Skip to main content

ΠΑΙΔΙ

Γιατί θέλω να μάθω στο παιδί μου να πετάει

Κι ας φύγει πολύ μακριά μου κάποια στιγμή



Το αγαπημένο μπλουζάκι της κόρης μου έχει στην πλάτη δύο φτερά και γράφει «Θέλω να ανοίξω τα φτερά μου στις δικές μου διαδρομές». 

Ω, φίλε, είναι μεγάλη κουβέντα αυτή. Και όσο τη σκέφτομαι, τόσο προβληματίζομαι. Είμαι καλή στον ρόλο της μαμάς; Δυναμώνω μέρα με τη μέρα αυτά τα φτερά ή μήπως τα καίω σαν άλλος ήλιος στην ιστορία του Δαίδαλου;

Όχι. Κατηγορηματικά και απόλυτα όχι. 

Δεν καίω αυτά τα φτερά. Τα κερώνω με την αγάπη μου, με την εμπιστοσύνη που της δείχνω, με τον σεβασμό στα δικά της όνειρα. Με την ακλόνητη πίστη μου ότι η αγάπη μου δεν θα της κόψει τα φτερά. Θα μετουσιωθεί σε καύσιμο για το αεροπλάνο της, εκείνο που θα πιλοτάρει μόνη και θα πετάξει όσο μακρυά εκείνη θέλει. 

Είναι δύσκολο να το λέω. Κάπου μέσα μου πονάω. Είναι 10 χρόνια τώρα που με έχει ανάγκη. Για πόσο όμως θα την κρατάω στη φωλιά μου; 

Πόσο εγωιστικά σκέφτομαι καμιά φορά. 
Ξεχνάω άραγε τη μικρή Αλεξάνδρα; Εκείνη που η μαμά της τη φώναζε (και ακόμα το κάνει) Αλέκο, ένα κορίτσι με πείσμα και όνειρα. Που ήθελε από μικρή να γίνει δημοσιογράφος και έπαιρνε μια βούρτσα όχι για να τραγουδήσει όπως άλλα 5χρονα αλλά για να πάρει συνέντευξη από τους καλεσμένους στο σαλόνι. Που μεγαλώνοντας οι γονείς της προτιμούσαν να γίνει φιλόλογος, να έχει μια μόνιμη θεσούλα στο δημόσιο, και εκείνη σπούδασε το όνειρο των γονιών της. 

Δεν ήταν όμως ευτυχισμένη. Ήταν καλά, αλλά δεν πέταγε.

Και πριν τη μεγάλη αναστροφή, εκείνη που δεν ήξερε καν πού θα την έβγαζε, η μαμά της ήταν η πρώτη που κατάλαβε, βοήθησε, ένιωσε, στήριξε. 

Που την πίστεψε. 

Και η Αλεξάνδρα τελικά πέταξε. Και ακόμα πετάει από τη χαρά της που κάνει μια δουλειά που υπεραγαπά. 

Όχι, δεν την ξεχνάω την ιστορία του Αλέκου. Αν και... αν ήμουν κομματάκι πιο ώριμη στα 5 μου, όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω δεν θα έλεγα «Δημοσιογράφος». Θα έλεγα «Ευτυχισμένη». 

Και το αυτό επιθυμώ και δια την θυγατέρα μου. 

*Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή ένα υπέροχο βιβλίο που πήρα στα χέρια μου που μιλάει για τα όνειρα που πρέπει να κυνηγάμε όσο μικροί κι αν είμαστε εμείς, όσο μεγάλα κι αν είναι αυτά:

«Αμέλια, το κορίτσι που έμαθε να πετάει», με κείμενο της Mara Dal Corso και εικονογράφηση της Daniela Volpari,

από τις εκδόσεις Φουρφούρι

- Η αληθινή ιστορία της Αμέλια Έρχαρτ που ήξερε από πολύ μικρή ότι ήθελε να πετάξει. 

- Το πρώτο της αεροπλάνο, το Canary, ήταν δώρο της μαμάς της για τα 25α γενέθλιά της. 

- Το 1932 έγινε η πρώτη γυναίκα πιλότος που διέσχισε τον Ατλαντικό ωκεανό πετώντας μόνη της.      

Infos: Brainfood Εκδοτική ΜΕΠΕ / Κολωνού 12-14, Κεραμεικός, Αθήνα
Tηλ. παραγγελιών: 210 2514123 / Φαξ: 210 5227768 / Email: Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. / Site: brainfood.gr

Για θέματα διανομής και παραγγελιών: Brainfood, τηλέφωνο 210 2514123

www.fourfoyri.com

Fb page: Fourfoyri
 

Διαβάστε επίσης

ΠΑΙΔΙ

Οδηγός για γονείς παιδιών που ξεχωρίζουν για τις υψηλές επιδόσεις τους

Είναι σημαντικό να τους υπενθυμίζουμε συνεχώς ότι η αξία τους δεν συνδέεται αποκλειστικά με τα επιτεύγματα ή τις διακρίσεις τους.

ΠΑΙΔΙ

4 πράγματα που πρέπει πάντα να κάνουν οι γονείς για να μεγαλώσουν κορίτσια με αυτοπεποίθηση

Η Jennifer Breheny Wallace που έχει εκπαιδευτεί στο Χάρβαρντ αναλύει τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης έρευνας

Προτεινόμενα

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

Ζώδια Παρασκευής 29 Μαρτίου

Μην αποφύγετε να βρείτε τη λύση σε κάτι που σας βασανίζει, όσο και αν φοβάστε μήπως πληγωθείτε

BLOGS

Η Beyoncé αποκαλύπτει την tracklist του νέου της δίσκου, Cowboy Carter

Ο οποίος θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ένα cover του “Jolene” της Dolly Parton, αλλά και συμμετοχή του θρύλου της country, Willie Nelson

VIRAL

Το teaser trailer της νέας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου Kinds Of Kindness είναι εδώ

Στο Ιστορίες Καλοσύνης πρωταγωνιστεί η άρτι βραβευθείσα με Όσκαρ Emma Stone, ενώ το σενάριο της ταινίας συνυπογράφει το δίδυμο Γιώργος Λάνθιμος-Ευθύμης Φιλίππου.