BLOGS
«Προσπάθησες κάποτε. Απέτυχες κάποτε. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Να αποτύχεις ξανά. Να αποτύχεις καλύτερα» Samuel Beckett
Ένας από τους σημαντικότερους ανατόμους της ανθρώπινης ύπαρξης, ο Samuel Beckett, πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου του 1989
Από τους μεγαλύτερους στοχαστές και από τους σημαντικότερους σύγχρονους φιλοσόφους, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, διανοούμενος, γλωσσολόγος, σκηνοθέτης, αγωνιστής της Γαλλικής αντίστασης, μεταφραστής, καθηγητής και πάνω απ’ όλα ανατόμος της ανθρώπινης ύπαρξης και ψυχής. Ο Σάμιουελ Μπέκετ (Samuel Barclay Beckett) γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1906 στην Ιρλανδία. Το έργο του είναι βασικά μινιμαλιστικό, και σύμφωνα με ορισμένους ερμηνευτές, βαθιά απαισιόδοξο για την ανθρώπινη φύση. Η απαισιοδοξία αυτή αντανακλάται από την εκτενή και περίεργη αίσθηση του χιούμορ στο έργο του, καθώς και από το γεγονός ότι η περιγραφή των εμποδίων στην ανθρώπινη ζωή εξυπηρετεί την επιθυμία του Μπέκετ να δείξει ότι το ταξίδι είναι που αξίζει, παρά τις δυσκολίες του.
Το 1969, τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ το 1984 εκλέχθηκε επικεφαλής της Aosdána, ένωσης ανθρώπων των Καλών Τεχνών της Ιρλανδίας.
Πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου του 1989, λίγους μήνες μετά τον θάνατο της συζύγου του. Έπασχε από εμφύσημα και πιθανότατα από τη νόσο του Πάρκινσον.
Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του, θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές του φράσεις:
«Προσπάθησες κάποτε. Απέτυχες κάποτε. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Να αποτύχεις ξανά. Να αποτύχεις καλύτερα».
«Όλοι γεννιόμαστε τρελοί. Κάποιοι παραμένουν έτσι».
«Οι ποιητές είναι η αίσθηση, οι φιλόσοφοι η ευφυΐα της ανθρωπότητας».
«Αν δεν με αγαπάς, δεν θα αγαπηθώ, αν δεν σε αγαπήσω, δεν θα αγαπήσω».
«Κάθε λέξη είναι σαν μια περιττή κηλίδα στη σιωπή και στο τίποτα».
«Οι λέξεις είναι το μόνο που έχουμε».
«Είσαι στη γη. Δεν υπάρχει θεραπεία για αυτό».
«Πού είμαι, δεν ξέρω, δεν θα μάθω ποτέ, στη σιωπή που δεν ξέρεις, πρέπει να συνεχίσεις, δεν μπορώ να συνεχίσω, θα συνεχίσω».
«Εννοούμε αγάπη, όταν λέμε αγάπη;»
«Είναι σωστό κι αυτός να έχει το μικρό του χρονικό, τις αναμνήσεις του, τη λογική του, και να μπορεί να αναγνωρίσει το καλό στο κακό, το κακό στο χειρότερο, και έτσι απαλά να γεράσει όλες τις αμετάβλητες μέρες και να πεθάνει μια μέρα όπως κάθε άλλη μέρα, μόνο πιο σύντομη».
«Η γέννηση ήταν ο θάνατος του».
«Δεν είμαστε άγιοι, αλλά κρατήσαμε τη θέση μας. Πόσοι άνθρωποι μπορούν να καυχηθούν για κάτι τέτοιο;»
«Ο Τζέιμς Τζόις ήταν συνθέτης, προσπαθώντας να κρατήσει όσα περισσότερα μπορούσε. Εγώ είμαι αναλυτής, προσπαθώ να αφήσω έξω όσα περισσότερο μπορώ».
«Έχω τα ελαττώματά μου, αλλά η αλλαγή του τόνου μου δεν είναι ένα από αυτά».
«Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα, το μόνο που μετανιώνω είναι που γεννήθηκα, το να πεθάνω είναι μια τόσο κουραστική δουλειά».
«Τα δάκρυα του κόσμου είναι μια σταθερή ποιότητα. Για κάθε έναν που αρχίζει να κλαίει, κάπου αλλού σταματάει κάποιος άλλος. Το ίδιο συμβαίνει και με το γέλιο».
«Η συνήθεια είναι ένας μεγάλος θάνατος».
«Στο τοπίο της εξαφάνισης, η ακρίβεια είναι δίπλα στην ευσέβεια».
«Τίποτα δεν είναι πιο αστείο από τη δυστυχία, σας το παραδέχομαι. Ναι, ναι, είναι το πιο κωμικό πράγμα στον κόσμο».
«Τι ξέρω για τη μοίρα του ανθρώπου; Θα μπορούσα να σας πω περισσότερα για τα ραπανάκια».
Προτάσεις βιβλίων για το έργο και τη ζωή του:
Περιμένοντας τον Γκοντό - Book Odyssey
Το θέατρο του Σάμουελ Μπέκετ - Book Odyssey
Το ακατονόμαστο θέατρο του Σάμουελ Μπέκετ - Book Odyssey
Η μηχανή Μπέκετ - Book Odyssey
The Complete Dramatic Works of Samuel Beckett - Book Odyssey
