Μαρία Καλλιμάνη: "I' m in Heaven!"

Συναντηθήκαμε μια Δευτέρα. Μέρα "ρεπό" για τους ηθοποιούς "Μέρα ηρεμίας, καμμιά φορά και μελαγχολίας", λέει η Μαρία. "Είναι ωραία η θλίψη, κι αν δεν της πας κόντρα και ηρεμήσεις, είναι βάλσαμο" , συμπληρώνει.

Η Μαρία Καλλιμάνη μοιάζει με ψύχραιμο παρατηρητή. Είναι γλυκιά, ευγενική, χαμογελαστή. Έχει μια ηρεμία και μια σιγουριά.  Είναι το είδος της ηθοποιού που μπορείς να τη φανταστείς να παίζει...τα πάντα! Από αρχαία τραγωδία ως σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς, κι από μπουλβάρ και κωμωδία, ως Γκόρκι και Μάμετ,  κι από Σαίξπηρ και Λόρκα ως Ίψεν και Πίντερ.

Τη θυμάμαι στην "Αγγέλα" του Γιώργου Σεβαστίκογλου, μικρό κοριτσάκι, με σκηνοθέτη τον δάσκαλό της , Τάσο Μπαντή. Τότε μου' μοιαζε εύθραυστη."Ήταν η πρώτη μου παράσταση", λέει, "κι όταν είδα τον κόσμο στην πλατεία ένιωσα να κολλάω με την πλάτη στον τοίχο από αγωνία και φόβο".

Η Αγγέλα ήταν ο πρώτος της ρόλος. Εικοσιδύο χρόνια μετά,, σήμερα,  η Μαρία  ερμηνεύει τη Λίντα , στο "Θάνατο του Εμποράκου", του Άρθουρ Μίλερ, στο πλάι του Δημήτρη Καταλειφού. Την θαυμάζει τη Λίντα:  "Για τον δυναμισμό της, για  τον τρόπο που αγαπάει τον άντρα της, για το πόσο υπομονετική είναι και για το πόσο βάζει στην άκρη τον εαυτό της για τον άνθρωπο που αγαπάει." Την ρωτάω αν εκείνη και η Λίντα έχουν κάποια κοινά στοιχεία

"Ο δυναμισμός της Λίντα είναι ένα κοινό  στοιχείο, ανάμεσά μας. Κι ο τροπος που διεκδικεί ο,τι αγαπάει"...

Ανάμεσα στην Αγγέλα και τη Λίντα, ανάμεσα στο τότε (1997)  και το τώρα (2020),  δεκάδες ρόλοι, παραστάσεις, σκηνοθέτες, συμπρωταγωνιστές. Και αρκετός κινηματογράφος . Ταινίες με διακρίσεις και βραβεία:  Το "Σπίτι" του Καρανικόλα, ο "Νοτιάς" του Μπουλμέτη, η "Miss Violence" του Αβρανά, το "Suntan" του Παπαδημητρόπουλου, η "Αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά" της Ψύκου,  το "Μικρό Ψάρι" και ο "Μαχαιροβγάλτης" του Οικονομίδη, κι άλλες κι άλλες

- Τι είναι αυτό που άλλαξε σ' εσάς με τα χρόνια;

"Με τα χρόνια εχω καταλάβει πως χρειάζεται  ψυχραιμία για να παρατηρώ αυτό που συμβαίνει χωρίς να το κρίνω. Το επάγγελμα του ηθοποιού,  είναι ένα επάγγελμα που καθημερινά δέχεται κρίση ή κριτική και θέλει γερό στομάχι...

Με τα χρόνια εχω αποκτήσει σιγουριά πάνω στη σκηνή. Δεν φοβάμαι  όπως όταν πρωτοξεκίνησα .Τώρα, όχι μόνο δεν φοβάμαι, αλλά την επιζητώ την επαφή με το κοινό. Έχω μεγαλύτερη εμπιστοσυνη στον εαυτό μου, πατάω καλυτερα στα πόδια μου. Κι όχι μόνο πάνω στη σκηνή, αλλά και στη ζωή"

-Το θέατρο ήταν αυτό που σας άλλαξε;

"Για μένα το θέατρο ήταν και μια διαδικασία προσωπικής αναμέτρησης και εξέλιξης, μια αφορμή και μια ευκαιρία να έρθω αντιμέτωπη με δικά μου "θέματα". Μέσα απ' αυτά τα χρόνια αισθάνθηκα να αποκτώ αυτοπεποίθηση. Ξέρω τι θέλω, φοβαμαι λιγότερο την αποτυχία, Εχω δικαίωμα σ' αυτην  Κι αν πέσω, σηκώνομαι , πια, πολύ γρηγορα."

