Eνέργεια εκρηκτική, ματιά διεισδυτική, φύση βαθιά καλλιτεχνική. Σαν μια ιστορία βγαλμένη από ταινία. Η νεαρή Ασπασία, εκφράζεται τραγουδώντας. Η τύχη την ακούει, την αρπάζει από το χέρι και την οδηγεί στον κόσμο που από μικρό κοριτσάκι, αγαπάει και ονειρεύεται: το τραγούδι.
Fast forward και λίγα χρόνια μετά, η Ασπασία τραγουδά στον Σταυρό του Νότου. Εκεί, την άκουσα (κι εγώ) πρώτη φορά. Εντυπωσιακή, αισθησιακή, καθηλωτική και λίγο "αγχωμένη", όπως είπε η ίδια χαμογελώντας. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί.
Από τη φωτεινή σκηνή μέχρι και το μικρό, πολύχρωμο καφέ του κέντρου, όπου τη συνάντησα, δεν σταμάτησε να εκπέμπει αυθεντικότητα, γοητεία και φρεσκάδα.
Το ταξίδι σου στην μουσική ξεκίνησε από μια τυχαία συνάντηση σου με τον Γιώργο Χατζηνάσιο. Προηγουμένως, η μουσική βρισκόταν στα σχέδια σου;
Αγαπούσα πάρα πολύ την μουσική. Το ίδιο κι η οικογένεια μου. Ακούγαμε πολλή μουσική, διάφορα είδη, αλλά μας άρεσαν πιο πολύ τα soundtracks ταινιών. Έχουμε τεράστια συλλογή.
Εγώ είχα λατρεία με το θέατρο. Ήθελα και θέλω να ασχοληθώ με αυτό. Κάποια στιγμή θα το κάνω. Αυτό που λάτρευα από μικρή ήταν το μιούζικαλ κι είχα όνειρα γι' αυτό. Τελικά, τα πράγματα ακολούθησαν άλλη πορεία.
Πάντως, δεν μπορούσα να πω στην οικογένεια μου ότι θέλω να γίνω καλλιτέχνης. Καθώς, λοιπόν, η άλλη μου μεγάλη αγάπη είναι ο αθλητισμός, μπήκα στη Γυμναστική Ακαδημία και ασχολούμαι επαγγελματικά με πολλή αγάπη και με αυτόν τον κλάδο. Έλεγα, τότε, ότι θα συνεχίσω εκεί τις σπουδές μου και κάποια στιγμή θα πάω σε μια δραματική σχολή. Αλλά, με πρόλαβαν τα γεγονότα.
Ημουν, πάντα, καλλιτεχνική φύση. Έκανα πάρα πολλά πράγματα: ζωγραφική, μπαλέτο, βιτρό. Οτιδήποτε έχει σχέση με τέχνη είναι στη φύση μου.
Με ποια μουσικά πρότυπα και ερεθίσματα μεγάλωσες;
Είχα λατρεία με τα soundtracks ταινιών, όπως σου είπα. Με έκαναν να φτιάχνω εικόνες.
Άκουγα πολύ διαφορετικά είδη μουσικής. Το λαϊκό υπήρχε έντονα μέσα στο σπίτι, όπως και οι μεγάλες ντίβες της soul (Αretha Franklin, Etta James). Από Ελληνίδες, για εμένα, είναι νούμερο ένα η Τζένη Βάνου. Θεωρώ ότι ήταν μπροστά από την εποχή της. Όταν στην Ελλάδα μεσουρανούσε το λαϊκό, η Τζένη Βάνου έκανε πράγματα τζαζ με τη φωνή της. Είχε στοιχεία που δεν υπήρχαν στην Ελλάδα. Είχε πάθος. Κι εγώ στη ζωή μου άγομαι και φέρομαι από τα πάθη μου. Κάνω τα πάντα με πολλή τρέλα και αγάπη. Δεν μου αρέσουν τα μέτρια πράγματα. Στον έρωτα, τις γεύσεις, το φαγητό, τα πάντα. Είμαι μόνο συναίσθημα.
