ΠΑΙΔΙ
Εκείνο τρώει χώμα, εσύ πέφτεις σε κώμα
Γιατί να μην "αποστειρώνουμε" τα παιδιά μας.
Ειδικό σπρέι καθαρισμού, μεγάλη συσκευασία με υγρά μαντηλάκια, δεύτερο σετ ρούχα, κάλτσες και εσώρουχα και έτοιμοι για την παιδική χαρά. Α, ξέχασα το μίνι φαρμακείο. Οκ, το πήρα.
Μην μου πεις ότι δεν το έχεις κάνει. Και εντάξει όταν το παιδί είναι μικρό, και λερώνεται εύκολα, και πέφτει σε νερά, λάσπες, χώματα. Τι γίνεται όμως αργότερα;
Ή μήπως η μανία σου με την καθαριότητα είναι τέτοια που ούτε καν πατάτε το πόδι σας στην παιδική χαρά;
Το τελευταίο δεν θα το σχολιάσω, ούτε επίσης τα παιδάκια που πηγαίνουν στις κούνες φορώντας το καλό τους φόρεμα, σοσονάκια και μπαλαρινάκια λες και μόλις βγήκαν από περιοδικό για βαπτίσεις.
Προς Θεού, ένα πακέτο υγρά μαντηλάκια όλοι το έχουμε στην τσάντα μας. Για το ολόκληρο σετ αποστείρωσης έχω την ένσταση.
Άφησε το παιδί σου να παίξει. Ακόμα κι αν διστάσει να καθίσει κάτω στα πετραδάκια, στην άμμο, στο χώμα, ό,τι έχει η παιδική χαρά της γειτονιάς σας τέλος πάντων, κάντο εσύ να καθίσει. Θα δεις για πότε θα αρχίσει να παίζει, για πότε θα μαζευτούν γύρω του άλλα παιδάκια και για πότε θα το δεις τόσο χαρούμενο όσο ποτέ.
Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν σου προτείνω να είσαι αδιάφορη. Κυρίως εάν το παιδί είναι μικρό, ναι, θα είσαι από δίπλα. Να ξέρεις όμως ότι με την πρώτη ευκαιρία, θα αρπάξει λίγο χώμα στα χεράκια του και θα το δοκιμάσει. Οκ, αυτό πες ότι δεν στο είπα.