Skip to main content

ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

Όταν χτυπάει το τηλέφωνο και μαθαίνεις ότι είσαι συμβατή δότρια μυελού των οστών...

H επιστολή – αποτύπωμα αγάπης και ανθρωπιάς της εθελόντριας δότριας Κωνσταντίνας , που βρέθηκε συμβατή και έδωσε μόσχευμα.

Πρόσφατα έζησα μια από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής μου: Μετά από μόλις δύο χρόνια εγγραφής στους καταλόγους εθελοντών δοτών μυελού των οστών του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας», βρέθηκα συμβατή με ασθενή, και μπόρεσα να βοηθήσω έναν συνάνθρωπό μας να ξαναρχίσει τη ζωή του!

Ως μητέρα δύο παιδιών και μαία στο επάγγελμα, είχα την ευτυχία να βιώσω και σε προσωπικό, αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο αρκετές φορές  το θαύμα της δημιουργίας της ζωής. Το να μπορέσω να το ξαναζήσω με αυτόν τον τρόπο δεν πίστευα πως θα μπορούσε να μου συμβεί. Όταν, λοιπόν, χτύπησε το τηλέφωνο και με ενημέρωσαν πως είμαι συμβατή, ένιωσα όπως νιώθει φαντάζομαι κάθε εθελοντής δότης:  Σαν να κέρδισα τον πρώτο αριθμό του λαχείου! Είναι τόσο λίγες στατιστικά οι πιθανότητες να σου συμβεί κάτι τέτοιο, που πραγματικά δεν πίστευα στην καλή μου τύχη!

Δε θα μπορούσα φυσικά να μην αναφέρω την υπέροχη συμπεριφορά του προσωπικού του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας», που από την αρχή μέχρι το τέλος της διαδικασίας αυτής, και για μέρες πριν και μετά, ήταν σε συνεχή επαφή μαζί μου, και πραγματικά με έκαναν να τους νιώσω σαν φίλους και όχι σαν απλούς υπαλλήλους που διεκπεραιώνουν μια εργασία.

Η ερώτηση που μου έγινε περισσότερο από όλες ήταν αν πόνεσα. Και πραγματικά στενοχωριέμαι, γιατί ακόμα και προσωπικό που εργαζόταν στο ίδρυμα όπου έγινε η διαδικασία συλλογής κυττάρων, με ρωτούσε και με ξαναρωτούσε, μη μπορώντας να πιστέψει πως η διαδικασία αυτή είναι τόσο επώδυνη όσο το να δώσεις αίμα.

Υπάρχουν δύο τρόποι συλλογής κυττάρων: ο πρώτος είναι με παρακέντηση του οστού της λεκάνης -τονίζω της λεκάνης και ΟΧΙ της σπονδυλικής στήλης όπως λανθασμένα πιστεύει ο περισσότερος κόσμος- γιατί τα κύτταρα βρίσκονται στον μυελό (με απλά λόγια στο μεδούλι) του οστού και όχι στον νωτιαίο μυελό μας.  Ο δεύτερος –τον οποίο και ακολούθησα εγώ- είναι με συλλογή κυττάρων από το αίμα. Ουσιαστικά βιώνεις μια εμπειρία σαν την αιμοκάθαρση, και μπαίνεις για άλλη μια φορά στη διαδικασία να εκτιμήσεις το υπέρτατο αγαθό της υγείας που σου έχει δοθεί.  Το αίμα σου περνά από ένα ειδικό μηχάνημα, το οποίο συλλέγει τα αιμοποιητικά κύτταρα, και επιστρέφει σε σένα. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου τέσσερις ώρες, χρόνος ελάχιστος σε αξία, ειδικά αν σκεφτείς τι προσφέρεις. Όσο για τον πόνο, αυτός είναι όσο δύο τσιμπήματα βελόνας, ένα στο σημείο που συλλέγεται το αίμα, κι ένα στο σημείο που επιστρέφει. Από τη στιγμή που θα βρεθούν οι φλέβες, δε νιώθεις καμία ενόχληση κατά τη διαδικασία. Ο χρόνος δε, κυλά τόσο γρήγορα και ευχάριστα με τα άτομα που έχεις δίπλα σου, που για μένα το δύσκολο ήταν να μείνω ακίνητη όταν γελούσα!

Η εμπειρία που έζησα ήταν για μένα πηγή ευτυχίας, και δεν έχω κάτι αρνητικό να θυμηθώ. Ακόμα όμως κι αν είχα, η αξία της προσφοράς  αυτής είναι τόσο μεγάλη, που θα το έκανα ξανά και ξανά αν μου το ζητούσαν.

Ελπίζω αυτή η επιστολή να ωθήσει περισσότερους ανθρώπους να γίνουν δότες, ώστε να μπορέσουμε όλοι να σώσουμε ένα άνθρωπο, που θα μπορούσε να είναι ο φίλος μας, ο αδερφός μας, το παιδί μας.

  

                                                         Αφιερωμένο στο προσωπικό του

                                                          Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας»

                                                          Με όλη μου την αγάπη,

                                                           Κωνσταντίνα.

 



H επιστολή – αποτύπωμα αγάπης και ανθρωπιάς της εθελόντριας δότριας Κωνσταντίνας , που βρέθηκε συμβατή και έδωσε μόσχευμα.

Πρόσφατα έζησα μια από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής μου: Μετά από μόλις δύο χρόνια εγγραφής στους καταλόγους εθελοντών δοτών μυελού των οστών του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας», βρέθηκα συμβατή με ασθενή, και μπόρεσα να βοηθήσω έναν συνάνθρωπό μας να ξαναρχίσει τη ζωή του!

