4 στρατηγικές για να αντιμετωπίσεις ένα ανήσυχο παιδί

Η ανησυχία ξεκινά ως μια στάλα στο μυαλό του. Αναπτύσσει μία δυναμική και πέφτει στο σώμα του προκαλώντας ιδρωμένες παλάμες, μια καρδιά που αγωνίζεται και κοιλόπονο. Τέλος, η ανησυχία του παιδιού σου ξεσπά:

«Μαμά, τι κι αν είχα έναν νέο δάσκαλο στο σχολείο;»

«Μπαμπά, τι κι αν έβρισκα κάποιον να παίξω;»

Οι λέξεις σε χτυπάνε. Μπορεί κι εσύ ν' αρχίσεις ν' ανησυχείς και γι' αυτό και για την ικανότητά σου να καταστείλεις την ανησυχία του. Ασχέτως της παρελθοντικής σου εμπειρίας, δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό.

Δοκιμάζεις την διαβεβαίωση: «Αγάπη μου, όλα θα είναι εντάξει, το υπόσχομαι». Επικαλείσαι τη λογική: «Δεν ήταν τόσο άσχημα την τελευταία φορά, θυμάσαι; Αυτό σημαίνει πως αυτή τη φορά θα είναι ακόμα πιο εύκολο». Δίνεις δύναμη: «Είσαι δυνατός και γενναίος. Το έχεις μέσα σου αυτό. Πιστεύω σ εσένα». Διδάσκεις την δεξιότητα της αντιμετώπισης: «Πάρε μερικές βαθιές ανάσες. Οι βαθιές αναπνοές πραγματικά θα σε βοηθήσουν».

Το αποτέλεσμα; Το παιδί σου εξακολουθεί ν' ανησυχεί.

Κι εσύ; Αρχίζεις να εξοργίζεσαι, να νιώθεις εξαντλημένος, αβοήθητος και ίσως απέλπισμένος. Αν αυτό αισθάνεσαι ως γονιός ή κηδεμόνας ενός παιδιού με άγχος, δεν είσαι μόνος. Μην απελπίζεσαι και μην σταματάς να προσπαθείς – μπορείς και θα βρεις έναν τρόπο να φτάσεις στο παιδί σου. Αντί να ασχοληθείς με τον τελικό στόχο που είναι η μείωση του άγχους, ξεκίνα με ένα ισχυρό πρώτο βήμα. Χτίσε μία ενσυναισθητική σύνδεση με το παιδί σου.

Σημείωση: εάν νιώθεις κουρασμενος ή ακόμα και θυμωμένος εξαιτίας της προηγούμενης σου εμπειρίας προσπαθώντας να βοηθήσεις το αγχομένο σου παιδί, παρακαλώ να κάνεις αυτό πριν χρησιμοποιήσεις κάποιες από τις παρακάτω τεχνικές. Πάρε ένα φύλλο χαρτί και γράψε τρεις από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του παιδιού σου. Σκέψου τρία παραδείγμα όπου το παιδί σου χρησιμοποίηση μία από αυτές τις δυνάμεις πρόσφατα. Κράτα αυτό το χαρτί μαζί σου.

Την επόμενη φορά που το παιδί σου θα έρθει σ' εσένα αγχωμένο, υιοθέτησε μία από αυτές τις στρατηγικές:

1. Χρησιμοποίησε τον γρήγορο κανόνα

Αυτός ο απλός κανόνας αναπτύχθηκε από τον συγγραφέα Harvey Karp. Ο Karp μας θυμίζει πως όταν πάμε σε ένα εστιατόριο γρήγορου φαγητού και κάνουμε παραγγελία μέσω του drive in (π.χ. «μπορώ να έχω ένα μπέργκερ και πατάτες παρακαλώ;») πάντα επαναλαμβάνουν την παραγγελία (π.χ. «θέλετε ένα μπέργκερ και πατάτες, σωστά;»). Το να επαναλάβετε σε κάποιον αυτό που σας λέει τον κάνει να αισθάνεται σεβαστός και ότι έχει ακουστεί. Το περισσότερο που συμβαίνει είναι ότι χτίζει μια άμεση σύνδεση.

Πριν μπεις στην κατάσταση επίλυσης του προβλήματος με ένα αγχωμένο παιδί, επανέλαβε σε αυτό με πλήρη ειλικρίνια αυτό που σου εξέφρασε. Ανέπτυξε αυτή την τεχνική για να επικυρώσεις το συναίσθημά του και να το βοηθήσεις να αισθανθεί κατανοητό.

2. Πες μία ιστορία για σένα

Όταν το παιδί σου έρχεται σ' εσένα με μία ανησυχία (όσο παράλογη κι αν σου ακούγεται) κλείσε τα μάτια σου και βγάλε προς τα έξω μία εμπειρία ή ένα συναίσθημα δικό σου το οποίο μοιάζει με αυτό που περνάει το παιδί. Όταν ανοίξεις τα μάτια σου, πες αυτή τη λέξη: «κατάλαβα». Στη συνέχεια πες την ιστορία σου και τι σε έκανε να καταλάβεις τι σου είπε.

3. Γίνε η ηρεμία που θες να δεις στο παιδί σου

Πάρε μία απόφαση στην οποία θα έχεις την ευκαιρία να απαντήσεις στο παιδί σου, αντί να αντιδράσεις σε αυτό. Ένας ισχυρός τρόπος είναι να το ακούσεις με προσύλωση και σιωπηλά. Αφού εξηγήσει την ανησυχία του (ακόμα κι αν εξηγεί ουρλιάζοντας), διατήρησε τη σιωπή σου.

Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή μπορείς να πεις «σε ακούω, είμαι εδώ για σένα». Στη συνέχεια μπορείς να τον καλέσεις στη σιωπή σου κρατώντας τα χέρια σας, με μια αγκαλιά ή με το να έρθετε πιο κοντά. Τα παιδιά είναι πολύ διαισθητικά και μπορούν να μιμηθούν την ενέργεια που αποπνέετε.

Μην υποτιμάς την κυματική επίδραση που μπορεί να έχουν αυτές οι μικρό-στιγμές ηρεμίας στην ευημερία του παιδιού σου. Μέσα στη σιωπή μπορεί σκόπιμα να καλλιεργηθεί η μετάδοση της ειρήνης.

4. Άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο μεταδίδεις μια δεξιότητα

Όταν αισθανθείς ότι το παιδί σου είναι δεκτικό στην εκμάθηση μιας δεξιότητας αντιμετώπισης του άγχους, άλλαξε το συνηθισμένο μέσο σε κάτι διασκεδαστικό. Για παράδειγμα, αντί για μια βαθιά ανάσα, ίσως το παιδί σου θέλει να προσπαθήσει να ανασάνει σαν τον Darth Vader. Αν το παιδί σου είναι μικρό, ίσως θέλει να πάρει μια βαθιά ανάσα και να σβήσει κεράκια γενεθλίων.

Πηγή: Childit.gr