Πώς θα μιλήσεις στο παιδί σου για τους μετανάστες

Πόσα πράγματα πρέπει να εξηγείς σε ένα παιδί καθημερινά. Τα γιατί σου σε βομβαρδίζουν ενώ μεγαλώνοντας, όταν αρχίζει να συνειδητοποιεί ακόμα περισσότερα πράγματα, θέματα ευαίσθητα και δύσκολα έρχονται στην επιφάνεια. 

Και τότε δεν μπορείς να του κρυφτείς. Πρέπει να του μιλήσεις, να του εξηγήσεις, να του αφήσεις το περιθώριο να σχηματίσει τη δική του άποψη για τη ζωή. Ένα από τα θέματα-αγκάθια είναι και αυτό που προκύπτει από τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη. 

Ποιοι είναι οι μετανάστες και γιατί ζουν μαζί μας; Ποια είναι η πατρίδα τους; Θα γυρίσουν πίσω; Είναι διαφορετικοί από μας; Μην περιμένεις όλα αυτά να απαντηθούν στο σχολείο. Ο ρόλος σου είναι να δώσεις εσύ τις απαντήσεις.

Σου βάζω δύσκολα. Ξέρεις τι κάνω εγώ στα δύσκολα; Παίρνω βοηθό μου ένα καλό βιβλίο που θίγει το θέμα. Για αυτή την περίπτωση, σου προτείνω Το κουτί του Σιλάν, από την Άλκηστη Χαλικιά, σε εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη, εκδόσεις Ίκαρος:
 

O Σιλάν έχει έρθει από πολύ μακριά. Ζει στη νέα του πατρίδα λίγο καιρό µόνο. Κάθε µέρα πηγαίνει στο σχολείο και δεν αποχωρίζεται ποτέ το κουτί του. Κανείς δεν ξέρει, όµως, τι έχει μέσα, ούτε η δασκάλα του, ούτε οι συµµαθητές του. ∆εν µπορεί να τους το αποκαλύψει, νοµίζει πως δεν θα καταλάβουν.

Το κουτί του Σιλάν δεν περιέχει παιχνίδια, ούτε δώρα, κρύβει, όµως, κάτι πολύ πιο δυνατό... 

Η ιστορία του Σιλάν είναι τρυφερή και περιλαμβάνει στιγμιότυπα από την σχολική ζωή που κάθε παιδί θα αναγνωρίσει, ενώ οι λέξεις που περιγράφουν τις ιδιαίτερες συνθήκες της ζωής του ήρωα, όπως «συσσίτιο» ή «δομή φιλοξενίας» είναι απολύτως ενταγμένες στη ροή της αφήγησης.

Το κείμενο σε συνδυασμό με την εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη, περνά ένα μήνυμα αισιοδοξίας στον αναγνώστη, και μπορεί να αποτελέσει την ιδανική αφορμή για μια συζήτηση με τα μικρά παιδιά για το καίριο θέμα της εποχής μας.

Εγώ το διάβασα στην κόρη μου και την άγγιξε πολύ, όπως και εμένα άλλωστε. Έκτοτε οι αφορμές να αναφερόμαστε στους μετανάστες είναι πολλές. Τους βλέπουμε στις βόλτες μας στην Αθήνα, τους βλέπει στο σχολείο, στη γειτονιά της γιαγιάς της...

Και ξέρει ότι αυτοί οι άνθρωποι κουβαλούν τη δική τους ιστορία, το δικό τους μικρό κουτί που δεν έχει μέσα του μίσος αλλά χαμόγελο και ελπίδα.

Και ίσως τώρα που οι μέρες μας είναι φωτισμένες με χιλιάδες λαμπιόνια, αυτοί οι άνθρωποι να χρειάζονται τη βοήθειά μας. Αυτό είναι το καλύτερο μήνυμα που μπορείς να περάσεις στο παιδί σου για τη σημερινή ημέρα. Και κάθε μέρα.