- Αγαπάτε τα ταξίδια, έχω μάθει. Τα πραγματικά ή αυτά του νου, της φαντασίας και της ψυχής;

" Όλα τα ταξίδια τ' αγαπώ.Πιο πολύ απ' όλα, όμως, ένα ταξίδι μου στη Νότια Κορέα, στο Μπουσάν. Πανέμορφη πόλη, που την περπατούσες άφοβα, ακόμα και αργά τη νύχτα, όπως την Αθήνα, παλιά. Έίχα πάει εκεί σ' ενα Φεστιβαλ Κινηματογράφου με τον "Μαχαιροβγάλτη" την ταινία του Γιαννη Οικονομίδη. Πέρασα καταπληκτικά. Γνώρισα ηθοποιούς απ' όλο τον κόσμο, φάγαμε υπέροχα, χορέψαμε... Τρομερή εμπειρία. Δεν την ξεχνώ"

-Από τους ρόλους που έχετε ερμηνεύσει στο θέατρο, ποιος είναι ο αγαπημένος σας, ποιος αυτός που δεν καταφέρατε να αγαπήσετε και ποιος αυτός που ονειρεύεστε να παίξετε;

"Πάντα βρίσκω πράγματα που μ' αρέσουν σ' εναν ρόλο και συχνά , έχω την τυχη να μπορω να διαλέξω το ρόλο που θα παιξω. Αρα δεν υπάρχουν ρόλοι που δεν αγάπησα. Οσο γι αυτούς που ονειρεύομαι ... και δεν ονειρεύομαι... Μ' αρέσει η Αρκάντινα απ' τον "Γλάρο", τουΤσέχωφ. Θα ήθελα να παίξω αυτή τη γυναίκα. Ονειρεύομαι, όμως,  να παιξω και κωμωδία . Εχω παίξει  1-2 φορες και  νιώθω πως μου πάει αλλά δεν το έχω ευχαριστηθεί όσο θα ήθελα.

Γενικά,  νιώθω τυχερή γιατί, πάντα, όλα αυτά τα χρόνια με προλαβαίνουν πότε ένας καλός σκηνοθέτης, πότε ένα ωραίο έργο, καλοί συνάδελφοι. Κι έτσι όλα είναι καλά"

-Ποιο ταλέντο θα θέλατε να έχετε , εκτός από αυτό της ηθοποιού;

"Να παίζω πιάνο. Ακόμα ελπίζω οτι θα βρω την ευκαιρία να ξεκινήσω μαθηματα πιάνου

-Ποια παράσταση σας  αγαπήσατε;

"Το Μαυροπούλι" του Χάροουερ, που το είχαμε κάνει πάλι με τον Δημήτρη Καταλειφό, στο "Απλό Θέατρο", μια δυσκολη παράσταση, τη χρονιά που "έφυγε" ο δάσκαλος μου ο αγαπημένος μου  Τασος Μπαντής.

Μια συνεργασία δύσκολη, αλλά γόνιμη. ένα έργο υπέροχο,

Από τις τελευταίες μου παραστάσεις θα έλεγα  την "Επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα" , με σκηνοθέτη τον Νικο Μαστοράκη. Χαιρόμουνα να παίζω. Κι αν θέλετε να με ρωτήσετε ποιος είναι ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης, αυτόν θα σας πω: τον Μαστοράκη. Σου φτιάχνει ένα υπόβαθρο, ίσως γιατί υπήρξε κι εκείνος ηθοποιός, χωρίς να το καταλαβαίνεις  και σε βάζει  στο πνεύμα του έργου και του ρόλου, αμέσως. Επίσης, σου δίνει χώρο με τρόπο συγκινητικό"

