Τι είναι η βιταμίνη Ρ κι όλα όσα θες να ξέρεις για τα φλαβονοειδή

Δεν δίνουν μόνο χρώμα στα διάφορα τρόφιμα αλλά τα «προικίζουν» με πολλά σημαντικά διατροφικά οφέλη. Η βιταμίνη Ρ είναι ένας όρος που κάποτε χρησιμοποιήθηκε για μια ομάδα φυτικών ενώσεων που ονομάζονται φλαβονοειδή κι ανήκουν στη μεγαλύτερη κατηγορία των πολυφαινόλων. Ωστόσο, αυτές οι ενώσεις δεν είναι στην πραγματικότητα βιταμίνες.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι φλαβονοειδών που βρίσκονται στα φρούτα, τα λαχανικά, το τσάι, το κακάο και το κρασί. Δίνουν σε ορισμένα τρόφιμα το χρώμα τους, παρέχουν στα φυτά προστασία από τις υπεριώδεις ακτίνες και τις μολύνσεις και μπορεί να προσφέρουν οφέλη για την υγεία.

Εδώ σου έχουμε συγκεντρώσει όλα θες να ξέρεις για τη βιταμίνης Ρ, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για τις διάφορες κατηγορίες φλαβονοειδών, τις πηγές τροφίμων που τα βρίσκεις και τα πιθανά οφέλη που προσφέρουν στον οργανισμό σου.

Τύποι φλαβονοειδών και πηγές τροφίμων

Τα φλαβονοειδή, επίσης γνωστά ως βιοφλαβονοειδή, είναι μια οικογένεια φυτικών ενώσεων πολυφαινόλης με έξι υποκατηγορίες. Υπάρχουν επί του παρόντος πάνω από 6.000 γνωστά φλαβονοειδή.

Όταν ομάδα επιστημόνων  το 1930 τα εντόπισαν για πρώτη φορά στο πορτοκάλι, θεωρήθηκε ότι ήταν ένας νέος τύπος βιταμίνης και, επομένως, ονομάστηκε βιταμίνη P. Αυτό το όνομα δεν χρησιμοποιείται πλέον, καθώς όπως ήδη αναφέραμε τα φλαβονοειδή δεν ανήκουν στις βιταμίνες.

Τα φλαβονοειδή υπάρχουν στα φυτά για να αποτρέψουν τη μόλυνση, να προστατεύσουν από τον ήλιο και τις περιβαλλοντικές συνθήκες και να προσελκύσουν έντομα για επικονίαση. Είναι επίσης υπεύθυνα για το χρώμα πολλών πολύχρωμων φρούτων και λαχανικών, όπως τα μούρα, τα κεράσια και οι ντομάτες.

Επίσης είναι γνωστά ως αντιοξειδωτικά. Τα αντιοξειδωτικά είναι ουσίες που έχουν την ικανότητα να εμποδίζουν ή να επισκευάζουν τις βλάβες που προκαλούνται από την οξείδωση. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η οξείδωση είναι μια φυσιολογική αντίδραση κατά την οποία παράγονται οι ελεύθερες ρίζες, όταν τα σταθερά άτομα χάνουν τα ηλεκτρόνια τους. Ελεύθερες ρίζες μπορεί να παραχθούν στον ανθρώπινο οργανισμό κατά τη δραστηριοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και από την έκθεση σε ατμοσφαιρική ρύπανση, σε τοξικές ουσίες, ακτινοβολία και στο κάπνισμα.

Οι ελεύθερες ρίζες είναι ασταθείς ουσίες, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν με τη σειρά τους στην παραγωγή περισσότερων ελεύθερων ριζών. Ο ρόλος των ελεύθερων ριζών είναι διττός. Από τη μία προστατεύουν τον οργανισμό από ιούς και μικρόβια, ενώ από την άλλη καταστρέφουν το DNA, τις κυτταρικές μεμβράνες, προκαλούν βλάβες στις πρωτεΐνες και στα λιπίδια των κυττάρων. Η διαταραχή στην ισορροπία μεταξύ ελεύθερων ριζών και αντιοξειδωτικών ονομάζεται «οξειδωτικό στρες» και ενοχοποιείται για την εμφάνιση πολλών νοσημάτων όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο καρκίνος και ο διαβήτης.

Εδώ είναι οι κύριες κατηγορίες φλαβονοειδών και οι πηγές τροφίμων τους:

Φλαβονόλες. Η πιο άφθονη πηγή φλαβονοειδών στη διατροφή, οι φλαβονόλες περιλαμβάνουν καεμπερόλη, κουερσετίνη, μυρικετίνη και φισετίνη. Αυτές οι ενώσεις βρίσκονται στο ελαιόλαδο, τα μούρα, τα κρεμμύδια, το λάχανο, τα σταφύλια, τις ντομάτες, το κόκκινο κρασί και το τσάι.

Φλαβόνες. Αυτές υπάρχουν επίσης ευρέως σε μια πληθώρα τροφίμων. Υπάρχουν στον μαϊντανό, το θυμάρι, τη μέντα, το σέλινο και το χαμομήλι.

Φλαβανόλες και flavan-3-ols. Αυτή η υποκατηγορία περιλαμβάνει κατεχίνες, όπως επικατεχίνη και επιγαλλοκατεχίνη, οι οποίες βρίσκονται σε υψηλές συγκεντρώσεις στο μαύρο, το πράσινο και το oolong τσάι. Οι φλαβονόλες υπάρχουν επίσης στο κακάο, τα μήλα, τα σταφύλια και το κόκκινο κρασί.

Φλαβανόνες. Βρίσκονται κυρίως στα εσπεριδοειδή, οι φλαβονόνες είναι υπεύθυνες για την πικρή γεύση του πορτοκαλιού, του λεμονιού και άλλων εσπεριδοειδών. Στα παραδείγματα περιλαμβάνονται η εσπεριτίνη, η ναρρενίνη και η εριοδικτυόλη .

Ισοφλαβόνες. Οι πιο γνωστές ισοφλαβόνες είναι η γενιστεΐνη και η δαϊτζεΐνη , οι οποίες βρίσκονται στη σόγια και στα προϊόντα σόγιας.

Ανθοκυανίνες. Τα περισσότερα κόκκινα, μπλε ή μοβ φρούτα και λαχανικά παίρνουν το χρώμα τους από ανθοκυανίνες. Ενώσεις όπως η κυανιδίνη, η δελφινιδίνη και η πεονιδίνη υπάρχουν σε σμέουρα, φράουλες, βατόμουρα, μούρα, σταφύλια και κόκκινο κρασί.

Πηγή: botrini.gr