Street food και Ντοστογιέφσκι 

Σου είχα υποσχεθεί πως σήμερα δεν θα είχα κανένα (μα κανένα) επαγγελματικό ραντεβού και θα αφοσιωνόμουν στη βόλτα μου μαζί σου! Λάθος μου! Βέβαια, ραντεβού δεν έχω, μα έχω τρελή δουλειά στο γραφείο. Εντάξει, δεν θα νυχτώσω κιόλας, αλλά πριν τις τρεις και μισή, δεν με βλέπω να τελειώνω. Πώς τα βλέπεις; Είσαι για ένα street food στο κέντρο κατά τις τέσσερις; Τέλεια!

Το ξέρεις πως το street food είναι η νέα τάση στην πόλη μας; Ναι, ναι. Και δεν σου λέω μόνο για το καλαμπόκι ή το σουβλάκι ή το "βρώμικο", αλλά για δεκάδες φαγητά, διαφόρων εθνικοτήτων, που μπορείς να φας εύκολα και πρόχειρα, στο χέρι. Από ιταλικά και μεξικάνικα, μέχρι κινέζικα και αραβικά, κι από burgers και fish and chips, μέχρι ινδικά και τούρκικα.

Σήμερα εμείς θα πάμε για μεξικάνικο street food! Στο Taqueria Maya (Πετράκη 10, Σύνταγμα). Διάλεξε και πάρε: tacos, buritos ή quesadillas; Ή μήπως μια ωραία σαλάτα; Τι θα έλεγες και για μια μαργαρίτα; Ή μήπως προτιμάς τεκίλα;

Μου αρέσει εδώ. Είναι χρωματιστά, ατμοσφαιρικά και άνετα. Θα σου αρέσει κι εσένα, είμαι σίγουρη.

Στις 19.00 πρέπει να είμαστε έξω από το θέατρο Ανεσις (Λεωφ. Κηφισιάς 14, Αμπελόκηποι). Για να δούμε το "Έγκλημα και Τιμωρία", του Ντοστογιέφσκι.

Από τα φοιτητικά μου χρόνια (όχι, δηλαδή και πολύ μακριά) μ' έχει στοιχειώσει αυτός ο Ρασκόλνικοφ, ο Ντοστογιεφσκικός ήρωας του έργου.

Ο φοιτητής της νομικής που σκοτώνει για να δει αν θα μπορέσει να αλλάξει κάτι απ' όλα τα άδικα και τ' άσχημα που νομιμοποιούνται να υπάρχουν στον κόσμο μας. Σπουδαίο έργο, σπουδαίος συγγραφέας, μοναδική ανατομία ψυχής και συναισθημάτων.

Ο Τάσος Ιορδανίδης (που θαυμάζω και αγαπώ και που κι εσύ έχεις διαβάσει συνεντεύξεις του στο allyou) τολμάει και φέτος να παίξει ένα ρόλο "μεγάλο", απαιτητικό, δύσκολο, αυτόν του Ρασκόλνικοφ, και να ανεβάσει μια δύσκολη παράσταση. Δύσκολη γιατί δεν χαϊδεύει, δεν κολακεύει, απλά και μόνο τέρπει.

Μαζί του, στο ρόλο του ανακριτή Πορφύρη ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης. Κι αν δεν ήξερες πως ο Ιεροκλής δεν είναι μόνο αυτός που δημιούργησε τους Άγαμους Θύτες αλλά είναι κι ένας σπουδαίος ηθοποιός, η παράσταση αυτή μπορεί να είναι αφορμή για να το διαπιστώσεις. Η Θάλεια Ματίκα, τρυφερή, ευαίσθητη, αισθαντική, χαμηλών τόνων αλλά υψηλών απαιτήσεων, είναι η γλυκιά Σόνια του έργου.

Η διασκευή και η σκηνοθεσία είναι του Γεωργιανού Λεβάν Τσουλάτζε και -όπως λένε οι πρωταγωνιστές της παράστασης- έχει καταφέρει, με το μεσογειακό του ταμπεραμέντο, να κάνει τον Ντοστογιέφσκι να αποκτά ακόμα και "χαραμάδες ελπίδας, χαράς και χιούμορ".

19:30 χτυπάει τρίτο κουδούνι. Η παράσταση αρχίζει.

Μη με ρωτήσεις τι θα κάνουμε μετά το θέατρο. Πάμε σπίτι να κουβεντιάσουμε όσα είδαμε, ακούσαμε, ψυχανεμιστήκαμε, καταλάβαμε ή μας άφησαν με τις δικές μας, την κάθε μια, αμφιβολίες...

Ραντεβού την άλλη Τετάρτη.

Πολλά φιλιά!