«Η σωστή αγάπη θα πρέπει να είναι απόλυτα υποστηρικτική και άνετη και να μοιάζει με αδιάβροχο ή το αγαπημένο σου φαγητό» Olivia Colman

Θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη αν η δυνατότητά της και η ευκολία της στις μεταμορφώσεις μαζί με το ατόφιο και πηγαίο της ταλέντο δεν μας είχαν χαρίσει μερικούς αλησμόνητους ρόλους και μερικές σημαντικές διακρίσεις που σε κάνουν πλέον να την αναγνωρίζεις, να την παρακολουθείς και να την θαυμάζεις. Η Σάρα Κάρολαϊν Ολίβια Κόλμαν (αγγλ. Sarah Caroline Olivia Colman) γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1974 και είναι Βρετανίδα ηθοποιός, βραβευμένη με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία του 2018 Η Ευνοούμενη (The Favorite), ενώ έχει επίσης τιμηθεί με τέσσερα BAFTA, δυο Χρυσές Σφαίρες και τέσσερα βραβεία ανεξάρτητου βρετανικού κινηματογράφου. Η Κόλμαν έχει υπάρξει υποψήφια για βραβείο Έμμυ δυο φορές.  Φέτος την απολαμβάνουμε, μεταξύ άλλων, στην ταινία The Lost Daughter της Maggie Gyllenhaal.

Η Κόλμαν έλαβε το βραβείο BAFTA καλύτερης κωμικής ερμηνείας για τη συμμετοχή της στη σειρά Twenty Twelve το 2012 και βραβείο BAFTA Β' Γυναικείου Ρόλου το 2013 για την ερμηνεία της στη σειρά Accused. Το 2014 έλαβε βραβείο BAFTA Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στη σειρά Broadchurch όπου υποδύθηκε την Έλι Μίλερ. Έπειτα το 2016 βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου σε τηλεοπτική σειρά για το ρόλο της στη σειρά The Night Manager για τον οποίον υπήρξε υποψήφια και για βραβείο Έμμυ. Από το 2019 έως το 2020, υποδύθηκε τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ στη δραματική σειρά του Netflix The Crown, για την οποία κέρδισε το Βραβείο Χρυσής Σφαίρας και το Βραβείο Primetime Emmy για την εξαιρετική πρωταγωνίστρια σε δραματική σειρά.

Στον κινηματογράφο, η ηθοποιός έλαβε αρχικά θετικές κριτικές για την ερμηνεία της στην ταινία του Πάντι Κόνσινταϊν Τυραννόσαυρος (Tyrannosaur) το 2011 κι έπειτα εμφανίστηκε στις ταινίες Η Σιδηρά Κυρία (The Iron Lady, 2011) στο ρόλο της Κάρολ Θάτσερ, Σαββατοκύριακο στο Χάιντ Παρκ (Hyde Park on Hudson, 2012) στον ρόλο της Βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας, Σε λάθος Χρόνο (Locke, 2013), The Thirteenth Tale, 2013 και Ο Αστακός (The Lobster, 2015) που σηματοδότησε την πρώτη της συνεργασία με το Γιώργο Λάνθιμο. Η δεύτερη της συνεργασία με το Λάνθιμο, στην ταινία Η Ευνοούμενη (The Favourite) το 2018 ήταν άκρως επιτυχημένη εφόσον η ερμηνεία της στην ταινία απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και της χάρισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Για τον ρόλο της στο δράμα The Father (2020), έλαβε υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.

Με αφορμή τα γενέθλιά της θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές της φράσεις:

«Η σωστή αγάπη θα πρέπει να είναι απόλυτα υποστηρικτική και άνετη και να μοιάζει με αδιάβροχο ή το αγαπημένο σου φαγητό».

«Δεν είμαι pin-up, ευτυχώς. Δεν υπονοώ ότι νιώθω ανασφαλής. Είμαι όμορφη για τον άντρα μου. Είμαι όμορφη για τους φίλους μου. Νιώθω σέξι και όλα αυτά με τους ανθρώπους που αγαπώ».

