«Το πάθος είναι το μυστικό κάθε ομορφιάς. Δεν υπάρχει ομορφιά που να είναι ελκυστική χωρίς πάθος» Christian Dior

Το όνομά του είναι συνώνυμο της υψηλής αισθητικής και της διαχρονικής μόδας. Άφησε ισχυρό αποτύπωμα στο χώρο της haute couture και η κληρονομιά του θα συνεχίζει για πολλά χρόνια να επηρεάζει τις τάσεις και το στιλ των γυναικών. Ο Κριστιάν Ντιόρ (Christian Dior, 21 Ιανουαρίου 1905 - 24 Οκτωβρίου 1957) ήταν Γάλλος σχεδιαστής μόδας από τους σημαντικότερους στην ιστορία της παγκόσμιας μόδας. Γεννήθηκε στην Γκρανβίλ της Νορμανδίας. To 1910 μετακόμισε με την οικογένειά του στο Παρίσι. Παρόλο που ήθελε να σπουδάσει αρχιτεκτονική ακολούθησε τις επιθυμίες των γονιών του να γίνει διπλωμάτης και σπούδασε στο École des Sciences Politiques το διάστημα 1923-1926. Το 1927 εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Το 1928 μαζί με τον φίλο του Jacques Bonjean και την οικονομική υποστήριξη του πατέρα του άνοιξε μια μικρή αίθουσα τέχνης στην οδό de la Boetie με την επωνυμία Galerie Jacques Bonjean. Το 1931 πεθαίνει η μητέρα του και ο αδελφός του και η οικογένειά του καταστέφεται οικονομικά. Κατόπιν όλων αυτών των γεγονότων αναγκάζεται να κλείσει την γκαλερί του. Η καριέρα του άρχισε την δεκαετία του 1930 όταν αποφάσισε μετά από παρότρυνση του φίλου του Jean Ozenne να πουλήσει σχέδιά του σε διάφορους οίκους μόδας υψηλής ραπτικής. Κάποια από τα σχέδια του αγοράστηκαν και από την γνωστή κατασκευάστρια καπέλων Agnes. Εκείνη την εποχή γνωρίζεται και με τον Robert Piguet όπου αγοράζει μερικά σχέδιά του και κάποια δημοσιεύονται στην εφημερίδα Le Figaro.

Με την επιστροφή του το 1941 και μέχρι το 1946 εργάστηκε στον Λυσιέν Λελόν (Lucien Lelong). Το 1946 άνοιξε δικό του οίκο μόδας στο Παρίσι (30 Avenue Montaigne) με την υποστήριξη του οίκου υφασμάτων Boussac (60.000 γαλλικά φράγκα). Ο Marcel Boussac (ονομαζόταν και Βασιλιάς του Βαμβακιού)είχε στην κατοχή του μεταξύ άλλων και τον οίκο Philippe et Gaston. Ο Boussac προσέγγισε τον Dior με σκοπό να τον αναλάβει αλλά τελικά πείστηκε στην ανάγκη της δημιουργίας ενός νέου οίκου μόδας. Ο οίκος Ντιόρ στεγάστηκε σε ένα υπέροχο κτίριο στο νούμερο 30 της Avenue Montaigne. Απασχολούσε 85 άτομα και ήταν διακοσμημένο στα αγαπημένα χρώματα του λευκό και γκρι. Διευθυντής ορίζεται ο Jacques Rouët. Η πρώτη του κολεξιόν παρουσιάζεται στις 12 Φεβρουαρίου 1947 και αποτελείται από 90 δημιουργίες φορεμένες από 6 μοντέλα. Η γραμμή του 1947, με τις φαρδιές φούστες και τη στενή μέση, προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και χαρακτηρίστηκε ως το «New Look». Η αισθητική του, σε μια εποχή που οι γυναίκες είχαν αρχίσει να απελευθερώνονται από τους περιορισμούς του πολέμου, παρέπεμπε στο παρελθόν. Αναβίωσε την υψηλή ραπτική του Παρισιού, που είχε παρακμάσει στη διάρκεια του πολέμου. Το 1949 τα τρία τέταρτα των εξαγωγών της Γαλλίας έφεραν το όνομά του. Αυτός ήταν επίσης που συνέλαβε την ιδέα του «τέλους αδείας», που σήμαινε ότι έπαιρνε αμοιβή για καθένα από τα σχέδιά του. Καθιέρωσε μεταξύ άλλων της γραμμές Tulip, Η, Α και Υ. Πέθανε το 1957 σε ηλικία 52 ετών από καρδιακή προσβολή.