https://www.instagram.com/p/B8gfQXVgBMJ/
Ποια ήταν τα όνειρα σου όταν άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική και ποια είναι τώρα, μετά από κάποια χρόνια εμπειρίας;
Ξεκίνησα μόνο και μόνο για να πάω κόντρα στους γονείς μου. Το τραγούδι δεν με ενδιέφερε, ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο. Όταν λοιπόν ο Χατζηνάσιος μου είπε ότι θέλει να με ακούσει και να κάνουμε μια audition, την πρώτη φορά του είπα ότι δεν με ενδιαφέρει. Εκείνη την περίοδο, έδινα πανελλήνιες. Αυτό είχε γίνει γύρω στον Μάρτιο. Με είχε ακούσει στο κατάστημα που δούλευα ως πωλήτρια ρούχων. Ήμουν μόνη και τραγουδούσα και μπήκε μέσα για να ψωνίσει. Τον Σεπτέμβρη επανήλθε και μάλιστα, την ημέρα που πήγαινα να γραφτώ στο πανεπιστήμιο.
Την πρώτη φορά που το είπα στους γονείς μου, μου είπαν ότι χάρηκαν πολύ που του άρεσε η φωνή μου, αλλά δεν ήθελαν να πάω στην ακρόαση. Δεν με ενδιέφερε όμως, γιατί κι εγώ είχα στο μυαλό μου να μην πάω. Τον Σεπτέμβρη που τους το ξαναείπα, η μητέρα μου μού είπε: «Εντάξει, εννοείται δεν θα πας». Αυτό μου έκανε μεγάλο κλικ, γιατί είμαι πολύ αντιδραστικός άνθρωπος εκ φύσεως. Ξέρεις, κριάρι με τα κέρατα. Οπότε, έκλεισα την πόρτα, έφυγα και πήγα στην ακρόαση.
Όταν άρχισα να εκφράζομαι μέσα από το τραγούδι, συνειδητοποίησα πως είναι εξαιρετικό δώρο το να μπορείς να εξωτερικεύεις το συναίσθημα σου με αυτόν τον τρόπο. Όμως, λόγω των συνθηκών του χώρου, δεν έκανα όνειρα. Μάλιστα, σταμάτησα για δύο χρόνια να ασχολούμαι. Όμως, πάλι κάποιος με βρήκε και γύρισα. Ήταν λίγο καρμικό. Με έπαιρνε ένα χέρι και μου έλεγε: «Θα έρθεις εδώ».
Τώρα, αν με ρωτάς, μετά από μια πορεία που δεν μπορούσα ούτε να την ονειρευτώ, το όνειρο μου είναι να κάνω τα δικά μου projects. Αν υπάρξουν συνεργασίες, θα ήθελα να είναι συνεργασίες με ανθρώπους από τη νέα γενιά καλλιτεχνών: Ζουγανέλη, Μουζουράκης, Μαραβέγιας. Το βασικό μου όνειρο αυτή τη στιγμή είναι τα δικά μου projects. Είναι ήδη έτοιμο το επόμενο με τον Μάριο Τσικνή, αλλά δεν μπορώ να πω τίποτα για αυτό. Αυτό θέλω, να κάνω δικά μου πράγματα μέσα από το live κυρίως.
https://www.instagram.com/p/B8cBXGugwqj/
Ποια είναι η άποψη σου για τον χώρο της μουσικής στην Ελλάδα;
Ο χώρος δεν μου άρεσε ούτε όταν ξεκίνησα, ούτε τώρα. Δεν ταιριάζει καθόλου στην ιδιοσυγκρασία μου. Δεν αναφέρομαι στο αμιγώς καλλιτεχνικό κομμάτι, αλλά σε όλο το υπόλοιπο: δημόσιες σχέσεις, εταιρείες, αυτό που ονομάζουμε “show business”. Θεωρώ ότι είναι αδόκιμος όρος ούτως ή άλλως, γιατί στην Ελλάδα δεν πιστεύω ότι υπάρχει show business. Η αγορά είναι πάρα πολύ μικρή. Η show business σχετίζεται με ανθρώπους που γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τη μουσική βιομηχανία, αλλά και οποιονδήποτε τομέα, αφού έχει να κάνει με τα πάντα: από τα μοντέλα, τους ηθοποιούς, τους γλύπτες. Για να έχεις show business, χρειάζεσαι ανθρώπους που να είναι επαγγελματίες σε αυτό που κάνουν. Στο εξωτερικό, ένας star έχει γύρω του μια απίστευτη ομάδα, που τον παίρνει από το μηδέν και βήμα βήμα, τον διαμορφώνει. Αυτό δεν υπάρχει εδώ. Επικρατούν συγκεκριμένα άτομα, τα οποία είναι ό,τι δηλώνουν. Επίσης, λόγω των συνθηκών στην δισκογραφία, οι νέοι καλλιτέχνες οφείλουν να στηρίζονται αποκλειστικά στον εαυτό τους. Αν ξεχωρίσει μετά κάποιος, τότε οι εταιρείες θα είναι πρόθυμες να τον προωθήσουν. Όλο αυτό το κομμάτι εμένα ποτέ δεν μου άρεσε. Ήμουν κιόλας άνθρωπος της ημέρας. Γρήγορα, αποφάσισα ότι δεν ταιριάζω εκεί. Όμως, το μικρόβιο του να εκφράζομαι μέσα από το τραγούδι είχε μπει μέσα μου.
