Αλέξης Γεωργούλης: «Η αλήθεια για να φωτιστεί χρειάζεται γύρω της το ψέμα»

Μπορεί να πρωταγωνιστεί στο «Ζητείται Ψεύτης», όμως ο Αλέξης Γεωργούλης κάθε άλλο παρά ψεύτης είναι! Η ειλικρίνεια του  είναι σχεδόν αφοπλιστική. Απάντησε  χωρίς δεύτερη σκέψη, σε όλες τις ερωτήσεις μας,  με χαμόγελο , απλότητα και χιούμορ. Τι τον ρωτήσαμε; Λοιπόν: "Πως αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα; Πως αισθάνεται ως κριτής στο YFSF; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι του παίκτες;Τι ετοιμάζει για του χρόνου. Πώς έχει καταλάβει τη "φύση" της γυναίκας;  Ποια είναι η ιδανική γυναίκα για αυτόν; " Αυτά κι άλλα πολλά και ξεκινάμε!

Πώς προέκυψε η πρόταση να πρωταγωνιστήσεις στο "Ζητείται Ψεύτης; Tι ήταν αυτό που σε έκανε να πεις το "ναι";

Έγινε ένας συνδυασμός πραγμάτων. Όταν ήρθα στην Ελλάδα για διακοπές, συναντήθηκα κάποια στιγμή με στελέχη του ΑΝΤ1, για το "Your Face sounds familiar", αλλά τους είπα ότι έχω ένα θέμα και πρέπει να φύγω στο εξωτερικό. Το συζήτησα με τους φίλους μου, μου είπαν ότι είναι πολύ ωραία η εκπομπή,  το κουβέντιασα και με τους αρμόδιους στην Αμερική, προκειμένου να πάρω το "οκ" τους  και πάνω που είχα πει «ναι», στον ΑΝΤ1, συναντήθηκα τυχαία , σε μια πρεμιέρα, με τον θεατρικό επιχειρηματία Γιάννη Κεντ και μου έκανε ουσιαστικά την πρόταση για τον "Ψεύτη" Έπρεπε να αποφασίσω πολύ γρήγορα. Και αποφάσισα !  Να ενταχθω  στην ομάδα,  και να ξεκινήσουμε  όλοι μαζί, εκ του μηδενός. Τα είπαμε και με το σκηνοθέτη μας, τον Πέτρο Ζούλια και ... να'μαστε. 

Στην Ελλάδα πάντως είχε γίνει "θρίλερ"  η παράσταση. Γι' αυτό, άλλωστε, οι συμπρωταγωνιστές σου σε αποκαλούν "σωτήρα" και σούπερ ήρωα.

Εγώ αυτό δεν το γνώριζα, γιατί βρισκόμουν στο εξωτερικό. Μου αρέσουν , όμως, αυτοί οι χαρακτηρισμοί πολύ (γελάει).

Είμαι σίγουρος ότι έχεις παρακολουθήσει την παλιά ταινία με τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Σε αγχώνει η σύγκριση μαζί του ;

Από τη δική μου την πλευρά, δεν υπάρχει λόγος σύγκρισης. Φαντάζομαι γίνεται πάντα στο μυαλό των θεατών, αλλά ελπίζω όχι στο μυαλό των ηθοποιών και των δημιουργών, όταν αποφασίζουν να κάνουν κάποια διασκευή ή προσαρμογή. Ο Δημήτρης Ψαθάς εμπνεύστηκε έναν ρόλο, τον έφτιαξε με μία ιδέα που είχε και αυτό που είδαμε ήταν η οπτική γωνία του εκάστοτε ηθοποιού που έπαιξε το ρόλο. Η δική μου δουλειά δεν είναι να μιμηθώ τον Ντίνο Ηλιόπουλο, αλλά να δω, μέσα από την οπτική του Ζούλια, την έμπνευση του Δημήτρη Ψαθά και να ενσαρκώσω το ρόλο εγώ. Να δω τη δική μου καρδιά, το δικό μου "είναι" στο ρόλο. 

