Παιχνίδια πάθους
Μήπως "ζεις" κι εσύ, κάπου ανάμεσα στο κόκκινο και στο... κόκκινο
Ξέρεις τι θέλω αυτό το καλοκαίρι;
…να φύ-γω, να ξε-φύ-γω! Να’μαι μακριά, πολύ μακριάαα…
Πίσω ολοταχώς!
19 χρόνια, 214 μήνες, 6935 μέρες (περίπου)....
κόμμα (,) για να πάμε παρακάτω...
...γιατί απ' τις τελείες (.) δεν είδαμε χαϊρι!
Μαμά γερνάω (;)*
Μετράω, θυμάμαι, μεγαλώνω, αλλάζω…
Τι με ρωτάς;
…ο,τι κι αν πω, ο Μάης τούτης της άνοιξης, θ’ απαντάει τα δικά του
Δεν ειν' Ά- δεν είν' Άνοιξη φέτος αυτή!
Το έπος (ή μύθος ή παραμύθι), το golden boy, ο ήρωας χάκερ, το κορίτσι των άστρων κι εγώ
Έχω έναν κόμπο
Κόμπο μονό, κόμπο διπλό, τριπλό και τετραπλό. Πολλοί κόμποι στο μαντήλι μου. Τους έκανα, μικρό κορίτσι όταν ήμουνα. Για να θυμάμαι. Τι; Θα σου πω!
Είσαι σίγουρη;
Bεβαιότητες not, σιγουριές not, Κυριακές not και άλλες... not ιστορίες
Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει ωραιότερο!
...και τα βιβλία και οι ταινίες και οι αγάπες.
Οι αλήθειες μιας (σχεδόν) drama queen
... χωρίς "ανάμεσα" και... "σχεδόν"
Τα "θα"μου (μας), το 2019 μου (μας)
Καινούργιος χρόνος. Κάτι θ'αλλάξει. Δεν μπορεί; Τόσα γίνονται