Θυμάσαι κάποια αστεία στιγμή σου πάνω στη σκηνή, κάτι που ίσως πήρε άλλη τροπή από αυτό που θα περίμενες;
Θα σου πω τρεις. Στη μία θεϊκή, είμαστε με τον Χατζηνάσιο και τον Χατζηγιάννη, πρώτη φορά και πρώτη σεζόν που τραγουδάω. Για κάποιον λόγο, έχω αργήσει να ετοιμαστώ και κατεβαίνω γρήγορα να αλλάξω ένα φόρεμα. Βγαίνω πάνω να τραγουδήσω ξανά και δεν ακουγόμουν. Βλέπω τον Χατζηνάσιο να με κοιτάει και να μου λέει: «Εντάξει, πήγαινε πάρε το μικρόφωνο». Κοιτάω κάτω και βλέπω ότι κρατούσα τη βούρτσα μου αντί για το ασύρματο μικρόφωνο!
Μια άλλη αστεία στιγμή, στην οποία βέβαια κόντεψα να πάθω έμφραγμα ήταν στην πρώτη συναυλία μου με τον Σαββόπουλο. Πρόκειται για έναν πολύ απαιτητικό άνθρωπο. Κάναμε τότε τη μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο το 2004. Στο δεύτερο μέρος, θα γιόρταζε το 40ο γενέθλιο έτος στη μουσική. Θα παρουσιάζαμε όλα του τραγούδια και διάφορα medley. Σε ένα από αυτά, μπαίνει a cappella (χωρίς μουσική συνοδεία) η μία τραγουδίστρια και λέει το “I Will Always Love You”. Μετά, παίζουν άλλο ένα τραγούδι του Σαββόπουλου, γίνεται παύση και μπαίνω εγώ με του Johnny Hallyday, το «Que je t’aime». Έλα όμως που ξαναμπήκα με το «I Will Always Love You». Βλέπω λοιπόν τους μουσικούς να έχουν μέινει παγωτό, γιατί αυτό δεν μαζεύεται. Κι αφού με κόβει κρύος ιδρώτας, ακούω τον Σαββόπουλο στο μικρόφωνο να λέει: «Que je t’aime παιδί μου, Que je t’aime». Οπότε, μπήκα ξανά στο σωστό τραγούδι. Με το που κατεβαίνω, έρχεται ο υπεύθυνος της παραγωγής και μου λέει: «Νομίζω ότι είναι καλύτερα να σε πάρουμε από εδώ, πριν κατέβει ο Σαββόπουλος και σε δει». Αλλά ευτυχώς, μου είπε μπράβο και δεν αναφέρθηκε τίποτα. Οι μουσικοί έχουν να το λένε ακόμα αυτό το ευτράπελο.
Στην τρίτη ιστορία, είμαστε με τον Μητροπάνο στο Κέντρο Αθηνών, με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, τον Λιδάκη και τον Στόκα. Είναι απόκριες κι έχουμε ντυθεί κότες με την Ελεωνόρα. Αλλά, κότες από βεστιάριο, καταλαβαίνεις. Φτερά, πούπουλα, τα πάντα. Τραγουδάει λοιπόν τη Ρόζα ο Μητροπάνος και γίνεται χαμός. Βγαίνουμε εμείς από πίσω και πέφτει κάτω το μαγαζί. Ο Μητροπάνος εν τω μεταξύ, δεν ήξερε ότι είχαμε βγει, οπότε απλώς έβλεπε τον κόσμο να γελάει. Γυρνάει, μας βλέπει και δεν ξανατραγουδάει μέχρι που τελείωσε το κομμάτι, γιατί είχε πέσει κάτω από τα γέλια. Μετά, αφήνουμε τα μικρόφωνα και φεύγουμε, περνώντας μέσα από τον κόσμο για να πάμε στην Άνοδο, που τραγουδούσαν οι Οnirama ντυμένες κότες.
