ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Η όμορφη μοναξιά της κορυφής
Σήμερα η Γωγώ σκοπεύει να κατακτήσει τα βουνά της Ευρυτανίας.
Δεν ήμουν ποτέ από εκείνους που πίστευαν ότι το Καρπενήσι είναι νησί. Όχι γιατί έπαιρνα άριστα στη γεωγραφία αλλά επειδή καθώς βρίσκεται κοντά στο πατρικό μου χωριό, από μικρή το έμαθα απέξω και ανακατωτά. Αν και κατά κάποιον τρόπο είναι σαν νησί. Καθώς βρίσκεται σε μια ορεινή, σχετικά δύσβατη περιοχή, σου δίνει την αίσθηση της απομόνωσης παρόλο που δεν περιβάλλεται από θάλασσα. Ιδιαίτερα αν το επισκεφτείς εκτός Σαββατοκύριακου.
Εκεί θα βρίσκομαι λοιπόν, με λίγη τύχη, την ώρα που θα διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Θα πάρω τα βουνά. Και παρεμπιπτόντως, θα απολαύσω παραδοσιακές γεύσεις σε ταβερνάκια, φύση και δροσιά – εντάξει, ίσως λίγο περισσότερη δροσιά από όση χρειάζεται ο οργανισμός μου.
Η μέρα μου θα ξεκινήσει με έναν καφέ στην πλατεία του Καρπενησίου και βόλτα στο προσφάτως αναπλασμένο κέντρο του Καρπενησίου, που αυτή την περίοδο ετοιμάζεται να υποδεχτεί τους σκιέρ που κάθε χειμώνα κατακλύζουν το χιονοδρομικό κέντρο της πόλης.
Θα συνεχιστεί οπωσδήποτε με ένα ζεστό γαλακτομπούρεκο του Καρβέλη, στο Μεγάλο Χωριό. Πλέον το διάσημο αυτό γλυκό δεν σερβίρεται μόνο στο ομώνυμο καφέ, πάνω στο δρόμο, αλλά και ακριβώς απέναντι, στο Ρακόμελο, που το μπαλκονάκι του έχει φανταστική θέα στα γύρω βουνά. Τόσο φανταστική, που ακόμα και αν η θερμοκρασία φλερτάρει με το μηδέν, πράγμα που δεν συμβαίνει σπάνια στο Μεγάλο Χωριό, απλά κουκουλώνεσαι και πιάνεις ένα τραπεζάκι έξω για να την απολαύσεις.
Η μέρα μου θα συνεχιστεί με περπάτημα στα γραφικά σοκάκια του Μεγάλου Χωριού. Και θα κλείσει σε ένα από τα ομορφότερα σημεία της Ευρυτανίας, το παλαιό Μικρό Χωριό. Σε αυτόν το σχεδόν εγκαταλειμμένο οικισμό, που ερειπώθηκε από τις εκτελέσεις από τους Γερμανούς στην Κατοχή και αργότερα από μια μεγάλη κατολίσθηση, υπάρχει μια σταθερή αξία: το οινομαγειρείο της Κυράς Μαρίας, που όταν ο καιρός το επιτρέπει βγάζει τραπεζάκια στην πλατεία κάτω από τον πλάτανο. Αυτή την εποχή ο κανόνας είναι η βροχή, γι’ αυτό συνήθως καθόμαστε στον εσωτερικό χώρο, μπροστά στις μεγάλες τζαμαρίες, και απολαμβάνουμε μαγειρευτά που είναι εγγύηση.
Εναλλακτικά, όταν βιαζόμαστε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα, επειδή για παράδειγμα ο καιρός αγρίεψε ξαφνικά, αρχίζουμε να κατηφορίζουμε προς Λαμία. Κάνουμε μια στάση στην Πτελέα, ένα χωριουδάκι της Φθιώτιδας που το καφενείο-ταβέρνα του είναι για εμάς ένα σημείο αναφοράς στον κύκλο της ζωής. Οι εποχές και τα χρόνια περνούν, η οικογένειά μας αλλάζει και μαζί μ’ αυτήν κι εμείς οι ίδιοι, αλλά αυτό το στέκι μένει ίδιο και απαράλλαχτο. Είναι κάπως σαν να επιστρέφεις για φαγητό ξανά και ξανά σε ένα συγγενικό σπίτι που μεταμορφώνεται μέσα στο μυαλό σου μόνο από τις καινούριες αναμνήσεις.
Φωτογραφίες: @fokskat
SELECTIONS
- 6 ολοκαίνουριες skincare, makeup και αρωματικές αφίξεις για να κάνεις δώρο στον εαυτό σου
- 5 quick fix λύσεις για να μειώσεις το πρήξιμο κάτω από τα μάτια
- Ο οίκος Missoni επιστρέφει στις ρίζες του και παρουσιάζει τη συλλογή Kaleidoscopica
- Πώς να διαλέξεις και να φροντίσεις το αθλητικό σου σουτιέν