Μια εβδομάδα με τροπικές διαθέσεις

Την Δευτέρα η Τζίνα  έχει ανέβει Θεσσαλονίκη κι έχει πάθει νοσταλγία. Κι η αγαπημένη της περιπέτεια όταν βρίσκεται τουρίστας στην πόλη της, είναι να νοικιάζει ποδήλατο κάτω από το Macedonia Palace και να αλωνίζει όλο το παραλιακό μέτωπο (5 χλμ!) μέχρι να βραδιάσει. Δεν υπάρχει πιο μαγική διαδρομή από αυτή μας ενημερώνει, την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Κάθε δρόμος και μια παρέα, κάθε στάση και μια εποχή, κάθε πολυκατοικία, ταβέρνα, σοκάκι, είσοδος και μια ιστορία…Πού προλάβαμε το Μεντιτερανέ, το Ακρόαμα, τα 10 Βήματα στην άμμο, τα παγωτά της Ωραίας, το Τιffany’s, το Χρυσό Παγώνι, την Κληματαριά, το Αριστοτέλειο, το Αχίλλειο, το Μικρό Καφέ, το παλιό βιβλιοπωλείο του κυρίου Μανώλη Μπαρμπουνάκη…
«Όταν είσαι όρθιος και κάνεις πετάλι, κι έχεις τέτοια θάλασσα στα πόδια σου, μάλλον δεν πρέπει να στεναχωριέσαι για τίποτε».

Την Τρίτη η Λένα πιάνεται ερωτευμένη με το Λαύριο. Ερωτεύτηκε  τη ζωντάνια του, την αυθεντικότητα  του, την αισθητική του, τους ανθρώπους του, το λιμάνι του, το σεργιάνι του, το Τεχνολογικό Πολιτιστικό του Πάρκο, την παραλία του.  Ξεκινάει με μια βουτιά στα κρυστάλλινα νερά της Πούντα Ζέζα κι έπειτα στεγνώνει  κάτω απ' τα δέντρα και γραμμή για το λιμάνι. Βόλτα, χάζι, καφές και τα καλύτερα έρχονται! Σε καταπληκτικό ταβερνάκι στον "Βελετάκο”, με ψαράκια ολόφρεσκα, κρασί χύμα καταπληκτικό, θέα μαγική και τους πιο συμπαθητικούς και γλυκούς μαγαζάτορες που έχεις ποτέ συναντήσει.  Καλαμάρι, χταπόδι, μπαρμπούνια, μαρίδα, γαρίδες, όλα της ώρας. Μελιτζανοσαλάτα (θεά!!), τυροκαυτερή, χόρτα (ζεστά). Kαι "live"! Kιθάρα, μπουζούκι και φωνή. Σε παλιά λαϊκά!

Την Τετάρτη η Νάνσυ ξεκινάει την σημερινή  βόλτα της  από το Μουσείο της Ακρόπολης (και της Μελίνας). Μη την ρωτάς πόσες φορές έχει έρθει. Πολλές. Εδώ θα ξεναγηθεί  για ακόμα μια φορά στους μικρούς θησαυρούς του, που είναι γεμάτοι ιστορίες, σύμβολα, τελετουργίες. Συνέχεια στην Πλατεία Καρύτση, όπου αράζει  αναπαυτικά στο Ale Blues  παρέα με Πατρίκ Μοντιανό, τον  Γάλλο συγγραφέα  που βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2014.  Τον έχει έναν  από τους πιο σημαντικούς πεζογράφους κι αυτό που που της αρέσει είναι που τον βρίσκει  ατμοσφαιρικό, χαμηλότονο.



Την Πέμπτη η Ιλένα  είναι σε νυχτερινό πιλοτήριο πάνω από μια πόλη που καίγεται. 
Με τροπικό καιρό και νοτούρνο συνθέσεις για ορχήστρα, πνευστά και λέξεις..τριγυρνά  στο κέντρο με 37ο και όλοι είναι σα να τρέχουν να βρουν προστασία από τις φλόγες του δράκου.  Βγαίνει για λίγο απ το κοχύλι- κρησφύγετο της κι ανεβαίνει με το ασανσέρ στο Bar Voyage της Μεγάλης Βρετανίας για ένα κοκτέηλ «Lost traveler» με Belsazar dry vermouth και Μontenegro Amaro…Ακούει όλο έκσταση την  Geisha- hostess του πληρώματος που ορκίζεται πάντως και στα kanzashi της ανεμίζοντας τη βεντάλια της. « Και δεν μπορείς» λέει «παρά να πάρεις σοβαρά τον όρκο γκέησας». Το βράδι λοιπόν θα πιεί κι ένα σφηνάκι σακέ σαγήνης. 

Την Παρασκευή ο Νίκος  αφού βοήθησε δύο τουρίστες  που τον βρήκαν ξανθό και τον ρωτήσαν : «Where Is Acropolis?» πάει  στο πολύχρωμο Café Plaka. Στην ταράτσα  με τα φυτά της, τα παραδοσιακά τραπεζάκια, τους άνετους καναπέδες.  Ατενίζοντας από - όχι πολύ- ψηλά την περαντζάδα της Τριπόδων και της Μνησικλέους, απολαμβάνει τα πιο γλυκά pancakes της Πλάκας. Με τη σοκολάτα που κυλάει από το πιάτο να ανεβάζει τη διάθεση του. Στη συνέχεια περιδιαβαίνει στα Αθηναϊκά σοκάκια και φθάνει στην πιο παριζιάνικη γωνιά της πόλης. Στο Cine Paris.  Εκεί θα δει το «Yesterday». Μ έντονες αναφορές στους Beatles, αλλά με φλέγον θέμα που τον αφορά (πολύ).