Τόνια Μητρούδη: «Με τα ρούχα δημιουργούμε εικόνες»

Η πρώτη φράση που μου είπε η Τόνια πριν ξεκινήσουμε καν την συνέντευξη μας, ήταν για τη μουσική.

Τόνια: Σε ενοχλεί η μουσική;

Κέλλυ: Όχι. Ίσα-ίσα που μου αρέσει. Μοιάζει «κομμάτι» του showroom! Βλέποντας τα ρούχα και ακούγοντας νότες φτιάχνω  εικόνες…

Πέρασα ένα εκπληκτικό μεσημέρι, στο showroom της Τόνιας.  Νιώθοντας ότι βρίσκομαι «αλλού». Ίσως να ήμουν όντως… «αλλού», σαν ορκισμένη ονειροπόλα που είμαι, αλλά νομίζω ότι έπαιξαν ρόλο και τα vibes με το που πάτησα το πόδι μου στο νεοκλασικό σπίτι που έχει δημιουργήσει η Τόνια σε ένα από τα πιο όμορφα showrooms στην Αθήνα.

Ποια είναι η Τόνια; Την ξέρεις. Και σίγουρα ξέρεις το brand της: τη Nidodileda. Μπορεί να το γνωρίζεις γιατί σου έκανε εντύπωση το όνομα και δεν ξέρεις πώς να το προφέρεις.

«Είναι γλωσσοδέτης το όνομα, το ξέρω! Αλλά είναι τρεις λέξεις οι οποίες έγιναν μία. Είναι όλα μια ένωση. Ο αστερισμός των Διδύμων. Όλη μου η ζωή…. Και μέρος της μυθολογίας που δεν γνωρίζει πολύς κόσμος», μου λέει αργότερα η Τόνια. Αλλά πόσο μ’ αρέσει που δεν είναι κοινότοπο, ordinary. Αυτή την αισθητική έχει και  το brand γενικότερα. Και η Τόνια η οποία είναι τόσο αφοσιωμένη  στην αισθητική της που αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εμπνέεται από παντού. Δεν είναι θαυμάσιο αυτό; Οι επιλογές και οι πιθανότητες είναι αμέτρητες. Μόνο θετική ενέργεια, θετικό feelling, θετικές σκέψεις μου προκάλεσε η Τόνια Μητρούδη, ιδρύτρια-σχεδιάστρια-μοντέλο-σουπερ γκερλ και ότι άλλο θες, του brand Nidodileda.

Είχα την ευκαιρία  να βρεθώ στο πανέμορφο showroom της , να δω από κοντά την AW ’18-19 συλλογή, «Kouros Dios» (spoiler, είναι εκπληκτική) και να μιλήσω μαζί της.

Πριν περίπου 4 χρόνια, είχαμε ξανασυστηθεί, via e-mail βέβαια, και είχαμε μιλήσει για το τότε 2 μόλις χρονών, brand της. Τώρα, η Nidodileda έχει γίνει 6 χρονών και ακόμα έχει πολλά χρόνια μπροστά της,  μιας και η δημιουργός του brand είναι ασταμάτητη. Έχει όραμα (οράματα ίσως;) για το brand. Και αυτό είναι τόσο αναζωογονητικό να το βλέπεις. Να βλέπεις νέους ανθρώπους με όρεξη για την δουλειά που κάνουν, ξεκινώντας κάτι δικό τους από την αρχή.

Κάναμε πολύ ωραία κουβέντα. Και σαν λάτρης της Μόδας που είμαι, το να βλέπεις ανθρώπους να την «υπηρετούν» μέσα από την δική τους ενδιαφέρουσα ματιά είναι τρομερά inspiring. Και είμαι σίγουρη ότι τα λόγια της Τόνιας θα σε εμπνεύσουν, όσο κι εμένα. Enjoy.

Σχεδιάζεις μόνο εσύ, σωστά;

Ναι.

Γιατί ξέρω και ότι η αδερφή σου η Νάντια ασχολείται.

