Σε μία πόλη 2 σε 1, αυτή την Πέμπτη θα μείνω σπίτι 

ΑΥΤΗ την Πέμπτη, θα ήθελα πάρα πολύ να σε συναντήσω σε μία γωνιά αυτής της πόλης. Να συζητήσουμε για το μέλλον μας. Μαζί. Για το αύριο που θα ζήσουμε και οι δύο. Άσχετα από το αν η μία υποστηρίζει (ενδεχομένως) «Ναι» και η άλλη (ενδεχομένως) «Όχι». 

Θα το ήθελα πάρα πολύ, αλλά αυτή την Πέμπτη εγώ θα μείνω σπίτι. 

Όχι γιατί τις κρίσιμες αυτές στιγμές είμαι κολλημένη στους τηλεοπτικούς δέκτες ή στα social media. Ούτε γιατί μοιρολατρώ για το αδιέξοδο της κατάστασης, ούτε γιατί προσπαθώ να κάνω «κομπόδεμα» τα 60 € που μου αναλογούν για σήμερα (όχι, δεν σε κρίνω αν η δική σου στάση είναι η παραπάνω).   

Θα μείνω σπίτι γιατί δεν θέλω να πέσω πάνω σε καμία εκατέρωθεν πολιτική (ή –τελικά- απολιτίκ;) συγκέντρωση, σε καμία εκατέρωθεν πολιτική «συζήτηση» και σε καμία εκατέρωθεν φανατισμένη λαοθάλασσα που θα μου αποδείξει– για άλλη μια φορά μέσα στις τελευταίες μέρες- πόσο (μα πόσο) μηδενικά αλληλέγγυοι είμαστε. Μεταξύ μας. 

Αφού, λοιπόν, δεν μπορούμε να μετρήσουμε τα «Ναι» και τα «Όχι» μας μαζί, ας το κάνει ο καθένας για τον εαυτό του. Με όποιον τρόπο μπορεί. Εγώ αυτό θα κάνω σήμερα. Και γι' αυτό η βόλτα μου θα είναι "εντός". Μέσα από βιβλία που «ανοίγουν» το μυαλό μου, μέσα από τα λόγια  συγγραφέων που πάντα πήγαιναν τη σκέψη μου ένα βήμα παραπέρα και μέσα από στίχους τραγουδιών που με ταξιδεύουν, θα πάω βόλτα σε ένα καλύτερο αύριο (ή –έστω- σε καλύτερους τόπους). 

Σε μία πόλη 2 σε 1, σε μία χώρα 2 σε 1, αυτή την Πέμπτη, σε καλώ σε μια βόλτα εντός. Με την ελπίδα ότι την επόμενη θα βρεθούμε ξανά μαζί σε μία γωνιά αυτής της πόλης.