Allyou need is Love

Δώρα- άδωρα: Η αγάπη σε rapid test
Ασημί βροχή γιορτής.Tα sonar στο on. Λίγοι κόκκοι αλατιού ανακατεμένοι με περιέργεια. Για την υδροηλεκτρική ενέργεια στα κύτταρα των επιβατών. Love on rapid test. Πομποί νευροδιαβιβαστές προπονημένοι. Ηard core ζογκλέρ, υπηρέτες της ανασφάλειας.
Ευτυχώς υπάρχει ακόμα η κάστα, που βάζει μπροστά τον εαυτό της για να «κάνει τη διαφορά» στις ζωές των άλλων. 
Δεν είναι όμως όλοι έτσι.
Κάποιο Σάββατο του Δεκέμβρη 19.00μμ: Επικοινωνία τύπου dating στο viber: Τι ώρα θα ρθεις; Ο.κ
Μπαίνουν στα σπίτια και κλέβουν. Ότι βρουν. Ανάσες. Ωρες. 4.45. Και μετά τρέχουν σαν τους ληστές να κοτσάρουν το φρέσκο εμπόρευμα στο fb: πάρε κόσμε 10 likes ένα πάπλωμα. Τίποτα αυθεντικό. Ένα χάος. Δεμένο κόμπος. Συναισθήματα copy paste. Που γίνονται λέξεις κουφάρια. Επειδή δεν τα νιώθεις. Προς πώληση. Λέξεις. Άδειες. Κενές. Γεμάτες τρύπες. Τον μυρίζεις στον αέρα όμως τον φόβο τους. Μυρίζει φορμόλη.
Αυτήν τη χρονιά ερωτικό σουλάτσο στα social media. Κάποιοι μου θύμισαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Που τα άναβε κι έβλεπε εικόνες: Super duper “σε θέλω".  "Μετράω τις ώρες". Τραγούδι σεντιμεντάλ στο mail. Multitasking μαζικές αποστολές λαβ. Kαι WhatsApp. Ζαχαρόπηκτα δισκία ροζ τοξίνης. Η δόση εξατομικεύεται ανάλογα με την ανταπόκριση και την κατάσταση. Sms.  Τραγούδι σεντιμεντάλ με τα lyrics ενισχυμένο τώρα. "Every day, I keep thinking about you and I". Σταθερό.
Και η ζωή. Γεμάτη μπαλώματα. Ψεύτικη. Ανύπαρκτη.
Δεχόμαστε την αγάπη που γνωρίζουμε ότι μας αξίζει. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι για το δικό μου λεξικό η λέξη είναι πελώρια, διάφανη κι αθώα κι έτσι την περπατάω. Και στο ακριβώς δίπλα λεξικό είναι μίζερη, άμορφη, προϊόν υποκλοπής. Και ο ορισμός της αγάπης υπενθυμίζει όλη την πορεία σου, την παιδεία σου, την αισθητική σου, το παρελθόν σου και τους τρόπους με τους οποίους έχεις μεγαλώσει.
Επιλέγουν μικρές συνδέσεις γιατί πιστεύουν ότι δεν θα αξίζουν τη μεγάλη. Και μάλλον καλά κάνουν και το πιστεύουν. Χάνω. Χάνεις πολύ χρόνο με κάποιον που δεν αξίζει ούτε ένα δευτερόλεπτο μας.
Παρασκευή  25 Δεκεμβρίου 20.00μμ: Επικοινωνία "που και που" dating στο messenger: Έρχεσαι σπίτι να περάσουμε τα Χριστούγεννα; -Ερχομαι. Η νύχτα. Sleepover και ξύπνημα το μεσημέρι. Χτυπάει το κινητό του ενός: Eίναι απ’ το νοσοκομείο: "Ξέρετε, ο πατέρας σας, με covid κατέληξε". Αγκαλιές. Ενσυναίσθηση. Παρών. Ενας άνθρωπος στηρίζει τον δίπλα του χωρίς να ψάχνει τι θ’ αρπάξει. "Σ' ευχαριστώ που ήσουν μαζί μου αυτήν την ημέρα".
Καλώς ήρθατε στο ανθρώπινο είδος. Αυτοί  που έρχονται περισσότερο σε επαφή με τα συναισθήματά τους. Που είναι απαλοί με τους άλλους. Χνούδι.  Σαν κι εκείνο που καλύπτει το σώμα των εμβρύων, το lanugo, το χνούδι αυτό που είναι ο μεταβιβαστής των εξωτερικών ερεθισμάτων προς το έμβρυο. Ανθρωποι  lanugo που αναπνέουν. Με δικές τους ανάσες. Ενα ιδιόλεκτο, το κατ’ εξοχήν "άλλο". Πολύ λεπτής υφής και δομής, σαν τα πρώτα πούπουλα  που σκεπάζουν το σώμα των νεογέννητων πουλιών.Ατομα που μπορούν να κλαίνε επειδή σχετίζονται τόσο πολύ με το συναίσθημα σου. Δεν τους νοιάζει τι θα καβατζώσουν αλλά τι θα δώσουν. Αυτοί είναι οι ισχυρότεροι άνθρωποι που γνωρίζω. Αυτοί είναι οι ισχυρότεροι άνθρωποι που ξέρω. Νομίζω ότι κλέβεις τη ζωή σου, κλέβεις τον εαυτό σου όταν δεν τον αφήνεις να νιώσει αυτό το πολύτιμο  κλικ που ακούγεται μέσα σου όταν εσύ γίνεσαι δώρο στους άλλους.
Και τότε μόνο μπορείς να συλλαβίζεις αληθινά ποιήματα, να περπατάς σε αληθινά δάση, να αγριεύεις όμορφα και ν αγαπάς αληθινά ότι κινείται γύρω κι έξω από την αξονική σου διάμετρο.
Μεγαλώνει όμορφα μόνο ότι με αγάπη μεγαλώνει
Ιλένα Μπόγρη Editor in chief