Ασχολείται με την χονδρική πώληση. Μόνο εγώ σχεδιάζω. Αλλά την τελευταία κουβέντα, όταν εγώ «κολλήσω», θα μου την δώσει. Την ακούω πολύ, ακόμα κι αν έχουμε τελείως διαφορετικά στιλ. Αλλά βοηθάει η μία την άλλη πάρα πολύ. Είμαστε γροθιά.

Θυμάμαι όταν είχα πρωτοδεί τα ρούχα σου, πριν περίπου 4 χρόνια, είχα μπει στο site σας. Τώρα συνειδητοποιώ πόσο έχετε εξελιχθεί. Είχες από τότε αυτή την bohemian glam αισθητική, η οποία τότε ήταν και λίγο «της μόδας». Τώρα δεν είναι όμως. Αύριο μπορεί να είναι και βασικά δεν έχει σημασία. Ακόμη διατηρείς αυτό το ύφος. Πόσο σημαντικό είναι λοιπόν, να μείνεις πιστή σε αυτή την αισθητική;

Απ’ όταν πρωτοξεκινήσαμε ήμασταν ξεκάθαρα ένα μποέμικο brand. Δεν το έκανα γιατί τότε άρχισε να είναι στην Μόδα. Ήταν οι εικόνες που κουβαλάω από μικρή. Οπότε εκ των πραγμάτων η εξέλιξή τους ανά τα χρόνια είναι ταυτισμένες με την ίδια φιλοσοφία. Η φιλοσοφία δηλαδή, είναι μποέμικη. Μίνιμαλ δεν μπορώ να σκεφτώ! (γέλια).

Απλά με τα χρόνια, επειδή μεγαλώνεις και μαθαίνεις, έμαθα υφές, έμαθα υλικά. Από πάντα το ατού μου –αν θες να το πεις έτσι- είναι το ζευγάρωμα, το πάντρεμα των υφών. Οπότε σε ένα ρούχο μπορεί να δεις τρεις διαφορετικές υφές και άλλα υφάσματα. Αυτό ξεκάθαρα από μόνο του είναι μποέμικο, είναι άποψη, κουβαλάει μια ταυτότητα. Γι’ αυτό εξαρχής είχαμε μια ταυτότητα, απλά με τα χρόνια γίνεται πιο ώριμο. Γίνεται γυναίκα. Δηλαδή ξεκίνησα με το κορίτσι των 28 ετών που ήμουν και τώρα απευθύνομαι στην γυναίκα από 30 μέχρι και οποιαδήποτε ηλικία. Γιατί δεν έχουν ηλικία τα ρούχα. Και επίσης, δεν ακολουθούν κάποιο trend. Γι’ αυτό και τα αποκαλούμε “wardrobe treasures”. Είναι το μπροκάρ το παλτό, το οποίο θα το πάρεις εσύ, θα το βάλεις στην ντουλάπα σου, αλλά μετά από μερικά χρόνια θα το ξαναβάλεις πια ως vintage ή θα το δώσεις και στην κόρη σου. Και αν τα προσέχεις και τα αγαπάς θα διατηρηθούν, γιατί είναι πολύ καλά και ιδιόρρυθμα τα υφάσματα. Έχουν τον δικό τους… ψίθυρο. Εγώ έτσι σχεδιάζω! Κοιτάω δηλαδή πρώτα τα υφάσματα, εμπνέομαι και με το που το δω, ξέρω τι θα γίνει! Ξεκινάω αντίστροφα!

 Ας πάρουμε την χειμερινή συλλογή, «Kouros Dios». Πήγες για π.χ. ένα ταξίδι και εμπνεύστηκες;

Τα ταξίδια με βοηθούν πάρα πολύ. Ας πούμε τώρα το τελευταίο ταξίδι μου στο Μπαλί και το προηγούμενο στο Μαρόκο, με «γέμισαν» mood boards. Δηλαδή η παράδοση τους, μέσα από αιώνες πριν, σκέψου, από υλικά, από υφάσματα, τις παραδοσιακές φορεσιές τους, παίρνω στοιχεία τα οποία τα συγκρατεί το μυαλό μου, γιατί πραγματικά κλέβει την ματιά μου, το οτιδήποτε όμορφο. Οπότε εκ των πραγμάτων, φτιάχνω πρώτα ένα mood board και όταν πια δειγματίζουμε μετά τα υφάσματα, ξέρω που θα μπει «τι» και τι θα γίνει «τι». Δεν ξέρω αν είναι τυχερό, αλλά η αγάπη μου για το μποέμικο ύφος είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορώ να ξεφύγω απ’ αυτή την φιλοσοφία. Είναι τρόπος ζωής. Δεν είναι trend για εμένα.

