Έτσι θα μάθεις στο μωρό σου να τρώει τα πάντα

Λένε ότι τα βρέφη προτιμούν το γλυκό από το αλμυρό, ότι οι γεύσεις διαμορφώνονται ήδη από τότε που βρίσκονται στην κοιλιά της μαμάς, ότι οι γλωσσικοί κάλυκες εκπαιδεύονται με την εισαγωγή στερεών τροφών.

Η γεύση είναι έμφυτη ή επίκτητη;

Το φλέγον αυτό ζήτημα διχάζει τους ειδικούς. Το μωρό έρχεται στον κόσμο με ένα γενετικό απόθεμα. Λατρεύει τη γλυκιά γεύση (αρκεί να δεις το χαμόγελό του τη στιγμή που δοκιμάζει για πρώτη φορά μια κουταλιά πολτοποιημένου μήλου), ενώ κάποιο ξινό ή πικρό υγρό του προκαλεί γκριμάτσες.

Όμως, αυτή η «έμφυτη» γευστική παλέτα είναι πρωτόγονη και περιορισμένη. Εμπλουτίζεται καθώς πραγματοποιείται η εισαγωγή στερεών τροφών στη διατροφή του. Η γεύση είναι κάτι που μαθαίνει καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, αλλά οι ρίζες της βρίσκονται στην εγκυμοσύνη.

 Όλα ξεκινούν από τη ζωή του μέσα στη μήτρα.

Τα όργανα της γεύσης (οι γευστικοί κάλυκες στη γλώσσα) αναπτύσσονται πολύ νωρίς. Από τον πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης, το έμβρυο ξεκινά να εκπαιδεύει τους γευστικούς του κάλυκες. Ανάλογα με το τι τρώει η μαμά, ανακαλύπτει τις διαφορές των γεύσεων ανάμεσα στο γλυκό, το αλμυρό, το πικρό και το ξινό. Ορισμένοι ερευνητές, άλλωστε, πιστεύουν ότι οι πρώτες γευστικές προτιμήσεις εκδηλώνονται από εκείνη τη στιγμή.

Αποδεδειγμένο γεγονός: Η διατροφή της μητέρας επηρεάζει τη γεύση του αμνιακού υγρού. Άλλες μελέτες επιβεβαιώνουν ότι όσο πιο γλυκό είναι το αμνιακό υγρό, τόσο περισσότερο το καταπίνει το μωρό! Έτσι εξηγείται και η αυθόρμητη προτίμησή του για αυτή τη γλυκιά γεύση ήδη από τη γέννησή του.

Ο μικρός λιχούδης.

Μπορεί βεβαίως το μωρό να γεννηθεί με καθορισμένη γεύση, όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει. Οι προτιμήσεις και οι αποστροφές του εξελίσσονται ενώ προχωρά η διατροφική του μάθηση. Τόσο χάρη στο μητρικό θηλασμό (η γεύση του γάλακτος διαμορφώνεται βάσει των τροφών που καταναλώνεις) όσο και από τη στιγμή που εισάγονται στη διατροφή του στερεές τροφές, όλες οι γεύσεις βρίσκονται στη φύση: Το μωρό θα δημιουργήσει σιγά σιγά το δικό του «γευστικό εγώ».

Ο μικρός μου παμφάγος.

Το μωρό, όπως όλοι μας, είναι παμφάγο. Πρέπει να τρώμε από όλα για να παίρνουμε όλες τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες. Η ικανότητα αυτή να καταναλώνουμε ποικίλες τροφές και, κατά συνέπεια, η προσαρμοστικότητά μας σε διάφορα περιβάλλοντα είναι μάλλον ένας από τους λόγους που κάνουν τον άνθρωπο το κυρίαρχο είδος στη φύση, άρα και το μωρό! «Υποφέρουμε» όμως από αυτό που ορισμένοι ερευνητές ονομάζουν το παράδοξο του παμφάγου.

Πράγματι, είμαστε διχασμένοι ανάμεσα στην ανακάλυψη των τροφών και στην κλίση σε αυτό που μας είναι οικείο. Ακόμη, είμαστε διχασμένοι ανάμεσα στην ανάγκη αναζήτησης νέων τροφών, κατάλληλων για το σώμα, σε επαρκή ποσότητα και στους κινδύνους που μπορεί να ενέχει κάτι τέτοιο (π.χ. δηλητηρίαση). Όπως και εμείς, το μωρό είναι από τη φύση του διχασμένο ανάμεσα στην περιέργεια και την απόρριψη! Αυτό εξηγεί επιπλέον την τροφική νεοφοβία.

Είναι μια ιδιαίτερη περίοδος, γύρω στην ηλικία των 2 ετών, λόγω της οποίας το μωρό γίνεται λιγότερο περιπετειώδες και αρνείται συστηματικά κάθε νέα τροφή, φοβούμενο το άγνωστο. Πρόκειται για μεταβατική περίοδο, που δεν είναι πάντα εύκολο να ξεπεραστεί. Αποτελεί, όμως κομμάτι της ψυχολογικής ανάπτυξης του παιδιού και, κατά συνέπεια, της διαφοροποίησης κάθε μωρού... συμπεριλαμβανομένου και του δικού σου! Υπομονή, λοιπόν...

Πώς θα εκπαιδεύσεις τον ουρανίσκο του μωρού σου.

Διαφοροποιώντας τη διατροφή του από μήνα σε μήνα, ανάλογα με το τι του επιτρέπεται να τρώει. Και η επιλογή είναι μεγάλη, θα ενθουσιαστείς προτείνοντας στο μωρό σου νέες γεύσεις και παρατηρώντας τις γκριμάτσες του! Και μην ξεχνάς ότι όσο περισσότερο προτείνεις νέες τροφές στο μωρό πριν από τη φάση της τροφικής νεοφοβίας (που εμφανίζεται, σε γενικές γραμμές, γύρω στην ηλικία των 2 ετών), τόσες περισσότερες πιθανότητες έχεις να τις αποδεχτεί κατά τη διάρκεια ή μετά από αυτή τη φάση. Ενθαρρυντικό, έτσι δεν είναι;

Η γεύση: Μία παλέτα αισθήσεων...

Συγκεκριμένα, θα προτείνεις σταδιακά όχι μόνο τις τέσσερις βασικές γεύσεις (αλμυρή, γλυκιά, πικρή, ξινή), αλλά θα μπορέσεις, επίσης, να μεταβάλεις και τις θερμικές αισθήσεις (ζεστό, χλιαρό, κρύο), τις απτικές αισθήσεις (μαλακό/τραγανό, που κάνει «κρακ», αφρώδες, λιωμένο και κάποια άλλη σύσταση λιγότερο ή περισσότερο παχύρρευστη) και τις οπτικές αισθήσεις (για παράδειγμα, τροφές με διαφορετικά χρώματα και σχήματα).

Ενθάρρυνε τους γευστικούς κάλυκες του μωρού σου και ξεσήκωσε το αργά αλλά σίγουρα. Το μωρό σου θα γίνει παιδί που προσαρμόζεται εύκολα και ο λιχούδης σου θα μετατραπεί σε πραγματικό καλοφαγά!

 Πηγή: familylife.gr