May the dog be with you
Για μένα αυτές οι γιορτές δεν είναι διαφορετικές από τις άλλες. Δεν θα μου λείψουν οι γονείς μου. Μου λείπουν ήδη, δέκα και χρόνια που τους έχω χάσει και δεν είναι στα οικογενειακά τραπέζια, έχω πάψει να μετράω. Οι θείοι μου που τους έχω “αντικαταταστήσει” με τους γονείς μου και λατρεύω, είναι εδώ όμως. Θα κάνω το τεστ - αφού είμαι η νεολαία που θα κάτσει με το θείο- θα στείλω ότι μήνυμα όπου στο *sic* προβλέπεται και θα πάω να τα περάσω μαζί τους. Αν θέλουν, τώρα που το σκέφτομαι δεν τους ρώτησα.
Αυτός που είναι όμως ακόμα εδώ, every f*cking  day, είναι η τριχωτή μουσούδα που τσακώνομαι, λατρεύω και είναι my soulmate. 14 χρόνια σχεδόν. Και το μόνο που εύχομαι είναι να μην αλλάξει αυτό για τα υπόλοιπα δεκατέσερα. Εντάξει ακούγομαι σαν μις Ελλάς που θέλω παγκόσμια ειρήνη και είμαι έτοιμη να πάω στο GNTM. Αλλά ας ευχηθώ κάτι εξίσου ανέφικτο, πλην εφικτό, για όλους μας. Να γίνουμε άνθρωποι. Όχι καλύτεροι. ‘Άνθρωποι. Σκέτο, αν καταλαβαίνουμε τι εστί.
Να βοηθάμε όπου και όπως μπορούμε. Γιατί δεν δίνουμε - αγάπη, φαγητό, πρακτικά και υλικά- όχι επειδή μας περισσεύουν, δίνουμε επειδή ξέρουμε πως είναι όταν δεν έχεις. ‘Όχι μόνο στις γιορτές.
 Μια μουσούδα όμως, πιστέψτε με, θα σας κάνει ευτυχισμένους.  
Όταν γυρίσω σπίτι, θυμωμένη, ευτυχισμένη, κουρασμένη, ξέρω ότι θα ανοίξω την πόρτα και θα δω αυτή τη σαχλαμάρα να με περιμένει με την ίδια χαρά, λες και είχα κατεβάσει τα σκουπίδια δυο λεπτά πριν. Δεν θέλω να πιστέψω πως είναι τα τελευταία μας Χριστούγεννα μαζί, γέρος αφού ( πιστεύω στον Ερμή- του έχω δώσει γηροκομείο να με πάει) αλλά, ένα ευχαριστώ που είναι μαζί μου, του το χρωστάω.
PS. Υιοθετείστε ένα αδέσποτο ζώο και με ευγνωμονείτε αργότερα. Και ναι, αν ήξερα ότι θα περάσω όλα αυτά στα γεράματα μαζί του και τα προβλήματα υγείας, θα τον ξαναέπαιρνα. Τίποτε δεν ξεχνώ από όλη την αγάπη του τόσα χρόνια. Σύντροφος για πάντα. Κανείς δεν θα σε αγαπήσει ποτέ όπως το σκυλί σου. Ίσως μόνο η μάνα σου.
Ματίνα Γεωργαλή, Digital Advertising Executive  της Brainfood

