Από παιδί, έφηβος: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζεις για την μεγάλη αλλαγή στη ζωή του

Η εφηβεία δεν αρχίζει στην ίδια ηλικία για όλους τους εφήβους. Η πρόωρη εφηβεία δημιουργεί συχνά ανησυχίες για την εικόνα και την εμφάνιση του σώματος.

Η επίδραση της ηλικίας στις φυσικές αλλαγές που γίνονται στην εφηβεία και οι τρόποι στους οποίους οι φίλοι, οι συμμαθητές, η οικογένεια και ο κόσμος γύρω τους ανταποκρίνονται σε αυτές τις αλλαγές, μπορεί να έχει μακροχρόνια αποτελέσματα για έναν έφηβο.

Έτσι, οποιοσδήποτε είναι ο ρυθμός ανάπτυξης, πολλοί έφηβοι έχουν μια μη ρεαλιστική άποψη για τον εαυτό τους και πρέπει να καθησυχαστούν ότι οι διαφορές στον ρυθμό ανάπτυξης είναι κανονικές.

Κορίτσια: ηλικίες 8-13, Αγόρια: ηλικίες 10-15

Εμφάνιση της τρίχωσης του εφηβαίου και της μασχάλης

Αύξηση της μυρωδιάς του σώματος

Κορίτσια: ανάπτυξη των μαστών

Κορίτσια: Έναρξη της εμμηνόρροιας

Αγόρια: ανάπτυξη των όρχεων

Νέες ανησυχίες για την εικόνα και την εμφάνιση του σώματος. Το σώμα μπορεί να αυξηθεί σε διαφορετικούς χρόνους και ποσοστά στο κάθε παιδί

Συναισθηματικές αλλαγές του παιδιού σας κατά τη διάρκεια της εφηβείας

Αυτή η ηλικία μπορεί να είναι μια ηλικία μεταβολών του συναισθήματος, μια διάθεση για μυστικότητα και σύντομα ξεσπάσματα.

Τα μικρά παιδιά δεν είναι ικανά να σκεφτούν για το μέλλον. Οι έφηβοι όμως μπορούν και αυτό τους επιτρέπει να ανησυχούν για το μέλλον.

Μερικά από τα παιδιά μπορεί να ανησυχήσουν υπερβολικά για:

1. την σχολική απόδοσή τους

2. την εμφάνιση, την φυσική ανάπτυξη και την δημοτικότητά τους

3. τον πιθανό θάνατο ενός γονέα

4. την κακοποίηση στο σχολείο

5. την σχολική βία

6. που δεν έχουν φίλους

7. τα φάρμακα και την κατανάλωση

8. την πείνα και την φτώχεια στη χώρα

9. την αδυναμία τους να βρουν μια καλή εργασία

10. τις πυρηνικές βόμβες και τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη χώρα

11. το διαζύγιο των γονέων τους

12. τον θάνατο

Γονικές ανησυχίες

Πολλοί από τους εφήβους είναι πολύ ενσυνείδητοι. Επειδή πειραματίζονται με τις δραματικές φυσικές και συναισθηματικές αλλαγές που τους συμβαίνουν, είναι συχνά υπερβολικά ευαίσθητοι.

Μπορούν να ανησυχήσουν για τις προσωπικές ιδιότητες ή «τις ατέλειες» που είναι σημαντικές σε αυτούς, αλλά είναι μετά βίας αξιοπρόσεχτες από τους άλλους.

Πεποίθηση: «Δεν μπορώ να πάω στο πάρτυ απόψε επειδή όλοι θα γελάνε με αυτό το σπυρί σε μέγεθος μπέιζ-μπώλ που έχω στο μέτωπό μου»

Γεγονότα: Το σπυράκι είναι μικροσκοπικό και κρυμμένο από τα μαλλιά.

Ο νέος έφηβος μπορεί επίσης να αυτοπαγιδευθεί. Μπορεί να θεωρήσει ότι είναι το μόνο πρόσωπο που, αισθάνεται με τον τρόπο που αισθάνεται, ή έχει αυτή την εμπειρία.

Είναι τόσο ιδιαίτερος όσο κανένας άλλος. Η οικογένειά του δεν μπορεί να τον καταλάβει. Αυτή η πεποίθηση μπορεί να συμβάλει στα συναισθήματα της μοναξιάς και της απομόνωσης.

Επιπλέον, η εστίαση ενός νέου εφήβου στον εαυτό του μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην σχέση της οικογένειας με τους φίλους του. (« Δεν γίνεται να με βλέπουν να πηγαίνω στον κινηματογράφο με την μητέρα μου!").

Οι συγκινησιακές καταστάσεις στους έφηβους είναι συχνά υπερβολικές. Οι ενέργειές τους φαίνονται ασυμβίβαστες. Είναι φυσιολογικό για τους έφηβους η διάθεση τους πότε να είναι χαρούμενη και πότε λυπημένη, όπως και πότε να αισθάνονται έξυπνοι και πότε βλάκες.

Στην πραγματικότητα, μερικοί σκέφτονται την εφηβεία ως δεύτερη παιδική ηλικία.

Η Carol Bleifield, μια σχολική σύμβουλος στο Wisconsin, εξηγεί, «την μια στιγμή, θέλουν να αντιμετωπιστούν και να φροντιστούν όπως ένα μικρό παιδί, και πέντε λεπτά αργότερα ωθούν τους ενηλίκους μακριά, λέγοντας «άσε με να το κάνω εγώ.» Ίσως να βοηθήσει εάν τους δώσετε να καταλάβουν ότι είναι στη μέση μερικών σημαντικών αλλαγών, αλλαγών που δεν κινούνται πάντοτε σταθερά μπροστά.»

Εκτός από τις αλλαγές στις συγκινήσεις που αισθάνονται, οι περισσότεροι έφηβοι αναζητούν διαφορετικούς τρόπους για να εκφράσουν τις συγκινήσεις τους.

Για παράδειγμα, ένα παιδί που χαιρέτησε τους φίλους και τους επισκέπτες με ενθουσιώδη αγκαλιάσματα μπορεί να μετατραπεί σε έφηβο που χαιρετά αυτούς τους ίδιους ανθρώπους μόνο με ένα μικρό κούνημα του χεριού ή ένα νεύμα του κεφαλιού.

Ομοίως, τα αγκαλιάσματα και τα φιλιά για έναν γονέα μπορούν να αντικατασταθούν με ένα τράβηγμα μακριά και, «άσε με ρε μαμά!» Είναι σημαντικό να θυμόμαστε, εν τούτοις, ότι αυτές είναι συνηθισμένες αλλαγές στους τρόπους με τους οποίους εκφράζουν τα συναισθήματα τους και όχι τα πραγματικά συναισθήματα προς τους φίλους, τους γονείς και την οικογένεια.

Να έχετε τον νου σας για υπερβολική συναισθηματική διακύμανση ή για μακράς διαρκείας θλίψη στο παιδί σας, μπορεί να δηλώνουν σοβαρά συναισθηματικά προβλήματα.

Πηγή: familylife.gr