Έχω κι άλλα, αλλά δεν θα στα πω γιατί θα μιλάμε μέχρι του χρόνου. Μου έχουν πετάξει στη σκηνή γαρύφαλλα βουτηγμένα σε σοκολάτα, ενώ φορούσα λευκό φόρεμα.
Με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, διατηρείτε μια πολύ δυνατή φιλία κι έχετε τραγουδήσει πολλές φορές μαζί πάνω στη σκηνή. Υπάρχει περίπτωση να υπάρξει και κάποια δισκογραφική συνεργασία;
Δεν το ξέρω αυτό. Ποτέ μην λες ποτέ. Πάντως, δεν έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές με την Ελεωνόρα. Συνεργαστήκαμε μία φορά σε σεζόν με τον Μητροπάνο, απλώς είμαστε πολύ κοντά η μία στην άλλη και για αυτό, εκπέμπουμε μια τόσο έντονη και θετική ενέργεια πάνω στη σκηνή, αντανακλάται η χημεία στο κοινό.
https://www.instagram.com/p/B71IbYfpB-x/
Πώς συνδυάζεις τη φιλία με τη συνεργασία;
Δεν συνδυάζεται. Αυτή η δουλειά δεν έχει φιλίες λόγω ανταγωνισμού και έντασης. Πολύ συχνά δημιουργούνται καβγάδες κι εντάσεις, οπότε αν δεν υπάρχει από πίσω φιλικό υπόβαθρο, είναι πολύ εύκολο να διαταράσσονται οι σχέσεις. Είναι πιο εύκολο να δημιουργηθούν φιλίες μεταξύ διαφορετικών ιδιοτήτων, για παράδειγμα ανάμεσα σε έναν συνθέτη κι έναν τραγουδιστή. Διαφορετικά, θα πρέπει να είναι πολύ ολοκληρωμένες οι προσωπικότητες που αναπτύσσουν μια φιλία, γιατί είναι πολύ δύσκολο. Για παράδειγμα, με την Ελεωνόρα, πέρασαν πάρα πολλά χρόνια για να αντιληφθούν και οι γύρω ότι υπάρχει μια πραγματική φιλία. Η Ελεωνόρα κι εγώ συζητάμε σπάνια επαγγελματικά πράγματα. Η δουλειά είναι έξω από τη σχέση μας. Είμαστε φίλες. Η σχέση μας είναι σε ανθρώπινο, προσωπικό επίπεδο. Όπως είπα και στον Σταυρό του Νότου, είναι η Ελεωνόρα Ζουγανέλη για τον κόσμο, αλλά για μένα είναι η Ελεωνόρα. Δεν έχουμε προσδοκίες η μία από την άλλη.
Ποια συνεργασία σου έχει μείνει ανεξίτηλη στην μνήμη και την καρδιά σου;
Δεν έχω αγαπημένη συνεργασία, γιατί θα αδικούσα πάρα πολύ κάποιους ανθρώπους. Είχα μια πορεία που δεν μπορούσα καν να την ονειρευτώ, συνεργασίες με τεράστιες προσωπικότητες που θαύμαζα. Για ποιον να πρωτομιλήσω; Για τον Σαββόπουλο, τον Νικολόπουλο, τον Πλέσσα, τον Χατζηνάσιο, τον Σπανό, την Κανά, τη Γλυκερία, τον Μητροπάνο; Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει υπάρξει στο βιογραφικό μου. Δεν μπορούσα καν να το φανταστώ. Δουλεύουν τα πράγματα από μόνα τους και όταν γίνονται, δεν το συνειδητοποιείς γιατί είναι η καθημερινότητα σου. Δεν αναρωτιέσαι: "Τι γίνεται;" Κάποια στιγμή, όταν κάνεις αναδρομή, το καταλαβαίνεις πραγματικά.
