Η ευτυχία του να είσαι single σημαίνει να νιώθεις ολόκληρη

Στους ανθρώπους από καταβολής κόσμου τους αρέσει να μπαίνουν σε κουτάκια, να χωρίζονται σε ομάδες και κατηγορίες και, ενώ η αρχική τους πρόθεση μπορεί να είναι το να ανακαλύψουν κοινά στοιχεία, καταφέρνουν να περιχαρακώνονται σε στενά πλαίσια και να νιώθουν περισσότερο μόνοι και αποξενωμένοι. Μία από τις κλασικές υποδιαιρέσεις που θέλουν να χωρίζουν τους ανθρώπους σε δυο μεγάλες κατηγορίες είναι ανάμεσα σε όσους είναι σε ζευγάρια/σε σχέση ή σε παντρεμένους και σε όσους είναι singles.

Σε αντιδιαστολή προς τη Μέρα των Ερωτευμένων, η Μέρα των Singles καθιερώθηκε να τιμάται στις 11/11 από τα τέλη των ‘90s και αρχικά είχε την ονομασία Bachelor’s Day κι ευτυχώς πέρα από τη μία αυτή μέρα του χρόνου τόσο η σύγχρονη ψυχολογία και το σημερινό life coaching όσο και η ποπ κουλτούρα και το lifestyle κάνουν ό,τι μπορούν για να βάλουν ένα τέλος στο στιγματισμό των ανθρώπων που επιλέγουν να είναι μόνοι. Άλλωστε κανείς δεν γεννιέται σε ζευγάρι (εκτός κι αν έχει δίδυμο αδερφάκι) – οπότε όλοι οι άνθρωποι σε κάποια φάση της ενήλικης ζωής τους είναι singles και δεν υπάρχει κανένα λάθος ή πρόβλημα σε αυτό το relationship status.

Τα επιστημονικά αποδεδειγμένα οφέλη του να είσαι single

«Το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι η αρχή μιας ιστορίας αγάπης» είχε ήδη γράψει ο Όσκαρ Ουάιλντ, κι ήρθε κι η Carrie Bradshaw να τονίσει «Το να είσαι single κάποτε σήμαινε ότι κανείς δεν σε ήθελε. Σήμερα το να είσαι single σημαίνει ότι είσαι αρκετά σέξι και παίρνεις τον χρόνο σου πριν αποφασίσεις πώς θες να είναι η ζωή σου και με ποιον θες να την μοιραστείς». Όμως πέρα από feeling good αποφθέγματα η επιστήμη της ψυχολογίας έρχεται με εμπεριστατωμένο τρόπο να σου αναδείξει τα οφέλη που απολαμβάνεις με το να είσαι σε σχέση με τον εαυτό σου!

Οι singles είναι η πλειοψηφία. Υπάρχουν περισσότεροι άγαμοι Αμερικανοί 16 ετών και άνω από ό,τι οι παντρεμένοι Αμερικανοί.

Η single life είναι το καλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής: οι Αμερικανοί περνούν περισσότερα χρόνια από την ενήλικη ζωή τους ως ανύπαντροι από ό,τι όσο είναι παντρεμένοι.

Άτομα που είναι «single at heart» αγκαλιάζουν τη single life. Το να ζει κανείς είναι το πώς ζεις τις καλύτερες, πιο αυθεντικές, πιο σημαντικές πλευρές της ζωής σου. Δεν υστερείς σε κάτι αν δεν έχεις βρει το «One» - είσαι αρκετή από μόνη σου, ήδη!

Οι ισχυρισμοί ότι ο γάμος κάνει τους ανθρώπους πιο ευτυχισμένους, υγιέστερους και πιο ενσωματωμένους στην κοινωνία είναι υπερβολικά αφελής ή απλώς λάθος.

Οι άνθρωποι που παντρεύονται δεν καταλήγουν πιο ευτυχισμένοι από ό, τι θα ήταν αν ήταν άγαμοι.

Τα άτομα που παντρεύονται δεν καταλήγουν σε πιο υγιή ή με λιγότερο κατάθλιψη ψυχική κατάσταση από ό,τι αν ήταν single, ούτε απολαμβάνουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση.

Οι άνθρωποι που παντρεύονται γίνονται πιο μοναχικοί. Ήταν πιο συνδεδεμένοι με γονείς και φίλους όταν ήταν άγαμοι.