"Eμπνέομαι από ανθρώπους. Από “characters”. Και όσο πιο δυναμικός ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου, τόσο περισσότερο ταιριάζεις την δική του φιλοσοφία με την δική σου"

Πώς προέκυψε αυτό;

Το μεγάλωμά μου. Ξεκάθαρα οι εικόνες μου. Η μητέρα, μου το σπίτι μου, η εξοχή, γιατί ήμουν ένα παιδί που έχει μεγαλώσει στην εξοχή. Δεν ήμουν ένα παιδί μεγαλωμένο σε urban περιβάλλον. Αλλά το πάντρεμα που γίνεται με τις υφές, όταν δηλαδή με το ύφος του μποέμικου πλέον και στο city γίνεται ένα πάντρεμα και εκεί πολύ γλυκό και όμορφο. Και την πάροδο των χρόνων, γιατί «μωρό» είμαστε ακόμη -είμαστε στον 6^ο χρόνο- το βλέπεις ότι έχει μεγαλύτερη επίδραση και στον κόσμο. Βλέπεις ότι κλέβει και την δική του την ματιά. Δηλαδή βλέπεις ότι ο ψίθυρος που ακούγεται στα δικά μου αυτιά, τελικά καταλήγει ν’ ακούγεται από ένα σύνολο ανθρώπων.

 Και το συνειδητοποιούν νομίζω οι περισσότεροι. 

Κοίταξε, οι περισσότεροι το αντιλαμβάνονται. Κάποιους τους τρομάζει. Κάποιοι το φοβούνται. Είναι πάρα πολύ λογικό για εμένα το να φοβάσαι κάτι σαν αυτό. Και να σου πω το θεωρώ και τιμητικό, γιατί δεν θα ήθελα να είμαι στην άλλη όχθη που το βλέπεις και το κάνεις κατευθείαν δικό σου. Γιατί πρέπει να καλύψεις έναν δρόμο «μαγείας», μέχρι να κατακτήσεις κάτι. Έστω και αν αυτό είναι ένα ρούχο. Εδώ μιλάμε για υφάσματα. Αλλά επειδή κι αυτά έχουν τον δικό τους δρόμο από πίσω, χαίρομαι διπλά όταν βλέπω μια κοπέλα να ταυτίζεται, χωρίς να είναι απόλυτα το στιλ της.

Πρέπει να έχει κανείς «χαρακτήρα» για να φορέσει τα ρούχα σου; Δηλαδή, τι «πρέπει» να έχεις;

Guts! (γέλια). Πρέπει να έχεις θάρρος για να το πώς θα το «φέρεις». Γιατί πολλά κορίτσια τα κρατάνε για «καλά», για την επίσημη ένδυσή τους. Πραγματικά αν δοκιμάσεις να φορέσεις ένα ρούχο από το πρωί, το κάνεις δικό σου. Και είναι τόσο ευκολοφόρετο! Μπορεί να ακουστεί σε κάποιους αστείο, αλλά είναι. Δηλαδή με ένα μονόχρωμο σύνολο, θα βάλεις από πάνω ένα βελούδινο κεντημένο κιμονό και θα το αποθεώσεις από το πρωί, μέχρι το βράδυ. Και γενικά, μια γυναίκα για να φορέσει τα ρούχα μου πρέπει να σκέφτεται ελεύθερα και να είναι ανοιχτή σε κάθε ενδεχόμενο.