Όμως, θα σου πω τους δύο σημαντικότερους σταθμούς μου. Ο πρώτος είναι η συνεργασία μου με τον Σαββόπουλο, που αποτελεί πολύ μεγάλο σχολείο. Σε μαθαίνει τον τρόπο που πρέπει να δουλεύεις για να καταλάβεις τη μουσική, να αναλύσεις τον στίχο, να πηγαίνεις στο βάθος και να αναπτύσσεις πραγματική σχέση με το κομμάτι που έχεις στα χέρια σου. Δεν κάναμε αμιγώς μουσική, κάναμε Αριστοφάνη. Η δουλειά μας δεν ήταν να πάρουμε πέντε τραγούδια και να μάθουμε να τα λέμε, που ούτε αυτό είναι όσο απλό ακούγεται. Με τον Σαββόπουλο, έπρεπε να μελετήσεις, απαιτούσε πολύ σκληρή δουλειά για να μπορέσεις να σταθείς στη σκηνή. Για εμένα, είναι μεγάλη τύχη αυτή η συνεργασία. Ήταν σκληρή εμπειρία, αλλά είμαι ευγνώμων για αυτή.
Ο δεύτερος σταθμός είναι η συνεργασία με τον Μητροπάνο. Δεν έχει περάσει ξανά άνθρωπος με τέτοιο ήθος και ακέραιο χαρακτήρα, τέτοιος ωραίος μάγκας. Αυτός μου δίδαξε ήθος, μου έμαθε τι σημαίνει να είσαι τεράστιος καλλιτέχνης και να είσαι σεμνός. Ο Μητροπάνος έλεγε: «Εντάξει, μην τρελαίνεστε. Τραγούδια λέμε. Δεν κάνουμε κι εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς». Σε γείωνε.
https://www.instagram.com/p/B2ydziwiRC3/
https://www.instagram.com/p/BzV74BPCh8B/
Χρησιμοποιώντας τα αρχικά της λέξης ΜΟΥΣΙΚΗ, θέλω να μου πεις τι σημαίνει για σένα η πέμπτη από τις καλές τέχνες.
Μαγεία
Όνειρα
Υπάρχω κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω
Συναίσθημα
Ισορροπία
Καρδιά
Ηφαίστειο
Η μουσική αποτελεί την κύρια δουλειά σου;
Ουσιαστικά, έχω δύο αντικείμενα, με τα οποία ασχολούμαι άκρως επαγγελματικά. Δεν υπάρχει πρώτο και δεύτερο. Έχω τελειώσει τη Γυμναστική Ακαδημία και εδώ και 15 χρόνια, ασχολούμαι με εναλλακτικές θεραπείες, με Αγιούρ Βέντα. Πρόκειται για ένα ολιστικό σύστημα ιατρικής από την αρχαία Ινδία, όπως είναι η ομοιοπαθητική που έχει βοτανολογία. Η διαφορά με αυτή, είναι πως η Αγιούρ Βέντα περιλαμβάνει πάρα πολλά είδη θεραπευτικού μασάζ. Εγώ ασχολούμαι με αυτό και στα πλαίσια του, συνεργάζομαι και με ψυχοθεραπευτές. Εμπεριέχει με κάποιον τρόπο την ψυχολογία, καθώς μια ολιστική θεραπεία αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως όλον, δηλαδή ψυχή, σώμα και πνεύμα. Ασχολούμαι τόσο με το θεραπευτικό όσο και με το καθαρά χαλαρωτικό κομμάτι. Είναι κάτι που με ισορρόπησε πολύ σαν άνθρωπο, άλλαξε όλη η κοσμοθεωρία μου μέσα από αυτό. Είμαι ευγνώμων που κάνω δύο πράγματα, τα οποία αγαπώ πάρα πολύ. Το κομμάτι της Αγιούρ Βέντα με βοήθησε και στη σχέση μου με τη μουσική. Κάποτε αντιμετώπισα ένα θέμα υγείας και βρήκα τη λύση μέσα από την Αγιούρ Βέντα. Οπότε, αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό, αφού σχετιζόταν και με τις σπουδές μου. Έμεινα σχεδόν πέντε χρόνια κοντά σε έναν Ινδό και ένοιωσα πως έπρεπε να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο που μου ανοιγόταν. Βρήκα τον εαυτό μου μέσα από αυτό, άρα και τον τρόπο με τον οποίο θέλω να κάνω μουσική.
