ΠΑΙΔΙ
Να γιατί πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να βαριούνται
Υπάρχει λόγος σοβαρός να το αφήσεις να λέει "βαριέμαι".
Μαμά, βαριέμαι! μου είπε η κόρη μου με το που φτάσαμε στο εξοχικό για λίγες μέρες διακοπών στις γιορτές.
Είναι αυτή η φράση που μπορεί κυριολεκτικά να σε βγάλει έξω από τα ρούχα σου, κυρίως όταν εσύ δεν προλαβαίνεις καν να σκεφτείς τι σημαίνει βαρεμάρα από τα τόσα που έχεις να κάνεις, και όταν πραγματικά οι επιλογές που βλέπεις ότι έχει το παιδί σου είναι άπειρες.
Τι κάνεις, λοιπόν; Βάζεις τις φωνές; Μπα, δεν αποδίδει, πίστεψέ με.
Αυτό που έκανα εγώ είναι το εξής: Της είπα «Είναι καλό. Είναι πολύ καλό που βαριέσαι». Και εκείνη με κοίταξε με ένα βλέμμα που έλεγε Είσαι τρελή; Τι μου λες τώρα;
Θα στο αποδείξω αρκεί να καθίσεις να με ακούσεις για λίγη ώρα, της ζήτησα και πήρα στα χέρια μου ένα πολύ ωραίο βιβλίο από τις εκδόσεις Μάρτης, το «Tι χαρά, Άλφονς!»
Όπως κατάλαβες, ο μικρός Άλφονς βαριόταν και αυτός μετά τα Χριστούγεννα και ευχόταν κάθε μέρα να ήταν γιορτή. Να μην υπήρχε ποτέ βαρεμάρα.
Μέχρι που η γιαγιά του τού εξήγησε ότι είναι πολύ καλό να βαριόμαστε γιατί αυτό σημαίνει ότι αμέσως μετά κάτι πολύ δυνατό θα μας συμβεί. Και ότι φυσικά εάν ήταν η κάθε μέρα γιορτή δεν θα εκτιμούσαμε το παραμικρό.
Έχουν περάσει τρεις μέρες και μέχρι αυτή τη στιγμή που σου γράφω δεν έχω ξανακούσει από το στόμα της κόρης μου τη φράση «μαμά, βαριέμαι». Γιατί κατάλαβε ότι αυτό δεν είναι γκρίνια. Είναι κάτι πολύ μα πολύ καλό να μας συμβαίνει. Ε, ας το απολαύσουμε. Και ας περιμένουμε το πολύ δυνατό που θα έρθει μετά!