Ήταν πρόκληση για σένα να προετοιμαστείς για την παράσταση σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;

Αυτά συμβαίνουν στις παραγωγές. Αυτό, όμως, που δεν περίμενα να γίνει, αλλά έπρεπε να αντιμετωπιστεί ήταν ότι κάποια στιγμή αρρώστησα και ουσιαστικά "έχασα" τη φωνή μου. Μου ήταν πολύ δύσκολο, γιατί η φωνή και το σώμα είναι τα βασικά εργαλεία του ηθοποιού. Πάνω σ' αυτά στηρίζεται για να δουλέψει, για να εκφράσει το συναίσθημα,  του,  το νόημα της παράστασης. Αλλά, ευτυχώς, πιστεύω στο "Κάθε εμπόδιο για καλό". 

Παρατήρησα, πως υπάρχει  ένα καλό κλίμα μεταξύ σας, είστε πολύ δεμένοι και ο ένας θεωρεί τον άλλον "οικογένεια" του.

Η αλήθεια είναι αυτή και είναι περίεργο, γιατί εγώ δεν έχω δουλέψει με κανένα από τα παιδιά στο παρελθόν. Εκτιμάμε ο ένας τον άλλον πολύ. Υπάρχει αυτή η... έμπνευση της εμπιστοσύνης, ότι όλα λειτουργούν και ότι όλα βαίνουν καλώς!.

«Ζητείται Ψεύτης» ονομάζεται η παράσταση, οπότε δεν μπορώ να μη σε ρώτησω ποια είναι η δική σου σχέση με το ψέμα.

Είναι πάρα πολύ καλή. Για την ακρίβεια, είναι τόσο καλή όσο η και σχέση μου με την αλήθεια. Πιστεύω ότι το ψέμα και η αλήθεια έχουν την ίδια βαρύτητα, γιατί, όπως υπάρχουν καλές και κακές αλήθειες, έτσι υπάρχουν καλά και κακά ψέματα. Πρέπει να τα σεβόμαστε και να τα αγαπάμε το ίδιο. Στον αντίποδα της αλήθειας, βρίσκεται το ψέμα, οπότε, όπως, για να φωτιστεί κάτι, χρειάζεται σκοτάδι γύρω του, έτσι και η αλήθεια για να φωτιστεί χρειάζεται γύρω της το ψέμα. Και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στο έργο. Αποτελεί μία πολύ καλή σύλληψη του Πέτρου Ζούλια, γιατί ο βασικός ήρωας του έργου, παρά τα ψέματα του, φωτοβολεί αλήθεια. Την περίοδο που διαδραματίζεται το έργο, επικρατούσε μία πολύ δύσκολη κατάσταση στη χώρα, όπως και σήμερα. Η ανάγκη, λοιπόν, να βρούμε έναν ψεύτη, δημιούργησε το «Ψευτοθόδωρο», ο οποίος έδωσε την ελπίδα. Και η ελπίδα "αναγέννησε" εκείνη την εποχή. Κάτι τέτοιο πιστεύω ότι θα καταφέρουμε και σήμερα. Μέσα στην κρίση, θα μπορέσουμε να γεννήσουμε φως. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και η μία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την άλλη.

Εσύ, όμως, πώς αντιδράς όταν κάποιος σου λέει κάτι και ανακαλύπτεις αργότερα ότι ήταν ψέμα;
Εξαρτάται από το βαθμό του ψέματος, αλλά γενικά δεν με πειράζει. 

Δε σε ενοχλεί, δηλαδή, καθόλου;
Όχι, αυτό που με πειράζει είναι να υπάρχει μία αρνητική προσέγγιση στα πράγματα, να υπάρχει κακία στην πρόθεση. Μία κακή αλήθεια είναι χειρότερη από ένα ψέμα.

Με αφορμή την παράσταση, θέλω να σε ρωτήσω αν θα κατέβαινες ξανά υποψήφιος στις εκλογές είτε σε τοπικό είτε σε εθνικό επίπεδο.

