Εγωισμός και ανασφάλεια

Κάποια στιγμή, παιδιά ακόμα, κάποιος μας αδίκησε, μας πρόσβαλε, μας φόβισε και τότε πήραμε μια απόφαση να κτίσουμε τέτοιους τοίχους γύρω μας, ώστε κανείς να μην μπορέσει να μας ξαναπληγώσει. Ξεχαστήκαμε μέσα εκεί, δεν ωριμάσαμε, θρέψαμε το φόβο «ή εγώ ή εσύ» και καταλήξαμε στο  «εγώ».

Εγωισμός: μια μορφή άμυνας

Ο εγωισμός είναι μια μορφή άμυνας, προστασίας, μια πανοπλία που φοράμε για να κρύψουμε την όποια αδυναμία ή φόβο νομίζουμε πως έχουμε, να κρύψουμε ό,τι δεν θέλουμε ούτε στον εαυτό μας να παραδεχθούμε. Έτσι, η ανωριμότητα μαζί με την ανασφάλεια, μας υπαγορεύουν να τοποθετήσουμε τον εαυτό μας στο «κέντρο του κόσμου».  Ο εγωισμός που πήγε λίγο πιο πάνω, έγινε εγωκεντρισμός. Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας, δεν μπορούμε να δεχτούμε κριτική, άρνηση ή απόρριψη. Φυσικά δεν κάνουμε λάθη, άρα μόνο τη συγνώμη τους μπορούμε να δεχθούμε. Θρέφουμε την αλαζονεία ότι μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε τους άλλους, αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς μπορεί να κερδίζει κάποιος ευχαρίστηση με το να κάνει καλό σε οποιονδήποτε άλλο πέραν του εαυτού του.

Μήπως ήρθε η ώρα να φέρουμε στο σήμερα, στο τώρα, όλα εκείνα τα κομμάτια μας που αφήσαμε πίσω και βρίσκονται εγκλωβισμένα μέσα στον εγωισμό;

Κάθε φορά που:

- Αντιλαμβανόμαστε ότι ενδιαφερόμαστε σε υπερβολικό βαθμό για τις ανάγκες μας, τα προσωπικά μας συμφέροντα και ενδιαφέροντα αδιαφορώντας για τους γύρω μας, ας μας δώσουμε λίγο χρόνο για να αναρωτηθούμε πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε μεν αυτό που θέλουμε, αλλά να βάλουμε και τους άλλους μέσα στο «παιχνίδι», να συνυπολογίσουμε και τα δικά τους θέλω.

- Θεωρούμε ότι είμαστε οι καλύτεροι, μόνο εμείς αξίζουμε, μόνο εμείς μπορούμε να το κάνουμε σωστά, δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα και ετοιμαζόμαστε να καταστρατηγήσουμε τα δικαιώματα των άλλων, με τις συνεχείς απαιτήσεις μας, ας ξανασκεφτούμε ότι οι υπερβολές μάς βγάζουν από το άριστο μέτρο έτσι και η υπερβολική αυτοπεποίθηση μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει.

- Αποκτάμε «μεγάλη ιδέα» για τον εαυτό μας και προσπαθούμε συνεχώς να την επιβεβαιώσουμε, μειώνοντας τους άλλους. Όταν κάνουμε εμείς λάθος είναι ασήμαντο ή φταίνε οι άλλοι.  Όταν το λάθος είναι σοβαρό, δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας και πέφτουμε σε κατάθλιψη. Ας κατανοήσουμε ότι η «μεγάλη ιδέα» δεν είναι απόδειξη αυτοπεποίθησης, ούτε αυτοεκτίμησης, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.

- Οι σχέσεις μας χαλάνε διότι η κάθε μας κίνηση συνοδεύεται από έντονο ανταγωνισμό, κτητικότητα, ζήλια, ανυπομονησία, ενώ απαιτούμε διαρκώς αποδείξεις αφοσίωσης, εκτίμησης, αναγνώρισης και επιβεβαίωσης, ας αναρωτηθούμε αν εμείς δίνουμε στον εαυτό μας, όλα αυτά που ζητάμε από τους άλλους, αν εμείς δίνουμε στους άλλους όλα αυτά που διεκδικούμε για μας.

- Ακούμε συχνά φράσεις όπως : «ποτέ δεν νοιάζεσαι για το τι αισθάνομαι», «τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι τόσο τέλειος/α», «υπάρχει κάποιος που να είναι αρκετά καλός για σένα;», «υπάρχει κάποιος που μπορεί να κάνει κάτι καλύτερα από σένα;», τότε μάλλον είναι ώρα να σκεφτούμε ότι πρέπει να κάνουμε άμεσα κάτι, πριν χάσουμε τελείως την επαφή με τους ανθρώπους μας.  Ας επιτρέψουμε να μας γνωρίσουν, να δούμε και να δουν τον πραγματικό εαυτό μας, να σταματήσουμε να φοβόμαστε τα συναισθήματά μας. Ας πιστέψουμε ότι την αλήθεια μας κανείς δεν θα την απορρίψει.  Ας βγάλουμε την πανοπλία του εγωισμού που μόνο όταν κυριαρχεί, νοιώθουμε «καλά».

Λίγα ακόμη χρήσιμα tips

- Παραιτούμαι από την επιθυμία να έχω δίκιο.  Ή δίκιο θα έχω ή ευτυχία, αγάπη, χαρά.

- Παραιτούμαι από την επιθυμία να είμαι καλύτερος/η, ανώτερος/η, δυνατότερος/η από τους άλλους. Μπορώ να είμαι καλύτερος/η από το χθεσινό εαυτό μου.

- Παραιτούμαι από την επιθυμία να έχω όλο και περισσότερα υλικά αγαθά ως σημείο αναφοράς του ποιος είμαι. Όσα και να αποκτήσω, ο εγωισμός θα μου λέει ότι ποτέ δεν είναι αρκετά. 

Ο εγωισμός πληρώνεται πολύ ακριβά, στοιχίζει σχέσεις, φιλίες, ευκαιρίες ζωής.  Μπορούμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας με τις ικανότητές μας, με τα τόσα πολλά μοναδικά θετικά στοιχεία που διαθέτει ο καθένας μας, όπως η γνώση, η αγάπη, η αυτογνωσία, η υπομονή, η επιμονή, ο ενθουσιασμός, η φαντασία και τόσα άλλα.  Τώρα ωριμάζουμε, διευρυνόμαστε… Ας αφήσουμε και τον εγωισμό να ωριμάσει μαζί μας, μέχρι να μπορούμε αβίαστα να  εννοούμε τη φράση του Χόρχε Μπουκάι: «Είμαι τόσο, μα τόσο εγωιστής, που θα επιχειρήσω να βοηθήσω μόνο και μόνο επειδή μου δίνει χαρά. Θα το κάνω γιατί το θέλω εγώ και γιατί με ευχαριστεί. Θα το κάνω για μένα, όχι για σένα, οπότε δεν μου χρωστάς τίποτα».

Ελένη Αϋφαντή 

Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης Πιστοποιημένη Life Coach, AC Accredited, εκπαιδευμένη στην Οργάνωση και Προσωπική Συμβουλευτική, στη Θεραπεία Ανθρωπίνων Συστημάτων και τη Διαχείριση Αρνητικών Καταστάσεων.
 

www.eleniaifanti.gr