Πιστεύεις ότι η Ελληνίδα γυναίκα το έχει αυτό;

Πιστεύω ότι δεν είναι θέμα εθνικότητας, αλλά χαρακτήρα. Οι Ελληνίδες τα τελευταία χρόνια, τολμούν πολύ αλλά ξεκάθαρα θα σου απαντήσω ότι τολμούν οι ελεύθεροι άνθρωποι. Οπότε δεν πάει με την εθνικότητα, αλλά ξεκάθαρα με την εμβέλεια της ελεύθερης σκέψης.

Όπως το όνομα του brand έτσι και οι συλλογές σου έχουν όλα επιρροές από την ελληνική μυθολογία. Πόσο σημαντικό είναι να εμπλέκεις την ελληνική μυθολογία ή κουλτούρα στα ρούχα σου;

Θα σου πω κάτι: Η ελληνική μυθολογία και κουλτούρα είναι κάτι που δεν θα πεθάνει ποτέ. Και η έμπνευση είναι αστείρευτη γιατί και οι ιστορίες της μυθολογίας δεν τελειώνουν ποτέ! Ξαφνικά, ξεπροβάλλουν από παντού, ιστορίες που μπορεί να μην γνώριζες. Οπότε εκ των πραγμάτων, εμπνέομαι απ’ αυτό. Μου αρέσει. Δεν θέλω να ονομάσω μια συλλογή με ξένους χαρακτήρες. Δεν με εμπνέει. Έχει ένα τέλος και μια αρχή. Η δική μας κουλτούρα και πολιτισμός έχει μείνει και θα μείνει στην ιστορία.

Νομίζω ότι έχουμε τόση ιστορία και πολιτισμό που λίγοι Έλληνες εμπνέονται απ’ αυτή. Και θεωρώ ότι είσαι μια από τις λίγες –αν όχι η μόνη- που την σέβεται και την αξιοποιεί.

Κοίταξε, και σχεδιαστικά να το πάρεις, δεν ακολουθούμε τις τάσεις. Εμπνέομαι ξεκάθαρα απ’ οτιδήποτε «παλιό». Και όταν λέω «παλιό», εννοώ τον πολιτισμό μας.

Οι άνθρωποι σε εμπνέουν; Δηλαδή, πέρα από τα ταξίδια, την μουσική κτλ. είναι και οι άνθρωποι; Τι σε ιντριγκάρει λοιπόν; Τι σου «ξυπνάει» την έμπνευση;

Εσένα που σε βλέπω αυτή την στιγμή. Που μου αρέσεις και μου δημιουργείς μια ευχάριστη διάθεση και εικόνα, σε σκέφτομαι και αυτή την στιγμή μπαίνεις στο Photoshop και σου βάζω ρούχα! (γέλια)

Και φυσικά εμπνέομαι από ανθρώπους. Από “characters”. Και όσο πιο δυναμικός ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου, τόσο περισσότερο ταιριάζεις την δική του φιλοσοφία με την δική σου! Αρκεί να είμαστε ανοιχτοί.

Πόσο εύκολο είναι αυτό;

Καθόλου. Απλά είναι ένας διακόπτης. Είναι τόσο εύκολο και δύσκολο παράλληλα. Είναι ένας διακόπτης στο μυαλό μας που είναι δύσκολο να τον βρεις, αλλά υπάρχει.

Υπάρχει η ψυχολογία μέσα σε όλο αυτό δηλαδή; Το συναίσθημα;

Παίζει τόσο πολύ ρόλο αυτό που πραγματικά όταν φοράνε ένα ρούχο σου και σου λένε «πόσο όμορφα νιώθω», αποκτούν δυναμική. Μέσα από ένα κομμάτι ύφασμα. Σκέψου πόσο έχει να κάνει με την ψυχολογία αυτό το πράγμα. Σου αλλάζει όλη σου την ψυχοσύνθεση, γιατί καλώς ή κακώς έχουμε μάθει να καλύπτουμε το κορμί μας και με όσο μεγαλύτερο σεβασμό το κάνουμε, τόσο καλύτερα. .