Με αφορμή την επέτειο της γέννησης του, θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές του φράσεις:

«Το πάθος είναι το μυστικό κάθε ομορφιάς. Δεν υπάρχει ομορφιά που να είναι ελκυστική χωρίς πάθος».

«Μετά τις γυναίκες, τα λουλούδια είναι ό,τι πιο όμορφο έχει δώσει ο Θεός στον κόσμο».

«Το άρωμα μιας γυναίκας λέει περισσότερα γι' αυτήν από τον γραφικό της χαρακτήρα».

«Το λευκό είναι καθαρό και απλό και ταιριάζει με τα πάντα».

«Βαθιά σε κάθε καρδιά κοιμάται ένα όνειρο, και ο τεχνίτης το ξέρει: κάθε γυναίκα είναι μια πριγκίπισσα».

«Μπορείτε να φορέσετε μαύρο ανά πάσα στιγμή. Μπορείτε να το φορέσετε σε οποιαδήποτε ηλικία. Μπορείτε να το φορέσετε σχεδόν για κάθε περίσταση. Ένα “little black dress” είναι απαραίτητο για την γκαρνταρόμπα μιας γυναίκας».

«Το μόνο που χρειαζόμουν για να είμαι ευτυχισμένος ήταν η φιλία και οι άνθρωποι που μπορούσα να θαυμάσω».

«Τα έντονα κόκκινα - κόκκινα, κόκκινο, βυσσινί ή κερασί - είναι πολύ χαρούμενα και νεανικά. Σίγουρα υπάρχει ένα κόκκινο για όλους».

«Θα επικρατήσουν οι τόνοι του γκρι, του απαλού τιρκουάζ και του ροζ».

«Ένα φόρεμα είναι ένα κομμάτι εφήμερης αρχιτεκτονικής, σχεδιασμένο να βελτιώνει τις αναλογίες του γυναικείου σώματος».

«Η υψηλή ραπτική είναι σαν μια ορχήστρα, στην οποία μόνο ο Balenciaga είναι ο μαέστρος. Οι υπόλοιποι είμαστε απλώς μουσικοί, ακολουθώντας τις οδηγίες που μας δίνει».

«Ποτέ δεν μπορείς να κάνεις λάθος αν πάρεις τη φύση ως παράδειγμα».

«Το χρώμα είναι αυτό που δίνει στα κοσμήματα την αξία τους. Φωτίζουν και τονώνουν το πρόσωπο. Τίποτα δεν είναι πιο κομψό από μια μαύρη φούστα και πουλόβερ που φοριέται με ένα αστραφτερό κολιέ με πολλές πέτρες».

«Βγαίναμε από την περίοδο του πολέμου, των στολών, των γυναικών-στρατιωτών ντυμένων σαν μποξέρ. Σχεδίασα γυναίκες-λουλούδια, απαλούς ώμους, λεπτή μέση και φαρδιές φούστες σαν στεφάνη».

«Το όνειρό μου είναι να σώσω τις γυναίκες από τη φύση».

«Μια χώρα, ένα στιλ ή μια εποχή ενδιαφέρουν μόνο ως προς την ιδέα που κρύβεται πίσω από αυτά».

«Ήθελα να με θεωρούν καλό τεχνίτη. Ήθελα τα φορέματά μου να είναι φτιαγμένα σαν κτίρια, διαμορφωμένα στις καμπύλες της γυναικείας μορφής, στιλιζάροντας το σχήμα της».

«Στην εποχή των μηχανών, ένας σχεδιαστής μόδας είναι ένα από τα τελευταία καταφύγια του ανθρώπινου, του προσωπικού, του αμίμητου».