-Ποια είναι η τελευταία φορά που κλάψατε  μετά απο μια παρασταση, που είδατε, ως θεατής;

"Πέρυσι που είδα τη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία στο Εθνικό. Έκλαψα και κατα τη διάρκεια και μετά. ΄Ηταν υπέροχη παράσταση. Με συγκινούν τα παραμύθια , αλλά κι όλες οι ιστορίες που μαλακωνουν την ψυχή"

-Ποιος είναι ο αγαπημένος σας παραμυθένιος ήρωας;

"Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Όταν  παρασοβαρεύω κι όταν παρα-αγχώνομαι, επιστρέφω πάντα στη μαγεία της Αλίκης"

-Τι αγαπάτε πιο πολύ στη δουλεια σας;

"Το οτι μου δίνει την ευκαιρία να εκφραζομαι"

_ Τι σας ενοχλεί;

"Η ανευθυνότητα και η μικροψυχία των γύρω"

-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

"Μήπως και χάσω το μυαλό μου"

-Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του χαρακτήρα σας;

"Η επιμονή"

-Ποια θεωρείτε την πιο μεγάλη αρετή σ' εναν ηθοποιό;

"Την υπομονή"

-Με ποια φιγούρα ηθοποιού ταυτίζεστε;

"Με τη Τζούλιαν Μουρ."

-Τι είναι για σας μια"ευτυχισμένη γυναίκα";

" Μια γυναίκα που πιστεύει στον εαυτό της, έχει τόλμη,χιούμορ και ακολουθεί την αληθινή της φύση, πηγαίνοντας και κόντρα στα κοινωνικά πρότυπα."

-Περιγράψτε  τον εαυτό σας με 5 λέξεις

Επίμονη, ανυπόμονη, ευγενική, απρόβλεπτη, εκρηκτική

-Έχετε κάνει κάτι εξωφρενικό στη ζωή σας για έναν έρωτα;

"Ως Σκορπιός είμαι άνθρωπος του πάθους. Μεσ' στον ερωτα έχω κάνει πράγματα. Πολλά. Αλλά δεν τα θεωρώ εξωφρενικά."

-Τι βιβλίο χαρίσατε  στον αγαπημένο σας τα Χριστούγεννα

" Του χάρισα τους "Οικογενειακούς δεσμούς", της Κλαρίσε Λισπέκτορ, (εκδόσεις Αντίποδες), αλλά αγόρασα και το βιβλίο 

του Γιάννη Ξανθούλη με τις ζωγραφιές του Θανάση Δήμου "Βιβλικοί Ήρωες με χαμηλά λιπαρά" (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα). Για μένα!"

- Περνάτε κάποιες  ώρες με τον εαυτο σας;

"Περνάω. Παλιά περνούσα περισσότερες και μου λείπει αυτη η... παρέα. Τα τελευταία χρόνια αισθάνομαι πως πρέπει να αντιστέκομαι σε ένα τρέξιμο που δεν είναι πραγματικό. Δεν καταλαβαίνω γιατί τρεχω. Παρασύρομαι. Τρεχουν όλοι, τρεχω κι εγώ. Πρέπει να αντιστεκομαι.  Η έννοια της μοναχικότητας είναι κατι που μου ταιριάζει πολύ. Αγαπώ πολύ να είμαι μόνη μου. Απλά, τα τελευταια 2 χρόνια καταβάλω προσπάθεια για να κερδιζω χρόνο με τον εαυτό μου. Σα να υπαρχει μια διάσπαση. Θα το καταπολεμήσω. Μου το υπόσχομαι!"

-Ποιος είναι ο άνθρωπος που θαυμάζετε περισσότερο

"Ο Ελ Πέπε*, ο φτωχότερος ηγέτης του κόσμου. Ο Ουρουγουανός πρώην Πρόεδρος Χοσέ Μουχίκα (αυτό είναι το όνομά του) που παραιτήθηκε από τη θέση του Προέδρου της Ουρουγουάης και ξαναγύρισε στις αγροτικές του δουλειές και στο τρακτέρ του. Μεγάλη προσωπικότητα"

-Ποιο τραγούδι ακούγατε τα Χριστούγεννα;

"Heaven , I'm in heaven" του Φρεντ Αστέρ...