https://www.instagram.com/p/B34_my-gem9/
Θα σκεφτόσουν να ασχοληθείς αποκλειστικά μόνο με έναν από τους δύο τομείς ή απολαμβάνεις την ισορροπία που σου προσφέρει η "ταλάντευση" ανάμεσα τους;
Δεν θα σου πω ψέματα. Αυτή τη στιγμή δεν έχω την αναγνωρισιμότητα που θα μου επιτρέπει να βγάζω τόσα χρήματα από το τραγούδι, ώστε να μπορώ να βιοπορίζομαι. Θα πρέπει να μπω στη διαδικασία να ρίξω νερό στο κρασί μου καλλιτεχνικά. Δεν θα το κάνω, δεν το έκανα ποτέ. Σε αυτό το κομμάτι, έχω αποφασίσει ότι δεν κάνω εκπτώσεις, θέλω να εκφράζομαι μέσα από τη δουλειά μου. Παρόλα αυτά, αν γνώριζα την επιτυχία που θα μου επέτρεπε να ασχολούμαι μόνο με το τραγούδι, πάλι δεν θα άφηνα την άλλη δουλειά μου. Πραγματικά, για εμένα είναι ισορροπία. Δεν θα έφευγα ποτέ εντελώς από αυτόν τον χώρο.
Αισθάνομαι πολύ τυχερή που κάνω δύο πράγματα, τα οποία είναι πολύ απαιτητικά, όμως τα αγαπάω πάρα πολύ. Όταν τραγουδάω ή είμαι στον χώρο μου και ασχολούμαι με ανθρώπους, είμαι ευτυχισμένη και ευγνώμων. Βέβαια, δεν έρχονται από μόνα τους τα πράγματα. Έχω δουλέψει πάρα πολύ, έχω προσπαθήσει πάρα πολύ κι έχω ταλαιπωρηθεί οικονομικά επιμένοντας να κάνω αυτό που θέλω. Όσον αφορά το μασάζ, επίσης προσπάθησα να το προσαρμόσω στην νοοτροπία μου.
Ανάμεσα σε δύο δουλειές, βρίσκεις χρόνο για τον εαυτό σου; Τι κάνεις για να σε φροντίζεις;
Είναι ένα κομμάτι που το δουλεύω, γιατί τα χρόνια περνάνε. Περνάει νερό η ζωή μας. Συνέχεια νομίζεις ότι έχεις χρόνο και λες: «Ας κάνω αυτό, ας κάνω εκείνο». Αλλά, επειδή στα δύσκολα μπορούμε να βασιζόμαστε μόνο στον εαυτό μας, πρέπει να τον φροντίζουμε για να είναι δυνατός και να μπορεί να ανταπεξέρχεται. Δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα δεδομένο. Εγώ έχω ξεκινήσει εδώ και λίγους μήνες ψυχοθεραπεία, γιατί ξέρεις, περνάμε δύσκολα και κουβαλάμε, κουβαλάμε, κουβαλάμε… Είναι το μεγαλύτερο δώρο που έχω προσφέρει στον εαυτό μου ποτέ. Αυτό που θέλω πραγματικά να πω σε όλους για να το ακούσω κι εγώ, είναι ότι πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας και να βρίσκουμε τον χρόνο για αυτό. Είναι όλα προτεραιότητες, τίποτα δεν είναι δύσκολο. Είναι δικαιολογίες που λέμε στον εαυτό μας για να μην έρθουμε αντιμέτωποι με αυτά που μας προβληματίζουν. Δεν υπάρχει τίποτα ακατόρθωτο.
https://www.instagram.com/p/Bd0WGuIHcLn/
Ήσουν πρωταθλήτρια ποδηλασίας για τρία χρόνια. O πρωταθλητισμός τελείωσε για σένα, όταν ξεκίνησες τη μουσική σου καριέρα;
Ο πρωταθλητισμός, ναι. Ο αθλητισμός, ποτέ. Ασχολήθηκα πολλά χρόνια αμιγώς με το επάγγελμα της γυμνάστριας: θεραπευτική ιππασία, σε προγράμματα με παιδιά με ειδικές ανάγκες, τρίτη ηλικία, καρκινοπαθείς, γυμναστική για εγκύους. Αλλά, δούλευα και κανονικά σε γυμναστήρια. Απέρριψα τον πρωταθλητισμό και τον απορρίπτω ακόμα. Όσο έχει μαγεία, άλλο τόσο μιλάμε για κατάχρηση. Είναι σαν οποιαδήποτε άλλη κατάχρηση είτε ποτό είτε τσιγάρο είτε οτιδήποτε. Πρόκειται για υπερβολική χρήση του σώματος. Δεν είναι φυσιολογικό το σώμα να καταπονείται σε τέτοιο βαθμό. Όλα αυτά κάποια στιγμή τα πληρώνουμε. Εγώ τα έχω πληρώσει όλα στο σώμα μου και σε πολύ νεαρή ηλικία. Οπότε, θεωρώ πως οτιδήποτε το κάνουμε υπερβολικά είναι εναντίον της υγείας μας.
