Πλατεία Μαβίλη, 4 παρά (το απόγευμα) 

"Πλατεία Μαβίλη, 4 παρά", που λέει και το άσμα, μόνο που στη δική μας περίπτωση το 4 αναφέρεται στο απόγευμα και όχι στο ξημέρωμα. Κάπως έτσι θα ξεκινήσει η σημερινή μας βόλτα. Νωρίς το απόγευμα, γιατί, Δευτέρα είναι, μια (ψιλο)κοπάνα μάς επιτρέπεται (sorry boss). 

Σήμερα, λοιπόν, πάμε... πλατεία για να σου γνωρίσω από κοντά 3 από τα πιο αγαπημένα μου στέκια.

Σταθμός πρώτος, καφεδάκι. Υπό νορμάλ συνθήκες, θα σου πρότεινα το "Μπρίκι" καθώς συνήθως αυτό αποτελεί την πρώτη επιλογή μου, κυρίως για ποτό και... χάζι. Μιας και είναι νωρίς ακόμα, όμως, σήμερα θα πάμε ακριβώς δίπλα, στον "Κύριο" (Δορυλαίου 4). Εκτός από τον φοβερό καφέ, σ΄αυτό το allday bar θα σε εντυπωσιάσει η φινετσάτη διακόσμηση που, όπως λέει και μία φίλη μου, "φέρνει" κάτι σε... ντίσκο ακριβού κρουαζιερόπλοιου (μάλλον εξαιτίας των ενυδρείων -ή και γενικότερα). Σε δεύτερη ανάγνωση, θα σου κλέψουν την καρδιά (και τον ουρανίσκο) οι προσεγμένες προτάσεις για φαγητό (δοκίμασε το croque messie και θα με ευγνωμονείς!) και φυσικά τα εξαιρετικά κοκτέιλ του (τα straight ποτά είναι επίσης "δυνατό" χαρτί του).  

Και μετά το καφεδάκι, τι θα έλεγες να περάσουμε στο γλυκό; Ακριβώς δίπλα στον "Κύριο", στην συμβολή των οδών Σούτσου (9) και Δορυλαίου, στεγάζεται ο"Μικές". Το συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο δύσκολα θα σου περάσει απαρατήρητο για 3 βασικούς λόγους: Καταρχάς, η πρόσοψή του είναι ροζ (μέσα στο γκρίζο των γύρω κτηρίων, προφανώς αποκλείεται να το χάσεις). Κατά δεύτερον, βρίσκεται στην ίδια ακριβώς θέση από το 1956, δηλαδή, εδώ και πολλάαααα χρόνια. Κατά τρίτον, είναι φημισμένο για τα ΠΕ-ΝΤΑ-ΝΟ-ΣΤΙ-ΜΑ γλυκά του, που έχουν αποκτήσει μανιώδεις θαυμαστές -και, πίστεψέ με- καθόλου άδικα. Μία δοκιμή θα σε πείσει άλλωστε. Πριν, λοιπόν, ανηφορίσω προς το σπίτι, θα σταματήσω να χαζέψω λίγο στη βιτρίνα του, αναζητώντας εκείνο το γλυκό που θα ικανοποιήσει τις -μόνιμες- μεταμεσονύκτιες λιγούρες μου (σ.σ. πιθανότατα, προσωπικά θα καταλήξω στα πασπαλισμένα με κακάο δαμάσκηνα, αλλά δεν θέλω να σε επηρεάσω). 

Με το κουτί του "Μικέ" ανά χείρας (είπαμε, το γλυκό είναι για αργά το βράδυ), λέω να κλείσω τη βόλτα μου απολαμβάνοντας το καλύτερο βρώμικο της πόλης. Μην βιαστείς να υποθέσεις ότι μιλάω για την all time classic ομώνυμη καντίνα (που πλέον στεγάζεται σε... κτίριο, 10 μέτρα πιο πίσω). Αλλού κρύβεται το πιο νόστιμο "βρώμικο" της πόλης και μάλιστα είναι μόλις λίγα λεπτά παρακάτω, στην Μιχαλακοπούλου. Πρόκειται για την καντίνα με την μεγαλύτερη -ίσως- κίνηση στην Αθήνα και μάλιστα θα το δικαιολογούσες απόλυτα αν είχες δοκιμάσει έστω και μια φορά το κλασικότατο hot chicken: Αφράτο ψωμάκι, κοτόπουλο πανέ, καραμελωμένο κρεμμύδι, λάχανο, καρότο και "κολασμένη" σως (#δεν_περιγράφω_άλλο). Αν δεν είσαι λάτρις των σάντουιτς, και η σκέτη μερίδα με τις κοτομπουκιές θα σου δώσει (κυριολεκτικά) μία... γεύση.

Και κάπως έτσι, θα πάρω τον δρόμο προς το σπίτι, για να απολαύσω -επιτέλους- το γλυκό μου με την ησυχία μου (αφού πρώτα... ξεφουσκώσω από τΑ βρώμικΑ -ναι, 2).

Θα τα ξαναπούμε την επόμενη εβδομάδα, σε κάποια από τις γωνιές της όμορφης πόλης μας!

Στη φωτο, το bar "Κύριος"