Ως μητέρα δύο παιδιών και μαία στο επάγγελμα, είχα την ευτυχία να βιώσω και σε προσωπικό, αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο αρκετές φορές  το θαύμα της δημιουργίας της ζωής. Το να μπορέσω να το ξαναζήσω με αυτόν τον τρόπο δεν πίστευα πως θα μπορούσε να μου συμβεί. Όταν, λοιπόν, χτύπησε το τηλέφωνο και με ενημέρωσαν πως είμαι συμβατή, ένιωσα όπως νιώθει φαντάζομαι κάθε εθελοντής δότης:  Σαν να κέρδισα τον πρώτο αριθμό του λαχείου! Είναι τόσο λίγες στατιστικά οι πιθανότητες να σου συμβεί κάτι τέτοιο, που πραγματικά δεν πίστευα στην καλή μου τύχη!

Δε θα μπορούσα φυσικά να μην αναφέρω την υπέροχη συμπεριφορά του προσωπικού του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας», που από την αρχή μέχρι το τέλος της διαδικασίας αυτής, και για μέρες πριν και μετά, ήταν σε συνεχή επαφή μαζί μου, και πραγματικά με έκαναν να τους νιώσω σαν φίλους και όχι σαν απλούς υπαλλήλους που διεκπεραιώνουν μια εργασία.

Η ερώτηση που μου έγινε περισσότερο από όλες ήταν αν πόνεσα. Και πραγματικά στενοχωριέμαι, γιατί ακόμα και προσωπικό που εργαζόταν στο ίδρυμα όπου έγινε η διαδικασία συλλογής κυττάρων, με ρωτούσε και με ξαναρωτούσε, μη μπορώντας να πιστέψει πως η διαδικασία αυτή είναι τόσο επώδυνη όσο το να δώσεις αίμα.

Υπάρχουν δύο τρόποι συλλογής κυττάρων: ο πρώτος είναι με παρακέντηση του οστού της λεκάνης -τονίζω της λεκάνης και ΟΧΙ της σπονδυλικής στήλης όπως λανθασμένα πιστεύει ο περισσότερος κόσμος- γιατί τα κύτταρα βρίσκονται στον μυελό (με απλά λόγια στο μεδούλι) του οστού και όχι στον νωτιαίο μυελό μας.  Ο δεύτερος –τον οποίο και ακολούθησα εγώ- είναι με συλλογή κυττάρων από το αίμα. Ουσιαστικά βιώνεις μια εμπειρία σαν την αιμοκάθαρση, και μπαίνεις για άλλη μια φορά στη διαδικασία να εκτιμήσεις το υπέρτατο αγαθό της υγείας που σου έχει δοθεί.  Το αίμα σου περνά από ένα ειδικό μηχάνημα, το οποίο συλλέγει τα αιμοποιητικά κύτταρα, και επιστρέφει σε σένα. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου τέσσερις ώρες, χρόνος ελάχιστος σε αξία, ειδικά αν σκεφτείς τι προσφέρεις. Όσο για τον πόνο, αυτός είναι όσο δύο τσιμπήματα βελόνας, ένα στο σημείο που συλλέγεται το αίμα, κι ένα στο σημείο που επιστρέφει. Από τη στιγμή που θα βρεθούν οι φλέβες, δε νιώθεις καμία ενόχληση κατά τη διαδικασία. Ο χρόνος δε, κυλά τόσο γρήγορα και ευχάριστα με τα άτομα που έχεις δίπλα σου, που για μένα το δύσκολο ήταν να μείνω ακίνητη όταν γελούσα!

Η εμπειρία που έζησα ήταν για μένα πηγή ευτυχίας, και δεν έχω κάτι αρνητικό να θυμηθώ. Ακόμα όμως κι αν είχα, η αξία της προσφοράς  αυτής είναι τόσο μεγάλη, που θα το έκανα ξανά και ξανά αν μου το ζητούσαν.

Ελπίζω αυτή η επιστολή να ωθήσει περισσότερους ανθρώπους να γίνουν δότες, ώστε να μπορέσουμε όλοι να σώσουμε ένα άνθρωπο, που θα μπορούσε να είναι ο φίλος μας, ο αδερφός μας, το παιδί μας.

  

                                                         Αφιερωμένο στο προσωπικό του

                                                          Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας»

                                                          Με όλη μου την αγάπη,

                                                           Κωνσταντίνα.

 

Διαβάστε επίσης

ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

Στην Μαριάννα Βαρδινογιάννη το Βραβείο "Nelson Mandela" του ΟΗΕ

 

Η ύψιστη τιμή για την ανθρωπιστική προσφορά,  απονεμήθηκε στην Πρέσβυ Καλής Θελήσεως της UNESCO 

ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

Mια αγκαλιά αγάπης για τα παιδιά που το έχουν ανάγκη

 

 

Ανοιξαν το Ιδρυμα "Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη" και η "Ελπίδα"

ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

Μήνυμα Μ. Βαρδινογιάννη με αφορμή την πανδημία

 

Ο  καθένας μας αναλαμβάνει την προσωπική του ευθύνη αναλογιζόμενος το κοινό καλό

Προτεινόμενα

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

Ζώδια Τρίτης 19 Μαρτίου

Ο δυναμισμός σας θα τραβήξει το ενδιαφέρον των άλλων

ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ

Πώς να απαλλαγείς μια και καλή από τους τοξικούς ανθρώπους

Για ορισμένους χρειάζεσαι κάτι παραπάνω από 2 μέτρα απόστασης…

SELF-LOVE

Πώς να αποφύγεις την… ψυχολογική αποφυγή;

Συνέχισε να διαβάζεις, αν συνηθίζεις να αποφεύγεις πράγματα που σου προκαλούν δυσφορία ή άγχος;