Η πριγκίπισσα, το μπιζέλι και τα δικαιώματα του παιδιού

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πριγκίπισσα, καλομαθημένη και στα πούπουλα όπως όλες οι πριγκίπισσες άλλωστε. Ένα βράδυ χάθηκε και την φιλοξένησαν σε ένα κάστρο- ήταν και τυχερή βλέπεις. Της έβαλαν στο κρεβάτι δεκάδες στρώματα και παπλώματα και για να δουν πόσο μη μου άπτου ήταν, κάτω κάτω έκρυψαν ένα τόσο δα μπιζέλι. Το άλλο πρωί η όμορφη πριγκίπισσα ξύπνησε με αφόρητους πόνους στην πλάτη. Το καλά κρυμμένο μπιζελάκι τής είχε κάνει μεγάλη ζημιά. Τόσο καλομαθημένη ήταν!  

Σαν και εσένα, αγάπη μου, που σε έχουμε μία και μονάκριβη και δεν σου χαλάμε χατίρι, που σου στρώνουμε κάθε μέρα και νύχτα άπειρα παπλώματα αγάπης, προστασίας, τρυφερότητας, παπλώματα με αγκαλιές, φιλιά και λόγια τρυφερά.

Αυτό το βράδυ θα διαβάσουμε ένα βιβλίο που λέγεται "Η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου". Και, η καρδιά πονά, αλλά πρέπει να σου πω κάποια πράγματα...

Πρέπει να σου πω ότι κάπου εκεί, πολύ δίπλα μας, υπάρχουν γονείς και παιδάκια χωρίς παπλώματα, χωρίς κρεβάτι, χωρίς σπίτι... Τους τα πήρε ο πόλεμος. Και τους έφερε το φόβο. 

 
Δίψασες; Αμέσως θα σου φέρω νεράκι, καρδιά μου, τρέχω! Πρέπει όμως να σου πω ότι σε άλλα μέρη του κόσμου δεν έχουν νερό να πιουν. Και με πολύ περπάτημα και κόπο βρίσκουν λίγες σταγονίτσες... 
 

Πρέπει να σου πω ότι υπάρχουν παιδάκια που ζουν μες τα σκουπίδια. Εκεί παίζουν, τρώνε, εκεί ζουν. Βρώμικα, με κουρελάκια για ρούχα, κι όμως χαμογελαστά μέσα στη δυστυχία τους. 
 

Πρέπει, αγάπη μου, να σου πω ότι γεννιούνται μωρά μέσα στις λάσπες των προσφυγικών καταυλισμών. Και ας μην σε αφήνω να τα βλέπεις στις ειδήσεις των 8. 

Πρέπει, καρδιά μου, να σου πω και κάτι άλλο...

* Διάβασε τη συνέχεια του άρθρου κάνοντας κλικ στο:

Η πριγκίπισσα, το μπιζέλι και τα δικαιώματα του παιδιού