Αν ποτέ έκανα ένα παιδί, θα με συγκινούσε πολύ να ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό. Αλλά, αν με ρωτάς σαν μαμά, δεν θα το ήθελα για την υγεία του. Μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα με ευπαθείς ομάδες. Ξαφνικά, είδα το νόημα της γυμναστικής. Μεγαλώνοντας, νομίζω ότι είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να μας κρατήσει υγιείς.
Υπάρχει κάποιο μέρος ή κάποια συνήθεια που σε αποφορτίζει από την ένταση της καθημερινότητας;
Τα ζώα μου. Έχω δύο σκυλάκια, έναν γάτο και τέσσερα αδέσποτα γατάκια, τα οποία δεν τα έχω μέσα στο σπίτι, αλλά έχουν τα σπιτάκια τους. Είναι οικογένεια μου.
https://www.instagram.com/p/B1AHPWfowgB/
Ποιο θεωρείς ότι είναι το highlight της μουσικής σου πορείας;
Αυτό που θα έρθει .
Αν είχες έναν καθρέφτη, που να αντανακλά την προσωπικότητα σου, ποια χαρακτηριστικά σου θα ήταν γραμμένα με bold;
Ενθουσιασμός, ξεροκεφαλιά, δυναμισμός, μοναχικότητα, τρέλα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη σου αδυναμία πέρα από τη μουσική;
Είναι περίεργο, γιατί στην... μεγαλύτερη μου αδυναμία δεν το έχω εκφράσει ποτέ. Έχω δύο αδυναμίες: την οικογένεια μου και τα ζώα μου. Στην οικογένεια μου δεν το έχω εκφράσει ποτέ, ούτε στην καλύτερη μου φίλη που κι αυτή βρίσκεται μέσα στην οικογένεια μου. Για τα ζώα μου, θα μπορούσα να αλλάξω ακόμα και τρόπο ζωής, αρκεί να μην τα αφήσω.
https://www.instagram.com/p/B5C3g0YAmm9/
Ποια είναι η πιο πολύτιμη συμβουλή που σου έχουν δώσει;
Να είμαι ο εαυτός μου. Δεν ξέρω αν είναι συμβουλή, νομίζω ότι έχει να κάνει με την αλήθεια. Αν εσύ κλείνεις την πόρτα σου, πέφτεις στο κρεβάτι σου και δεν είσαι καλά, αν δεν σου αρέσει ο τρόπος που έχεις λειτουργήσει, είναι χαμένο το παιχνίδι.
Ποια είναι τα σχέδια σου για τα επόμενα χρόνια;
Έχουν αλλάξει πολύ οι προτεραιότητες μου. Επειδή ξέχασα να ζω κάπου ανάμεσα στο τι δεν έκανα σωστά τα προηγούμενα χρόνια και στο τι θέλω να κάνω σωστά τα επόμενα, με ενδιαφέρει να ζω αυτό που συμβαίνει τώρα. Δεν μου υπογράφει κανείς ότι αύριο θα είναι πιο εύκολη η ζωή μου, ότι θα συνεχίσω να είμαι υγιής, ότι θα έχω τους ανθρώπους μου δίπλα μου. Η ζωή μας αλλάζει μέσα σε ένα λεπτό. Θέλω να είμαι ευγνώμων για τα όμορφα, τα εύκολα και τα δύσκολα. Θέλω να ευχαριστιέμαι, να γελάω και να βλέπω τη ζωή με τα μάτια ενός μικρού παιδιού.
Επαγγελματικά, μπορώ να σου πω ότι μπαίνω στούντιο για να γράψουμε το καινούργιο κομμάτι που άκουσες και στον Σταυρό, το «Ούτε για αστείο». Συζητάμε, με τον Μάριο Τσικνή, το ενδεχόμενο να κάνουμε ένα μικρό τουρ στην Ελλάδα. Από τον Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη, θα είμαστε στην Αθήνα για ένα καινούργιο project, αλλά δεν μπορώ να πω τίποτα για αυτό. Υπάρχουν σχέδια πολλά κι ωραία.
https://www.instagram.com/p/BtvmoeLo_D_/
https://www.instagram.com/p/B8I0FQ6gbYN/