Ανδρέας Μικρούτσικος: Τι τον εξοργίζει στην ελληνική τηλεόραση

Ο Ανδρέας Μικρούτσικος, ωστόσο, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «ΕΓΩ!Weekly» και τον Γιάνη Βίτσα μίλησε για όλα εκείνα που τον εξοργίζουν στην τηλεόραση.

«Δεν έχω εκστασιαστεί με κανένα παρουσιαστή, γιατί έχω πολύ συγκεκριμένα κριτήρια. Πέρασαν αγαπημένοι παρουσιαστές που δεν χειρίζονταν όμως καλά την ελληνική γλώσσα, κάτι που θεωρώ απαραίτητο στοιχείο. Δεν ακούω καλά ελληνικά στην τηλεόραση. Πρέπει επίσης ένας παρουσιαστής να έχει άποψη, γιατί απευθύνεται σε πολύ κόσμο. Έγινε στυλ στην τηλεόραση να ρωτούν τα αυτονόητα που γνωρίζει και ένας άνθρωπος ο οποίος έχει τελειώσει το γυμνάσιο. Η άγνοια έγινε προτέρημα. Δεν το δέχομαι. Στην προσπάθεια να δείξω ότι είμαι παρουσιαστής ή η παρουσιάστρια της διπλανής πόρτας πέρασα την άγνοια ως απόδειξη ότι δεν έχω έπαρση και προβάλλοντας ότι και εγώ είμαι ένας μικρός αναλφάβητος. Όχι! Ο αναλφαβητισμός είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να χτυπηθεί. Τους αναλφάβητους δεν τους βάζεις στην πυρά γιατί είναι ρατσισμός, αλλά δε μπορείς κιόλας να τους αναγορεύσεις σε κυρίαρχη φωνή που θα μιλούν στον κόσμο, μαθαίνοντάς του τη γλώσσα. Θέλω τον παρουσιαστή με κουλτούρα. Να έχει ακούσει μουσική, να έχει δει θέατρο, να έχει διαβάσει βιβλία ή να έχει άποψη για κάποια πράγματα. Δεν ζητώ το λέκτορα της λογοτεχνίας ή της μουσικής αλλά πρέπει να έχει γνώση των πραγμάτων και, αν μιλάμε για εκπομπή επικοινωνίας, να είναι επικοινωνιακός, να έχει χάρισμα, να είναι θετικός και να αγαπά τον κόσμο. Έτσι ξεκινά η επικοινωνία», είπε χαρακτηριστικά ο παρουσιαστής.

Όσο για το αν του έχει λείψει η επαφή με τον κόσμο, ο ίδιος εξήγησε «Η τηλεοπτική μου παρουσία αποτέλεσε ρεκόρ χρόνου. Έβγαινα κάθε μέρα σε πολύωρες εκπομπές. Ήταν ένα τηλεοπτικό overdose. Δεν σου κρύβω ότι και εμένα υπάρχουν στιγμές που μου λείπει αυτό το πράγμα. Η σχέση μου με τον κόσμο δεν μου λείπει. Είτε βγω για τα ψώνια μου στο σούπερ μάρκετ, είτε βρεθώ σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο, είτε πάω στο περίπτερο της γειτονιάς μου να πάρω καπνό, μιλάω με όλους. Δεν μου λείπει αυτού του είδους η επαφή. Επικοινωνώ μαζί τους. Μου μιλούν για την τηλεόραση. Όμως η έκθεση που μέσα από τη μαγική κάμερα συνδεσμολογείται με δεκάδες χιλιάδες κόσμου έχει μία μαγεία, μία τοξίνη – αν την κάνεις με πάθος, ψυχή και φαντασία. Δύσκολα αποτοξινώνεσαι».