Σήμερα ζω το απόλυτο αμερικάνικο όνειρο!

Δεν ξέρω αν σου το έχω πει ποτέ, αλλά η αλήθεια είναι ότι λατρεύω την Αμερική. Ίσως όχι όλα όσα πρεσβεύει ο λαός ή όλη της η κουλτούρα απαραίτητα, αλλά θαυμάζω πολύ την τέχνη που έχει "προκύψει" από αυτήν, την πρωτοπορία της σε πολλά πράγματα, τις ευκαιρίες που μπορεί να δημιουργήσει για τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί. Σίγουρα δεν είναι όλα τόσο ειδυλλιακά όσο τα φαντάζομαι, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχω εντρυφήσει αρκετά στην κουλτούρα του τόπου αυτού. Μάλλον φταίει και το γεγονός ότι πέρα από τα γνωστά «μακρινά ξαδέρφια από την Αμερική» που όλοι λίγο-πολύ μπορεί να έχουμε, η πραγματικότητα είναι ότι με τα δικά μου ξαδέρφια από την Αμερική, μεγάλωσα τα καλοκαίρια στο νησί και μαζί τους μεγάλωσε και η αγάπη μου για την χώρα αυτή. Σαν χαρακτηριστικό «αμερικανάκι», λοιπόν, θα σε πιάσω από το χέρι και θα σου προτείνω αυτή την όμορφη Παρασκευή να απολαύσουμε παρέα μια άκρως αμερικάνικη βόλτα!

Αρχικά, θα ξεκινήσω από... κέντρο μεριά και το πολυαγαπημένο Mama Roux (Αιόλου 48), που ο χαλαρός χώρος (μέσα και έξω) και η ανάλαφρη -με ένα touch από industrial αισθητική- διακόσμησή του, θυμίζει κάτι από μια πιο εκμοντερνισμένη εκδοχή ενός dinner της Αμερικής. Εκεί, θα απολαύσω το καθιερωμένο, κυριακάτικο brunch που απολαμβάνουν συνήθως οι Αμερικάνοι, την Παρασκευή! Το toast benedict, με δύο αυγά ποσέ, σοταρισμένα μανιτάρια και σος hollandaise νομίζω ότι θα μου δώσει αρκετή ενέργεια για την υπόλοιπη βόλτα μου, που "υπόσχεται" πολύ περπάτημα.

Ένα από τα χαρακτηριστικά των Αμερικάνων, ή μάλλον για να είμαι πιο σωστή, των Νεοϋορκέζων, είναι το περπάτημα. Αυτό σημαίνει ότι και για μια απόσταση 15 λεπτών, θα προτιμήσουν να πάρουν το ποδήλατό τους, το μετρό ή και... τα ποδαράκια τους για να περπατήσουν στον επιθυμητό προορισμό τους, σε αντίθεση με εμάς που παίρνουμε αμάξι για να πάμε ακόμα και στο περίπτερο της γειτονιάς. Έτσι, λοιπόν, θα περπατήσω μέχρι το Σύνταγμα, θα πάρω το τραμ –όσο ανυπόφορο και αν είναι τους καλοκαιρινούς μήνες του χρόνου- και θα κατευθυνθώ προς Φάληρο. Η επόμενη στάση σου θα είναι στην Μαρίνα Φλοίσβου, αλλά εγώ θα κατέβω στην στάση Εδέμ, γιατί όπως σου είπα, θα τιμήσω τους φίλους Νεοϋορκέζους και θα απολαύσω έναν όμορφο περίπατο. Μέσα στα τυχερά της χώρας μας, είναι ότι η απόσταση μέχρι την θάλασσα είναι αυτό που λέμε «δύο τσιγάρα δρόμος», κάτι που είμαι σίγουρη ότι στην Αμερική δεν ισχύει. Με την όσφρησή μου να γεμίζει με την αρμύρα της θάλασσας του Φαλήρου και το μυαλό μου να «τρέχει» ήδη στις επερχόμενες καλοκαιρινές μου διακοπές, έστω και για λίγα λεπτά η… αμερικάνικη βόλτα μου θα μετατραπεί σε ελληνική. Όχι, για πολύ όμως, γιατί ο επόμενος (γευστικός) προορισμός θα με επαναφέρει για τα καλά στην Αμερική. Θα σταματήσω λοιπόν στα T.G.I Friday’s και χωρίς καμία ενοχή (καλά, εντάξει με πολλές) θα απολαύσω το πιο American style dinner… έβερ! Τα σάλια μου ήδη τρέχουν στην σκέψη και μόνο του καταπληκτικού Jack Daniel’s steak πιάτου, που αποτελείται από μια λαχταριστή μοσχαρίσια μπριζόλα ψημένη στα κάρβουνα, γλασαρισμένη με Jack Daniel’s σος, σερβιρισμένη με ρύζι και λαχανικά. Καλά, εντάξει, δεν είναι και το Brown Sugars BBQ στο Χιούστον του Τέξας που καπνίζει ώρες ατελείωτες το κρέας του, αλλά έστω και με αυτό θα αρκεστώ. Για dessert ούτε λόγος, αλλά μια ultra, frozen μαργαρίτα λεμόνι (που έχει μόνο 10€!) δεν θα την στερηθώ, άσε που θα την χρειαστώ για να σημάνω την έναρξης της βραδιάς, η οποία θα συνεχιστεί στον Πειραιά.

Μιας και η βόλτα είναι αφιερωμένη στην Αμερική, μια επίσκεψη στο Amerikaniko Bar (Ακτή Θεμιστοκλέους 6) στον Πειραιά επιβάλλεται. Το μπαρ αυτό είναι ένα από τα παλαιότερα της περιοχής (πρωτοάνοιξε το 1990) και όλα αυτά τα χρόνια αποτελεί διαχρονική αξία στην νυχτερινή διασκέδαση. Η φιλική ατμόσφαιρα, η ψαγμένη μουσική του (από rock -παλιό και νέο- σε  jazz, blues και rock ‘n' roll ήχους) και η διακόσμησή του που θυμίζει αυθεντικό American bar (με το juke box και τις πινακίδες διαφημίσεων και αυτοκινήτων) θα με μεταφέρουν -ένα “Jack on the rocks” μετά- πιο κοντά στην μαγευτική αυτή χώρα, κάνοντας την ανάγκη μου να ζήσω και εγώ το δικό μου “American dream”, να μοιάζει όλο και πιο ελκυστική.