«Η άνοια είναι ένα τρομακτικό πράγμα για όλους μας, και είμαστε ιδιαίτερα κακοί στο να αντιμετωπίζουμε τους ηλικιωμένους σε αυτή τη χώρα».

«Μπαίνω στα πράγματα με τη σκέψη, “Σωστά. Θα το απολαύσω αυτό”».

«Η υποκριτική είναι να παίζεις και είναι σαν να είσαι μεγάλο παιδί. Ναι, είναι υπέροχο. Και πληρώνεσαι».

«Μπορείς να σκέφτεσαι υπερβολικά τα πράγματα. Αν το σενάριο είναι καλό, όλα όσα χρειάζεστε είναι εκεί. Απλώς προσπαθώ να το νιώσω και να το κάνω με ειλικρίνεια. Επίσης, δεν μαθαίνω πράγματα για οντισιόν, γιατί νιώθω ότι είναι απλώς ένα τεστ απομνημόνευσης παρά αληθινό».

«Η πρώτη φορά που έκανα μια σχολική παράσταση ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι ήμουν καλή σε οτιδήποτε. Απλώς το λάτρεψα».

«Δεν έχω συγκεκριμένη διαδικασία. Απλώς το νιώθω. Το βιβλίο μου για την υποκριτική θα ήταν πολύ σύντομο».

«Είμαι μια απολύτως φυσιολογική γυναίκα. Αν αυτό που κάνουμε είναι να αφηγούμαστε και να αντιπροσωπεύουμε ανθρώπους που βλέπουμε όλη μέρα και κάθε μέρα, λοιπόν, δεν βλέπουμε supermodels όλη μέρα και κάθε μέρα».

«Εάν ένα σενάριο είναι καλό, μόλις το διαβάζετε, έχετε κάνει 10 βήματα στο κομμάτι στον ρόλο σας. Αλλά οι επιλογές μου δεν είναι όλες ως προς το γούστο μου. Αφορά και άτομα με τα οποία έχω συνεργαστεί στο παρελθόν».

«Όλα μαζί μου είναι πολύ κοντά στην επιφάνεια, αλλά το να έχω παιδιά έχει καταστρέψει εντελώς τη συναισθηματική μου ισορροπία».

«Νιώθω τυχερή που δεν είμαι καλλονή. Δεν είμαι κλασική καλλονή. Νιώθω ότι είναι πιο δύσκολο για τα κορίτσια που είναι έτσι. Υπάρχουν λιγότερες ευκαιρίες ρόλων».

«Αν δεν είχα παιδιά, ίσως να ήμουν πιο πλούσια από ό,τι είμαι τώρα. Μου αρέσει το ποτό. Παλεύω με το κάπνισμα. Βρίζω πολύ. Προσπαθώ να το χαλιναγωγήσω, αλλά πιστεύω ότι είναι ένα ωραίο καρύκευμα της γλώσσας».

«Είχα μια υπέροχη, άγρια, ελεύθερη παιδική ηλικία – που ήμουν όλη μέρα έξω και μετά γύριζα όταν πεινούσα ή έπεφτε πολύ το σκοτάδι. Νιώθω ελαφρώς σκληρή που δεν προσφέρω το ίδιο στα παιδιά μου».

«Δεν αντέχω τις σκηνές φιλιών».

«Αυτό μπορεί να ακούγεται τρελό, αλλά υποθέτετε ότι κανείς δεν πρόκειται να παρακολουθήσει αυτό που κάνετε. Πηγαίνεις στα γυρίσματα, περνάς υπέροχα και μετά ξεχνάς ότι θα το δει κανείς. Οπότε είναι πάντα λίγο σοκ να σε αναγνωρίζουν. Ντρέπομαι τρομερά».

«Ως παιδί, σκεφτόμουν: “Μόλις μεγαλώσω, δεν θα υπάρχει πια φόβος, δεν θα υπάρχει πλέον ανησυχία”, και αποδεικνύεται ότι αυτό δεν είναι αλήθεια».