Τι κοινό έχει η Αθήνα με την Γαλλία; Και τις δύο θα τις απολαύσω στην σημερινή μου βόλτα!

Μπορεί εδώ και μια εβδομάδα, λόγω των πολλαπλών επιθέσεων που έγιναν στο Παρίσι -και αλλού φυσικά- η Γαλλία (και η Ευρώπη) να μην είναι η «ίδια», εγώ όμως σκοπό έχω να την δω με άλλο μάτι. Ακόμα και εάν είναι από την… ασφάλεια (ειρωνικό, το ξέρω) της πόλης μου. Ακολούθησέ με, λοιπόν, και μαζί θα απολαύσουμε την Αθήνα αλλά παράλληλα θα αναλογιστούμε και τους φίλους μας τους Γάλλους, μέσα από την φημισμένη τους κουζίνα.

Θα ξεκινήσω, όμως, από την Ομόνοια. Αυτή την πλατεία που κάποτε ήταν η καρδιά και η ψυχή της Αθήνας. Μακριά από την «αγριότητα» που τώρα την χαρακτηρίζει και την αστείρευτη ζωντάνια που πολλοί –τυχεροί- Έλληνες, την θυμούνται. Θέλοντας, ίσως, να την αναζοπυρώσουν, οι υπεύθυνοι της φετινής Μπιενάλε Αθηνών ονομάζουν το νέο τους εγχείρημα «ΟΜΟΝΟΙΑ». H πέμπτη σε αριθμό Μπιενάλε της Αθήνας ενώνεται με την έκτη, μέσα σε ένα διάστημα δύο χρόνων. Για να καταλάβεις οι δραστηριότητές της έχουν ήδη ξεκινήσει από τον Ιούνιο του 2015 και θα ολοκληρωθούν τον Απρίλιο του 2017.

Από τις 18 έως και τις 29 Νοεμβρίου θα διεξαχθούν events πολιτικού, κοινωνικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα στην περιοχή της Ομόνοιας. Σήμερα, το τετραώροφο διατηρητέο κτίριο του ιστορικού ξενοδοχείου Μπάγκειον, το οποίο αποτελεί εξαιρετικό δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής της Αθήνας και που χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα, θα φιλοξενεί διάφορες ενδιαφέρουσες δραστηριότητες, από ομιλίες μέχρι και εργαστήρια από αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες. Εγώ σήμερα, έχω σκοπό να παρακολουθήσω την performance “In the middle of the road” του Πρόδρομου Τσινικόρη, που θα λάβει μέρος στο Εθνικό Θέατρο (Πανεπιστημίου 48), στο Experimental Stage (-1).

Δεν ξέρω για εσένα, πάντως εμένα η τέχνη μου δημιουργεί διάφορα συναισθήματα. Και ένα από αυτά είναι σίγουρα της… πείνας. Θα κατηφορήσω –που λένε και στο χωριό μου- προς Πετράλωνα. Στα Άνω για την ακρίβεια. Στον πιο κεντρικό δρόμο των Πετραλώνων, στην Τρωών 32 , ανάμεσα στα ελληνικά, παραδοσιακά μεζεδοπωλεία μπορεί κανείς να βρεθεί μονομιάς στην Γαλλία. Το Chez Lucien είναι ένα από τα πιο παλιά μαγαζιά της περιοχής, όπου μπορεί κανείς να φάει το πιο αυθεντικό (ο ιδιοκτήτης του είναι Γάλλος εξάλλου!) και τρομερά γευστικό γαλλικό φαγητό. Ήδη στην ιδέα αυτού, μου τρέχουν τα σάλια! Τι θα φάω εκεί; Αχ, από πού να ξεκινήσω… Θα επιλέξω ένα από τα μενού που προσφέρει το μαγαζί (τα οποία είναι και οικονομικότατα) και θα προτιμήσω αυτό με τον κόκκαρα στην σχάρα, φιλέτο entrecote μόσχου με σώς μπερναίζ, πουρέ καρότο & gratin dauphinois και μια τρομερή σαλάτα με κατσικίσιο τυρί. Γαλλική κουζίνα χωρίς γαλλικό κρασί δεν νοείται και το μαγαζί διαθέτει μια πολύ ενημερωμένη λίστα κρασιών από την χώρα.

Και ναι, έστω και μέσα από τις γεύσεις και την ατμόσφαιρα και τον γλυκύτατο Monsieur Lucien, θα νιώσω έστω και λίγο πιο κοντά σε έναν λαό που ακόμα και σε στιγμές θλίψης και δυστυχίας μπορεί να βρει την δύναμη και το κουράγιο να δηλώσει στον κόσμο ότι δεν φοβάται. Και μαζί του δεν φοβάμαι και εγώ. #ΝotAfraid

Στην κεντρική φωτό το μαγαζί Chez Lucien