Η προηγούμενη μου ενασχόληση με τα κοινά μου άφησε ωραία γεύση. Κατάλαβα, όμως, ότι πρέπει να έχεις αρκετό ελεύθερο χρόνο, για να μπορέσεις να ασχοληθείς σοβαρά. Η ενασχόληση με την πολιτική είναι περισσότερο προσφορά και λιγότερο κέρδος. Χρειάζεται να εξασφαλίσεις χρόνο, για να «δώσεις» αυτό που χρειάζεται.

Θέλεις, όμως, να προσφέρεις στον τόπο σου…

Θέλω και να προσφέρω και να επικοινωνήσω στον τόπο μου είτε σε επίπεδο πολιτικό είτε σε επίπεδο καλλιτεχνικό. Και η ανάγκη μου αυτή είναι μεγάλη.

Θέλω να σε πάω λίγο στα τηλεοπτικά. Περίμενες να βρεθείς κριτής στο "Your Face Sounds Familiar";

Στην αρχή, προβληματίστηκα πάρα πολύ, γιατί πολύ απλά, επειδή έμενα στο εξωτερικό, δεν το ήξερα καθόλου το show και δεν είχα ιδέα πως ήταν. Το συζήτησα με τους φίλους και ήταν όλοι πολύ θετικοί. Μου είπαν ότι θα μου ταίριαζε και ότι είναι ένα από τα καλύτερα show που έχει η ελληνική τηλεόραση. "Θα ανθίσεις σε αυτό" μου είπαν. Είδα ότι υπάρχει πολύ θετική αύρα , έμαθα και τους συντελεστές, οπότε είπα το "ναι".

Ανάμεσα στους διαγωνιζόμενους, βρίσκεται και ο συμπρωταγωνιστής σου στο «Ζητείται Ψεύτης», Αργύρης Αγγέλου, πώς αισθάνεσαι που πρέπει να τον κρίνεις;

Με τον Αργύρη είμασταν μαζί στη σχολή πριν από πολλά χρόνια. Φέτος, είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε και στο θέατρο και στην τηλεόραση και μόλις τον είδα του είπα ότι δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Γενικά, φέτος, όλοι οι "συμμαθητές"  από τη δραματική σχολή έχουμε κατακλύσει το κέντρο: εγώ, ο Αργύρης, ο Νίκος (Μουτσινάς) και η Μαρία (Σολωμού). Το κέντρο έχει μετατραπεί στο κυλικείο της σχολής μας φέτος (γελάει).

Τώρα, όσον αφορά τον Αργύρη, έχω πάθει πλάκα με τις μεταμφιέσεις που κάνει, γιατί στη σχολή δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα, οπότε δεν μπορούσαμε να δούμε το ταλέντο του σε αυτό. Είναι πολύ δύσκολο αυτό που κάνει. Τον θαυμάζω πολύ.

Ποιους άλλους παίκτες, πέρα από την Αργύρη, θεωρείς πως "είναι φτιαγμένοι" για αυτό το show;

Έχει τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες φέτος στο show ,τόσο σε επίπεδο διαγωνιζομένων όσο και σε επίπεδο καλλιτεχνών. Είναι σαν να έπιασαν κάθε γωνιά του entertainment ανά τον κόσμο και κάθε Κυριακή μας προσφέρουν υψηλό θέαμα. Έχω εκπλαγεί με τον Πασχάλη Τσαρούχα, με το πόσο εύκολα μεταμορφώνεται και με το πόσο θετικά το αντιμετωπίζει όλο αυτό. Επίσης, η Εύα Τσάχρα έχει απίστευτη φωνή και η Κατερίνα Στικούδη αποδείχθηκε απίστευτα ταλαντούχα και χαμαιλέοντας. 

Αν σου ζητήσουν να μεταμφιεστείς σε κάποιον αγαπημένο σου star, ποιον θα επέλεγες;

Κατ’ αρχήν, μόνο και μόνο που το είπες με έπιασε ταχυπαλμία (γελάει). Το φοβάμαι πολύ αυτό. Δεν ξέρω τι θα ήθελα να κάνω, αλλά, επειδή μου αρέσει να αυτοτρολλάρομαι μπορεί να έκανα είτε κάποιον λαϊκό τραγουδιστή είτε έναν heavyμεταλά. Κάτι που να είναι πολύ μακριά από εμένα, για να μην υπάρχει μέτρο σύγκρισης.