Νowhere you can be that isn’t where you’re meant to be

Στο αγαπημένο “all you need is love” των Beatles υπάρχει ‘ένας καταπληκτικός στίχος: “nowhere you can be that isn’t where you’re meant to be.” Πράγματι, βρισκόμαστε εκεί που χρειάζεται να βρισκόμαστε, ο καθένας για τους δικούς του λόγους και για να πάρει τα δικά του μαθήματα! Ας είμαστε ευγνώμονες και ας προσφέρουμε χώρο και χρόνο στην αγάπη κάθε μέρα!
Στην αρχή δεν μου έκανε καμία διαφορά η 2^η καραντίνα. Αφού τα δημοτικά ήταν ανοιχτά και η κόρη μου πήγαινε στο σχολείο, όλα καλά. Ο άντρας μου και εγώ δουλεύαμε μια χαρά από το σπίτι. Όταν όμως ξεκίνησαν τα διαδικτυακά μαθήματα γρήγορα ήρθαν στη μνήμη μου οι αναμνήσεις από την 1^η καραντίνα.- πίεση, πολλή πίεση και φόβος. Είπα στον εαυτό μου ότι αυτήν τη φορά θα είναι διαφορετικά, καλύτερα. Κάναμε «συμφωνίες» και οι τρεις μας πως να διαχειριστούμε καταστάσεις που μας δυσκολεύουν. Και ξανακάναμε συμφωνίες γιατί βέβαια, αρκετές από αυτές δεν τις τηρούσαμε. Είναι οι αντιδράσεις που λειτουργούν στον αυτόματο. Ναι, κάποιες φορές γκρινιάζουμε και τσακωνόμαστε. Τα ξαναβρίσκουμε όμως γρήγορα. Σ’ αυτήν την καραντίνα απολαμβάνουμε χώρους του σπιτιού μας που λόγω υπερ-γεμάτων προγραμμάτων δεν βάζαμε στην καθημερινότητά μας. Ξεκινήσαμε και μια όμορφη συνήθεια – κάθε απόγευμα κάνουμε ένα διάλειμμα και μοιραζόμαστε τα νέα μας παρέα με τσάι και κουλουράκια. Άσε που τώρα και περπατάμε περισσότερο από πριν και γνωρίζουμε τη γειτονιά μας καλύτερα. Ερχόμαστε πιο κοντά ο ένας με τον άλλο, χτίζουμε καλύτερα τις σχέσεις μας. Τώρα μιλάμε περισσότερο για τα αληθινά, γι’ αυτά που πραγματικά έχουν σημασία. Τι σημαίνει είμαι. Τι σημαίνει έχω. Τι σημαίνουν τα Χριστούγεννα.
Δεν με νοιάζει πραγματικά που δεν θα είμαι με κόσμο, που δεν θα κάνω ρεβεγιόν με μεγάλη παρέα. Μόνο για τους γονείς μου με νοιάζει να μην είναι μόνοι τους επειδή δεν είναι από επιλογή τους. Δώρα; Τα έχω όλα – υγεία, ένα σπίτι, ζέστη, φαγητό. Η κόρη μου που είναι 8 χρονών λέει: «Για να δούμε, θα έρθει φέτος ο Άγιος Βασίλης;». Έχουμε κρεμάσει κάλτσες στο δωμάτιό της που συνήθως τις γεμίζουμε με αυτοκόλλητα. Για να δούμε αν φέτος θα βάλει κάτι εκεί ο Άγιος Βασίλης. Τελικά τα πολλά δώρα μπορεί να εντυπωσιάζουν αλλά σε ένα θα δώσουμε την προσοχή μας. Λίγα και καλά. Για άλλη μια φορά, «Less is more»! Μπορούμε να φάμε και μακαρονάδα – για αλλαγή – με τα καλά μας και για εμάς, όχι για τους άλλους... Να ανάψουμε τα κεράκια μας, να δημιουργήσουμε ατμόσφαιρα.
Καλές Γιορτές!
Νάντια Γεωργίου Life & Parenting Coach

