Να γιατί δεν σε ακούει ποτέ το παιδί σου

Νιώθεις μαμά ...εναλλακτική, δεν σου αρέσει να επιβάλλεις στο παιδί σου την άποψή σου, και προτιμάς να το αφήνεις ελεύθερο να κρίνει τι είναι σωστό και τι όχι. 

Μπαίνεις για παράδειγμα στο δωμάτιό του, το βλέπεις ανακατωμένο όσο ποτέ, και ήρεμα και ωραία ρωτάς το παιδί: Αγάπη μου, γιατί δεν συμμαζεύεις το δωμάτιό σου;

Τι περιμένεις να σου πει; Να σου δώσει την αιτία της ανακατωσούρας; Να σου εξηγήσει ότι βαριέται; Θα γυρίσει, λοιπόν, να σου πει ένα ωραιότατο «Γιατί έτσι!».

Είσαι τόσο καλή, κι όμως κάνεις ένα μεγάλο λάθος. 

- Τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια που όταν τους τα βάζουμε με σωστό τρόπο και αποφασιστικότητα δεν σημαίνει ότι είμαστε δυνάστες. 

- Επίσης, θέλουν συγκεκριμένες οδηγίες. Κάθε φορά που παίζεις με τα αυτοκινητάκια/τις κούκλες σου μετά θα μαζεύεις το δωμάτιό σου. Απλά αλλά αποφασιστικά. Αυτός είναι ο κανόνας του σπιτιού και θα πρέπει να τον ακολουθήσει.

- Όταν ζητάς κάτι από το παιδί σε μορφή ερώτησης ή όταν βάζεις στο τέλος ένα «εντάξει;» είναι σαν να αμφισβητείς τα ίδια σου τα λόγια, την ίδια σου την απόφαση. 

Ο καλύτερος τρόπος, λοιπόν, για να σε ακούει το παιδί σου είναι να είσαι άμεση, σαφής και με σταθερότητα σε ό,τι λες. Εντάξει;