BLOGS
«Κάθε λογικός άνθρωπος πρέπει να καταλάβει ότι η βία δεν αλλάζει τον κόσμο» Martin Scorsece
Ο αγαπημένος σκηνοθέτης μεγαλώνει και ωριμάζει και το κινηματογραφικό του σύμπαν
Ταξιτζής, Συμμορίες της Νέας Υόρκης, Το χρώμα του χρήματος, Ο τελευταίος πειρασμός, Ιστορίες της Νέας Υόρκης, Το ακρωτήρι του φόβου, Καζίνο, Ο πληροφοριοδότης, Hugo, λίγες μόνο από τις κορυφαίες ταινίες που έχουν την υπογραφή του. Ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, μοντέρ, παραγωγός κάποιες από τις επαγγελματικές του ιδιότητες. Το σίγουρο είναι ότι το όνομά του έχει πλέον σχεδόν μυθικές διαστάσεις στο Χόλιγουντ και στον χώρο της έβδομης τέχνης.
Ο Μάρτιν Μαρκαντόνιο Λουτσιάνο Σκορσέζε (Martin Scorsese) γεννήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1942 είναι Αμερικανός, βραβευμένος με Όσκαρ, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Είναι επίσης ο ιδρυτής του World Cinema Foundation και αποδέκτης του AFI Life Achievement Award για τη συμβολή του στον κινηματογράφο. Έχει βραβευτεί με Χρυσή Σφαίρα, BAFTA και βραβείο της Ένωσης Αμερικανών Σκηνοθετών. Είναι πρόεδρος του Film Foundation, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού, αφιερωμένου στην αναπαλαίωση ταινιών και στην αποτροπή της καταστροφής των πρωτότυπων φιλμ. Ο Σκορσέζε έχει δουλέψει και στην τηλεόραση, έχοντας εμπλακεί στις παραγωγές των Boardwalk Empire και Vinyl.
Το έργο του Σκορσέζε αφορά θέματα όπως η ιταλο-αμερικανική ταυτότητα, καθολικά πρότυπα όπως η ενοχή και η σωτηρία, η παλικαριά, αλλά και η (ενδημική στην αμερικανική κοινωνία) βία. Ο Σκορσέζε θεωρείται ευρέως ένας από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες της γενιάς του, με μεγάλη επιρροή στην πορεία του αμερικανικού κινηματογράφου. Είναι κάτοχος μάστερ στη σκηνοθεσία κινηματογράφου από τη σχολή τεχνών Tisch του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Με αφορμή τα γενέθλιά του θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές του φράσεις:
«Ο κινηματογράφος είναι θέμα του τι είναι στο πλαίσιο και τι είναι έξω».
«Ποτέ δεν ξέρεις πόσος χρόνος σου έχει απομείνει».
«Δεν υπάρχει κάτι “τόσο απλό”. Το απλό είναι δύσκολο».
«Και καθώς μεγαλώνω, έχω μεγαλύτερη ανάγκη να ασχοληθώ με ανθρώπους που ζουν με καλοσύνη, ανοχή, συμπόνια, που διαθέτουν ευγενή τρόπο να κοιτάζουν τα πράγματα».
«Ο κινηματογράφος ξεκίνησε με μια παθιασμένη, σωματική σχέση μεταξύ του φιλμ και των καλλιτεχνών και των τεχνιτών και των τεχνικών όσων ήξεραν να το χειριστούν και συμμετείχαν στη διαμόρφωσή του, και ήρθε η ώρα να το γνωρίσουν με τον τρόπο που ένας εραστής μαθαίνει κάθε ίντσα του σώματος του αγαπημένου του. Ανεξάρτητα από το πού πηγαίνει ο κινηματογράφος, δεν μπορούμε να χάσουμε την επαφή με τις απαρχές του».
«Οποιαδήποτε ταινία, ή για μένα κάθε δημιουργική προσπάθεια, ανεξάρτητα με το ποιους συνεργάζεστε, είναι, σε πολλές περιπτώσεις, μια θαυμάσια εμπειρία».
«Κάποια στιγμή κάνεις μια συμφωνία. Μπορείς να καταλάβεις σε πόση αμαρτία μπορείς να ζήσεις».
