθρωποι επί σκηνής και θα τα δώσουμε όλα».  

Υπάρχει κάποια σειρά στην τηλεόραση που έχετε «ζηλέψει»;
«Ναι! Η τελευταία σειρά που ζήλεψα τρομερά είναι «Η λέξη που δεν λες» όπως και οι σειρές του Πάνου Κοκκινόπουλου».

Προτάσεις για τηλεοπτικούς ρόλους υπάρχουν;
«Υπάρχουν αλλά αν κάτι δεν σε εκφράζει είναι προτιμότερο να το αποφεύγεις. Στη δουλειά είμαι πολύ προσεκτική για το που θα συμμετέχω όποτε γίνομαι αυστηρή. Θα έρθει η στιγμή και θα το κάνω κι αυτό».

Προσωπικά ξέρω ότι είστε καλά και ότι δε θέλετε να μιλάτε πολύ γι’ αυτό. Ωστόσο, να ρωτήσω αν υπάρχει κάτι που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
«Τα ξέρετε όντως πολύ καλά όλα. Είμαι υπέροχα στη προσωπική μου ζωή και όντως δε θέλω να μοιράζομαι τίποτα. Το χαμόγελο μας άλλωστε τα λέει όλα».
 
 

INFO
«Ουρανία»
Θέατρο 104
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη (για 12 μόνο παραστάσεις)
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σουλεϊμάν
Ερμηνεία: Δανάη Μπάρκα
Art Direction: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς
Παραγωγή: People Entertainment
Στο ρόλο της μητέρας ακούγεται η Μαρία Καβογιάννη  
Το τραγούδι «Μέχρι Θανάτου» έγραψε ειδικά για την παράσταση, ο Θέμης Καραμουρατίδης, σε στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου.
(Από τις 11 Οκτωβρίου, η Δανάη Μπάρκα θα εμφανίζεται στο θέατρο «Παλλάς» στην παράσταση «Μάγισσες της Σμύρνης»)

Διαβάστε επίσης

INTERVIEW

«Η μητέρα μου, και η αστείρευτη αγάπη της για τη ζωή, αποτελεί τη βασική πηγή έμπνευσής μου» Μαρία Κηλαηδόνη

Λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Gazarte, 18/2, η Μαρία Κηλαηδόνη μιλάει για τα σχέδιά της στην Αγγελική Λάλου και το allyou

INTERVIEW

«Η καλύτερη εποχή είναι εδώ και τώρα, κάτι που πάλευα χρόνια να καταλάβω στην πράξη» Λουίζα Σοφιανοπούλου

Λίγο πριν τραγουδήσει «Time of my life», η ταλαντούχα τραγουδίστρια Lou Is, ή αλλιώς Λουίζα Σοφιανοπούλου, μίλησε στην Αγγελική Λάλου και το allyou.gr 

INTERVIEW

«Με εμπνέει η μέση γυναίκα που παλεύει για το καλό των παιδιών της και των οικείων της. Η γυναίκα αγωνίστρια της ζωής» Φωτεινή Δάρρα

Λίγο πριν τις νέες της εμφανίσεις στο Half Note, η εξαιρετική Φωτεινή Δάρρα σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Αγγελική Λάλου και το allyou.gr

Προτεινόμενα

FASHION NEWS

Ο Alessandro Michele νέος creative director του οίκου Valentino

Η ανακοίνωση του εμβληματικού οίκου βάζει τέλος στις φήμες που τον ήθελαν εδώ και καιρό να αναλαμβάνει το τιμόνι του

CELEBS

Δημήτρης Σέρφας: Η ηλικία, η καταγωγή και η αδυναμία στη μητέρα του

Όσα δεν ξέρουμε για τον «Γρηγόρη» από το «Προξενιό της Ιουλίας»

PETS

Πώς να κάνετε τον σκύλο σας να μυρίζει όμορφα χωρίς μπάνιο

8 απλές συμβουλές για καθαρό και μοσχομυριστό σκύλο χωρίς να προϋπθέτει μπανιέρα ή λάστιχο...