Έχετε φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο σαν brand. Ντύνετε σταρ, στέλνετε ρούχα εκτός Ελλάδας, κάνετε φωτογραφήσεις με φωτογράφους όπως η Amberly Valentine. Ποιο είναι το όραμα για το «μετά». Ειδικά όταν σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα έχεις κατακτήσει ήδη πολλά;

Δεν νιώθω ότι έχω κατακτήσει πολλά και δεν πιστεύω ότι θα το νιώσω ποτέ αυτό.

Είναι ανήσυχη;

Ναι. Δεν θα νιώσω ποτέ «ήσυχη». Τα ανήσυχα πνεύματα γεννιούνται και πεθαίνουν ανήσυχα. Δεν υπάρχει περίπτωση να «κορέσεις» το ερωτηματικό σου. Και όσο υπάρχουν άνθρωποι και τόποι ν’ ανακαλύπτεις σε αυτό τον κόσμο, δεν σταματάς πουθενά. Γι’ αυτό λέγεται «έμπνευση». Είναι αστείρευτη. Δεν έχει τέλος. Αν κάποια μέρα ξυπνήσω και πραγματικά υπάρχει πλήρης απουσία της, τότε θα σταματήσω να κάνω κι αυτό που κάνω. Αλλά υπάρχουν τόσοι τόποι, τόσα μέρη, τόσοι artisans να κάνεις συνεργασίες, να μάθεις την κουλτούρα τους, τον πολιτισμό τους, αστείρευτα υλικά παντού μπορείς να μετακινηθείς σε άλλους χώρους τους οποίους θα αρχίσει να καλύπτει η χρήση των πραγμάτων που φτιάχνεις σε άλλα επίπεδα. Δηλαδή έχω σκεφτεί πέρα από tailor made ρούχα και νυφικά που φτιάχνω ως τώρα, μετά να καλύψουμε κόσμημα, παπούτσια, ίσως αντρικά ρούχα, παιδικά… Δεν έχει τέλος. Όταν μια γυναίκα από πάνω μέχρι κάτω μπορεί ν’ αποτελεί έμπνευση για εμένα δεν υπάρχει τέλος στην δημιουργία.

Πες μου λίγα λόγια για την χειμερινή συλλογή «Kouros Dios».

Αυτή την συλλογή την αγαπώ. Έχει πολλά ρετρό στοιχεία –παραπάνω απ’ ότι συνήθως δηλαδή- και είναι η εκδοχή της νύχτας. Έχω χρησιμοποιήσει υλικά και υφάσματα που δεν είχα ξαναχρησιμοποιήσει, όπως το μπορντό, το midnight blue. Εξ’ού και το “πάντρεμα” με την Πράγμα. Είναι τόσο σκοτεινή πόλη, έχει τόσο gothic στοιχεία που ήρθε και παντρεύτηκε τόσο όμορφα που πραγματικά εκφράζει την εκδοχή της νύχτας. Και μετά συνέχεια έχουμε στο Μπαλί που δεν βλέπεις το Μπαλί, αλλά την αίσθηση που βγάζει. Η φωτογράφηση έγινε εκεί από την βρετανίδα φωτογράφο, Amberly Valentine και είναι τόσο ωραία που ήρθε και έδεσε το “sensual” κομμάτι της συλλογής. Το πρώτο ήταν το “scenery”.

Έχεις πάντως μια τάση να το κάνεις αυτό: Να παίρνεις δύο στοιχεία που φαινομενικά δεν  ταιριάζουν μεταξύ τους, αλλά στο τέλος, μαζί, βγάζουν νόημα.

Αυτό που λες, είμαι «εγώ».

…Αυτή είναι η Τόνια. Ακόμα να μαγευτείς μαζί της, όσο κι εγώ;

Nidodileda

IG: @Nidodileda

FB: @Nidodileda

Photoshoot Credits Prague

Photographer: Mara Desypris

Model: Anastasia Peraki

Tonia Mitroudi

Nadia Mitroudi

Photoshoot Credits Bali

Photographer: Amberly Valentine

Model: Laurel Toma