ΠΑΙΔΙ
«Μαμά, γιατί είσαι χοντρούλα;»
Πώς μας βλέπουν τα παιδιά και τι τους απαντάμε.
Το πόσα κιλά ζυγίζεις το ξέρεις. Ότι θα ήθελες να ήσουν λίγο πιο αδύνατη, όχι πολύ, ίσα ίσα να χωράς στα ρούχα σου, και αυτό το ξέρεις.
Τι γίνεται όμως όταν το παιδί σου, με την παιδική του αφέλεια και ειλικρίνεια, σου λέει κατάμουτρα ότι είσαι χοντρούλα;
Καλό είναι να έχουμε υπόψιν μας ότι το κάθε παιδί βλέπει τους γονείς του σε διαφορετικές διαστάσεις από ό,τι πραγματικά είναι.
Και σίγουρα δεν πρέπει να περιμένεις την επιβεβαίωση για την εμφάνισή σου από το παιδί σου, το οποίο είναι εκείνο το πλάσμα που ουσιαστικά περιμένει να του μάθεις τι εστί αυτοπεποίθηση.
Ο καλός γονιός τα έχει βρει με τον εαυτό του. Βασική προϋπόθεση και για την προσωπική μας ευτυχία αλλά και για το χτίσιμο της σωστής διαπαιδαγώγησης.
Τι λέμε όμως στο παιδί όταν μας κάνει μια τέτοιου είδους παρατήρηση;
- Απαντάμε με ειλικρίνεια, χωρίς ανασφάλειες ή εκνευρισμό.
- Εξηγούμε στο παιδί ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και μπορεί να είναι όμορφος ασχέτως από τα κιλά του και την εξωτερική του εμφάνιση.
- Επισημαίνουμε ότι η αληθινή ομορφιά βρίσκεται στην ψυχή μας, στη συμπεριφορά μας, στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους άλλους και στην αποδοχή του διαφορετικού.
Να, λοιπόν, μια ευκαιρία να μιλήσουμε ουσιαστικά στο παιδί μας για τις αξίες της ζωής, αφορμόμενοι από μια ατάκα που με το πρώτο άκουσμα τσιμπάει λιγάκι...
