Το top 5 της (χριστουγεννιάτικης) εβδομάδας

* Τη Δευτέρα, η Αναστασία "τριγύρισε" στην γιορτινή πόλη με κάποια που αγαπάει πολύ 

Σήμερα, το πρόγραμμα έχει βόλτα στα μαγαζιά με τη μαμά μου. Εκεί, σε κάποιο από τα μεγάλα καταστήματα που της αρέσουν, θα καταφέρω να διαλέξω και να πάω στο ταμείο, κάτω από τη μύτη της, ένα πουλόβερ με ψηλό γιακά από εκείνα που της πηγαίνουν. Θα το πληρώσω στα κρυφά και θα της δώσω στη συνέχεια, την ώρα που θα πίνουμε καφέ σε μία από τις πιο αγαπημένες μου καφετέριες στο Κολωνάκι. Δεν είναι άλλο από το πανέμορφο Petit Fleur (Oμήρου 44, Κολωνάκι), ένα μαγαζάκι μια σταλιά, που ξέρει από καλή (πάρα πολύ καλή) σοκολάτα και στην σερβίρει σε τεράστιες κούπες με ασορτί πιατάκι, προσθέτοντας πάντα την δική του ξεχωριστή πινελιά: μία μαργαρίτα από λευκή σοκολάτα στην κορυφή του ροφήματος. Αν το έχεις ήδη επισκεφθεί, θα ξέρεις ότι μπορείς να επιλέξεις μέσα από μία τεράστια ποικιλία από φρέσκες σοκολάτες που λιώνονται εκείνη τη στιγμή, επιτόπου, μόνο για σένα. Προσωπική αγαπημένη η σοκολάτα μαυροκέρασο, που είναι κατά τη γνώμη μου ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορούν να σου συμβούν σε καφετέρια. Εκεί, στις αναπαυτικές πολυθρόνες, δίπλα στα βινύλια που είναι στοιβαγμένα πάνω στο παλιό πιάνο, κάτω από τις λάμπες αντίκες, που θυμίζουν μία άλλη εποχή, θα προσπαθεί, όπως πάντα, να μάθει όλα τα νέα για την προσωπική μου ζωή. Θα τα μάθει στο περίπου, αλλά ακόμα κι έτσι θα ξέρω μέσα μου ότι είναι ευχαριστημένη.

* Την Τρίτη, η Ειρήνη έκανε χάζι τον κόσμο από ψηλά, στον πιο πολυσυζητημένο χώρο της Πλατείας Πλαστήρα!

Πλατεία Πλαστήρα Ν. 10! Αυτό το σημείο θα μπορούσες να το παρομοιάσεις με πλατεία. Δεν μιλώ για την πραγματική πλατεία Πλαστήρα, αλλά για αυτήν που έχει δημιουργηθεί επάνω στην βεράντα με τα παράταιρα τραπεζάκια να γεμίζουν από φοιτητοπαρέες ημέρα και νύχτα. Η Αρbarόριζα δεν είναι μόνο αρωματικό φυτό για γλυκά του κουταλιού αλλά μια ολόκληρη φιλοσοφία γύρω από τη γωνιά που χτίστηκε και σερβίρει νοστιμότατους μεζέδες, καλό κρασί και famous cocktails με βάση από ελληνικά αποστάγματα σε άκρως προσιτές τιμές. 

* Την Τετάρτη, η Λένα έφερε βόλτα την Αθήνα, τα μαγαζιά της, τους δρόμους και τα στέκια της.

Κάθε Χριστούγεννα με πιάνει μια τεράστια αγάπη γι' αυτή την πόλη. Για την Αθήνα, μιλάω. Και θα' θελα να' βρισκα τρόπο να την περπατάω, όλη μέρα κι όλη νύχτα, να την παίρνω αγκαλιά και να της τραγουδάω. Και δεν με φτάνουν οι ώρες. Και λέω "του χρόνου, πάλι", και περιορίζομαι σε δυο, τρεις γειτονιές, σε τέσσερα πέντε καφέ, σε δυο τρία βιβλιοπωλεία, στέκια, μπαράκια, σε πέντ- έξι γλυκομάγαζα, σε καμιά δεκαριά δρόμους και δρομάκια και σε χάζι, πολύ χάζι, στις χριστουγεννιάτικες βιτρίνες. Φέτος ξεκίνησα με μεγάλες... φιλοδοξίες να σχεδιάζω τις βόλτες μου στη χριστουγεννιάτικη αγαπημένη μου πόλη, αλλά να δεις που πάλι, στο "του χρόνου, πάλι" θα καταλήξω. Σήμερα, πάντως, έχω βάλει τα πιο αναπαυτικά αθλητικά μου (παπούτσια και φόρμα και μπουφάν) και ξεκινάω την... εξόρμηση μου, από τα τραγανά και βουτυρένια και μελωμένα μου γλυκά. Όχι, δεν θα τα φτιάξω μόνη μου. Ουτε με παρέα. Θα τα αγοράσω και θα είναι εντελώς, μα εντελώς, σπιτικά! Δίπλες, κουραμπιέδες και μελομακάρονα, όλα παραδοσιακά και λαχταριστά, με περιμένουν στο ζαχαροπλαστείο του Ασημακόπουλου (Χαρ. Τρικούπη 82). Χριστουγεννιάτικη συνήθεια που κρατάει χρόνια, αυτό το γλυκομάγαζο. Φορτώνομαι κουτιά και κουτάκια και συνεχίζω ακάθεκτη

