Άννα Φόνσου: «Ο εαυτός μου είναι ο καλύτερος φίλος μου»

Μία άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε στο περιοδικό Λοιπόν η Άννα Φόνσου, η οποία μεταξύ άλλων μίλησε για την προσωπική της ζωή και τους έρωτές της.

Με τα δικά σας ερωτικά πόσα χρόνια δεν ασχολείστε;

Έχω τόσες έννοιες με το «Σπίτι του Ηθοποιού», έχω κάνει και μια εγγονή και δεν με ενδιαφέρουν. Όταν ήμουν νέα, νόμιζα ότι δεν θα πάψω ποτέ να είμαι ερωτευμένη, όμως μετά έρχεται η σοφία της ζωής. Αυτό πέρασε, ήταν ωραία, αν δεν έχω πάθος στα ερωτικά, δεν μου αρέσει. Και τώρα δεν έχω κανένα πάθος.

Συνήθως η ανάγκη για συντροφικότητα έρχεται με το πέρασμα του χρόνου...

Σιχαίνομαι και τη λέξη συντροφικότητα. Για συντροφικότητα έχω το «Σπίτι του Ηθοποιού» και όλους τους ανθρώπους που μένουν εκεί, δεν θα μπορούσα να έχω πιο πολύ, ανθρώπους που με αγαπάνε αληθινά, το βλέπω, εξαρτώνται από μένα, κι αυτό κανένας άντρας δεν θα μπορεί να μου το αναπληρώσει. Δεν θέλω σύντροφο εγώ, δεν μου αρέσει η συντροφικότητα, απόδειξη ότι δεν έχω συζήσει ποτέ με κανένα άντρα, παρά μόνο όταν παντρεύτηκα. Αλλά κι εκεί μέναμε σε διαφορετικά δωμάτια, δεν μου αρέσει η καθημερινότητα καθόλου, γι’ αυτό δεν τα έχω καταφέρει και στους γάμους μου. Οι πιο καταπληκτικοί άντρες ήταν αυτοί που παντρεύτηκα, αλλά μετά έπληττα και έφευγα. Δεν μου άρεσε που συζητάγαμε για τα κοινόχρηστα και για το σούπερ μάρκετ. Δεν θέλω με τον άνθρωπο που είμαι ερωτευμένη να συζητάω τέτοια πράγματα, θέλω να με έχει στην... πρίζα.

Δεν βρέθηκε άνθρωπος να σας... τιθασεύσει;

Απαπα! (Γέλια.) Δεν είχα ποτέ ανάγκη να με βγάλει ένας άντρας έξω, να μην είμαι μόνη μου, πάντα είχα ανθρώπους δίπλα μου. Είχα αυλή, που κακώς το λέμε έτσι, αλλά
δεν με έχει προδώσει ποτέ καμία αυλή μου, δεν έχω μείνει ποτέ μόνη μου, να έχω ανάγκη από ένα σύντροφο. Μου αρέσει να μένω μόνη μου, ο εαυτός μου είναι ο καλύτερος φίλος μου. Έχω μοιάσει στη μητέρα μου σε αυτό, ήταν το καλύτερο που μου έδωσε. Μου έλεγε: «Αν δεν κάνεις παρέα με τον εαυτό σου, άλλαξε το φίλο σου». Μου αρέσει να είμαι μόνη μου, στο σπίτι μου αλλάζω τα έπιπλα, μιλάω στο τηλέφωνο με καμιά φίλη μου και μου λέει: «Άννα, κάνε κάτι στο πρόσωπο σου, κανένα μικρό λίφτινγκ...». Φοβάμαι όμως, δεν το κάνω. Όχι ότι το κατηγορώ, μάλιστα λέω στις φίλες μου συχνά να το κάνουν.