«Νομίζω ότι όλοι μας, υπό ορισμένες συνθήκες, θα μπορούσαμε να είμαστε σε θέση να έχουν ορισμένες πολύ επονείδιστες πράξεις. Και γι' αυτό, με την πάροδο των χρόνων, στις ταινίες μου είχα χαρακτήρες που δεν γνώριζαν τι σκέφτονται οι άνθρωποι γι' αυτούς. Προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο αληθινοί και ίσως να δούμε μέρος του εαυτού μας εκεί που ίσως να μην μας αρέσει».
«Μου φαίνεται ότι κάθε λογικός άνθρωπος πρέπει να καταλάβει ότι η βία δεν αλλάζει τον κόσμο και όταν το κάνει, αυτό συμβαίνει μόνο προσωρινά».
«Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να αντιμετωπίσετε τους εχθρούς σας, να καθίσετε και να το αντιμετωπίσετε».
«Όταν δεν διαμαρτύρομαι, τότε δεν περνάω καλά, χα χα!»
«Σε κάθε ταινία υποφέρεις, αλλά σε μερικές υποφέρεις πραγματικά».
«Όλη τη ζωή μου, ποτέ δεν ένιωθα πραγματικά άνετα οπουδήποτε στη Νέα Υόρκη, εκτός ίσως σε κάποιο διαμέρισμα».
«Καθώς μεγαλώνετε, αλλάζετε».
«Δεν κάνεις ταινίες για τα Όσκαρ».
«Το πιο σημαντικό είναι πώς μπορώ να προχωρήσω προς κάτι που δεν μπορώ να αρθρώσω, που είναι καινούργιο στην αφήγηση με κινούμενες εικόνες και ήχο».
«Μου άρεσε η ιδέα να δω τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός αγοριού».
«Είναι πολύ σημαντικό για μένα να θυμάμαι τι περνούν οι ηθοποιοί».
ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΣΕΖΕ / MARTIN SCORSESE • ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ
ΟΞΥ
Υπάρχει μια σκηνή στο ντοκιμαντέρ American Boy: A Profile of Steven Prince, έργο παράλληλο του Ταξιτζή, με τον Στίβεν Πρινς να διηγείται, με πρόσωπο στην κάμερα, πώς σκότωσε έναν «Μεξικανο-Ινδιάνο», επίδοξο ληστή του βενζινάδικου όπου εργαζόταν, κάνοντας τις νυκτερινές βάρδιες στις διακοπές του Πάσχα. Ο ληστής τον απείλησε με μαχαίρι· ο Πρινς τον πυροβόλησε με μάγκνουμ· κι όταν ο ληστής έπεσε ημιθανής, άδειασε πάνω του τις υπόλοιπες σφαίρες του πιστολιού. Ο πρωταγωνιστής, η σκηνή, η αφήγηση, σε στυλ που θυμίζει Χένρι Χιλ, τον αφηγητή ή ηρωα στα Καλά παιδιά, είναι ίσως η καλύτερη σύνοψη του σινεμά που κάνει ο σικελικής καταγωγής νεοϋορκέζος σκηνοθέτης. Άλλωστε, κατά πως ο ίδιος ο Μάρτιν Σκορσέζε το ορίζει, τι είναι αφήγηση μιας ιστορίας στον κινη-
ματογράφο: «Η αφήγηση μιας ιστορίας καθ’ εαυτήν, απλά και μόνο η αφήγηση (το στόρι-τέλινγκ); Ένα πρόσωπο,ένας προς έναν· ένας που λέει μια ιστορία, όπως ο κωμικός του σταντ-άπ».
Με κατακτημένη σχεδόν σε άγουρα χρόνια την κορυφή, ο Σκορσέζε στην πράξη μιμήθηκε τα πλάσματα του φακού του, πέφτοντας στα σκοτάδια της αποτυχίας τόσες φορές, κι άλλες τόσες εξυψούμενος. Τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, παλαιότερα και νεότερα, με μια έκδοση που έχει για πρώτη φορά στο κέντρο της έναν ολοζώντανο δημιουργό, συνδέουν με τα κείμενά τους τα «μουσικά κομμάτια» του.
ΜΆΡΤΙΝ ΣΚΟΡΣΈΖΕ / MARTIN SCORSESE • ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΑΙΝΊΕΣ ΤΟΥ – Brainfood Εκδοτική