Χριστούγεννα σημαίνει παραμύθι
Αναζητάμε συνεχώς το διαφορετικό, εκείνο που θα ραγίσει τη ρουτίνα, που θα γεμίσει την καρδιά μας πεταλούδες και θα μας ανατινάξει ψηλά, έτσι που θα φτάσουμε λίγο πιο κοντά στα όνειρα μας. Φέτος το διαφορετικό ήρθε απρόσκλητο, τυλιγμένο με μαύρες κορδέλες και πολλές εκπλήξεις. Το ίδιο όμως δεν ήταν έκπληξη. Είχαμε κάπως ήδη προετοιμαστεί μετά την πρώτη αλλαγή. Δεν ανήκε όμως στη λίστα με τις ευχές μας.
 Χριστούγεννα σημαίνει παραμύθι. Εικόνες γύρω από το τζάκι, φωτιά να σιγοκαίει τις πληγές της περασμένης χρονιάς και να τις στέλνει ψηλά στον άνεμο, επιτρέποντας μας να προετοιμαστούμε για όλα αυτά που θα έρθουν φέτος. 
 Κλείνω τα μάτια κι ακούω μέσα μου, τζαζ μελωδίες αντηχούν προσκαλώντας με σε μια ατμόσφαιρα αισιοδοξίας, γιορτής και ενότητας. Ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου. Ανοίγω ξανά τα βλέφαρα. Μια ευχάριστη φασαρία. Εκπνοές από γέλια θαμπώνουν το δωμάτιο, αγκαλιές γεμάτες  αγάπη, ελπίδα κι ευγνωμοσύνη. Σαν να μην ήταν αρκετό, ένα σύννεφο με τις πιο γλυκές μυρωδιές πλημμυρίζει το σαλόνι. Ώρα για κουραμπιέδες και μελομακάρονα! Όλοι μαζεύονται μπροστά στο τζάκι κρατώντας σε κάθε χέρι μια λιχουδιά, έτοιμοι για την φετινή Χριστουγεννιάτικη ταινία. Κοιτάζουν με τόση αφοσίωση, το βλέμμα απορροφημένο από κόκκινες και λευκές αντανακλάσεις. Θα νόμιζε κανείς πως η ταινία προβάλλεται για πρώτη φορά. Κι όμως δεν περνάει χρόνος που να τη χάνουν. Πάντοτε θα ανυπομονούν για εκείνο το οικείο συναίσθημα ζεστασιάς βουτηγμένοι στον καναπέ, με τη φαντασία τους να πλανάται ψηλά στα σύννεφα. Η κινηματογραφική ώρα μοιάζει με λουτρό συναισθημάτων, παρόλο που δεν το κατάλαβε κανείς τους. Μπόρεσα να ξεχωρίσω στα μάτια τους όλα αυτά που κρύβουν σε κάθε τυπική, καθημερινή επαφή: την ανάγκη για ένα θαύμα, την επιθυμία να χαρίσουν κουπόνια αγάπης κι ύστερα, να δεχτούν κι εκείνοι ένα δώρο τόσο αυθεντικό, τόσο αληθινό όσο το να φωτίζουν κάθε πτυχή τους με περηφάνια έχοντας όλα τα βλέμματα στραμμένα γύρω τους.
Αφή, ακοή, βλέμμα, όσφρηση, γεύση. Κάθε αίσθηση μοναδική. Σχηματίζω για όλες μια Χριστουγεννιάτικη εικόνα, αυτή που ξεχωρίζει από τις φωτογραφίες του υπόλοιπου χρόνου. Τότε, που οι αγκαλιές δε θεωρούνται ξεπερασμένες κι οι καλές πράξεις ξεχειλίζουν σαν το φως που λούζει κάθε μεγάλη λεωφόρο. Ίσως η μαγεία της εποχής να μην πηγάζει από τους μάγους και τα στολίδια τελικά.
Γνωρίζω πως η φετινή έκπληξη δεν ήτανε πολύ ευχάριστη. Έμοιαζε λες και μας προσέφεραν κάρβουνο αντί για εκείνα τα λαχταριστά που γράφαμε όλη τη χρονιά στη νοητή λίστα των ευχών. Όμως, αν το σκεφτείς λίγο καλύτερα, όλα τα υπέροχα υπάρχουν ακόμα σε απόσταση αναπνοής. Αυτό που έχεις να κάνεις είναι να τα εισπνεύσεις. Το κρύο, το τζάκι, τα μελομακάρονα, τη μουσική. Ίσως τα γέλια να μην αντηχούν τόσο δυνατά φέτος κι οι αγκαλιές να στέλνονται με gif στο messenger. Η αγάπη όμως δεν εξατμίζεται, όσο θυμάσαι να ζεστάνεις τη φωτιά της. Η ευτυχία έχει απύθμενο πηγάδι. Καμιά φορά όμως το ξεχνάς, έτσι καλά που το έκρυψες μέσα σου. Το φύλαξες για να μην στο πάρουν κι έπειτα, το ξέχασες ακόμα κι εσύ. Γύρνα λοιπόν να το κοιτάξεις. Καθρεφτίσου πάνω στα νερά του. Στην αρχή, όλα θα μοιάζουν θολά ώσπου θα έρθει η ώρα που οι απαντήσεις θα επιπλέουν στην επιφάνεια. Ποιος είσαι; Τι έχεις ανάγκη αλήθεια; Εστίασε σε εκείνα που κάνουν τα Χριστούγεννα σου μοναδικά κι από του χρόνου, σου εύχομαι να είναι όλα ακριβώς όπως τα ονειρεύεσαι.  Θα μπορείς και πάλι να ταξιδεύεις, να αγγίζεις, να γελάς δυνατά. Για την ώρα, αγάπησε τον εαυτό σου, τους ανθρώπους σου κι όλα όσα γεμίζουν την ψυχή σου με γιορτινή διάθεση. Με Michael Buble στο background του στολισμού, όλα είναι λίγο καλύτερα!
Βασιλεία Μαξακούλη Editor