Σε ορισμένες μελέτες, οι δια βίου singles ευδοκιμούν σε πολλές πτυχές της ζωής τους περισσότερι από όλους τους άλλους, ακόμη και όταν οι αναλύσεις είναι προκατειλημμένες εναντίον τους. Για παράδειγμα, αυτές οι μελέτες περιλαμβάνουν ανάλυση της συνολικής υγείας περισσότερων από 11.000 Καναδών - του κινδύνου καρκίνου περισσότερων από 33.000 Ιταλών - πολλών μέτρων για την υγεία περισσότερων από 10.000 Αυστραλών γυναικών στη δεκαετία του '70 - και μια αμερικανική μελέτη για την υγεία, την ευημερία και την ανθεκτικότητα των τραυματισμένων πολεμιστών.

Οι κοινωνικοί επιστήμονες μελετούν σχολαστικά τον γάμο και τους παντρεμένους. Οι δια βίου singles αγνοούνται ως επί το πλείστον, εκτός από μια ομάδα σύγκρισης σε μελέτες γάμου.

 Όταν οι άνθρωποι έλκονται από τη single life και όταν ευδοκιμούν εκεί, είναι για θετικούς και εξαιρετικά σημαντικούς λόγους, όπως:

Απολαμβάνουν τη μοναξιά και τις βαθιές ανταμοιβές που προσφέρει το να είναι μόνοι.

Αγκαλιάζουν μεγαλύτερες, ευρύτερες έννοιες σχέσεων και αγάπης. Νοιάζονται για «όλα», όχι μόνο για το Ένα.

Αναπτύσσουν ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο δεξιοτήτων. Τα είδη των καθηκόντων που πρέπει να μάθουν οι νέοι διαζευγμένοι και οι νέοι χήρες είναι εκείνοι που έχουν ήδη καταφέρει να αποκτήσουν οι δια βίου singles.

Συνεισφέρουν με ουσιαστικούς τρόπους την κοινωνία και την κοινότητά τους. Κάνουν πολύ εθελοντισμό και κάνουν περισσότερα από το μερίδιό τους για τη φροντίδα ηλικιωμένων γονέων και ατόμων που χρειάζονται βοήθεια για τρεις ή περισσότερους μήνες, ακόμη και όταν αυτά τα άτομα δεν είναι μέλη της οικογένειας.

Εκτιμούν τις ευκαιρίες για να επιδοθούν στα ενδιαφέροντα και τα πάθη τους και στο να αφιερωθούν στη δουλειά που τους ενδιαφέρει περισσότερο. Ενδιαφέρονται περισσότερο για την ουσιαστική εργασία από ό,τι οι παντρεμένοι. Αναπτύσσουν μια μεγαλύτερη αίσθηση αυτονομίας με την πάροδο του χρόνου από ό,τι τα άτομα που μένουν παντρεμένα.

Βιώνουν περισσότερη προσωπική ανάπτυξη και βελτίωση από τους ανθρώπους που μένουν παντρεμένοι.

Singles vs unhappy marriage

Είτε είσαι single από επιλογή είτε από συνθήκες ζωής που προέκυψαν είναι προτιμότερο και πολύ πιο υγιής ως στάση ζωής από τον συμβιβασμό σε μια κακοποιητική ή τοξική σχέση ή έναν δυστυχισμένο γάμο. Πολλές γυναίκες δυστυχώς ακόμα και σήμερα παραμένουν σε προβληματικές σχέσεις επειδή δεν έχουν μάθει πρώτα απ’ όλα να αγαπούν και να σέβονται τον εαυτό τους. Άλλωστε, εκ των πραγμάτων, αν δεν μπορείς να υπάρξεις ευτυχισμένος με τον εαυτό σου και χαρούμενος με όλα όσα είσαι κανένα alter ego ή έτερον ήμισυ δεν πρόκειται να σου προσφέρει την ολοκλήρωση ή την πληρότητα που αναζητάς.

Όπως πολύ σοφά είχε δηλώσει κι ο Ρόμπιν Γουίλιαμς «Συνήθιζα να σκέφτομαι ότι το χειρότερο πράγμα στη ζωή θα ήταν το να καταλήξω μόνος, αλλά δεν είναι έτσι. Το χειρότερο θα ήταν να καταλήξω με έναν άνθρωπο που θα με έκανε να αισθάνομαι μόνος».