Στο Πάρκο και στους Κήπους!

Αύγουστε καλέ μου μήνα! Ζεστέ μου μήνα, εσύ! Ξυπνάω κι ακούω το τραγούδι του Πάνου Μουζουράκη, τον «Αυγουστο*». Ανοίγει η καρδιά μου… «κι ούτε φοβάμαι αν μια αγάπη χαθεί, γιατί αγάπη υπάρχει μέσα στο κάθε τι, μέσα στου χρόνου το άγνωστο, μια νύχτα από Αύγουστο μυρίζει…»

Πάντα τα τραγούδια, η μουσική γενικά,  ήταν μια από τις μεγάλες μου  διεξόδους. Που με βοηθούσαν να χαμογελάω. Και να ελπίζω. Και να κάνω βόλτες στη μεγάλη, δική μου (δική μας), παράξενα όμορφη πόλη. 

Ο Αύγουστος, που λέγαμε,  ήταν πάντα για μένα ο μήνας των διακοπών. Και να που φέτος, αυτό το «πάντα», ανατράπηκε! Εντός των τειχών, λοιπόν, και τίποτα, μα τίποτα, δεν χαλάει την καλή μας διάθεση και τις βόλτες μας.

Σήμερα θα πάμε… εις τους Κήπους! Και τι Κήπους! Του Μεγάρου Μουσικής. Για να ανακαλύψουμε, σε 85 διαφορετικά σημεία σπουδαία έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Ναι, σε μια Έκθεση θα πάμε. Σε μια διεθνή διοργάνωση σύγχρονης τέχνης που ο Κήπος του Μεγάρου υποδέχεται για πρώτη φορά. Πόλος έλξης για μένα, ο τίτλος της έκθεσης: «Ο Κήπος βλέπει». Τίτλος του ενός  από τα «Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας»**, του Οδυσσέα Ελύτη. (Το Αμύγδαλο του κόσμου και Ad libidum, είναι οι τίτλοι των άλλων δυο ποιημάτων). Κι αν σου πω πως πυξίδα μου για την ποίηση υπήρξαν, πριν χρόνια, οι «Προσανατολισμοί» του Ελύτη, θα καταλάβεις το γιατί θα τρέξω στον Κήπο. Μέσα στους θάμνους και τις φυλλωσιές θα αναζητήσω γλυπτά, κείμενα γλυπτά, εγκαταστάσεις  και ηχητικά έργα. Η επιμέλεια της έκθεσης είναι της Άννας Καφέτση και όπως λέει η ίδια « ο κήπος γίνεται τόπος εικόνων». Την βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση την έκθεση. Και μου αρέσει πολύ που, για μια φορά ,«ο κήπος βλέπει»!

Συνήθως στις προκλήσεις απαντάω θετικά, γι' αυτό και στην πρόκληση που λέγεται «Πάρκο» και είναι δυο βήματα απ’ τον Κήπο, θα είμαι θετική!
Έτσι, λοιπόν, από τους Κήπους θα πάω στον… κήπο! Σου μιλάω για το εστιατόριο και το μπαρ του Πάρκου Ελευθερίας, δίπλα στους Κήπους του Μεγάρου, που δεν μπορώ, βέβαια, να σου πω πως είναι στέκι μου, αλλά τις λίγες φορές που έχω πάει, το έχω καταευχαριστηθεί! Ε, και σήμερα λέω να... μου προσφέρω την όμορφη ατμόσφαιρα, τη γευστική μακαρονάδα με πέστο, τα σκανδαλιστικά ντολμαδάκια και το λευκό Σαββατιανό. 

Πολύ μου αρέσει να τελειώσω τη μέρα μο , το βράδυ μου εννοώ, σ’ ένα τόσο «μαλακό» σκηνικό καλοκαιριού. Θα θεωρήσω πως αυτό είναι το δώρο μου στην επιμονή μου να χαμογελάω!

Φιλιά πολλά

*Στίχοι-Μουσική: Μανώλης Φάμελλος

**Εκδόσεις «ΙΚΑΡΟΣ»

Στην Κεντρική φώτο, το «ΠΑΡΚΟ»