All I want for Christmas is peace

Δε θα ξεχάσω εκείνη τη παραμονή Χριστουγέννων πέρισυ που εκμεταλλευόμενη ακόμη το φιλικό πρόσωπο του καιρού στα Νότια καθώς ατένιζα τον άδειο ουρανό της Αθήνας, μιάς και όπως έχει ήδη ειπωθεί από το Ρένο Χαραλαμπίδη για τα αστέρια ''Τα κρύβουν τα φώτα της πόλης. Οι άνθρωποι φοβούνται, προτιμούν μια φωτισμένη πόλη'', διέσχισε το δρόμο απέναντι από το σπίτι μου ένας ''αλλιώτικος''  άνθρωπος. Έσερνε ένα παιδικό παιχνίδι - καροτσάκι και μονολογούσε για τη ζωή. Όταν πλησίασε τον πρώτο κάδο αναζητώντας κάτι να φάει απογοητεύτηκε αλλά συνέχισε για τον επόμενο. Συναντώντας τον επόμενο στη γωνία, αναφώνησε ''ψάρι''. Το συλλάβισε με τόση χαρά σα να διηγούνταν την πιο όμορφη ιστορία της ανθρωπότητας. Ανοιγόκλεισε τον κάδο μετά από λίγο και ούρλιαξε ''Μακάρι να ήταν ψάρι''. Αυτά τα Χριστούγεννα ας δώσουμε τη σειρά στην ανθρωπιά, κι όχι στα click away.
Κατερίνα Ανδρομιδά Editor

