H Kitty, o Yohji, το Furin και εγώ

Γενικά, δεν είμαι και πολύ του προγράμματος. Τουλάχιστον αυτό όσον αφορά την διασκέδασή μου. Η αλήθεια είναι ότι καμιά φορά όμως χρειάζεται. Και σήμερα έχω σκοπό να οργανώσω για εμένα -και για εσένα-, άψογα την πολυαναμενόμενη, παρασκευιάτικη βόλτα μας. Και το λέω αυτό, γιατί μετά από μια δύσκολη εβδομάδα όλοι θέλουμε λίγες στιγμές χαλάρωσης και διασκέδασης, αν όχι με τους φίλους μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε. Και σήμερα θα τους αγαπήσεις ακόμη περισσότερο, μέσα από ένα… ουτοπικό ταξίδι στην Άπω Ανατολή. Μην ανησυχείς. Για αυτό το ταξίδι δεν θα χρειαστεί να ετοιμάσεις βαλίτσα, αρκεί μόνο να φορέσεις τον καλύτερό σου εαυτό (ενδυματολογικά και ψυχολογικά) και να κάνουμε παρέα, μια βόλτα στην όμορφη πόλη μας.

Ελπίζω να σου αρέσει το σούσι, γιατί η πρώτη στάση είναι για λίγο ιαπωνικό φαγητό. Πριν φρικάρεις ότι θα… ξεπαραδιαστείς –που λέμε και στο χωριό μου- με το άκουσμα και μόνο της λέξης «σούσι», μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι εκεί που θα πάμε και οικονομικά θα φάμε, αλλά και νόστιμα. Πρώτη στάση λοιπόν το Furin Kazan (Απόλλωνος 2 , Αθήνα) ένα από τα πιο παλιά στέκια της Αθήνας για εντυπωσιακά στις γεύσεις του, ιαπωνικά πιάτα. Από το καταπλητικό σούσι του μαγαζιού μέχρι και τα πεντανόστιμα noodles yakisoba, το μέρος είναι ιδανικό για να ζήσεις μια μίνι γευστική εμπειρία από την Άπω Ανατολή. Εντάξει, ο χώρος του μαγαζιού ίσως να μην είναι και ο πιο… ντιζαϊνάτος και μοντέρνος αλλά παρόλα αυτά είναι σύγχρονος και περιοποιημένος αρκετά ώστε να απολαύσεις το σάκε σου με πλήρη ικανοποίσηση μετά από ένα πλούσιο γεύμα.

Λίγο πριν τον επόμενο προορισμό μου, θα κάνουμε μια διαδικτυακή στάση. Και αυτό γιατί εδώ και καιρό όλο αναβάλω να δω ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία. Και αφού λοιπόν η βόλτα μας σήμερα έχει αυτή την θεματική, νομίζω ότι είναι η κατάλληλη ευκαιρία. Πρόσφατα, ο Phil Sansom γύρισε το “Master of Shadows” ένα ντοκιμαντέρ για τον ταλαντούχο Ιάπωνα σχεδιαστή μόδας, Yohji Yamamoto. Τον σημαντικό αυτό καλλιτέχνη -θα πω ακόμη και με τον φόβο να ακουστώ υπερβολική-, ο οποίος μέσα από αυτή την ταινία μικρού μήκους μιλάει για την σχέση του με την μόδα και φυσικά για το label που δημιούργησε σε συνεργασία με την adidas, Y-3.

Λίγο οι εικόνες από τα σχέδια του Yohji, λίγο του ότι αρχίζω να συνειδητοποιώ πόσο διαφορετικός μπορεί να είναι ο κόσμος έξω από τα σύνορα της χώρας μας και όλο και πιο κοντά έρχομαι στην πεποίθηση και την επιθυμία ότι πρέπει να επισκεφθώ κάποια στιγμή, μια από τις ενδιαφέρουσες χώρες της Άπω Ανατολής. Προς το παρόν όμως θα αρκεστώ με μια επίσκεψη για ποτό στο Kitty Cat (Σταδίου 1, Αθήνα) μπαρ το οποίο όλως τυχαίως ανοίγει σήμερα μετά από μια ακόμη επιτυχημένη σεζόν, τον προηγούμενο χειμώνα. Πάντα νιώθω ότι έχει μια «περίεργη» ενέργεια το μπαρ αυτό. Λες και είμαι μέρος μιας B-movie, action ταινίας και από κάπου θα σκάσει μύτη ο Bruce Lee και θα τα κάνει όλα λαμπόγιαλο με τις τύπου «καράτε-κιτ» κινήσεις του. Σε αυτό σίγουρα παίζει ρόλο η ατμοσφαιρική διακόσμηση του μαγαζιού αλλά και η διάθεσή του γενικότερα, που είτε παίζει μουσική κάποιος γνωστός dj, είτε όχι, σε διαβεβαιώνει ότι θα περάσεις μια ξεχωριστή βραδιά. 

Και αυτό δεν έχει σημασία τελικά; Να κάνουμε τις βραδιές μας και τις πολύτιμες ημέρες μας σε αυτόν τον πλανήτη το λιγότερο ξεχωριστές;