Θα επέστρεφες μόνιμα στην Ελλάδα, για να παίξεις σε τηλεοπτική σειρά;

Κάθε χρόνο συζητάω και κάτι. Δεν έχει τύχει να συμβεί ακόμη. Πρέπει να βάλεις πάρα πολλά πράγματα στην εξίσωση: τι είδους σειρά είναι, πόσο καλό είναι το σενάριο, ποιοι είναι οι υπόλοιποι συντελεστές. Δεν είναι εύκολη απόφαση.

Γράφεται ότι θα πρωταγωνιστήσεις στη νέα σειρά εποχής του ΑΝΤ1, «Άγριες Μέλισσες»​

Έχει γίνει μία πρώτη κουβέντα για το συγκεκριμένο σήριαλ, αλλά ακόμη δε γνωρίζω σε τι στάδιο βρίσκεται η παραγωγή. Πιστεύω ότι θα ξαναμιλήσουμε για αυτό στο μέλλον.

Μπορεί να απείχες από την ελληνική τηλεόραση, όμως, στο εξωτερικό πρωταγωνιστούσες σε μία  πολύ πετυχημένη σειρά, το «The Durrels». Πώς ήταν η εμπειρία αυτή;

Είναι μία από τις πιο αγαπημένες μου δουλειές. Θα μου μείνει αξέχαστη, γιατί κατορθώσαμε όχι απλά να κάνουμε μία μεγάλη παραγωγή, αλλά να τη φιλοξενήσουμε στην Κέρκυρα. Στη σειρά, η Κέρκυρα, και κατ’ επέκτασιν η Ελλάδα, έδειξε μία πολύ θετική εικόνα και έπεισε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε και στον τόπο μας σπουδαία πράγματα. Εκπληκτικό αποτέλεσμα.

Ο πιο χαρακτηριστικός σου ρόλος σε σήριαλ παραμένει ακόμα και σήμερα αυτός του Σωτήρη στο «Είσαι το ταίρι μου».

Ήταν ουσιαστικά η πρώτη μου μεγάλη δουλειά. Και βλέπω ότι ο κόσμος αγαπά ακόμα τη σειρά με όλες αυτές τις επαναλήψεις, αφού μου στέλνουν ατάκες, αποσπάσματα από τη Βίκυ (Σταυροπούλου) και όχι μόνο. Μου αρέσει πολύ αυτό.

Τι πιστεύεις ότι έχει αλλάξει στο χαρακτήρα σου από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα;

Από τότε μέχρι τώρα, περνώντας συνεχώς τη διαδικασία να υποδυθείς ένα ρόλο, μπαίνεις ξανά και ξανά σε μία διαδικασία να αναθεωρήσεις τον εσωτερικό κόσμο σου, να τον αλλάξεις. Όλη αυτή η τριβή σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο με έκανε να χαλαρώσω, να ηρεμήσω μέσα μου και να περιορίσω το «εγώ» μου, να ξεφύγω  από μια "Χ" εικόνα ή έναν  εκάστοτε τρόπο ζωής. Με βοήθησε όλη αυτή η πορεία στο να είμαι περισσότερο "παρών" στις καταστάσεις και να ζω περισσότερο την κάθε στιγμή. Να είμαι το νερό που ρέει και όχι το αυλάκι.

Πώς βίωσες το κλείσιμο του MEGA;

Είναι λίγο περίεργο ένα κανάλι που έκανε επιτυχία να έχει αυτό το τέλος. Τη σημερινή εποχή, όμως, μιλάνε περισσότερο τα νούμερα, τα οικονομικά στοιχεία και όχι τόσο τα συναισθήματα.

Σε πρόσφατη συνέντευξη σου αποκάλυψες ότι πάσχεις από δυσλεξία. Πότε το ανακάλυψες;

Το ανακάλυψα όταν ήμουν στο Πολυτεχνείο. Λίγο αργά για τη σημερινή εποχή, αλλά εκείνα τα χρόνια δεν αποτελούσε σοβαρή πάθηση, οπότε το πέρασα σαν μειονέκτημα. Πράγμα που με οδήγησε στο να καταβάλλω αρκετή προσπάθεια για να το ξεπεράσω. Οπότε ακόμα και αυτό με έκανε, εν τέλει, καλύτερο.