Allyou… allme… all_love

Η αγάπη πολλαπλασιάζεται. Καταργεί το εγώ και το εσύ. Αγκαλιάζει το εμείς. Φτιάχνει κόσμους. Μικρόκοσμους και μεγάλους κόσμους. Δεν έχει όρια η αγάπη. Σε θέλει ολόκληρο: allyou… Με χρειάζεται ολόκληρη: allme. Μόνο όταν αγαπήσουμε, αποδεχτούμε και αγκαλιάσουμε ολόκληρο τον εαυτό μας –με τις αδυναμίες, τα ελαττώματα, τα ψεγάδια, τις πληγές, τα σκουπίδια μας– μόνο τότε θα μπορούμε να κοιτάμε τον καθρέφτη και να χαμογελάμε στην εικόνα μας, αλλά το βλέμμα δεν θα μένει μόνο στο είδωλο, θα χαμογελάμε μέχρι μέσα μας. Όταν είμαστε ευγενικοί, καλόκαρδοι, γενναιόδωροι και επιεικείς με τον εαυτό μας δεν σημαίνει ότι είμαστε τεμπέληδες, ότι δεν βελτιωνόμαστε ή ότι δεν διορθώνουμε τα λάθη μας, σημαίνει ότι αλλάζουμε, ότι εξελισσόμαστε αλλά από προσωπική επιλογή και εσωτερική ανάγκη, όχι από πίεση ή υποχωρώντας σε εξωτερικά αίτια. Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει να είμαι σε συνεχή αναζήτηση για το ποιος είμαι, τι θέλω, πού πάω, πού βρίσκομαι, ποιος είναι ο σκοπός μου, ποιοι είναι οι στόχοι μου, ποιες είναι οι ανάγκες μου. Αγαπώ τον εαυτό μου δεν σημαίνει ζω μόνος μου. Σημαίνει ανοίγω, κάνω χώρο για να συνυπάρξω. Αλλά αγκαλιάζοντας τον άλλον, επίσης ολόκληρο. Γιατί μόνο αν αγαπήσεις allyou και allme θα αγαπήσεις και τον κόσμο ολόκληρο, θα αγαπήσεις το δώρο της ζωής. Γιατί και το 2020 και το 2021 αλλά και κάθε μία χρονιά, allyou need is love, γιατί όπως εγώ χρειάζομαι εσένα, εσύ χρειάζεσαι εμένα κι όλοι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον για να φτιάξουμε έναν κόσμο από αγάπη… με αγάπη.   
Αγγελική Λάλου Editor

Χριστούγεννα είναι....

Γέλια, δέντρο, στολίδια, συντροφιά, χειμωνιάτικη λιακάδα, δώρα, μελομακάρονα, κουδουνάκια, λαμπάκια στα μπαλκόνια, φίλοι, οικογένεια, μουσική, εκκλησία, ανανέωση, κρυστάλλινα ποτήρια, νοσταλγία, χιόνι, ξενύχτι, χορός, άχνη ζάχαρη, αστραφτερό φόρεμα, συγχώρεση, ελπίδα, σπιτική ζεστασιά, νέο ξεκίνημα, φιλιά, προσφορά, υγεία, εκδρομή στο βουνό, Home Alone, απολογισμός, ηρεμία, στόχοι, δείπνο με κεριά, περιτυλίγματα, αστέρια λαμπερά, επιτραπέζια, ευχές, καλό κρασί, κόκκινα νύχια, φως, πυροτεχνήματα, εμείς! Διαφορετικές σκέψεις, διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικά συναισθήματα. Μοναδικό κοινό τους, μια χρονιά γεμάτη εκπλήξεις, αγωνία, προβληματισμοί και μια ασυγκράτητη προσμονή για περισσότερες ηλιόλουστες ημέρες. Οι οποίες θα έρθουν, ακόμα και αν χρειαστεί να βάλουμε όλοι ένα χεράκι για να τις δημιουργήσουμε. Ας είναι φέτος οι ιδιαίτερες αυτές γιορτές, ένα προμήνυμα για έναν κόσμο με περισσότερη ευαισθητοποίηση, ευγνωμοσύνη, αγάπη, έναν αληθινό λόγο για τους ανθρώπους γύρω μας. Και ασφαλώς να γιορτάσουμε! Για όλα εκείνα που έχουμε στην ζωή μας αλλά και για εκείνα που αγωνιζόμαστε καθημερινά να αποκτήσουμε. Κανένας ιός δεν μπορεί να κλέψει τα Χριστούγεννα, γιατί πολύ απλά αυτά υπάρχουν μέσα μας. Καλές γιορτές!
Κωνσταντίνα Κύρκου Editor

Cover photo credits: Michael Donovan