* Την Πέμπτη, η Κέλλυ μάς ξευχήθηκε καλές γιορτές με τον πιο... κλασικό και αγαπημένο (κινηματογραφικό) τρόπο!

Για να ολοκληρώσω την χριστουγεννιάτικη μου διάθεση και επειδή κάθε χρόνο βλέπω κάποιες all-time classic, χριστουγεννιάτικες ταινίες, η ημέρα μου θα συνεχιστεί στο σπίτι μου, βλέποντας τον πολυαγαπημένο μου ηθοποιό Bill Murray στην ταινία του 1988, Scrooged (από εκεί εμπνεύστηκε φυσικά και ο Μάριος το όνομα του κοκτέιλ). Η κλασσική, χριστουγεννιάτικη ιστορία του Charles Dickens, Christmas Carol, λαμβάνει την πιο ξεκαρδιστική... μοντερνοποίηση από τον σκηνοθέτη Richard Donner. Στον ρόλο του τσιγκούνη και κυνικού Ebenezer Scrooge, ο Murray, ο οποίος είναι ο διευθυντής του προγράμματος ενός πλασματικού καναλιού στην Νέα Υόρκη, αναγκάζει τους συνεργάτες τους να δουλέψουν στην παραμονή των Χριστουγέννων. Όταν, όμως, κατά την διάρκεια της ημέρας τον επισκέπτονται τα τρία φαντάσματα του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, τότε τα πράγματα… αλλάζουν. Οι εκπληκτικές ερμηνείες του πρωταγωνιστή αλλά και των φαντασμάτων, όπως αυτής της Carol Kane, μετατρέπουν την πασίγνωστη ιστορία του Dickens, στην πιο ενδιαφέρουσα μαύρη κωμωδία. Ό,τι δηλαδή χρειαζόμαστε όλοι μας αυτή την περίοδο. Πολύ γέλιο και μια καλή ανασκόπηση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντός μας. Ακόμη και εάν το τελευταίο, με τους δύσκολους καιρούς που περνάει ο κόσμος μας, φαντάζει νεφελώδες.

Το μεσημεριανό χριστουγεννιάτικο μενού μας θα είναι πιο λιτό, καταρχάς γιατί η μαγειρική δεν είναι το... δυνατό μου σημείο (προς απογοήτευση της μαμάς μου) και κατά δεύτερον, το "επίσημο" και πλούσιο χριστουγεννιάτικο γεύμα το έχουμε κανονίσει για το βραδάκι, μαζί με την δεύτερη "οικογένειά" μου. Κι όταν λέω "δεύτερη οικογένειά μου", φυσικά αναφέρομαι στις κολλητές μου. Σ΄εκείνες που είναι πάντα εδώ. Στις μεγάλες χαρές και στις μεγάλες λύπες (άλλοτε με αυτή κι άλλοτε με την αντίστροφη σειρά). Με τη Φύλλις και η Στεφανία, λοιπόν, έχουμε κανονίσει για απόψε ένα χριστουγεννιάτικο δείπνο... εναλλακτικό. Θα συναντηθούμε στις 9 νταν, σε ένα μαγαζί που λατρεύουμε, όχι μόνο για την κουζίνα του, αλλά και για την ατμόσφαιρά του. Στην Κεραμεικού 51, στο Μεταξουργείο, λίγα μέτρα μακριά από τα γραφεία του allyou, βρίσκεται το Tamarind Thai. Ναι, καλά κατάλαβες από την ονομασία του: πρόκειται για ένα ταϋλανδέζικο εστιατόριο -ίσως το καλύτερο της (όμορφης) πόλης μας. Προφανώς εδώ δεν θα φάμε γαλοπούλα, αλλά τι σημασία έχει; Σημασία έχει ότι θα πιούμε πολύ, θα γελάσουμε ακόμα περισσότερο και θα γιορτάσουμε -για άλλη μια χρονιά- το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων: την αγάπη.