Σε δυσκόλεψε στη δουλειά σου του ηθοποιού;

Όχι, γιατί το παράδοξο με μένα είναι ότι εγώ στην αρχή δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Περισσότερο με τράβηξε ο χώρος στην υποκριτική, παρά ο ίδιος μου ο εαυτός.
 

Σήμερα είναι η «Ημέρα της Γυναίκας», οπότε δεν μπορώ να μην σε ρωτήσω ποια είναι η σχέση σου με τις γυναίκες.

Νομίζω ότι έχω πολύ καλή σχέση με τις γυναίκες. Όταν ήμουν μικρός, στην πολυκατοικία που είμασταν, η συνομήλικη συγγενής μου ήταν μόνο μία, η ξαδέρφη μου, οπότε μεγαλώσαμε ουσιαστικά μαζί. Πηγαίναμε παντού μαζί. Επομένως, υπήρξε πολύ μεγάλη τριβή με την κοριτσίστικη οπτική και ενέργεια. Άρχισα, να μη θέλω να επιβληθώ στο γυναικείο φύλο, αλλά να προσπαθώ να αποκτήσω, από μικρή ηλικία, μία πιο τρυφερή σχέση . Αυτό είχε ως αποτέλεσμα αφενός να σέβομαι τη γυναίκα και αφετέρου να μπορώ να καταλάβω τις ανάγκες της καλύτερα.

Τι προσέχεις σε μία γυναίκα;

Αυτό που προσέχω και θαυμάζω σε κάθε άνθρωπο. Να μπορεί να είναι ο εαυτός της, να έχει το θάρρος να εκδηλώνει το χαρακτήρα της. Όταν μία γυναίκα είναι ολοκληρωμένη και ζει τη στιγμή με όλο της το «είναι», αυτό είναι που την κάνει όμορφη.

Στο «Ζητείται Ψεύτης» μοιράζεσαι τη σκηνή με δύο εντυπωσιακές γυναίκες, την Ναταλία Δραγούμη και την Αποστολία Ζώη, τι θαυμάζεις σε αυτές;

Στην Αποστολία, μου αρέσει που έρχεται στις πρόβες με όλον αυτόν τον ενθουσιασμό του ανθρώπου που δοκιμάζει κάτι για πρώτη φορά. Έχει εγκλιματιστεί  με όλο αυτό που ζητά το θέατρο και αντιλαμβάνεται πολύ καλά τι πρέπει να κάνει. Θαυμάζω ότι όλο αυτό το αντιμετωπίζει σαν ένα παιχνίδι. Άλλωστε, στο θέατρο «παίζουμε» και αυτό το κάνει εκπληκτικά.

Με την Ναταλία γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια. Αυτό που μου αρέσει είναι ότι έχει μέσα της μία ενέργεια, που καταφέρνει να με ισορροπήσει. Και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο για μένα (γελάει). Φέρνει την ηρεμία και την έμπνευση ταυτόχρονα. Η εμπειρία της στο θεατρικό σανίδι φέρνει και τη γαλήνη στο θίασο.

Για τον Γιώργο Παρτσαλάκη...

Τον Γιώργο τον παρακολουθούσα πριν γίνω ηθοποιός και τον θαύμαζα. Είναι πηγαίος, είναι χείμαρρος πάνω στη σκηνή και έχει απίστευτη ενέργεια. Έχει αστείρευτο ταλέντο στην κωμωδία και δεν κουράζεται στιγμή. Πραγματικά, νιώθω ότι είναι η κινητήριος δύναμη της παράστασης.

Τι δώρο θα έκανες στη γυναίκα της ζωής σου;

Τον ίδιο μου τον εαυτό. Όλη μου τη ζωή. Την καθημερινότητα μου. Όλα.

Θα ήθελες να αποκτήσεις ένα παιδί σύντομα;

Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω στο πρόγραμμα και δεν ξέρω πότε και αν θα συμβεί.