ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Μια βραδιά στο Μεταξουργείο και τα... πέριξ
Σήμερα, η Μαρία μάς ξεναγεί στην πιο αντιφατική γειτονιά της Αθήνας.
Τα γραφεία του allyou είναι κάπου στο Μεταξουργείο, μία από τι πιο αντιφατικές γειτονιές του κέντρου. Από τη μία, αυτή η περιοχή είναι ένα από τα νέα hot spots της Αθήνας, με πανέμορφα νεοκλασικά, ψαγμένα μπαράκια, ιδιαίτερα μικρά μεζεδοπωλεία και εναλλακτικά στέκια για όλα τα γούστα. Από την άλλη, είναι μία "γειτονιά" που σε φέρνει αντιμέτωπη με σκληρές εικόνες της πραγματικότητας: εγκαταλελειμμένα σπίτια, αγοραίος έρωτας, αλισβερίσια ναρκωτικών.
Αυτές οι αντιφάσεις είναι που κάνουν αυτή την περιοχή τόσο ξεχωριστή και τόσο αγαπημένη μου. Γι' αυτό και σημερινή μας βόλτα θα είναι... στα πέριξ της. Φύγαμε;
Μερικά μέτρα πιο κάτω από το γραφείο, και συγκεκριμένα στην Κεραμεικού 110, βρίσκεται ένα πολύ αγαπημένο μου μαγαζί, το οποίο τιμώ δεόντως πολύ συχνά. Ο Λόγος για το Καμπεθόν (Cabezon), ένα all day χαλαρό στέκι, που σερβίρει φτηνό καφέ, φτηνά ποτά και ακόμα πιο φτηνά (και νόστιμα) πιάτα. Το μαγαζί στεγάζεται σε ένα αναπαλαιωμένο νεοκλασικό και το μεγάλο του ατού είναι η υπέροχη αυλή του, που σε παραπέμπει σε παλιές εποχές: χαλικάκι, φυτά, δένδρα και τα παλιά οικήματα γύρω - γύρω. Οκ, μπορεί ο καιρός -που έχει αρχίσει να ψυχραίνει- να μην μου επιτρέπει εύκολα να καθίσω έξω, αλλά δεν θα πτοηθώ. Το εσωτερικό του είναι εξίσου όμορφο, ενώ η μουσική του είναι στο κατάλληλο στιλ και -κυρίως- στην κατάλληλη ένταση για να χαλαρώσω μετά από μία έντονη -εργασιακά- μέρα. Ο κατάλογός του είναι μικρός, αλλά ό,τι κι αν επιλέξεις εδώ είναι νόστιμο και "γενναιόδωρο" ως προς τις μερίδες. Προσωπικά, θα προτιμήσω -ως συνήθως- την πατατοσαλάτα (must try) και την τηγανιά με το λουκάνικο και τη φέτα και -εννοείται- ότι θα τα συνοδεύσω με ουζάκι Απαλαρίνα -η μοναδική αλλά επαρκής ετικέτα που διαθέτει το Καμπεθόν. Αν πάλι εσύ λατρεύεις τα μπέργκερ, μην διστάσεις να δοκιμάσεις την πρόταση του μαγαζιού. Και μόνο στη θέα του θα ξετρελαθείς!
Η δεύτερη στάση μας για σήμερα είναι κοντά. Και όταν λέω κοντά, εννοώ πολύ κοντά και συγκεκριμένα ακριβώς απέξω. Την πλαϊνή πλευρά του καμπεθόν "κοσμεί" ένα από τα πιο όμορφα, πολυφωτογραφημένα και επίκαιρα γκράφιτι όλης της πόλης, το οποίο πρέπει να θαυμάσεις, όχι μόνο για την καλλιτεχνική του αρτιότητα, αλλά -για το "βάθος" του. Και για όλη την "αλήθεια" του, που κρύβεται σε μόλις 16 λέξεις.
Χάζεψέ το, φωτογράφισέ το και κυρίως σκέψου το.
Κι από την Κεραμεικού, θα βγούμε στην Ιερά Οδό κι από εκεί στην οδό Πειραιώς. Στο 115, βρίσκεται το θέατρο ΚΙΒΩΤΟΣ, όπου ανεβάζει την εκπληκτική παράσταση του Anthony Burgess «Το Κουρδιστό Πορτοκάλι», σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα.
Το έργο δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς -το πιθανότερο είναι ότι- έχεις ήδη απολαύσει την ομώνυμη ταινία από τον Stanley Kubrick. Αν, παρόλα αυτά, δεν έχεις καταφέρει ακόμα να το δεις,θα σου δώσω μία σύντομη περίληψη, που σίγουρα θα σε πείσει: Το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» αφηγείται την ιστορία του νεαρού Άλεξ, αρχηγού μιας συμμορίας συνομηλίκων του, που διασκεδάζουν σκορπίζοντας βία: κλοπές, βιασμοί και βανδαλισμοί είναι η καθημερινότητά τους. Οι μεγάλες αγάπες του Άλεξ είναι τα ναρκωτικά, οι βιασμοί και η Ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν. Μετά από μια δολοφονία, ο Άλεξ συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Για να αποκτήσει την ελευθερία του, δέχεται να συμμετέχει σαν «πειραματόζωο» σε ένα πρωτοποριακό σύστημα σωφρονισμού που μελετά η κυβέρνηση.
Το τέλος της παράστασης δεν θα με βρει σε κάποιο από τα (πολλά) παρακείμενα μπαρ. Υπάρχουν, βλέπεις, κάποιες παραστάσεις που σε αφήνουν με ένα "κόμπο" στον λαιμό, με σκέψεις και εικόνες που χρειάζονται λίγο χρόνο με τον εαυτό σου για να τις "χωνέψεις", πριν να είσαι σε θέση να τις συζητήσεις. Και έτσι ακριβώς σκοπεύω να κλείσω τη βραδιά μου, ανηφορίζοντας προς το σπίτι μου.
Όσο για εμάς, ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την άλλη εβδομάδα, σε μία από τις όμορφες γωνιές της (όμορφης) πόλης μας.